Novels by Charmzeix

RAYNE'S POVI arrived at the place twenty minutes early kaya pumunta ako sa counter at nag order nalang."Orange juice please." Parang nagdadalawang isip ang bartender sa order ko ngunit sinunod din ito."Here's your order ma'am." Inabot niya saakin ang isang maliit na baso ng orange juice. I was expecting a normal size of drinking glass pero parang kalahati lang ng baso ang sinerve nila dito. Isang lagok lang sakin ang juice dahil sa sobrang liit nito, kaya umorder ako ulit.Nang binigay na saakin ang pangalawang drink ay may biglang kumalabit saakin. Napalingon ako doon at nakita ang isang lalaki."Rayne?" Lumawak ang ngiti nito at umupo sa tabi ko."Mark?!" Doon ko lang nakita ang kabuoan niya nang napailalim ito sa ilaw."Rayne! Kamusta ka na? I haven't heard about you in awhile ah.""I'm fine, ikaw? How's y

RAYNE'S POV"Are you ready to go?" Sambit ni dad sakin. Ngumiti lang ako. Inayos nito ang mga bag sa likod ng sasakyan at sabay na kaming pumasok.Hindi ako gaanong masaya na nakaalis na ako sa hospital. I still have hesitations dahil takot akong harapin sila. May kaunting galit parin ako nararamdaman kaya pinipilit kong iwasan muna ang dumudulot noon. Kaso wala akong magawa. Ayokong masaktan si dad dahil sa nararamdaman ko."Will you be ok? Ayokong may galit kang babalik sa bahay." Nagulat ako sinabi ni dad. I thought he would force me to deuce with them kahit ayaw ko muna, but this cought me off guard."A-akala ko po magagalit kayo kapag sabihin kong ayaw ko munang umuwi." He smiled that gave chills."Rayne, im no longer that guy you imagined. The guy you used to know. I guess we always have time to change

RAYNE'S POVAng sabi ng mga doktor pwede na akong umuwi bukas. Ang ayoko ko lang ay uuwi ako sa bahay. Gusto ko sanang mapag-isa pero wala akong magagawa dahil hindi din naman sila papayag sa gusto ko. Lalo pa't kakaopera ko lang.Wala akong masyadong kaibigan maliban sa kaibigan ng pamilya namin kaya wala ako mapaglilipasan ng gabi kapag aalis ako ng bahay."Rayne?" Biglang bumukas ang pinto at nahagip ko ko si dad. Bumuntong hininga ako pinapasok siya. Umupo ito sa paanan ko tiningnan ako sa mata. "Do you want to see your parents anak?" Bumilis ang tibok na puso ko sa gulat. "They are waiting for you outside, papasukin ko ba?" Hindi ako nakasagot at tanging titig lang ganti ko sa sakanya.Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko sa sinabi ni dad. Parang nagbuholbuhol ang utak ko sa agarang pagsabi nito."Rayne, don't be s

After a day of mental break down, I manage to be calm again. I most likely to move on easily of the things happened yesterday. Kapag nailabas ko lahat ng hinanakit ko ay hindi lilipas ang isang o dalawang araw ay limot ko na ang mga nangyari, hindi man ang buong pangyayari pero, alam kong kaya ko nang bumangon at magsimula ulit ng panibagong umaga.Mag-isa pa ako ngayon sa kwarto ko kaya may oras pa ako para mag-isip.I thought about my parents. How would they look like and how would they treat me if i was in thier hands. I am curious of everything about them. I really want to know them better pero, may parte sa puso ko na ayoko ko silang makita. Kasi takot ako. Takot ako sa katotohanang baka hindi nila ako tanggapin o balewalain nila ang presensya ko.I tried not to believe in everything they've said yesterday pero, hindi ko maiwasang maisip na posibleng mangyari yung sinasabi nila. Kaya nga nilang ibigay ako sa ibang pam

RAYNE'S POVPagkatapos na mga nangyari sa nakaraang buwan ay agad kong sinabi lahat ng mga nalaman ko tungkol sa pagkatao ko. Hindi pa man ako nakakapagsalita y nangingilid na ang mga luha ko kanina. Pinipiga ang puso ko sa sakit ng nararamdaman ko.Si Heidi ay nagaalangang sabihin iyon dahil hindi pa nakakagpahinga ng maayos sina mommy, pero hindi na ako makapaghintay dahil bumabalik lahat ng mga sinabi ni Heidi dahil nakikita ko ang mukha niya.Nagagalit, nasasaktan, nalilito ako sa mga pangyayari. Hindi pa nga ako natatapos sa problema ko kay Señor ay dumagdag pa ang hinanakit na ito.Umangat ako ng tingin dahil ayokong makita ang mga mukha nila. Mas lalo lang ako masasaktan dahil nandito silang lahat. Matinding katahimikan ang bumalot sa loob ng kwarto ko at tanging hikbi lang ng lahat ang maririnig. Kompleto silang lahat dito, inaabangan ang pag

HEIDI'S POVThe handsome guy I saw noon ay kapatid pala ni Ziv. Kailan ko lang din nalaman dahil sa chismis na narinig ko sa hotel noong nakaraan araw at hindi ako makapaniwalang nandito si Ziv ngayon. I thought dad would burst out kapag nakita niya si Ziv dito ngayon pero he did the unexpected. Never thought about the emotion feeling in this room. Too much awkwardness was roaming around us.Naghihintay parin kami sa resulta ng operation ni Rayne pero umabot na ng isang oras ay wala pang lumalabas na surgeon galing doon."Mom! What took them so long?! Kanina pa nila inooperahan si Rayne pero hindi parin natatapos!" Iritadong tanong ko

CLARISSA'S POVNandito na naman ang mata nila.'The heck are their problems?!'Ganon ba ka big deal sakanila na wala akong kasama?! Its not like i was the only alone human sitting here.Kakatapos ko lang kunin ang pagkain sa canteen kaya kakaupo ko lang din. Those eyes are killing me! Kung pwede lang tusukin lahat ng mata na tumitingin saakin ginawa ko na. They are looking down on me as if isa lang akong normal na estudyante.Kilala ba nila ako?! My family own a share in this school kaya hindi dapat nila ako ginaganito.And speaking of that bitch, Janeth. Absent siya kasi daw masakit ang puson, like, the hell i care?! Pupunta siya dito sa ayaw at sa gusto niya. Padabog kong kinuha ang cellphone ko at tinawaga si Janeth. Agad niya itong sinagot."Hey, nasan ka na? Ayaw mo ba talagang pumasok?!""Masakit talaga eh

CLARISSA'S POVThat bitch is so annoying. Hindi nakakaintindi ng isang salita. Ayaw na ayaw kong nakikita siya kasama ni Leo. I want Leo to be mine and mine only. I know she's Lesbian pero babae parin siya. Pwedeng magkagusto si Leo sakanya dahil parati silang magkasama and I hate knowing na si Leo pa talaga ang Lumalapit sa kanya! Nabwibwiset ako kapag magakasama sila.I want her to suffer. I want her to be out of my sight. Mas lalo akong nagagalit sakanya dahil ayaw niya talagang layuan si Leo. I want to take an action bago magligawan silang dalawa. Selfish na kung selfish. Basta para sa taong mahal ko gagawin ko.BLAAAG!!Biglang nadapa ang made at natapon saakin pagkain. Hindi ko pagilan ang emosyon ko at pabalikwas na tumayo."Ano ba?!!" Galit na sigaw ko sakanya. "Hindi ka ba tumitingin sa tinatapakan mo't nadulas ka?! Ha?!!" Malakas na sigaw ko.

REMEDY'S POVDahan dahan akong tumayo para sundan sila Leo patungong Canteen. Sa paglakad ko ay may napansin akong may sumusunod saakin. Mas binilisan ko pa ang paglakad ko dahil malapit na akong makaabot kila Leo nang may biglang kumalabit saakin kaya agad akong nalingon."Bakla ka! Ang bilis mong mag lakad!" Hinihingal na sabi nito. Biglang kumunot ang nuo ko."Bakit ka ba kasi sumusunod?!" Naiiritang tugon ko."Gusto ko lang namang sumabay sayo! Wala kasi akong kasabay eh." May bahid na landing usal niya."May mga bakla doon oh! Doon ka sumabay!" Usal ko sabay turo sa grupo ng baklang naka upo sa bench na kaharap clinic."Sige na! Hindi ko kilala yang mga yan eh." Kunot noung usal nito at nag kibit balikat."Eh hindi naman din tayo magkakilala ah?!""Atleast magkaklase tayo ano! Eh yan?! Mukha ngang mga

REMEDY'S POVFirst day of school ngayon kaya nagbibihis ako ng uniform ko. Gusto ko sanang panlalake yung uniform pero bawal. Inaayos ko ang uniform ko at nagpaposing-posing sa salamin.'Malamang skwelahan yun! Tanga!'Natawa ako sa mga niisip ko. Alam ko ng may pagkabrusko ako noon palang at alam din yun ng mga magulang ko. Pagkatapos kong magbihis ako ay agad ko sinuot ang sumbrero ko ng pabaliktad."Ma, papasok na po ako!" Pagpapaalam ko kay mama. Nang lingonin niya ako ay agad na kumunot ang nuo niya."Alisin mo yan!" Sabi niya at inalis ako sumbrero ko. "Magpakababae ka naman kahit isang taon anak." Usal niya."Ma, naman. Akin na yan! Mas pogi ako kapag ganyan eh" pagmamaktol ko. "Sige na po aalis na ako. Malelate na ko ma bye!" Sigaw ko at agad na luma

MICHEAL'S POVKI N A B U K A S A NBiglang tumunog ang alarm clock kaya ako nagising. Tinignan ko ang oras at nabalikwas ako sa kama.10:23 AMAgad akong banyo at naligo. Nag sipilyo muna ako bago bumaba. Pag labas ko ay agad kong nasalubong si manang."Manang!"Nagulat ako sa pagsalubong niya. Inaayos ko pa ang buhok ko kaya hindi pa ito masyadong tuyo."Gigisingin

FRED'S POVMasaya ako. I don't know why i'm happy, she's not really my type at hindi kami masyadong magkasama unlike micheal, pero masaya ako. Sakanya.I know about micheal's feeling. Alam kong nasaktan siya dahil niligawan ko si ash pero gusto ko rin si ash. Naunahan ko siya. Nakikita ko ang panghihinayang niya kanina. Halatang nagalit siya kanina pero mas gusto kong atupagin ang taong gusto ko. Alam kong gusto rin ako ni kyle noon pa, kaya mas lamang ako kay micheal.Hindi ako selfish pero kukunin ko ang gusto kong maging akin at si ash ang gusto ko. Nakatingin ako sa kisame. Iniisip ko kung paano ko kakausapin si ash dahil naiilang parin siya sakin. I've been with girls. A lot. Pero iba ang pakikitungo ko sakanya at sa lahat ng babae ko siya lang ang niligawan ko.

MICHEAL'S POV Medyo nahirapan akong pumunta dito dahil lubak-lubak ang daan kaya medyo hiningal ako. Agad naman akong bumaba para pagbuksan si kylie. "What are we doing here?"Gulat na tanong ni kylie at agad akong napangiti. "Secret"natawa naman siya sa sagot ko. Pumunta siya sa isang duyan na nakasabit sa matibay na punuan. Pumunta ako compartment ko para kunin lahat nang dala kong pagkain. Kinuha ko ang dalawang basket at nilapag doon sa may bermuda. Biglang tumayo si kylie. Binuksan niya ang basket at nagulat sa mga laman nito. "It this a picnic?"

KYLIE'S POVNakangiti akong umuwi sa bahay. Pinark ko ang sasakyan ko sa likod ng bahay kung saan nakapark lahat ng sasakyan namin. Pumasok ako sa bahay at agad kong nasalubong si mommy'ng nakakunot noo. Kinabahan agad ako."Where have you've been?! Kanina pa ako tumatawag hindi ka sumasagot!! Paano kung may nangyaring masama sayo?!Nag-iisip ka pa ba?!"Galit na sigaw nito. Nakayuko lamang ako."Hindi ka pa nagpaalam! O nag text man lang para malaman namin kung nasaan ka!"Sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Presko ito saakin kaya kada salita ni mommy ay napapapikit ako sa takot. Hindi ako sanay sa galit niyang ganito, hindi pa kasi ako naabutan ni mommy umuwi ng ganitong oras dahil umuuwi ito ng umaga na kakacasino.

MICHEAL'S POVPagkatapos akong etext ni kylie ay nag antay pa ako ng ilang sandali bago nakarating si mommy.Nang matanaw ko si mommy papasok sa entrance ay bigla akong natawa. She's wearing a huge feather scarf kahit hindi malamig and a heels.'Mas nag mumukha siyang dayuhan kesa sakin hahahaha'Ang totoo may number naman talaga ako kila mommy... sinadya ko lang talaga yun para makausap ko si kylie.'I miss her...'Sinalubong agad ako ni mommy nang yakap na mahigpit."Hey baby! How's your trip?"Sabi ni mommy sa gitna ng yak

KYLIE'S POV"Anong ingay yun?!"Iritadong tanong ko. At NAGISING AKO dahil dun!! Pati pinggan dinadamay!'Nakakainiiiiis!!!'Sumilip ako sa bintana para tignan ang nangyayari sa baba at dun ko nakitang nagkakagulo na naman. How come those guards didn't even bother to stop the fight?! Are they even paid to watch?! What kind of village is this?!'Tsk! Rats!'Wala akong magawa kundi gumising dahil hindi na ako makatulog!!'Wala bang mga anak ang mag asawang yun?!?! Panay ang away akala mo naman may ari ang buong mundo! Tsk!'I streched my body and headed straight to my bathroom. I did my morning routine at Tinignan ko ang mukha ko sa salamin tsaka dumiretcho pababa."Good morning"bati ko sa lahat. Nilingon nila ako at nginitian."Manang"inikot ko ang paningin ko sa buong bahay.