Mag-log inShare
Special Chapter 1
Huling Na-update:
2025-03-20 13:18:06
Kaugnay na kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 2
Pagkauwi ko sa condo, agad akong nag-empake ng mga gamit para sa flight ko bukas. Habang inaayos ko ang mga damit, hindi ko maiwasang mapaisip ulit.Dalawang taon akong nasaksihan kung paano sinubukan ni Pipay na buuin muli ang buhay niya. Nasaktan siya, nagdusa, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang matatag para kay Jhovel. Ngayon na bumalik na si Ethan, hindi ko maitatanggi na may halo akong pangamba.Hindi ko naman itinatanggi na minsan, may bahaging umasa akong may lugar ako sa puso ni Pipay. Pero sapat na para sa akin na makita siyang masaya — kahit hindi ako ang dahilan ng kaligayahan niya.Tumunog ang cellphone ko, isang mensahe mula kay Rafael.Rafael:Bro, balita ko aalis ka bukas. Kailan balik mo?Napangiti ako. Si Rafael, ang pinsan kong laging nandiyan para makipag-usap, lalo na sa mga panahong tahimik akong naglalaban sa sarili kong emosyon.Tristan:Oo, bro. Canada lang naman. Mga isang linggo lang ako roon.Ilang segundo lang ang lumipas at dumating ulit ang reply ni
Huling Na-update : 2025-03-20ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 3
"Ahmm, pwede bang d'yan ako sa may bintana?" mahinang pakiusap niya habang tinuturo ang upuang katabi ng bintana.Napatingin ako sa kanya, bahagyang nagtaka. "Gusto mo bang ikaw ang may view ng ulap?" biro ko, pero halatang seryoso siya."First time ko kasi sumakay ng eroplano," inamin niya, medyo nahihiya. "Gusto ko sanang makita yung view sa itaas."Napangiti ako. Hindi ko alam kung bakit, pero ang innocence niya ay tila nagbibigay ng aliw."Okay, fine," sabi ko, kunwaring nagbuntong-hininga. "Ikaw na ang queen ng window seat." Tumayo ako at nagbigay-daan para makadaan siya."Thank you," sagot niya, at kahit simpleng ngiti lang ang ibinigay niya, parang may kakaibang kiliti akong naramdaman.Nang makaupo na siya at nakaharap sa bintana, kita ko ang excitement sa kanyang mga mata. Para siyang batang sabik na sabik sa isang bagong karanasan."Para saan nga pala yung business trip mo?" tanong niya, pilit na binabasag ang katahimikan."Meeting with clients," sagot ko, bahagyang isinanda
Huling Na-update : 2025-03-20ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 4
"Thank you," biglang sambit niya sa akin saka ngumiti.Biglang akong natulala sa kanyang ngiti, dahil lumabas ang kanyang dimples sa pisngi. Kaya napatitig ako dito."B-bakit? May dumi ba sa mukha ko?" takang tanong niya sa akin.Agad akong natauhan at umiwas ng tingin. "Wala! Wala namang dumi," sagot ko, sabay kunwaring inayos ang upo ko.Napakunot ang noo niya. "Eh bakit mo ako tinititigan nang ganun?"Napakamot ako sa batok at saka ngumiti nang bahagya. "Wala lang. Ngiti mo kasi… ang cute."Nanlaki ang mata niya at tila nahiya. "Ha? A-anong cute?" mabilis niyang tinakpan ang pisngi niya na parang biglang namula.Napangiti ako. "Totoo naman. Saka first time kitang makitang ngumiti. Kanina parang ready kang makipag-away sa mundo, tapos ngayon… ayan, parang anghel.""Hala ka! Bolero ka pala, Mr. Tristan Santa Vega," natatawa niyang sabi."Promise, hindi ako bolero!" sabay taas ko ng kamay na parang nagso-swear. "Sinasabi ko lang kung ano 'yung totoo."Napailing siya pero hindi na nawa
Huling Na-update : 2025-03-21ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 5
Habang tinitingnan ko siya, napansin ko kung gaano siya kaamo sa pagtulog. Para bang wala siyang alalahanin sa mundo. May ilang hibla ng buhok na bumagsak sa kanyang mukha, at kahit paano, tila gusto kong alisin iyon para mas maayos siyang matulog.Ngunit alam kong hindi magtatagal ang sandaling ito. Kaya bago pa man ako magdalawang-isip, kinuha ko ang aking phone at palihim siyang kinuhanan ng litrato. Isang alaala ng isang estrangherang sandaling naging bahagi ng aking paglalakbay."Click!"Isang litrato na magpapaalala sa akin ng mga sandaling ito. Napangiti ako ng bahagya bago ko siya marahang ginising."Rachel," mahina kong bulong habang dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang braso. "Malapit na tayong mag-landing."Unti-unti siyang nagmulat ng mata, bahagyang nag-inat, at tila nahihiya nang mapagtantong nakasandal siya sa akin."Pasensya na," bulong niya, halatang nahihiya."Okay lang. Hindi ka naman mabigat," biro ko, pilit na itinatago ang lungkot na nagsisimula nang sumiksik s
Huling Na-update : 2025-03-21ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 6
Pagdating namin sa hotel, agad akong bumaba at kinuha ang aking maleta. Binati ako ng isang bellboy at inialok ang kanyang tulong, pero tinanggihan ko ito."Good afternoon, Sir. Welcome to Royal Luxe Hotel," bati ng receptionist na may pormal na ngiti."Thanks," sagot ko, habang iniabot ang aking passport para sa check-in.Habang inaayos niya ang aking reservation, hindi ko maiwasang mapansin ang malaking chandelier na nagbibigay liwanag sa buong lobby. Lahat ay eleganteng disenyo — tipikal ng isang five-star hotel."Here's your key, Sir. Room 1807. Enjoy your stay.""Thank you."Pagdating ko sa aking kwarto, agad kong binuksan ang pinto at pumasok. Maluwag ito, may king-sized bed, glass windows na may view ng city skyline, at isang maliit na working desk sa gilid.Inilapag ko ang aking maleta sa tabi ng cabinet at agad na humiga sa kama. Ramdam ko ang pagod sa byahe, pero wala akong balak matulog. Tumitig lang ako sa kisame, pero ang isipan ko ay muling bumalik kay Rachel."Ano na ka
Huling Na-update : 2025-03-21ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 7
"Tell me, what happening?" tanong ko dito. Bumuntong-hininga muna ito bago nagsalita. "Siya ang tinutukoy ko na sinusundan ko dito sa Canada ang aking fierce -no mas magandang sabihing ex-fience ko!""So, siya pala!" wika ko. "Yes!" maikling sagot nito saka tumayo. "I- I need to go, pasensiya na sa distubo.""Wait!" agad kong tawag. "Dito ka na lang magpalipas ng gabi. May isang bakanteng silid dito, at isa pa masyado nang gabi baka mapahamak ka lang!""Salamat! Saka ko dinala sa kabilang silid upang makapagpahinga ito at katabi lang din ito sa aking silid. Pagdating naming doon ay agad ako nagpapaalam. " Magpahinga kana, good night!""Good night, Tristan," mahinang tugon ni Rachel, bakas pa rin ang lungkot sa kanyang mga mata.Pagkatapos kong isara ang pinto, bumalik ako sa sarili kong silid. Ngunit kahit anong pilit kong ipikit ang aking mga mata, hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari.Rachel.Bakit ako masyadong apektado? Bakit parang gusto ko siyang protektahan sa kabila ng
Huling Na-update : 2025-03-22ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Ang mapait na karanasan ni Pipay 🥴 Chapter 1
Chapter 1 Pipay POV “Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ak
Huling Na-update : 2024-12-14ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Go na Pipay para makawala kana d'yan 😱 Chapter 2
Chapter 2Kinabukasan, maaga akong nagising para tapusin ang mga trabaho bago magising si Madam. Sa gitna ng pag-aayos ko ng bakuran, napansin ko ang isang maliit na sobre na nakapatong sa may pintuan ng aking barung-barong."Kaninong sulat ‘to?" bulong ko sa sarili habang dahan-dahang binubuksan ito.Pagkabukas, bumungad ang isang sulat na may maikling mensahe:"Kung gusto mong magbago ang buhay mo, sumama ka sa akin. Maghintay ka mamayang gabi sa may simbahan. - P"Nalaglag ang sobre mula sa kamay ko, kasabay ng malakas na kabog ng dibdib ko. Sino ang nagsulat nito? At paano niya nalaman ang sitwasyon ko?Habang patuloy akong nagtatrabaho, hindi maalis sa isip ko ang sulat. Sino si "P"? At bakit niya ako gustong tulungan? May halong takot at pagdududa ang nararamdaman ko, pero sa kabilang banda, umaasa akong baka ito na ang pagkakataon kong makaalis sa impyerno kong buhay.Tinitigan ko ang sulat sa aking kamay. Para bang gustong-gusto kong malaman kung sino ang nag-iwan nito, ngunit
Huling Na-update : 2024-12-14
Pinakabagong kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 7
"Tell me, what happening?" tanong ko dito. Bumuntong-hininga muna ito bago nagsalita. "Siya ang tinutukoy ko na sinusundan ko dito sa Canada ang aking fierce -no mas magandang sabihing ex-fience ko!""So, siya pala!" wika ko. "Yes!" maikling sagot nito saka tumayo. "I- I need to go, pasensiya na sa distubo.""Wait!" agad kong tawag. "Dito ka na lang magpalipas ng gabi. May isang bakanteng silid dito, at isa pa masyado nang gabi baka mapahamak ka lang!""Salamat! Saka ko dinala sa kabilang silid upang makapagpahinga ito at katabi lang din ito sa aking silid. Pagdating naming doon ay agad ako nagpapaalam. " Magpahinga kana, good night!""Good night, Tristan," mahinang tugon ni Rachel, bakas pa rin ang lungkot sa kanyang mga mata.Pagkatapos kong isara ang pinto, bumalik ako sa sarili kong silid. Ngunit kahit anong pilit kong ipikit ang aking mga mata, hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari.Rachel.Bakit ako masyadong apektado? Bakit parang gusto ko siyang protektahan sa kabila ng
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 6
Pagdating namin sa hotel, agad akong bumaba at kinuha ang aking maleta. Binati ako ng isang bellboy at inialok ang kanyang tulong, pero tinanggihan ko ito."Good afternoon, Sir. Welcome to Royal Luxe Hotel," bati ng receptionist na may pormal na ngiti."Thanks," sagot ko, habang iniabot ang aking passport para sa check-in.Habang inaayos niya ang aking reservation, hindi ko maiwasang mapansin ang malaking chandelier na nagbibigay liwanag sa buong lobby. Lahat ay eleganteng disenyo — tipikal ng isang five-star hotel."Here's your key, Sir. Room 1807. Enjoy your stay.""Thank you."Pagdating ko sa aking kwarto, agad kong binuksan ang pinto at pumasok. Maluwag ito, may king-sized bed, glass windows na may view ng city skyline, at isang maliit na working desk sa gilid.Inilapag ko ang aking maleta sa tabi ng cabinet at agad na humiga sa kama. Ramdam ko ang pagod sa byahe, pero wala akong balak matulog. Tumitig lang ako sa kisame, pero ang isipan ko ay muling bumalik kay Rachel."Ano na ka
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 5
Habang tinitingnan ko siya, napansin ko kung gaano siya kaamo sa pagtulog. Para bang wala siyang alalahanin sa mundo. May ilang hibla ng buhok na bumagsak sa kanyang mukha, at kahit paano, tila gusto kong alisin iyon para mas maayos siyang matulog.Ngunit alam kong hindi magtatagal ang sandaling ito. Kaya bago pa man ako magdalawang-isip, kinuha ko ang aking phone at palihim siyang kinuhanan ng litrato. Isang alaala ng isang estrangherang sandaling naging bahagi ng aking paglalakbay."Click!"Isang litrato na magpapaalala sa akin ng mga sandaling ito. Napangiti ako ng bahagya bago ko siya marahang ginising."Rachel," mahina kong bulong habang dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang braso. "Malapit na tayong mag-landing."Unti-unti siyang nagmulat ng mata, bahagyang nag-inat, at tila nahihiya nang mapagtantong nakasandal siya sa akin."Pasensya na," bulong niya, halatang nahihiya."Okay lang. Hindi ka naman mabigat," biro ko, pilit na itinatago ang lungkot na nagsisimula nang sumiksik s
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 4
"Thank you," biglang sambit niya sa akin saka ngumiti.Biglang akong natulala sa kanyang ngiti, dahil lumabas ang kanyang dimples sa pisngi. Kaya napatitig ako dito."B-bakit? May dumi ba sa mukha ko?" takang tanong niya sa akin.Agad akong natauhan at umiwas ng tingin. "Wala! Wala namang dumi," sagot ko, sabay kunwaring inayos ang upo ko.Napakunot ang noo niya. "Eh bakit mo ako tinititigan nang ganun?"Napakamot ako sa batok at saka ngumiti nang bahagya. "Wala lang. Ngiti mo kasi… ang cute."Nanlaki ang mata niya at tila nahiya. "Ha? A-anong cute?" mabilis niyang tinakpan ang pisngi niya na parang biglang namula.Napangiti ako. "Totoo naman. Saka first time kitang makitang ngumiti. Kanina parang ready kang makipag-away sa mundo, tapos ngayon… ayan, parang anghel.""Hala ka! Bolero ka pala, Mr. Tristan Santa Vega," natatawa niyang sabi."Promise, hindi ako bolero!" sabay taas ko ng kamay na parang nagso-swear. "Sinasabi ko lang kung ano 'yung totoo."Napailing siya pero hindi na nawa
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 3
"Ahmm, pwede bang d'yan ako sa may bintana?" mahinang pakiusap niya habang tinuturo ang upuang katabi ng bintana.Napatingin ako sa kanya, bahagyang nagtaka. "Gusto mo bang ikaw ang may view ng ulap?" biro ko, pero halatang seryoso siya."First time ko kasi sumakay ng eroplano," inamin niya, medyo nahihiya. "Gusto ko sanang makita yung view sa itaas."Napangiti ako. Hindi ko alam kung bakit, pero ang innocence niya ay tila nagbibigay ng aliw."Okay, fine," sabi ko, kunwaring nagbuntong-hininga. "Ikaw na ang queen ng window seat." Tumayo ako at nagbigay-daan para makadaan siya."Thank you," sagot niya, at kahit simpleng ngiti lang ang ibinigay niya, parang may kakaibang kiliti akong naramdaman.Nang makaupo na siya at nakaharap sa bintana, kita ko ang excitement sa kanyang mga mata. Para siyang batang sabik na sabik sa isang bagong karanasan."Para saan nga pala yung business trip mo?" tanong niya, pilit na binabasag ang katahimikan."Meeting with clients," sagot ko, bahagyang isinanda
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 2
Pagkauwi ko sa condo, agad akong nag-empake ng mga gamit para sa flight ko bukas. Habang inaayos ko ang mga damit, hindi ko maiwasang mapaisip ulit.Dalawang taon akong nasaksihan kung paano sinubukan ni Pipay na buuin muli ang buhay niya. Nasaktan siya, nagdusa, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang matatag para kay Jhovel. Ngayon na bumalik na si Ethan, hindi ko maitatanggi na may halo akong pangamba.Hindi ko naman itinatanggi na minsan, may bahaging umasa akong may lugar ako sa puso ni Pipay. Pero sapat na para sa akin na makita siyang masaya — kahit hindi ako ang dahilan ng kaligayahan niya.Tumunog ang cellphone ko, isang mensahe mula kay Rafael.Rafael:Bro, balita ko aalis ka bukas. Kailan balik mo?Napangiti ako. Si Rafael, ang pinsan kong laging nandiyan para makipag-usap, lalo na sa mga panahong tahimik akong naglalaban sa sarili kong emosyon.Tristan:Oo, bro. Canada lang naman. Mga isang linggo lang ako roon.Ilang segundo lang ang lumipas at dumating ulit ang reply ni
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 1
Tristan POV Tahimik kong pinagmasdan sina Pipay at Ethan mula sa malayo. Sa ilalim ng mga bituin, kitang-kita ko kung paanong unti-unting bumabalik ang saya sa mga mata ng pinsan ko. Dalawang taon. Dalawang taon kong nasaksihan kung paano siya bumangon sa kabila ng sakit na iniwan ni Ethan. Akala ko noon, hindi na siya makakabangon. Nakita ko kung paano niya itinuring si Jhovel bilang tanging lakas niya. Si Jhovel ang dahilan kung bakit siya patuloy na lumalaban. Pero ngayon, narito si Ethan—buhay, humihingi ng pangalawang pagkakataon. Napailing ako. Hindi ko maitatangging may bahagi sa akin na nag-aalinlangan. Paano kung muling masaktan si Pipay? Paano kung muling iwan ni Ethan ang pamilya nila? Pero sa kabila ng lahat ng mga tanong na iyon, alam ko rin kung gaano kalalim ang pagmamahal nila sa isa’t isa. “Hindi ka pa rin kumbinsido?” tanong ni Kuya Rafael, na tahimik ding nakamasid sa kanila. “Hindi ko lang maiwasang mag-alala,” sagot ko, bahagyang bumuntong-hininga. “Pinsa
ANG PIYAYA NI PIPAY Author Note
Hello all, sana ay napasaya ko po kayo sa aking akda.... ako po ay lubos nagpapasalamat sa inyong suporta... Sana po ay subaybayan ninyo ang iba kong story naisulat... maraming salamat sa inyong lahat. Love Inday Stories......
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥰Second Chance 🥰 Last Chapter
Pipay POVHabang naglalakad ako palayo, ramdam ko ang bigat ng puso ko. Dalawang taon. Dalawang taon akong namuhay sa sakit at pangungulila, tinanggap na wala na si Ethan, at pilit na binuo ang buhay ko kasama si Jhovel.At ngayon, parang isang iglap lang, bumalik siya—buhay at humihingi ng puwang sa buhay namin.Napahinto ako at mariing pumikit. Hindi ko alam kung paano haharapin ang katotohanang ito. Kung paano pipigilan ang emosyon sa loob ko na parang gusto nang sumabog."Mommy?" tinig ni Jhovel ang pumukaw sa akin.Paglingon ko, nakatitig siya sa akin, hawak ang kamay ng lalaking akala ko’y hindi ko na muling makikita. May pag-aalinlangan sa kanyang mukha, halatang may gusto siyang itanong ngunit hindi alam kung paano.Napangiti ako nang pilit. "Anak, halika na sa loob. Magpapalit ka pa ng damit para sa birthday party mo.""Pero Mommy… si Daddy?" may halong pag-aalalang tanong niya.Napatingin ako kay Ethan, at doon ko siya muling nasilayan nang buo. Matangkad, gwapo pa rin tulad
