Chapter 3

ZIV'S POV

"Anong nangyari?!!" Tanong ko nang makaabot sila Accius na duguan, habang hawak hawak ni Luthaire ang dibdib niya at nakaakbay sa katulong namin. "Tumawag kayo nang doktor! Bilis!!" Utos ko doon sa mga maids. Agad naman silang kumilos at tumawag ng doktor. Bawal kaming pumunta sa hospital kapag may na desgrasya saamin para hindi masira ang reputasyon nang ama namin.

'Kahit pa siguro mamatay kami bawal parin tsk!'

Napailing akong tumungin sa mga kapatid ko. Malalagot na naman ako dahil hindi ko binantayan ang mokong na 'to.

'Letse! Ang tatanda niyo na!'

"Ano bang nangyari?! Ha?!" Agarang tanong ko nang matapos silang gamutin. Kunot nuo ko silang tinignan. "Letse! Ako ang malalagot sainyo nyan!" Sigaw ko.

"Pwede ba?! Huminahon ka?!" Biglang sigaw ni Accius. Galit ko siyang tinignan.

"Paano ako hihinahon eh ilang minuto ngayon dadating si gorvernor!" Sigaw ko pabalik.

"Sino ba kasi tangang tumawag kay gorvernor?!" Galit na tanong Luthaire.

"Ako" biglang may nag salita sa likod. Si Ephraim. Lagot na 'to.

"Bakit mo tinawagan?!" Tanong ni Luthaire. Lumapit nang bahagya si Ephraim bago nagsalita.

"Bakit? Bawal ba?" Kalmadong usal nito na halatang nang-aasar.

"Ano ba?! Wala tayong magagawa dahil paparating na!" Singit ko sa pag-aasaran nila. "Ang gusto kong malaman kung paano at ano ang nangya--"

"Ano nga bang nangyari?" May biglang nagsalita sa likod. Agad akong kinabahan sa tono nang pananalita nito. Dahan dahan akong lumingon sa likod at agad kong nahagip ang mga mata ni governor.

"G-governor" dahan dahan siyang lumakad papalapit. Parang umaalis ang puso ko sa kaba kahit wala pa siyang ginagawa. He cleared his throat and tap his staff.

"Tell me what happened" ma-awtoridad na usal nito. Halatang kinabahan sila dahil wala ni isang sumagot. "Can i have the answer? Where did you get those?" Naiinip na tugon nito sabay turo sa mga pasa nila.

"We got beaten by a g-girl" nag-aalinlangan sagot ni Luthaire.

Nakita ko kung paano nagbago ang reaksyon governor. Halatang nagtitimpi sa galit niya.

"What??! Dalawa kayong mga lalaki then you got beaten by a girl?!!" Biglang sigaw ni governor. Napapikit ako sa sigaw niya pero parang wala lang kay Ephraim. "Paano kung may nakakita sainyo?!!" Bigla niyang nasapo ang ulo niya. Yumoko lang ako sa kahihiyan. "Kung sino man ang babaeng yun, kailangan ko siyang makausap! Paano nalang ang reputsyon ko?! Nakakahiya kayo! Babae pa ang nakatalo eh dadalawa kayo!" Humugot siya nang hangin. "Sino ang babaeng yun?" Kalmadong usal niya.

"W-we don't k-know h-her" kinakabahang usal ni Luthaire.

"Then how come you got beaten and not knowing her?!! Are you that small headed?!?! Stupids!!" He shouted again.

'Here we go again'

"What's going on here?" Nahagip ko ang mga mata ni mommy galing likod walking towards governor. Umiling si governor at lumakad paalis. Sinundan ko siya ng tingin hangga't makaabot siya sa kotse.

'Aalis na naman siya?! Tsk!'

Umirap lamang ako at binalik ang paningin kela mommy na pabalik balik ang tingin kay Luthaire at Accius. Her reaction is giving me goosebombs. Malalagot nanaman kami nito.

"Mom, walang nangyaring masama saamin--" usal ni Accius

"Wala?! What do you call these?!" Sarkastikong

tugon ni mommy sabay turo ni sa mga pasa nila. "Accident?!" Galit na usal ni mommy.

"Mom, please calm down--"

"At ikaw?! Akala ko ba binabantayan mo 'tong mga kapatid mo?!" Nagulat ako sa biglang pag baling ni mommy saakin. "Do you remember what i told you before?! Paano kung siya ang nakagulpi sa mga kapatid mo?! Alam mo bang--"

"Mom, please, wag ngayon" pagpipigil ko sakanya. Ayokong malaman ng mga kapatid ko tungkol doon. Bumuntong hininga ako at binaling ko ang paningin ko sa kapatid ko. They were confuse but i wont let them. "Mom, im sorry. It's my fault 'cause i didn't look after them but, please 'wag muna ngayon." Pagmamakaawa ko. "I'm not ready yet." Tumango lang ito at binaling kila Luthaire ang paningin niya.

Doon lang ako nakahinga nang maluwag. Im really scared of them knowing my secret. They explained what really did happened at kung paano nag simula ang gulo. It was Luthiare who tresspassed kaya may kasalanan din siya.

"I don't want this to happen again" ma awtoridad na usal ni mommy. Tumango lang kami at nag simula na siyang maglakad paalis. Napansin kong kanina pa sila nakatingin saakin kaya nilingon ko sila.

"What?" Usal ko. Kanina pa umalis si Ephraim dahil walang namang siyang pakialam. Nakakunot nuo silang nakatingin saakin.

"What about the secret?" Biglang tugon ni Accius.

"T-that was n-nothing. F-forget about t-that" pagmamaang maangan ko. "This is not the right time for you to know" sabi ko sabay turo sa kanila. Dahan dahan akong tumalikod at nagsimulang mag lakad.

Sa paglalakad ko ay umabot ako sa kotse ko. Matagal ko na itong hindi nagagamit kaya gusto kong gamitin ulit. Kinuha ko muna ang susi ko sa kwarto at napansing wala na pala sila sala. Umiling lang ako at tumongo sa kwarto. Kinuha ko ang susi nang kotse at dumiretso na pababa.

"Where are you going?" Tonog babae ang nagsalita. Lumingon ako at nakita si Cleah. Hindi na naman ako titigilan nito. Bumuntong hininga bago nagsalita.

"I just want to ride my old car. Kinakalawang na ata." Pilit na ngiti ang ganti ko sakanya. Agad naman siyang sumimangot nang akma akong tatalikod.

"Wait!" Habol niya sa akin sabay hawak sa braso ko. "Can i join you?" Malanding usal nito. Agad kong hinawi ang kamay niya na nakasabit sa braso ko.

"Just, let me be. I need some time to think." Dismayadong siyang tumango at umupo sa sofa na nakapandikwatrong pangbabae. Ngumiti ako at tumalikod.

"I'll wait here" malanding usal nito. Yumuko lang ako at naglakad patungong kotse. Pumasok agad ako at pinaandar ito. Bumuntong hininga ako at pinaharurut palabas nang gate.

Dumaan ako sa lugar kung saan kami laging nagkikita. Nandoon parin ang duyan na palagi niyang tinatambayan. Napangiti ako at yumuko.

'Some things may happen for a reason'

Bumuntong hininga ako at pinaandar ng sasakyan paalis sa lugar na 'yon. Bakit ba ang hirap kalimutan nang mga pangyayari.

Umiling lang ako at hininto ang sasakyan sa isang view kung saan makikita mo ang buong lugar. Nahirapan din akong makapunta dito dahil masyadong mataas ang daan, pero, ito lang makakapag pahinga sa utak ko. Umupo ako sa bench na nakaharap sa tanawin.

Baka kinalimutan na ako nun. Matagal na at masyadong komplikado kapag pinag-usapan pa. Napayuko ako at may nahagip akong babae sa gilid nang mata ko. Nilingon ko iyon at nagulat ako nang nakita ko siya. Tinitigan ko lang siya ngunit hindi niya ako tinignan.

'Gumanda siya lalo...'

Namangha ako sa itsura niya habang tinatangay ng hangin ang buhok niya. Parang kumikislap ang mga mata niya kapag tinignan ko. Hindi parin nawala ang pagtingin ko sakanya.

"Don't look at me like that" usal niya. Agad kong binaba ang tingin ko sa kahihiyan.

"S-sorry." Nahihiyang usal ko. Bakit ba kasi ang hirap pigilan ng nararamdaman.

"Why are you here?" Biglang usal niya. Nilingon ko siya ngunit hindi siya nakatingin saakin. Bumuntong hininga lang ako at yumuko.

"Alam mo na naman siguro kung bakit." Nakatungong usal ko. Sana nga talaga may mapagsasabihan pa ako nang mga problema ko kahit wala na siya. Narinig ko ang buntong hininga niya at napansing umupo siya sa tabi ko.

ZIV ALLENON ROMUALDEZ