Ashley…Tonya! Anong ginagawa niya dito? Sa bahay ko? Ang babaeng pinakaayaw ko ay nakatayo sa harap ko, at inaabot ang bawat onsa ng katawan ko para pigilan ang sarili ko sa pagpunit sa ulo niya. Sinusubukan kong kontrolin ang aking marahas na pag-iisip at ituwid ang aking sarili."Anong kailangan mo?" Tanong ko sa kanya, sinusubukang maging kalmado."Kailangan ko si Adrian," ngumiti siya sa akin. Sinamaan ko siya ng tingin, at tumingin din siya sa akin. Lumipat ang mga mata niya sa likod ko, at lumawak ang ngiti niya. "Hey, baby," nilampasan niya ako at tinapik ang balikat ko, at pumasok sa loob ng bahay ko nang walang pahintulot ko. Pagtalikod ko, nakatayo si Adrian kasama ang mga bata sa tabi niya habang naglalakad si Tonya sa kanya. Ang mga mata ni Adrian ay pumuputok sa kanya."Anong ginagawa mo rito?" galit na tanong niya."Namiss kita," narinig kong sabi niya, at pinulupot niya ang mga braso niya sa leeg niya. Tumitig ako, naghihintay ng reaksyon ni Adrian, pero hindi. Tum
Shit!"Ashley," nagsimulang magsalita si Adrian, pero pinigilan ko siya."Pag-usapan natin mamaya," sabi ko at tumingin sa mga bata. Nang lingunin ko siya, bumuntong hininga siya at tumango, saka walang imik na lumabas ng pinto."May gusto ka ba?" Tanong ko sa kanila, at umiling silang dalawa."Sige, kung may gusto ka, dun muna ako sa kwarto ko, okay?" sabi ko, at tumango naman sila. Tumango ako pabalik at lumabas ng kwarto. Pagpasok ko sa kwarto ko, may kausap si Adrian sa phone."Mabuti iyon, Harry," sabi niya nang makita niya ako, agad siyang umiwas ng tingin. Ramdam ko ang tensyon sa paligid namin. "Mag-iingat ka ha?" patuloy siya sa pakikipag-usap sa telepono, at naiintingihan ko ang pakiramdam na sinusubukan niya akong iwasan. Inikot ko ang mata ko at umupo sa kama habang patuloy siyang nakikipag-usap kay Harry."Adrian, kailangan nating mag-usap," sabi ko. Tumingin siya sa akin at nagtaas ng kamay, nakaturo sa phone niya. Tinitigan ko siya ng masama, at umiwas siya ng ting
Halos dalawang oras na ang nakalipas simula nung umalis si Adrian, hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Bakit ako umiiyak ng ganito? Bakit hindi ko siya mapagkakatiwalaan? Nagkamali siya na piliin ulit si Tonya kaysa sa akin, hindi sa akin! Habang nag-iisip ako ng higit pa at higit pa, ang aking galit ay patuloy na lumalaki. Nagpasya ako kung ano ang nangyayari sa pagitan nila ni Tonya, pagkatapos ay hindi ko na siya makakasama. Sasabihin ko sa kanya ang totoo at hihilingin ko sa kanya na pumunta doon para sa aming mga anak kapag nawala ako, ngunit wala kaming anumang uri ng relasyon maliban sa isang ina at ama. Masakit isipin na hindi ko siya makakasama sa mga huling araw ko, ngunit hindi ko kakayanin kung aalis siya sa likuran ko; mas masahol pa iyon kaysa hindi siya kasama.Hihingi ako ng pabor sa magulang ko para masigurado kong hindi na papasok sa bahay niya si Tonya. Ayokong palakihin niya ang mga anak ko at gawing mommy sa kanila kapag wala na ako. Hindi ko hahayaang mangyari
"Excuse me, saan ko mahahanap ang lugar na ito?" Tanong ng lalaki, napabuntong-hininga ulit ako. May hawak siyang papel, kinuha ko naman sa kanya. Pagtingin ko sa papel ay naramdaman kong nakatingin sa akin ang lalaki. "Wag kang gagalaw, wag kang sumigaw!" Ibang boses ang naririnig ko. Kapag sinubukan kong lumingon, may diniin ang tao sa mukha ko, at napagtanto ko kung ano ang nangyayari. Kinikidnap nila ako! Iyon ang huling naaalala ko bago ako mag-black out.Adrian... "Tonya, kailangan ko nang umalis," ungol ko habang hawak niya ang braso ko. Sinubukan kong kumawala sa kanya, pero hinigpitan niya ang pagkakahawak sa akin. Tumingin ako sa kanya at ipinikit ko ang mga mata ko."Bakit mo gustong makasama si Ashley pagkatapos ng lahat ng ginawa niya sa iyo? Hindi ka niya mahal, Adrian; mahal niya ang pera mo! Ako ang nagmamahal sa iyo, at gayon pa man sinira mo ang ating pakikipag-ugnayan para makasama iyon. babae na naman!" Ngumisi siya, at nanginginig ako sa pandidiri. Paano ako na
Throb, Throb, Throb.Iyon ang aking ulo. Malakas ang kabog nito. Sinubukan kong gumalaw, nakarinig lang ako ng parang ungol na parang lalamunan at halos magaspang na ungol. Isang buong minuto siguro bago ko napagtanto na sa akin ito nanggaling. Binuksan ko ang aking mga mata at kinusot ang mga ito; at least nakita ko; Kung ganoon, gagawin ko kaagad kapag ang aking paningin ay naging mas malabo. Sinubukan kong tingnan ang aking paligid. Ako ay nasa isang malamig na matigas na sahig, iyon ay sigurado. Kahit saang kwarto ako naroroon ay hindi masyadong maliwanag, sapat na liwanag para makita. Umayos ako ng upo, at saka ko lang narinig ang kalampag. Nakatali ako, hindi, nakadena.Kung hindi ako nag-aalala noon, sigurado ako ngayon. Napaupo ako nang may kaba, agad kong pinagsisihan ang aksyon na iyon habang ang ulo ko ay pumipintig ng mas malakas kaysa dati, pakiramdam ko ay may humampas sa aking ulo sa semento. Pakiramdam ko ay itinapon ako sa sahig nang walang pakialam; ito ay halos wal
"At ngayon nandito na ako," sabi ko."Hindi naman dapat ganoon kaaga, sweetheart, gusto kong bigyan ka ng oras na magkasama, magsaya at mabalot sa mundo ng pekeng pag-ibig mo, pagkatapos ay sisilipin ko ang kaligayahan mo sa wala," Nadurog ang puso ko habang nakikinig. sa baliw na nasa harapan ko."Ako ay isang napaka-patient na tao, Ashley," sabi niya. Iyon ang unang pagkakataon na narinig kong binanggit niya ang aking pangalan nang ganoon, at alam ng Diyos na hindi ko ito nagustuhan kahit kaunti."Iyon ang plano ko hanggang sa matuklasan ng asawa ko dito ang ginawa ko, gusto niyang bigyan ng babala si Adrian tungkol sa akin, at hindi ko magagawa iyon, ngunit ang anak kong iyon ay nabalisa sa aking sarili, hinaharangan ang bawat isa sa aking sarili. transactions, business links and trades of all sort," tumataas ang boses niya habang sumisigaw at tuluyang napatayo sa galit dahilan para mapasigaw ang upuan.Mukha siyang naiinis habang namumungay ang ilong. Pagkatapos ay kumalma siya
Tonya! Ang babaeng pinakaayaw kong lumakad papunta sa akin na namumula ang mukha na parang gusto niyang putulin ang ulo ko. "Ikaw asong babae!" Sasampalin na sana niya ako, pero biglang pumasok si Andrew at pinigilan siya."Huwag mo siyang hawakan" babala nito sa kanya. "Nakuha mo ang gusto mo. Ngayon iwan mo na kami. Naiintindihan mo?" tanong niya, at inilibot niya ang kanyang mga mata."Sinara ng babaeng ito ang buong plano ko sa pagpapakasal sa kanya," angil niya at lumingon sa akin. "Hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang nakikita niya sa'yo, bitch!" Sigaw niya sa akin. Pinanliitan ko siya ng mata."You and I both know who the biggest bitch around here is," dumura ako sa kanya, at mahinang tumawa si Andrew. "Pareho kayong may sakit! How can you do this? How can you ruin a relationship between two people? How can you ruin a family?" nanggagalaiti ako."Kapag gusto mo ang isang bagay na sobrang desperadong, kailangan mong gawin ang mga bagay na iyon, babe," nakangiting ngiti
"Oo, Andrew. Ayos lang ako," sabi ko at umiwas ng tingin sa kanya. Pinababa niya ang kamay niya sa braso ko."Sana nga," sabi niya ulit. "Dahil ang isang magandang babae na tulad mo ay hindi dapat magalit sa isang bagay o isang tao," sabi niya. Napatingin ako sa kanya ng nakakunot ang noo, "Maghanda ka na siguro, um- kararating lang ni Adrian."At ang dami na niya akong inaaya."Andrew," tawag ko nang mabangga ko siya sa mall. "Nahulog mo yung wallet mo" sabi ko sabay abot ng wallet sa kanya. "Ah, salamat, Ashley," nakangiti niyang sabi, kinuha ang wallet niya sa kamay ko at bahagyang hinawakan ang mga daliri ko. "Pleasure."Aalis na sana ako nang marinig kong sinabi niya, "Libre ka ba ngayong gabi, Ashley?" Tanong niya, at nagsalubong ang kilay ko sa pagkalito."Hindi ko alam, hindi ko sigurado," sabi ko dahil hindi ko alam kung may gustong puntahan si Adrian."Pwede ba tayo lumabas? Dinner?" tanong niya habang pinapatakbo ang mga daliri niya sa kanyang panga. Nanlaki ang mata k