(Dr. Albert Curie POV)
“May oras ka pa bang natitira Dr. Albert? After to what you did to the Grand Alpha heir. Sa tingin mo ba papalampasin ng Grand Alpha ang ginawa mo?!”
Nang hinila nila si Athena kay Samantha.
“Stop! I have the cure! Kung ano man ang ginawa ko kay El, I didn’t mean it. Saka sinabi ng Grand Alpha noon kapag binigay ko ang sagot sa phenomena nila, kalayaan ang kapalit nito. It was a deal at walang kailangan magbago sa pinag-usapan kahit ano pa man ang mangyari!”
Di mawala ang panunuyang ngisi ni Lupoz sa akin.
“Yes. It was your freedom, in case nga nasa sayo na ang gamot ngayon, Dr. Curie. Pero impossibleng…”
Bahagyan niya akong hahawakan, ng inilayo ko ang aking sarili. I know malalaman niya ang natuklasan ko kanina. Kaya hangang maari kailangan kong ilayo ang sarili ko sa bampirang ito.
“Huling pagkakataon mo na ito
(Dr. Albert Curie POV)“Yun kung magkakaroon ng epekto ang gamot na yan Dr. Albert.” si Lupoz.“Kapag napatunayan ko ngayon. Hinihiling ko na ngayon mismo kaming gabi aalis.”“Yan ang pinag-usapan. Kalayaan para sa inyo. Pangakong wala nang gugulo sa pamilya mo, Dr. Curie.”Si Lupoz na itong nagsasalita. Parang nawalan ng dila ang Grand Alpha o sadyang di lang nito nagustuhan ang ginawa ko sa kanyang anak.Senenyasan ng Grand Alpha na ilabas ang may sakit.Nagwawala ito, at sa higpit ng mga strap na gawa sa pilak, hindi sila makawala-wala.Kilala ko ang biktima. Dra. Jacqueline.“Dr. Albert, siguraduhin mo lang walang magiging masamang epekto yan sa subject mo. Dra. Jacqueline was important member of Grand Alpha pack.”Di ko pinansin si Lupoz.Ngunit natigilan ako. Lumingon sa kany
(El POV)“Kuya, wala akong ibig na… ay hindi! Hindi yan ang regalo ko. Sadyang…”Sa isipan niya kanina, iniinsulto ako. Para yun sa anak ng mag-asawang Curie. Nanabik siyang sumipsip ng dugo ni Athena.Sa loob nga ng pitong taon, napalayo ang loob ko kay Yana. Siguro dahil isa na siyang bampira.Sa harapan nga ng marami napahiya siya.Kaya naman sumulpot si Tonette para nga supportahan ito.Sa huli ako ang pinagalitan dahil pina-iyak ko si Yana.Ipinikit ko muli ang aking mga mata.Wala akong oras para makipagsagutan sa kanya. Mababang uri nga ng nilalang, nagmamagaling pa. Akala niya meron siyang ibubuga sa kagaya namin.Hangang sa bigla ko naman naamoy ang dugo ni Athena.Oo, dugo ni Athena.Napatayo ako.Saka bumaba ng hagdan. Siyang may pipigil sana sa akin ngunit sa mga mata ko pa lang…. Tiklop na sila.Hinayaan
(Dr. Albert Curie POV)“Mom, Dad… I thought di tayo maaring lumabas kasi nga maraming halimaw ang nakapaligid diba?” Athena said.Yun ang ipinako namin sa isipan niya.Oras na din atang sabihin sa kanya ang totoo.Ngumiti ako kay Samantha. Siya itong bahalang magpaliwanag kay Athena sa kasinungalingan namin sa kanya.“Athena.” masuyong niyayakap ni Samantha si Athena.Naalala ko lang… kanina, mas pipillin ni Samantha iwan si Athena. Dahil siguro natatakot din at nawala na naman sa matinong pag-iisip.Ang situation namin sa totoo naman talaga nakakabaliw.“Sa totoo lang nagsinungaling si Mama at Papa para sa kaligtasan mo. Magandang ang mundong to. Kaya lang nababalot ng takot dahil sa mga mapang-abusong mga nilalang. But we promise now, to give you a normal and serenity environment. No more locking the door. Dadalhin ka namin ni Papa malayo
(El POV)The servant come to bring me the drink I need to intake. With the Grand Alpha, he pours it to me as the tradition to his pup turning into a mature one.He gave it to me.Bago ko inumin, tumango ang aking ama sa akin. It was a drink upang lumabas ngayon ang anyo ko.I gave a nod then drink it and make the glass empty.The taste was awful. That make me cough in hatred of the taste.Lalong nahihilo ako dahil nga sa pinainom sa akin.Nanghina ang tuhod ko.Pilit ko ngang kinakayang tapusin ang tradition na ito. Katawan ko biglang nakaramdam ng init saka di ko maintindihan ang biglaang pagbilis ng tibok ng aking puso.“Let’s toss to our future Grand Alpha.” My father announced those words to everyone.Uncle Leon look at me with disapproval.He wanted to return to the throne. Ngunit wala siyang nagawa kundi sumabay sa nangyayari sa paligid.Itinaas
(Dr. Albert POV)“Athena… listen.”Pilit kong nilulunok ang dugong gustong lumabas sa aking bibig. “Mom and Dad will be leaving you here.”Dahil napaluhod na ako. Bibigay na din ang katawan ko.“I’m sorry.” Lumuha ako.Naging wala akong kwentang ama sa aking anak. Higit sa lahat asawa kay Samantha. “Hihintayin ka namin ni Mama. Wag kang matatakot. Huwag. Tumago ka sa mundong ito. Itago mo ang sarili mo!”Sa huling pagkakataon… naitulak ko ang aking anak.“Tumakbo ka na Athena! Takbo!”Kahit paano… gusto ko siyang makita na tumatakbo malayo sa kirimlan na ito.“No! I want to come with you Daddy. Please!”“Takbo!” Na-isigaw ko sa huling pagkakataon.N0gayon pa lang ni Athena nakita ang galit kong mga mata.“Hindi ka namin mahal!
(EL POV)“Ibig lang sabihin nito EL, binigo ng mag-asawang Curie ang kasunduan! Ang batang yan ang dapat maging sakripisyo para sayo! Hindi ako!”Ngumisi lang ako kay Yana bilang tugon.Nagpipigil lang ako.Saka ko tinalikuran sila upang ihiga si Athena sa damuhan.When they about to charge at me… nilingon ko sila. Natigilan ang mga ito.Muling ipinakita ang aking ngiti.Dahil ang mga nasa harapan ko ngayon, kapag may isa mang nakaligtas at sinabi ang ginawa ko… ako lang naman ang malalagot sa aking ama.Paano yan Uncle Rankin, may susunod na ata sayo.I need to kill them instantly lalong lalo na si Yana.“Get the child you morons!” Wala na silang nagawa kundi atakihin ako.Walang sino man ang maaring makalapit kay Athena. I was blindly with my heart raging in hatred.Why this world too unfair for the wea
(EL POV)“Anong nangyari?"Ngunit ang itinugon ko sa tanong niya…“Asaan si Athena?”“Yung batang babae ba ang tinutukoy mo? Wala paring malay. Di ko alam kung sino ang magpapalit sa kanya ng damit. Kaya sinigurado ko na lang di siya lamigin. Inumin mo ito.”Inabot ang isang lumang botelya.“It might help you to regain your strength.”Inabot ko at inamoy ito.Agad kong binigyan ng di magandang reaction sa mukha si Mr. Wenziel.Ngumiti ito sa akin.“Smell and taste horrible. Ngunit uulitin ko, baka makatulong yan sayo. Lalaki ka, kaya mo yan.”Ikinatalikod nito at wala nga akong nagawa kundi inumin yun.Ang sama talaga ng lasa.“Anong nangyari?” Balik ni Mr. Wenziel.Muling tinignan ang sugat ko, saka pinatakan ng kung ano. Napapi
(Athena POV)Uncle Wenziel told me noong bata ako, wag akong lalayo sa dampa. Lalo na kapag pumupunta siya sa kagubatan.Alam kong may kalayuan ako sa dampa. At kung tatalikuran ko pa ang dinaanan ko siguradong maliligaw ako.May kung anong tumutulak sa akin tuklasin nga ang kagubatan noong bata pa ako. Kaya ngayon na malaki na ako, siguro naman di na ako duwag.Malamig dahil sa yamog na namumuo sa paligid. Mababa ang ulap. Ang mga tunog ng insekto… parang musika ng kagubatan. Kaya nagmismistulang misteryoso para sa akin. Worst, nasa paligid lang ang mga mababangis na hayop.Binilang ko ang dala kong pana. Meron lang akong lima.Napatitig sa aking relo, dahil sa sobrang sukal nga di ko na maaninag si haring araw. Saka mas makakabuti alam ko ang saktong oras. It was 3 pm in afternoon, quarter to four.Muli akong napatitig sa dinaanan ko.Napabuntong hi