(Dr. Albert Curie POV)
“Come on Athena.”
“Samantha.” pigil ko dito.
“Sa labas na lang kami mag-uusap ni EL.”
Muli niyang ibinaba si Athena.
“Bumalik kaagad kayo.”
Kasama si EL, lumabas ako.
Sa may terrace kami pumunta. Napasenyas sana siya sa isang utusan para magdala ng maiinom, pinigilan ko ito. Saka nga niya pinaalis ang ilan pang tauhan na nasa paligid.
“I’m sorry.”
Tanging narinig ko nga kay EL.
“Alam kong nahihirapan na kayo. Ano ba ang sinabi sa inyo ni Lupoz?”
“Papatayin nila si Athena kung hindi ko pa magawa ang serum bago ang kaarawan mo, El.”
Napabuntong hininga ito.
Habang ako… Nakayuko. Mahigpit ang hawak ko sa railings.
“Wag kayong mag-aalala. Kakausapin ko a
(El POV)“I have also something to give to you EL.”Ikinakalas nito sa akin.“Wait here.”Tumakbo nga papasok at ng bumalik, isa din na lalagyan ng kwintas.Inabot sa akin na may ngiti ang labi.“Open it!” Masaya niyang sinabi.Tinangap ko at binuksan nga. May kalumaan ngunit kapareho lang ang istilo ng kwintas na binigay ko sa kanya.Di yari sa diamante ang kaibahan nito.It was made of metal. Thankfully not a silver. And the pendant was not that expensive stone. “Thank you.”“It was my mom necklace, but she gave it to me.”Nang ibabalik ko sa kanya dahil… sa kanyang nanay pala yun.“Keep it too!”“Thank you.”Pasasalamat ko ulit.Naupo siya sa tabi ko. Siyang may yakap ngang libro at inabo
(EL POV)Pagdating ko sa aking silid, sa aking pagbukas agad akong may naamoy. May nakapasok sa silid ko.Bukas ang terrace kaya hindi impossibleng may nagtatago nga.Amoy niya… bampira.Naupo ako sa aking upuan.Cross leg.Siyang ikina-sigurado ko malalaman niyang alam kong may tao sa silid ko.“Get out.”Dahil ang amoy niya… yung batang kasama ng taong bampira kanina.Inihakbang nga nito ang kanyang mga paa sa liwanag gawa ng buwan. Sumisilip ang liwanag sa terrace ko.Ang di ko din maintindihan kung bakit ang amoy niya ay walang ikinalayo kay Athena.Nakangiti nagpakita ito sa akin. Itinaas nito ang kanyang kamay. Tipong sumusuko sa harapan ko.“Can I have this?”Agad ko ikinatitig sa aking kamay. Dahil ginawa ko lang naman na bracelet ang binigay na kwintas sa akin n
(EL POV)“And we will talk Yana. No more birthday celebration for my sister as a vampire. I am really against of it.” Pahayag ko sa harapan ng aking kapatid.“Kuya!”Lumapit si Lupoz.“Master EL, your father let her celebrate this.”“I don’t care. You heard what I said Lupoz. I am not afraid kung makakarating ito sa aking ama. Pinipili ko lang ang kaligtasan ng nakakarami.” sabay talikod ko. Even Yana call my name and asked not to do it.Pati nga sa pinto ng silid ko, umiiyak si Yana sa labas.Nakapamulsa akong nakatayo sa terrace. Hinihintay ngang maka-alis lahat ng bampirang dumalo. Specially that kid.Merong panibagong misteryong na namang nangyayari sa paligid.When a knock heard to my door after Yana left. Bumukas…“Master EL.” hawak ni Butler Guan ang telephono.“It
(Leon POV)“Tonette, sigurado ka bang pinapainom mo kay Tyros ang gamot?” Ang babaeng haliparot ng Grand Alpha. Ngayon nakakuha na naman ng pagkakataon kausapin ako sa kabilang linya.“Halos pitong taon ko din ginagawa Leon, kaya naman ang tanong ay ibabalik ko sayo. Talaga bang epektibo ang gamot na binigay ninyo sa akin?”“Oo. Sadya lang ata malakas ang resistensya ng kapatid ko. Ngunit balang araw bibigay din siya.”“Wag mong kakalimutan ang pangako mo sa akin Leon. Ayoko sanang maniwala sa inyo kung di lang napaasa ako sa wala ng kapatid mo.”“Hindi ako si Tyros, Tonette.”“Okey. Mamaya lang pabalik na ang kapatid mo dito. Uuwi din ako. Sana makapaghanap tayo ulit ng oras para sa isat-isa.”“Why? Did Tyros didn’t satisfy you?”
(Dr. Albert Curie POV)“Tandaan mo oras na lang ang nalalapit para sa iyong anak.”Siyang ikinatapik nito sa balikat ko.Ngumisi siya ulit.“At para ngang wala ka pang kasiguraduhan sa huling gamot. Tandaan mo Dr. Curie yan na lang ang huli mong pag-asa para ma-isalba ang iyong anak. Kung palpak ka nga, goodbye sa anak mo. Saka naman isusunod namin ang iyong asawa. Goodluck.”Tuluyan nitong ikinatalikod at humalakhak.Ang tanging nagawa ko iyukom ang aking mga kamao kahit gigil na gigil ako.Ang kakayanan ko ang siyang nagdala ng panganib sa aking pamilya.F*ck. I hate myself for this! (EL POV)Tuluyan nila akong ikinulong.Siyang kahit anong gawin ko talaga nitong nagdaang araw makalapit lang sa pamilyang Curie, wala. Humaharang sa akin ang tauhan ng Grand
(Dr. Albert POV)“Albert, seryoso sila.”Napatango ako kay Samantha.Nakikinig lang si Athena. Di nga niya alam ang nangyayari sa paligid. Di niya alam kung gaano kami nag-aalala para sa kanya. Natatakot.Kumilos na ako. Pilit tumayo.“Hayaan niyo na muna ako dito mag-isa Samantha. Gagawin ko ang lahat sa natitirang oras.”Tumango si Samantha. Inabot niya ang kamay kay Athena, ang batang mahilig na pinagmamasdan ang kalangitan sa bintana.Ilang oras na lang, magdadapit hapon na.“What’s that?!”Huli niyang naisambit bago siya yayain ni Samantha. Itinuro niya sa bintana ang lumilipad na ibon.“I mean, that bird was different sa binigay ni Kuya El sa akin.”It was a free creature. Lumilipad sa parang. Pinapangarap ko rin makamtan ng anak namin ang kalayaan sa silid na ito.Ngunit… impossible na ata
(Dr. Albert Curie POV)“May oras ka pa bang natitira Dr. Albert? After to what you did to the Grand Alpha heir. Sa tingin mo ba papalampasin ng Grand Alpha ang ginawa mo?!”Nang hinila nila si Athena kay Samantha.“Stop! I have the cure! Kung ano man ang ginawa ko kay El, I didn’t mean it. Saka sinabi ng Grand Alpha noon kapag binigay ko ang sagot sa phenomena nila, kalayaan ang kapalit nito. It was a deal at walang kailangan magbago sa pinag-usapan kahit ano pa man ang mangyari!”Di mawala ang panunuyang ngisi ni Lupoz sa akin.“Yes. It was your freedom, in case nga nasa sayo na ang gamot ngayon, Dr. Curie. Pero impossibleng…”Bahagyan niya akong hahawakan, ng inilayo ko ang aking sarili. I know malalaman niya ang natuklasan ko kanina. Kaya hangang maari kailangan kong ilayo ang sarili ko sa bampirang ito.“Huling pagkakataon mo na ito
(Dr. Albert Curie POV)“Yun kung magkakaroon ng epekto ang gamot na yan Dr. Albert.” si Lupoz.“Kapag napatunayan ko ngayon. Hinihiling ko na ngayon mismo kaming gabi aalis.”“Yan ang pinag-usapan. Kalayaan para sa inyo. Pangakong wala nang gugulo sa pamilya mo, Dr. Curie.”Si Lupoz na itong nagsasalita. Parang nawalan ng dila ang Grand Alpha o sadyang di lang nito nagustuhan ang ginawa ko sa kanyang anak.Senenyasan ng Grand Alpha na ilabas ang may sakit.Nagwawala ito, at sa higpit ng mga strap na gawa sa pilak, hindi sila makawala-wala.Kilala ko ang biktima. Dra. Jacqueline.“Dr. Albert, siguraduhin mo lang walang magiging masamang epekto yan sa subject mo. Dra. Jacqueline was important member of Grand Alpha pack.”Di ko pinansin si Lupoz.Ngunit natigilan ako. Lumingon sa kany