" Dude, ikaw na muna ang bahala dito. May ibang iniuutos si boss." Paalam ko kay Lucas matapos bumaba ng sasakyan. " Saan ka pupunta at anong inutos sayo?" Tanong nito, katabi ang Ina at kapatid ni Samantha. Tumingin ako dito saka umiling, " Mamaya ko na lang sasabihin. Nagmamadali si boss." Sagot ko na lang saka isinara ang pinto ng sasakyan. Hindi ko maaaring sabihin sa harapan nang mga ito ang sinabi sa kanya ng kaibigan. Hindi pa sila sigurado at walang matibay na ebidensya. Hindi din niya gustong masaktan ang mag-ina. Kitang kita niya ang pagdadalamhati ng mga ito. Totoo ang luhang lumalabas sa mga mata nito. Iling na lumisan siya ng lugar at sinimulan ang misyon na ibinigay ng kaibigan. Sa totoo lamang ay hindi niya gusto ang misyon na ito. Hindi niya gusto pang usisain ang pagkatao nang dalaga. Natatakot na katulad din ito nang kapatid. Namatay nang dahil sa mafia. Ito din ang dahilan kung bakit niya piniling sumama sa grupo ni Luther. Upang hanapin at pananagutin an
" Ano hong nangyari, Young master? Bakit walang malay si Lady Samantha?" Nag-alalang tanong ni manang Lucinda nang makitang buhat nang binata ang dalaga papasok ng mansion. " She's just tired from playing with Yuki." Simpleng sagot ni Luther umakyat sa taas buhat ang dalaga. Tumigil ito sandali, " After you prepare the dinner, come upstairs and bathe her." Saka nagpatuloy sa paglalakad. Narinig pa nito ang pagsagot ng tauhan bago tuluyang nakataas sa pangalawang palapag ng bahay. Tumingin siya sa mukha nang dalagang buhat, ramdam pa din ang namumuong galit para dito. Nagtitimpi lamang siya pero alam nang diyos na hindi siya ang taong may mahabang pasensya. Kanina pa niya gustong yugyugin at piniliting gisingin ang dalaga para sagutin ang mga katanungan niya. Hindi siya matatahimik hanggat may mafia associates na nasa loob nang pamamahay niya. Kung tama ang kanyang hinala, pinadala lamang ang dalaga para mag-espiya sa kanya. Marahil ay may nakatunog na sa mga sikretong ginagawa n
" I'm on my way to the company. Yeah, okay. Let's meet there." Sagot ni Luther sa kausap bago ibaba ang tawag habang nagmamaneho. Ang nakusap nito ay walang iba kung hindi si Lucas, ang naging abala sa Ina at kapatid nang babaeng saka kanyang tahanan. Napangisi ito nang maalala ang sinabi nang Ina ng dalaga sa kaibiga, hiniling nitong hindi na muli pang bumalik sa mansyon at manatili sa sarili nilang tahanan. Mukhang pati ang pamilya nito ay kasama din sa operasyon. Bakit nila gugustuhing manirahan muli sa sira-sirang bahay kung mayroon silang malapalasyong matitirhan? Nakakapagtaka na mas lalong nagbibigay sa kanya ng dahilan na pag-isipan ng masama ang dalaga. Nilingon niya ang tissue kung saan nakabalot ang binigay nitong tinapay. Payak na napangisi saka walang sabihing kinuha at itinapon ito sa nadaanang garbage can. Hindi uubra sa kanya ang mga gagawing pagpapanggap pa nang dalaga. Hindi na sila nito maloloko, hindi na siya nito mapapaikot pa. Dere-deretso itong nagm
" How long has she been here?" Tanong ni Luther kay Lucas na nakaupo sa passenger seat at busy sa cellphone nito. " Manang Lucinda said two hours after you left." " Damn! " Inis na mura ng binata dahil sa panibagong problemang dumating. His grandmother doesn't know anything about the girl which they never had a chance to tell. Walang alam sa relasyon nila ang Lola at mas lalong hindi nito kilala ang dalaga. Ganon din ang dalaga. Kahit pa may naaalala ito ay imposibleng makilala nito ang kanyang Lola. Hindi sila maaaring makapag-usap ng dalaga hanggat hindi niya naipapaliwanag sa Lola ang sitwasyon. " Have you think about your backstory? You know, Gransil will probably ask where and when you met." Tanong pa ni Lucas dito. Walang maisagot ang binata dahil na din nakalimutan na niya ang kanyang Lola sa dami nang kanyang mga iniisip. " She won't buy that love at first sight. You know, you have a bad temper when it comes to women." " Then let it be the girl. " " Nah, that won
" What's with that face, Mukha kang nalugi sa negosyo pfft!" Tanong ni Lucas pagpasok sa opisina nang makita ang sambakol na mukha ng kaibigan. " Nadagdagan ba lalo ang makulit sa mansyon haha." Iling naman ang naging sagot ni Luther, " Problems keeps on building my way. Fvck it!" " Sinabi naman kase sayo na hayaan mo na lang si Samantha, oh edi ayan ang nangyare sayo. Walang sisihan. " Wika pa ni Lucas, sinamaan naman ito ng tingin ng kaibigan. " Shut up." Iling naman na hindi na nagsalita pa si Lucas at ibinaling na lamang ang atensyon sa kanyang cellphone. Habang ang binatang problemado ay nakatuon ang paningin sa laptop kung saan makikita ang bawat galaw ng kanyang Lola at sapilitang kasintahan. Ang dalawa ay makikitang nasa sala na halos tatlong oras ng nagtatawanan. Hindi marinig ng binata ang pinag-uusapan ng dalawa dahil na din sa layo ng mga ito sa CCTV camera. Nagpalagay siya nito dahil na din sa dalaga. Gusto niyang matiyak ang lahat ng kilos nito laban sa kanya.
" Are we going to attend again?" Tanong ni Kheed na nakatingin sa kulay ginto nitong relo. It's the time of the month, where mafia clans meet at one place, exchanging alliances, expand their business and proving their supremacy wanting to be part of X Organization ranks. " Are you really asking the obvious? That's the only gathering he never missed." Sagot ni Lucas dito habang kapit ang ilang papeles sa lamesa ng binatang CEO. " Nagtatanong lang. Malay ko ba kung magla-lay low din tayo sa pagpunta don e diba sinusundan na nila lahat ng galaw natin." Hindi naman nakasagot si lucas, nakalimutan ang nangyaring habulan noon. Tumingin ito sa nakapikit at problemadong kaibigan. " Are you coming?" " Absolutely." " Hindi ka ba mag-aalala na i-ambush ka nila sa pagkalaban sa clan nila? We have been busted." Nag-aalalang tanong dito ni Lucas. Hindi kasi ito kasama sa plano nila, they expected this to happen but not this early. Wala pa sila sa kalahati ng nalalaman. All they know was
Samantha's POV " Manang, Anong oras po ba umuuwi si Luther?" Tanong niya, patingin-tingin sa labas ng mansion. Magdidilim na kasi ngunit kahit isa sa maglola ay wala pang dumarating. " Depende iyon kay young master. Paiba-iba ang oras ng uwi nito. Minsan maaga, minsan late na. Ay teka, ano bang date ngayon? " Tanong ni manang ng may biglang maalala. Tumingin ito sa kanyang cellphone at may kinumpirma. " Ika-sampu pala ngayon ng buwan. Paniguradong gagabihin ito ng uwe. " " Bakit po? Kahit ba gabi, bukas pa din ang kompanya? " Tanong pa niya, nagtataka kung bakit ito gagabihin ng sobra. " Tuwing Ika-sampu Kasi ng buwan ay lagi itong may pinupuntahan, sinasabihan kami na wag na kaming magluto dahil nga late na ito makakauwe. " Sagot nito na nagbigay lungkot sa kanya. Tumingin siya sa mga pagkaing nakahain sa lamesa, na pinagkaabalahan pa niyang dekorasyunan para mas maganda sa mata. Tinignan din niya ang mga kamay na may mga band aid saka bumuntong-hininga. Ilang beses din
" She's really related to mafia..." Iling na saad ni Lucas matapos makasakay sa kotse ng kaibigan. Tumingin ito kay Luther na tahimik na nakaupo sa driver's seat. " I knew it." " But he did not give any name. So we can't just conclude na si Samantha yon." Pagtanggol naman ni Kheed, hindi gusto ang mga narinig sa pag-uusap kanina kasama ang leader ng Asano. " Then care to explain who is he referring to?" Masama ang tinging tanong dito ni Luther. Hindi naman siya agad nakasagot. Ayaw niyang isipin na masamang tao ang dalaga dahil ramdam niyang hindi, pero kapag ganitong lumalabas na ang katotohanan sa pagkatao nito ay wala na siyang magagawa pa. " I'm damn sure, it's fvcking her. She's the only one who came out of nowhere ad mess with my life." Ngitngit na dagdag pa ni Luther. " I knew it, it's a set up. That fvcking accident was a fvcking set up! " Hampas sa steering wheel pa nitong sabi, inis dahil sa nagawa silang maloko ng dalaga. He thought he was smart. Pero hindi niya akala
Chapter 50The light from the sun peeking from the window made Luther open his eyes. He moved his eyes slowly as he his gaze stop upon seeing who was beside him. It was none other than Samantha who was still sound asleep hugging him tightly. What stunned him more was he was also doing the same. Mabilis niyang tinanggal Ang mga kamay nitong nakapulupot sa kanya at umupo sa kama. ' How did this happen?' tanong niya sa isip. Dahil sa naging paggalaw ay nagising sa mahimbing na pagkakatulog Ang dalawa. " Oh, gising ka na pala. Good morning, Luther. " Bati sa kanya ng dalaga habang nagkukusot ng mata. Hindi siya umiimik at nanatiling nag-iisip kung papano nangyare na nakatulog siya ng mahimbing at hindi man lamang dinalaw ng bangungot. " Hmmm, that was the best sleep I ever had." Inat na remarks ni Samantha saka ngumiti sa kanya. " Kamusta tulog mo, Luther?" Muli ay hindi siya umiimik. Hindi pa din makapaniwala sa nangyare. Napakatagal na panahon niyang nagsuffer sa gabi-gabing bangu
Chapter 49Luther was puffing some smoke from the window as he thought of the email her received from LucasNakakuha ito ng impormasyon tungkol sa pagkamatay ng kanyang mga magulang. What he got doesn't align from what they have known. Alam niya pangyayari sa Le'roux clan at ang naging dahilan nag pagkakadissolve ng clan na ito.All of the members including the founder were assassinated that night. Assassinated by Asano to be exact.Le'roux was as big as Asano. Hindi na siya magtataka kung bakit nagawang ipapatay ng pinuno ng Asano ang familia Le'roux. But what doesn't add up was, what he knows is Le'roux was also behind his parents'death. How did that happen if there was a rivalry between Asano and that clan?Muli ay nagbuga ng usok sa hangin si Luther, pilit na inaalam kung alin ang mali sa mga nakuhang impormasyon. No one imagined that the leader had a child. Even Asano. If they knew, they would go after that child even before it could say it's first word. Ngunit kung tama an
Chapter 48Nakangiting nakatingin si Samantha sa nga naglalakad sa harapan. Nasa isang Cafe kase sila nagpapahinga malapit lamang sa atraksyon na pinuntahan. Hanggang ngayon ay natutuwa pa din siya sa napuntahang lugar, hindi niya akalain na may mas gaganda pa sa Hardin ng bahay ng kasintahan. " Bakit ito ang napili mong puntahan, Luther? " Nakangiting lingon niya sa lalaking kauupo lamang sa tabi niya hawak ang dalawang baso. Isang mainit na kape para dito at isang mainit na chocolate para sa kanya. Hindi naman sumagot ang binata bagkus at humigop lamang ito ng kape naaalala na kung ano lamang ang unang nakita sa brochure ay iyon na lamang ang napiling destinasyon. He hates wasting time kaya hindi na siya nag-iisip pa ng matagal. Pero dahil don ay may naalala siyang pangyayari. He remembered the university search for being the establishment's model. He also did the same. He chose her because she is the girl he sees. 'Ah, he really hates wasting time.' He shook his head think
Chapter 47“ Seryoso? Magdedate sila?” di makapaniwalang tanong ni Kheed matapos ibalita dito ang sinabi sa tawag ni Luther. “ Anong nakain ng kaibigan mo?”Lucas smiled, “ Looks like Hunter did a great job. ““ Yeah, at sana magpatuloy pa ang ganyang pakikitungo nya. I really hope Samantha gets a happy ending. Sige na nga, pati na din yung kaibigan nating kala mo pinaglihi sa sama ng loob.” sabi nito matapos makitang nakatingin sa kanya si Lucas. Natawa naman dito ang kaibigan.“ Pero kung busy sa lovelife nya si boss, pano naman ang misyon? I mean, may lead na tayo kung sinong pumatay but what’s next?” off-topic na tanong ni Kheed na nagpawala sa ngiti ng kaibigan. Since masyadong naging busy ang kaibigan sa paghanap ng mali kay Samantha ay nagdesisyon siyang kumilos ng wala sa utos nito. He has been digging information from everywhere when he got something. Something that doesn’t add up to the story they know.“ We have to start with the Le’roux. We have to find the last descendant
Chapter 46" Do you think he'll change his mind?" Tanong ni Kheed palabas ng condo unit na tinutuluyan nina Luther at Samantha.Tumingin naman sa pinto si Lucas bago nagsalita, " I don't know but at least we tried." " I never imagined Sam suffered so much, I mean look at her smile. It's so pure and pretty. Hindi mo aakalaing may pinagdaanan. " Iling pang Sabi ni Kheed, naaalala ang mga kwentong sinabi ng kapatid ni Samantha. " I never thought, having a pretty face can make your life miserable. " " She's been through a lot, I hope colliding with her was the best option God has." Sagot pa ni Lucas bago tuluyang lumakad palayo sa kwarto. " Ah, sana talaga matauhan na Ang kaibigan mo. Naaawa na ko Kay Sam." Iling na Sabi ni Kheed bago sumunod sa kaibigan. ' Let's trust Luther, I know he won't make the same mistakes.' sa isip ni Lucas palabas ng hallway. Samantala... Sa loob ng condo ay tahimik na nakaupo pa din sa sofa ang binata hawak ang USB kung saan nakapaloob ang mga ebidensyang
Chapter 45 As soon as Kheed and Lucas touch the ground of the foreign country, they immediately look for the stubborn kid instead of contacting their friend. They need to find the kid or their plan of changing their friend would be ruined. Tahimik at maingat ang naging pagkilos ng dalawa, iniiwasang makaalam ang kanilang kaibigan. Since si Gransil ang nag-utos sa kanilang hanapin ang kapatid ni Samantha ay hawak nila ang lahat ng connection na mas nagpabilis ng kanilang trabaho. Agad nila itong natagpuan sa isang pretihiyosong hotel. Gulat man kung papaano nakapasok sa mamahaling istraktura ang bata ay mas piniling kumilos na lamang ng dalawa. Ngunit bago pa man sila makalapit ay hindi nila inaasahan ang makikita. Their enemy was there as well. At alam nila kung sino ang pakay nito. They have to prevent it from happening pero Hindi nila alam kung sino ang uunahin. " We have to take care of the kid first." " Roger." Tanging sagot ni Kheed sa sinabi ni Lucas matapos ang m
After the call, Luther never let Samantha get away from him. Hindi na ito nakalabas pa ng kwartong tinutuluyan. Maging ang pagsilip sa bintana ay ipinagbawal ng binata na hindi naman maintindihan ng dalaga. She doesn’t know why does she have to stuck herself on the four lonely corners of room. Napakaganda ng bansang pinagdalhan sa kanya ng kasintahan, madami silang pwedeng mapuntahan; bakit mas pinipili nitong ikulong siya sa loob? Walang ideya ang dalaga sa biglaang pagbabago ng kasintahan. Akala niya, matapos ang naging maayos na pag-uusap nila simula ng maospital siya dito ay magbabago na ang pakikitungo nito sa kanya. Hindi nya akalaing mas magiging matigas pa ang pagtrato nito sa kanya. Umaalis ito at babalik lamang pagmadilim na ang kalangitan. Araw-araw, ganito ang nararanasan ni Samantha sa loob ng tatlong araw. Gustuhin man niyang lumabas ay wala siyang magawa, hindi na niya gusto pang dagdagan ang galit ng binata kaya pikit-mata niya itong sinusunod. Ngayon ay nag- aay
Tahimik akong nakamasid sa bintana ng kotse, nakatingin sa makukulay na ilaw galing sa mga kabahayan na siyang nagbibigay liwanag sa madilim na kalangitan, naghahanap ng paglilibangan. Halos tatlumpong minuto nang nagmamaneho ang boyfriend ko pabalik sa hotel pero kahit isang salita ay wala akong naririnig dito. Hindi ko alam kung may nagawa na naman ba akong kasalanan dito. He still wear his infamous wrinkled forehead na nagbibigay dalawang isip sa akin kung magbubukas ba ako ng pwede naming mapag-usapan. Ayoko nang madagdagan pa ang galit na nararamdaman nito sa akin, kaya kahit ang awkward ay mas pinili ko na lang manahimik. Bagot na nakadikit ang ulo ko sa bintana, nagmamasid pa din sa paligid ng makita ang isang pamilyar na lugar. Agad akong napabangon at masiglang tinignan ito nang madaanan ito ng kotse. " Tumutugtog din pala sila kahit sa gabi." Anas ko na halos mapilipit ang leeg sa pagtingin sa mga musikerong minsan niyang nakasamang tumugtog. Napangiti ako habang sinasariw
" Alright, send me the documents immediately, I want everything. Do your job right this time, Kheed." Nagising ako sa malamig at pamilyar na boses. Kunot ang noong napalingon pa ako sa pinanggagalingan nito at doon ay nakita ang pamilyar na kunot na noo ng boyfriend ko habang nakaupo sa sofa at may kausap sa phone. May ilan pa itong sinabi sa kausap ng sa wakas ay napansin na ako, agad naman na binaba ang hawak na phone saka ako nito nilapitan. " How's you?" Walang bahid nang galit pero hindi ko din mahagilap sa tono nito ang pag-aalala. Tumingala ako at tumingin sa mukha nito, mas okay na din siguro ang ganito kaysa lagi niya akong sinusungitan. Ngumiti ako dito, " okay naman." " Are you sure? Or do you need more time to recover? " Muli pang tanong nito. Nagtataka naman ako sa biglang pagbabago nito. Parang kagabi lamang ay nagkaron kami ng pagtatalo. Papaanong nagbago agad ang pakikitungo nito ngayon sakin? May nangyari ba kagabi na hindi ko matandaan? May nagawa ba akong tama?