Kabanata 96

Adrian…

Agad na huminto ang lahat at dumilim nang hindi ko na siya naramdamang kasama ko. Maaari siyang mamatay, at maaaring ito na ang huling pagkakataong makikita ko siya. Ang mundo ay hindi karapat-dapat sa kanya, at hindi ko rin siya karapat-dapat, ngunit ako at ang mundo, kasama ang aming mga anak, ay nangangailangan sa kanya. Nasa kwarto niya pa rin sila. Kahit papaano ay nakarating ako sa emergency room, ngunit ang anumang pagkaalis ni Ashley ay malabo ang aking paningin. Hindi ko makita, hindi ko marinig, at hindi ako makahinga. hindi ako mabubuhay; lahat ng naramdaman ko ay nasaktan at takot sa hindi alam. Ang sakit na naramdaman ko ay ang pinakamasamang uri. Yung tipong hindi mo alam kung sapat na ang nasabi mo, hindi mo alam kung minahal mo sila ng lubos na kaya mo, at hindi mo alam kung masasabi mo pa ba lahat ng gusto mo. Pagkaupo ko, nakaramdam ako ng matigas na bagay sa aking bulsa at naalala ko ang gagawin ko bago mangyari ang lahat. Dumukot ako sa bulsa ko at may inil