“HELLO, brat,” nakangiting isinungaw ni Johnny ang ulo sa pinto ng hospital room ni Riri kung saan ay mananatili pa ito hanggang bukas.
Ayon sa doktor ay pupuwede na naman daw itong ilabas ngayong araw ding ito at kung magkakaroon ulit ng concussion ay saka na lamang ibalik sa ospital which the doctor very much doubted base sa mga obserbasyong ginawa nito. Subalit ayaw maniwala ni Aunt Shebbah, mas gusto nitong doon muna tumigil si Riri sa ospital for as long as matiyak na nito sa sariling ayos ang anak.
Minsan ay naiisip niyang overprotective na ang kaibigan ng ina niya kay Riri porket bunsong anak nito si Riri. Pero sa pagkakataong iyon ay sang-ayon siya na dapat nga na doon muna sa ospital si Riri para masiguro talagang wala nang masamang epekto rito ang pagkakabunggo ng motorsiklo niya rito. Kahit pa siya mismo ang magbantay dito magdamag, walang kaso sa kanya.
Kinawayan siya ni Aunt Shebbah na nakaupo sa tabi ng kama ni Riri. Minwestra nito na tumuloy siya sa pagpasok sa kwarto. Abala ito sa pagbabalat ng grapes na pinapapak ni Riri. Ayaw na ayaw ni Riri na nakakain ang balat ng kahit anong prutas. Natuklasan niya iyon noong Pasko lang nang ipahawak nito sa kanya ang mga balat ng mansanas na nginatngat lang nito ang laman.
“Still mad at me?” usisa niya. Hindi pa man nabubuo ang simangot sa mukha nito ay alam na niya ang isasagot nito.
Pinuntahan na niya ito kanina pero dahil sa gamot na ininom nito ay nakatulog ito kaya ipinasya niyang bumili muna ng pang-uuto rito bago humarap muli dito.
“Yes! Akala mo ‘di ko nakita si Celeste na angkas mo bago mo ko sinagasaan?!” simangot na halukipkip nito, looking so adorable in the middle of her bed with her dark brown curls framing her lovely face.
“Oh, c’mon, sweetheart, you know she’s just my friend. Ipagpapalit ko ba naman ang pinakamagandang girlfriend ko sa isang Celeste lang?” nang-aalo ang tonong aniya.
“Basta! I’m mad at you!” ismid nito.
Nagkatinginan sila ni Aunt Shebbah. Umiiling na ngumiti lang ito as if saying he’s entirely on his own with this one. She won’t back him up as she sometimes do pag ganitong galit si Riri sa kanya.
“Does that mean…”
Inilabas niya mula sa likod ang paper bag na naglalaman ng complete lip gloss set ng paborito nitong social media influencer na si Lovah Lucky.
“…you won’t accept my little gifts for you?”
Favorite rin ni Riri ang cartoon character na Minions at halos lahat ng gamit nito ay may tatak ng sikat na mga dilaw na mukhang talking saging. Saglit siyang lumabas para kunin mula sa gilid ng pinto ang malaking Minion stuffed toy na may hawak na teddy bear.
“And this. Ayaw mo rin nito?” pigil ang ngiti sa nakikitang katuwaan sa mga mata nito na kunwari ay malungkot na untag niya, keeping both his presents out of her reach.
Natatawang tumango-tango si Aunt Shebbah.
“Very clever, Johnny,” she muttered.
“Sige na nga, bati na tayo,” kunwari ay napipilitang pahayag ni Riri na pinasinungalingan naman ng eagerness sa mga mata nitong nakatuon sa stuffed toy.
Napahalakhak na lumapit siya rito, hugging her small body tightly, relieved that she is safe and apparently back to her old, bratty self.
“You little scheming brat! You’ll lead some poor fool a merry chase one day!” he exclaimed affectionately.
“Hoping it won’t be you, Johnny?” nakangiting arko ng kilay sa kanya ni Aunt Shebbah.
Ngumiti at umiling lang siya. It was one thing to humor a fourteen-year-old’s puppy love on him, quite another to encourage everyone that it would someday turn into something more serious. Sure, he is fond of Riri. She is like the little sister he never had. She is a delight, an imp after his own heart but she is too willful, spoiled, stubborn and bratty for him to hope that she will one day become a lady who could lay claim to his heart and soul.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
FOUR YEARS LATER...
“RIRI!” malakas at galit na sigaw ni Johnny nang sa paghawak niya sa doorknob ng bathroom sa loob ng silid niya ay biglang gumapang ang kuryente sa kamay niya. Bagamat mahina ay dinig na dinig niya ang papalayong hagikhik ng dalagitang inilagay yata sa mundo para padaliin ang buhay niya.
“Buksan mo ito, Dorinda Marie Navarre! I swear, sasakalin kita pagkalabas ko rito! Riri!!!” gigil na banta niya habang hinahampas ang pintong ikinandado nito mula sa labas.
Hahawakan sana ulit niya ang knob pero ‘di na niya itinuloy nang maaalalang nakakabit pa doon ang joy buzzer na naglalabas ng mild electric shock na paboritong laruan nito ngayon matapos pagsawaan ang disappearing ink na minsan nitong ini-squirt sa suot niyang polo noon.
Ang tanga kasi niya. Dapat kaninang bago pa siya pumasok ng bathroom ay ini-lock na niya ang pinto ng kwarto niya para hindi ito nakapasok. On second thought, useless din pala iyon dahil marunong itong mag-pick ng locks, thanks to her new friend Syn na dati yatang akyat-bahay gang o ‘di kaya’y delinquent na takas sa dami ng alam na tricks na ‘useful para sa isang criminal.
But that was impossible dahil tulad ng ina ni Riri, kaibigan rin ng ina niya ang ina ni Syn na si Aunt Salve. She and her husband, Edison, bought a house not far from theirs kaya nagkakilala sina Syn at Riri much to his utter annoyance. Kaya naman imposibleng may lahing kriminal si Syn sa kabila ng kung ano-anong tricks na alam nito. Mga doktor ang mga magulang nito, hindi sindikato.
Kung noon ay si Riri lang ang madalas na nambibiwisit sa kanya, ngayon kakampi pa nito si Syn. Hate at first sight ang nangyari dito at sa binata since parehong maloko at hobby ng mga itong gumawa ng practical jokes sa ibang tao, naging rivals ito sa kung sino ang may mas imaginataive tricks.
Ayos sana sa kanya iyon noong umpisa dahil for a while ay kay Syn na-focus ang kapilyahan ni Riri. Pero nang magpasya ang mga itong mag-join forces at siya ang pestehin, seryoso niyang napag-isipang mag-migrate sa ibang bansa and to hell with the family business that he is now starting to learn how to manage.
“Johnny?” nag-aalala ang tinig na iyon ni Nanay Pinty, ang yaya niyang hanggang ngayon ay nakapisan pa rin sa kanila, mula sa mismong tapat ng bathroom door. Iniwan yata ni Riri na nakabukas ang pinto kaya marahil narinig nito ang pagtutungayaw niya.
“Nanay! Buksan ninyo ang pinto! Ini-lock ako ni Riri dito---”
Pabiglang bumukas ang pinto sa pagkagulat niya.
“Ano’ng ini-lock eh bukas naman?” kunot-noong turan nito.
“Salot talaga ang babae na ‘yon!” gigil na aniya habang ini-inspeksyon ang knob. “Hihiwain ko siya ng pinong-pino bago ipakain sa mga arwana ko!” pagbubusa niya bago nagmartsa palabas ngunit sinawata siya ni Nanay Pinty.
“At ba’t ka paparada sa labas ng ganyan ang hitsura?! Sino ka sa akala mo?! Pornstar king ka ba?!” ang naeeskandalong bulyaw sa kanya ni Nanay Pinty.
Noon lang naalala ni Johnny na twalya lang pala ang suot niya sa baywang. Pumihit agad siya sa walk-in closet at dali-daling nagbihis. Duda siyang maaabutan pa niya si Riri o kung maabutan man niya, tiyak nakahingi na ito ng back-up mula sa Mom niyang isa rin sa mga punong taga-spoil at taga-kunsinti ng mga kalokohan nito. He wouldn’t be able to teach her a much deserved lesson with his mother around to defend her.
NO one has ever accused Riri of being stupid kaya pagtakbo niya pababa galing sa kwarto ni Johnny, dumiretso agad siya sa pool area kung saan nagbabasa ng magazine si Ninang Dita habang nakaupo sa lounging chairs doon. Johnny wouldn’t dare touch her with his mother around. Naupo siya sa katabing silya ni Ninang Dita but immediately decided na masyadong obvious kung doon siya pupwesto kaya umalis siya doon at naupo sa gilid ng pentagon-shaped pool. “What was it this time, Riri, my girl?”
“HELLO, Johnny!” Ginulat si Johnny ng masiglang tinig ni Riri mula sa likuran niya habang kinukumpuni niya ang lumang bike niya. Nasa dating garahe siya nila na ipinasara na ng ama niya at ginawa na lang bodega dahil sa paniniwalang hindi siya makikita ng makulit na bubwit na ito doon pero bigo pa rin pala siyang mataguan ito. “Paano mo nalaman na nandito ako?” “Sinabi ni Ninang Dita syempre.”&n
PALIHIM na pinagmamasdan ni Riri si Johnny habang papasok sila sa sinehan. He seemed pleased kaninang makita muli si Karla. At nabuhay na naman ang panibugho niya sa dalagang alam niyang unang naging crush ng binata. She was playing in Johnny’s room noon nang makita niya sa ilalim ng pillows nito ang picture ni Karla. He was eleven or twelve maybe at nang tanungin niya ito kung bakit may picture ito ni Karla ay saka nito sinabing crush daw nito si Karla. By that time ay hindi pa niya alam ang ibig sabihin ng crush kaya’t kinulit niya itong ipaliwanag sa kanya.&n
“YOU know what?!” tulad ng inaasahan ni Johnny, hindi na napigilan ni Riri na basagin ang katahimikang namamayani sa backseat habang pauwi na sila galing sa shop ng Tita Teree nito. Sa halip na sumagot ay ihinilig lang niya ang ulo sa sandalan at pumikit. Nababakas sa tinig nito ang pagkairita dahil mula pa kanina sa shop ng sikat na designer ay puros monosyllables ang itinugon niya sa bawat tanong nito. He didn’t even show a flicker of interest when she asked his opinions about her gown.&
“GOOD morning, Ma’am Riri!” masiglang bati kay Riri ng guard sa building ng main office ng WinFoods Food Manufacturing Company na pag-aari ng pamilya ni Johnny. Ilang beses na siyang nakapunta rito noon. Kaya kilala siya ng halos lahat ng mga empleyado doon magmula sa janitor hanggang sa mga iba’t ibang general managers. And everytime she goes there ay hindi pupuwedeng hindi niya babatiin ang lahat ng naging kaibigan at kakilala doon. Sabi nga ni Ninong David, daig niya pa ang popularity nito sa loob ng kompanya nito dahil dulo pa lang ng anino niya’y kilala na
Nakikita ni Riri mula sa sulok ng mga mata niya ang pagsenyas sa kanya ni Johnny pero pinili niyang ignorahin ito. “Let’s go the conference room, Karla.” “That’s good! We can eat this cake there too. I mean after your interview of course,” tango niya na tumayo at sumunod rin sa dalawa. Dinig niya ang kaakibat na exasperation sa pagbuntung-hininga ni Johnny pero hindi na siya nito kinontra. Pormal ang tinig nito as he started to interview Karla while Riri kept herself busy by scrolling throug
“GUESS who?!” tanong ni Riri kasabay ng pagtatakip ng mga kamay sa mga mata ni Johnny. Nakadungaw sa pasimano ng balcony sa loob ng silid nito ang binata habang naninigarilyo. Pero nang maramdaman nito ang pagpasok niya sa silid ay dali-dali nitong pinatay ang sigarilyo. “Thanos?! Maleficent?! Plankton?!” “Kainis ka naman! Puros kontrabida yun eh!” simangot niya. Natatawang inakbayan siya nito. “What brings you here, sweetheart?” “Yayayain sana kitang mag-picnic.” “Wow! Niyayaya mo na ako ngayon? Dati basta mo na lang ako, inuutusan ah,” kunway gulat na anito.&nbs
NASA gitna ng meeting si Johnny when his phone rang. Kunot-noong nag-excuse siya sa mga kausap at nagtungo sa gawing pinto as he answered the phone. It was a meeting that his mom was supposed to attend but she sent him instead. Mas dinadagdagan na nito ang mga duties at responsibilities niya. Hindi kaila sa kanya na matagal na nitong gustong mag-retire at maging house wife ulit tulad noong bata pa siya. At gusto nito na sa kanya ipasa ang mga responsibilidad nito sa kompanya nila. But it won’t be for a long time yet. Hindi pa siya handa. Marami pa siyang kailangan matutunan. 
“I’ll make you happy. I promise. Just marry me, Joleen.” Hindi pa man lubos na nakakaupo si Joleen sa silyang hinila ni Jake para sa kanya nang dumating siya sa mesang ini-reserve nito para sa kanila ay ginulantang na siya nito sa seryosong pahayag na iyon. Kasabay ng pagsambit nito sa mga salitang iyon ay ang pagpapakita nito ng diamond ring na tangan nito sa kanang kamay at pag-aabot ng isang pumpon ng white chocolate tulips sa kaliwang kamay. Napabilis tuloy ang pag-upo niya dahil sa gulat. “Excuse me?!” gitlang bulalas niya nang salubungin ang tingin nito. “I said, marry me.” “No. Absolutely not! At kung iyan
Salubong ang mga kilay na humalukipkip si Joleen habang nakaupo sa sofa sa loob ng living room niya. Sa tabi niya ay nakaupo si Jake at isa-isang inilalabas ang mga laman ng paper bag na dala nito.“How about this movie? The Parent Trap? Maganda daw ito.Ito na lang ang panoorin natin,” suhestyon nito habang itinataas ang DVD na hawak nito.Iyon ang ikalawang linggo ng araw-araw na pagbisita nito sa bahay niya. At tulad ng mga nakaraang araw ay may bitbit na naman itong kung anu-anong pagkain, maternity clothes, vitamins at pregnancy books. Aakalin mong siya ang kauna-unahang babaeng nabuntis sa buong kasaysayan ng mundo kung kumilos ito. Naka-speed dial pa sa cellphone nito ang ob-gyne niya.Anumang iwas niya dito, walang saysay. Tila lahat ng nalalaman nito ukol sa mahigpit na pagbabantay sa loob ng basketball cou
Pakiramdam ni Joleen ay isa siyang astronaut habang naglalakad siya palabas ng private clinic ng kaibigan niyang ob-gyne na si Maricel. Mistula kasing lumulutang siya sa bawat paghakbang niya. Hati sa pagitan ng tuwa at pangamba ang damdamin niya. Kumpirmadong buntis nga siya.Magiging mommy na siya. Hindi na niya kailangan pa ng artipisyal na paraan para magka-anak na siyang naunang planong tumatakbo sa isip niya. Subalit kasunod ng kagalakan niya ay ang pangamba. Hindi sa kung paano niya bubuhayin ang anak niya. Wala siyang problema sa bagay na iyon.Kung hindi sa magiging reaksyon ni Jake sa sandaling malaman nito ang kalagayan niya. Ang magig
Nananakit ang ulo ni Joleen nang magmulat ng mga mata. Pakiwari niya ay may mga bandang tumutugtog ng maingay na rock song sa loob ng mga tainga niya. Umuungol na babangon na sana siya nang bigla siyang manigas sa labis na pagkagulat at panghihilakbot nang tumagos sa isipan niyang wala siya sa loob ng sariling kwarto niya.At higit sa lahat, wala din siya ni katiting na saplot sa katawan. She could also feel the soreness between her thighs. Patunay na lahat ng inakala niyang panaginip lang habang naggaganap kagabi ay tunay ngang nangyari at hindi parte ng halos gabi-gabi niyang pagpapantasya sa binata!Nag-iinit ang mga pisnging ib
Walang ideya si Joleen kung paanong mula sa engagement party nina Rowan at Deth ay napunta siya sa loob ng marangyang silid na kinaroroonan niyangayon. Wala rin siyang ideya kung bakit siya naroon. Maaalarma na sana siya lalo na nang maramdaman niya ang matitigas na braso ng lalaking buhat-buhat siya. Kung hindi lang niya nakita na si Jake ang may karga sa kanya.“I am nothing like Teree! Or Pauline or Danieca!” biglang anunsyo niya. Bigla kasi niyang naisip na baka nabibigatan ito sa pagkarga sa kanya kaya tila bahagyang nakangiwi ito.“Well, you certainly don’t look like your
“Wala namang misteryo sa pag-iwas ko o sa iniisip mong pag-iwas ko sa iyo noon, Joleen. Truth was, hindi ko sinadya iyon. Naisip ko lang na baka mailang ka kung makikipaglapit pa ako sa iyo noon. Kung tutuusin, ikaw nga ang mas naunang umiwas at nagtago sa akin noon,” sagot ni Jake. Saglit itong sumulyap sa malayo bago ibinalik ang tingin sa kanya at nagpatuloy sa pagsasalita.“Nag-iba ka ng eskwelahang papasukan gayong akala ko magkikita pa tayo kahit paano sa La Salle. Besides, bihira na rin naman akong umuwi ng Isla Fuego noon dahil nasa Manila na ako nakabase. Kaya hindi ko masasabing sadya ang hindi natinpagkikita noon.”Marahang napatangu-tango si Joleen. Kunsabagay, may punto ito doon.“Now you answer my question. Bakit hindi mo ako gustong maging kaibigan ngayon gayong si Rowan naging matalik na kaibigan mo sa kabila ng relasyon ninyo n
Ang kasiyahan ni Joleen para kay Rowan sa nagaganap na engagement party nito ay kagyat naging pag-aalala. Sapagkat habang kino-korner siya ng nobya nitong si Deth na buong paniwala niya noon ay bagay na bagay dito, na-realize niyang mali pala siya.Dahil isang baliw na nagtatago sa likod ng maskara ng isang mabait at matalinong babae ito! At sa malas, tila pati ang bunsong kapatid na babae ni Rowan na si Rainee ay idinamay na rin nito sa kabaliwan nito. But then again, malamang si Rainee ang nanghawa kay Deth. Dahil kahit noong sila pa ni Rowan, hindi na niya nakasundo ang selosang babae na hindi boto sa kanya para sa kuya nito.Matapos niyang makipagsayaw kay Rowan ay inaba
Subalit mistulang isang bombang pinasabog sa mismong harapan niya ang naging epekto niyon sa kabuuan niya. Pakiwari niya ay isang tagong pintong kinalimutan na niyang naroon sa loob ng puso at isipan niya ang walang kahirap-hirap na binuksan ng halik nito. Pintong pinaglagakan niya ng lahat ng damdamin niya para dito.Mga damdaming itinanggi niya kahit sa sarili niya na nararamdaman pa rin niya para dito. Dahil alam niyang patuloy lang siyang masasaktan kung bubusisiin niya iyon ng paulit-ulit. Kaya naman para protektahan ang sarili niya ay mas pinili na lamang niyang itago sa lihim na pintong iyon sa kaibuturan niya.But with just one touch of his lips against hers, that door was opened.“It’s
‘’Hey, Simoun! Whose car is that I saw in Menchie’s parking space? Binilhan mo ba siya ng bagong sasakyan---‘’nabitin sa ere ang tanong na nasa labi ni Joleen nang tuluyang makapasok sa opisina ng pinsan niya. Sapagkat nakaupo sa harap ng glass-topped table sa isang panig ng opisina ni Simoun ang lalaking kakikita lang niya noong isang araw sa mansyon ng pamilya nila. May tatlo pang ibang naroon at tila ka-komperensya nito at ng pinsan niya. Subalit sadyang sa mukha lang ni Jake natuon ang titig niya. He was wearing a b