"At ngayon nandito na ako," sabi ko."Hindi naman dapat ganoon kaaga, sweetheart, gusto kong bigyan ka ng oras na magkasama, magsaya at mabalot sa mundo ng pekeng pag-ibig mo, pagkatapos ay sisilipin ko ang kaligayahan mo sa wala," Nadurog ang puso ko habang nakikinig. sa baliw na nasa harapan ko."Ako ay isang napaka-patient na tao, Ashley," sabi niya. Iyon ang unang pagkakataon na narinig kong binanggit niya ang aking pangalan nang ganoon, at alam ng Diyos na hindi ko ito nagustuhan kahit kaunti."Iyon ang plano ko hanggang sa matuklasan ng asawa ko dito ang ginawa ko, gusto niyang bigyan ng babala si Adrian tungkol sa akin, at hindi ko magagawa iyon, ngunit ang anak kong iyon ay nabalisa sa aking sarili, hinaharangan ang bawat isa sa aking sarili. transactions, business links and trades of all sort," tumataas ang boses niya habang sumisigaw at tuluyang napatayo sa galit dahilan para mapasigaw ang upuan.Mukha siyang naiinis habang namumungay ang ilong. Pagkatapos ay kumalma siya
Tonya! Ang babaeng pinakaayaw kong lumakad papunta sa akin na namumula ang mukha na parang gusto niyang putulin ang ulo ko. "Ikaw asong babae!" Sasampalin na sana niya ako, pero biglang pumasok si Andrew at pinigilan siya."Huwag mo siyang hawakan" babala nito sa kanya. "Nakuha mo ang gusto mo. Ngayon iwan mo na kami. Naiintindihan mo?" tanong niya, at inilibot niya ang kanyang mga mata."Sinara ng babaeng ito ang buong plano ko sa pagpapakasal sa kanya," angil niya at lumingon sa akin. "Hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang nakikita niya sa'yo, bitch!" Sigaw niya sa akin. Pinanliitan ko siya ng mata."You and I both know who the biggest bitch around here is," dumura ako sa kanya, at mahinang tumawa si Andrew. "Pareho kayong may sakit! How can you do this? How can you ruin a relationship between two people? How can you ruin a family?" nanggagalaiti ako."Kapag gusto mo ang isang bagay na sobrang desperadong, kailangan mong gawin ang mga bagay na iyon, babe," nakangiting ngiti
"Oo, Andrew. Ayos lang ako," sabi ko at umiwas ng tingin sa kanya. Pinababa niya ang kamay niya sa braso ko."Sana nga," sabi niya ulit. "Dahil ang isang magandang babae na tulad mo ay hindi dapat magalit sa isang bagay o isang tao," sabi niya. Napatingin ako sa kanya ng nakakunot ang noo, "Maghanda ka na siguro, um- kararating lang ni Adrian."At ang dami na niya akong inaaya."Andrew," tawag ko nang mabangga ko siya sa mall. "Nahulog mo yung wallet mo" sabi ko sabay abot ng wallet sa kanya. "Ah, salamat, Ashley," nakangiti niyang sabi, kinuha ang wallet niya sa kamay ko at bahagyang hinawakan ang mga daliri ko. "Pleasure."Aalis na sana ako nang marinig kong sinabi niya, "Libre ka ba ngayong gabi, Ashley?" Tanong niya, at nagsalubong ang kilay ko sa pagkalito."Hindi ko alam, hindi ko sigurado," sabi ko dahil hindi ko alam kung may gustong puntahan si Adrian."Pwede ba tayo lumabas? Dinner?" tanong niya habang pinapatakbo ang mga daliri niya sa kanyang panga. Nanlaki ang mata k
Walang tigil ang sakit ng ulo ko dahil sa ilang beses na hinila ni Tonya ang buhok ko, at minsan o dalawang beses, nauntog niya ito sa dingding. O maaaring hindi ko pa iniinom ang aking gamot para sa aking tumor. Hindi ko alam kung ano ang dahilan ng paghiwa ng ulo ko, pero alam kong parang namamatay ako.Ibinuhos nina Andrew at Tonya ang kanilang kalmado at mapayapang harapan na nagpapakita ng nakatutuwang pag-uugali noong sinimulan nila ang kanilang pagpapahirap sa amin.Hindi ko maiwasang maawa kay Patricia; kung baliw si Tonya, psychotic naman si Andrew. Sinipa at sinampal niya si Patriacia, inihagis sa dingding, at hinampas. Siya ay sumigaw sa sakit at kahit nawalan ng malay ngunit hindi nawalan ng pagkakataon na magsalita pabalik o insultuhin siya.Sa ilalim ng normal na mga pangyayari, ang gayong pag-uugali ay dapat na inis sa kanya hanggang sa pagpatay sa kanya, ngunit ito ay tila higit na nagpapasigla sa kanya. Nang magtalo sila, ang kislap ng kanyang mga mata at ang malaki
”Alam mo, ilang araw na ang nakakalipas," Sabi niya, sadyang hindi pinapaalam sa amin kung gaano na kami katagal dito. "Gusto ko talagang makipag-usap," sabi niya nang wala kaming sinabi. Tapos bumuntong-hininga siya, "Tara, nasaan na. ang pagsusumamo? Hindi mo ba ako susubukang kausapin?" Napangagat ako sa galit.Baliw.Ganyan talaga sila. Talagang natutuwa siya sa mga pakiusap.Kinagat niya ang kanyang granola at tumingin ng mataimtim; Iniisip ko kung ano ang ginagawa niya ngayon."Namatay si mom ilang linggo na ang nakakaraan," sabi niya kay Patricia."Alam kong wala ka sa libing niya," sagot ni Patricia."Nandoon ako; medyo late lang ako dumating," sagot ni Tonya."Hindi makayanan ng katawan niya..." patuloy niya. "Ang kanyang kalusugan sa isip ay lumala, ang kanyang katawan ay mas mahina kaysa dati, ang kanyang mga mata ay mapurol, ang balat ay namutla, ang mga paggamot ay hindi gumagana. Hindi ko nakayanan," tahimik niyang sabi bago tumingin sa akin."Katulad ng kung paan
Adrian… Nababaliw ako, ilang araw na ang nakalipas, at hindi ko pa sila nahahanap. Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko. Inamin ng mga tech guys mula sa kumpanya na imposibleng makuha ang cut ng footage.Ngunit hindi ko sila hinayaang tumigil; kailangan nilang dumaan sa lahat ng posibleng paraan at paraan ng pag-hack na magagawa nila at makahanap ng isang bagay. Hinahanap din ng mga pulis. Nakatanggap ako ng mga liham mula sa aking ina na nagsasabi sa akin ng lahat ng pinag-isipan ng aking ama. Nagalit ako, at gusto kong maghiganti sa g*gong iyon! Nalaman ko ang tungkol sa pagkidnap sa aking ina nang tumawag sa akin ang aking kapatid na babae, sinabing hindi niya siya makontak. Alam kong inagaw ng bastos na iyon ang nanay ko kasama si Ashley. Laging tinatawag ng nanay ko ang kapatid ko kahit anong mangyari. Ang pagkidnap ay ginawa nang walang bakas. Ito ay matalino, ngunit naramdaman ko pa rin na dapat mayroong isang bagay. Kahit na ano. Alam ko si Andrew Kung mayroon sila ni An
Gumalaw si Patricia, at isang mahinang halinghing ang nanggaling sa kanya. Iminulat ko ang aking mga mata at tumingin kay Patricia, nakuha ang atensyon ni Andrew habang nakatingin ito sa kanya. Nakatitig ito sa kanya ngayon at tumingin ito nang may kinang sa mata, "Kamusta ka?" tanong niya, malumanay at malambot ang boses.Wala akong sinabi; ngumiti siya at tumingin sa ibaba. Idinaan niya ang kamay niya sa leeg ko sa pagitan ng dibdib ko habang nanginginig ako sa disgusto. Nagsimula siyang sumandal na parang hahalikan ako tapos bigla ko siyang tinulak. Ngunit hindi siya kumilos nang napakalayo; humarap ulit siya sa akin, this time with a wicked smile on his face. Sinuntok niya ako habang sinusubukan kong labanan siya.Alam ko na ang gagawin niya! "Hindi!" Sigaw ko habang pilit na inaalis siya sa akin."Andrew!" Sigaw ni Patricia habang sinusubukang lumapit sa akin, ngunit napigilan siya ng mga tanikala dahil pinaikli ni Tonya ang haba noong inayos niya ito noon.Ngumisi si Andrew h
Ang mga sumunod na minuto ay malabo dahil hindi ako sigurado sa nangyari. Nang si Tonya, Patricia, walang galaw sa kanya. Pagkatapos ay pumasok si Andrew, ang kanyang mukha ay puti sa galit habang ang kanyang ilong ay umusok at ang kanyang mga mata ay hindi bababa sa mga glacier. Hinila niya si Tonya, inagaw ang baril sa kanya bago siya itinulak sa lupa ng malakas. Si Andrew ay nagsimulang magsabi ng isang bagay sa kanya; Hindi ko sila narinig, pero alam ko dahil gumalaw ang mga labi niya nang sumulyap ako sa kanya habang ang mga salita ay umaagos sa galit. Lumapit siya kay Patricia at niyakap ito. Kumalabog ang tiyan ko nang makitang tumutulo ang dugo niya. Hindi siya gumagalaw. May narinig akong tumawa at humihikbi; pagkatapos ay nakarinig ako ng mga yabag, at bumalik ang aking pandinig. Sa akin galing ang mga hikbi, at si Tonya naman ang humahagikgik.Pagkatapos ay nakita kong tumulo ang luha sa mukha ni Tonya. Hindi ako sigurado kung bakit siya umiiyak ngayon; ang hula ko ay dahil