LOGINShare
Special Chapter 9
Last Updated:
2025-03-25 22:45:58
Related chapters
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 10
Special Chapter 10 Napailing siya pero tawang-tawa rin. "Promise, hindi kita ibebenta. Actually, kung ibebenta man kita, sigurado akong hindi kita kayang palitan ng kahit ilang dress na katulad nung nakita mo kanina." Bigla akong napatigil. "Ha? Anong dress?" "Yung tiningnan mo kanina sa boutique. Akala mo hindi ko napansin? Halos nagka-crush ka na nga sa display window." Namula ako bigla. "Uy! Hindi naman! Tiningnan ko lang ‘yun kasi parang... parang art! Pang-museum!" "Art nga. Pero bagay din sa’yo," sabay ngiti niya. Nagtaka ako sa tono ng boses niya pero bago ko pa siya matanong ulit, tinawanan na lang niya ako at sinabihang ubusin na ang kape ko. May kutob ako na may ginawa siyang kalokohan, pero sa ngayon, mas pinili ko na lang mag-enjoy sa simpleng usapan at matamis na caramel macchiato. "Sya nga pala, para sayo!" sabay abot sa isang mamahaling paper bag. Napakunot ang noo ko nang iabot niya sa akin ang isang eleganteng paper bag. Kulay itim ito na may embossed
Last Updated : 2025-03-25ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 11
Special Chapter 11Tristan POVNakangisi ako habang pinagmamasdan si Rachel na mukhang hindi pa rin makapaniwala sa dress na binili ko para sa kanya. Para siyang batang nakatanggap ng pinakaespesyal na regalo sa Pasko. At oo, sulit na sulit ang bawat sentimo kapag ganito ang reaksyon niya."Akala mo talaga hindi ko napansin ‘yung titig mo sa dress na ‘yan," pang-aasar ko."Eh kasi naman, Tristan! Ang mahal niyan!" reklamo niya, pero kita ko ang kinang sa mga mata niya. "Feeling ko tuloy ako si Cinderella.""Sakto," sagot ko agad. "Kasi ako naman ang Prince Charming mo.""Aba’t kapal!" Binatukan niya ako, pero ang cute niyang magalit kaya napatawa lang ako.Pero syempre, ako pa ba? Hindi ko hahayaan na matapos ‘tong araw na ‘to nang wala akong dagdag na kalokohan."Alam mo, Rachel," sinimulan ko, kunwari’y seryoso. "Minsan naiisip ko rin, kung sakaling ibebenta kita, magkano kaya ang halaga mo?""Baliw ka ba?!" Nagulat siya, pero alam kong sinusubukan niyang magpigil ng tawa. "Anong kl
Last Updated : 2025-03-27ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 12
Special Chapter 12Napangiti ako ng lihim nang biglang tumunog ang phone ko. Si Andrew ang nasa linya, at ramdam ko agad ang urgency sa boses niya."Boss, may big clients na gustong makipagkita bukas ng umaga," sabi niya. "Mukhang malaking deal 'to.""Good," sagot ko, mabilis na nag-iisip. "Ihanda mo lahat ng kailangan, Andrew. Gusto kong siguraduhin na maayos ang presentation natin.""Noted, Boss," tugon niya bago ko ibaba ang tawag.Agad kong nilingon si Rachel, na abala pa rin sa pagtapos ng kanyang kape. Hindi pa rin nawawala ang mga bahagyang pamumula sa pisngi niya, dahilan para mapangiti ako lalo. Pero ngayon, may iba na akong balak."Rachel," tawag ko, kunwaring seryoso. Agad naman siyang napatingin sa akin, bahagyang nagtataka."Bakit?" tanong niya."Simula bukas ng umaga," sabi ko, nakatingin diretso sa mga mata niya. "Busy tayong dalawa.""Busy?" kumunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?""Well," ngumiti ako, pinipigilan ang pagtawa. "Bukas ang unang araw mo bilang pe
Last Updated : 2025-03-27ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 13
Special Chapter 13Makalipas ang ilang minuto, narating na rin namin ang penthouse. Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Rachel ang malawak na sala na may glass wall, tanaw ang city lights ng Canada. Ang modernong disenyo at minimalist na mga kagamitan ay nagpapakita ng pagiging elegante ng lugar."Wow," mahina niyang sabi, tila namamangha. "Dapat pala nagpanggap na lang akong homeless noon pa."Napailing ako pero natatawa. "Welcome to my humble penthouse.""Sobrang humble nga," biro niya."Feel at home, Rachel." Nginitian ko siya, at sa tingin ko, unti-unti nang bumabalik ang sigla niya."Salamat, Tristan. Hindi ko alam anong gagawin ko kung wala ka.""Huwag mo nang isipin ‘yun," sagot ko. "Basta nandito ako, okay ka."Agad kong itinuro kay Rachel ang magiging kwarto niya."Rachel, ‘yan ang room mo. May sariling banyo at malaki rin ang closet space, so wala ka nang problema.""Grabe, Tristan," namamangha niyang sabi habang sinisilip ang loob. "Parang hotel pa rin! Sigurado ka bang okay
Last Updated : 2025-03-27ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 14
Special Chapter 14Kinabukasan, maagang nagising si Rachel. Napatingin siya sa paligid ng maluwang at eleganteng guest room ng penthouse ko. Ilang segundo pa siyang nakahiga, sinusubukang iproseso ang lahat ng nangyari kahapon — ang paghihiwalay sa kanyang EX-fiance, ang hindi inaasahang pagkupkop ko sa kanya, at ngayon, opisyal na siyang nagtatrabaho bilang personal secretary ko.Matapos maligo at magbihis ng simpleng corporate attire na may blazer, lumabas siya ng kwarto. Naabutan niya akong nasa kusina, nakasuot ng white dress shirt na bahagyang nakatupi ang mga manggas, at black slacks. Abala akong nagtitimpla ng kape."Good morning," bati ko habang iniaabot sa kanya ang isang tasa ng kape."Good morning," sagot niya, medyo nahihiya pa rin."Handa ka na ba para sa first day mo?" tanong ko, nakangiti."Ready na... siguro," sagot niya, pilit na ngumingiti. "Medyo kinakabahan lang.""Huwag kang mag-alala. Hindi naman kita papahirapan. Sa ngayon, basic tasks lang muna. Besides, nasa C
Last Updated : 2025-03-28ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 15
Special Chapter 15Makalipas ang ilang oras ng pagtatrabaho, napansin kong ilang beses nang tumingin si Rachel sa relo niya. Parang may hinihintay o inaabangan."Rachel," tawag ko, dahilan para mapalingon siya agad. "May lakad ka ba mamaya?""Ay! Wala naman, boss. Bakit po?" Saglit siyang ngumiti, pero halata ang nerbiyos."Well, kasi parang kanina ka pa tingin nang tingin sa relo. Baka may date ka o may kailangan kang puntahan?" Sinubukan kong itago ang bahagyang paninibugho sa tono ko."Ah, hindi po!" Napailing siya at medyo namula. "Nag-aalala lang ako na baka malate ‘yung food delivery. Nag-order kasi ako ng milk tea. Gusto mo rin ba, boss?"Nagulat ako sa sinabi niya. "Milk tea? Nasa opisina ka pero nag-order ka ng milk tea?""Eh, comfort drink ko ‘yun," paliwanag niya, parang batang nahuli sa kalokohan. "Promise, boss, mabilis lang. Hindi ko naman hahayaang maapektuhan ang trabaho ko."Napangiti ako. "Okay lang, Rachel. Pero next time, sabihan mo rin ako. Baka gusto ko rin pala.
Last Updated : 2025-03-28ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 16
Special Chapter 16Lumipas ang mga buwan, at hindi ko namalayan kung gaano kabilis nagbago ang lahat. Sa bawat araw na magkasama kami ni Rachel, mas lalong gumagaan ang loob ko sa kanya.Simula nang maging temporary secretary ko siya, naging bahagi na siya ng araw-araw kong buhay. Mula sa simpleng mga tawanan tuwing coffee break hanggang sa seryosong mga meeting, palagi siyang nariyan — maaasahan at laging nagbibigay ng kakaibang sigla sa opisina.At sa tuwing uuwi kami sa penthouse, mas lalo ko siyang nakilala. Hindi lang siya magaling sa trabaho, kundi may kabutihan din siyang bihira kong matagpuan sa iba. Malambing siya sa mga maliliit na bagay — minsan, may dala siyang paborito kong kape, o kaya naman ay magluluto ng simpleng hapunan pagkatapos ng mahabang araw.Isang gabi, habang nakaupo kami sa balcony at pinagmamasdan ang mga ilaw ng siyudad, napansin kong hindi ko na lang basta iniisip si Rachel bilang assistant ko. Sa totoo lang, ayaw ko na siyang mawala sa tabi ko."Alam mo,
Last Updated : 2025-03-28ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 17
Special Chapter 17Rachel POVHindi ko alam kung matatakot ako o matutuwa sa sinabi ni Tristan. Magpapakasal kami. Legal.Napatitig ako sa kanya, pilit hinahanap ang kahit anong pag-aalinlangan sa mga mata niya, pero wala akong nakita. Seryoso siya. Determinado.“Magpapakasal tayo…” Ulit ko sa isip ko, tila hindi pa rin makapaniwala.Bakit parang ang bilis ng mga pangyayari?Kahapon lang, sinusubukan ko pang kalimutan ang sakit ng pagtataksil. Ngayon naman, may isang lalaking handang ipaglaban ako. Hindi ko alam kung tama ba ‘to, pero isang bagay lang ang sigurado — ayaw kong bumalik sa buhay na gusto nilang ipilit sa akin.“Rachel,” tawag ni Tristan, marahang hinawakan ang kamay ko. “Hindi kita pipilitin kung ayaw mo. Pero gusto kong malaman mo na sigurado ako sa desisyong ‘to.”Napakagat ako ng labi, pilit itinatago ang emosyon na bumabalot sa dibdib ko.“Hindi ko lang alam, Tristan. Parang ang biglaan.”Nakita ko ang paglalim ng kanyang titig, tila nangungusap.“Alam kong biglaan,”
Last Updated : 2025-03-28
Latest chapter
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 26
Special Chapter 26Pagkatapos magsalita ni Rachel, muling nagsalita ang pari."Sa harap ng Diyos at ng mga mahal ninyong kaibigan at pamilya, narinig natin ang inyong mga sumpa ng pagmamahalan at katapatan sa isa’t isa. Ngayon, sa pamamagitan ng kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, idinedeklara ko kayo bilang mag-asawa."Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng ganap na maging isang asawa."Tristan, maaari mo nang halikan ang iyong asawa," dagdag ng pari na may malumanay na ngiti.Dahan-dahan akong lumapit kay Rachel. Kitang-kita ko ang tuwa at pag-ibig sa kanyang mga mata. Para bang sa mga sandaling ito, kami lang ang nasa mundo. Inabot ko ang kanyang mukha, hinaplos ang pisngi niya, at marahan siyang hinalikan.Narinig ko ang palakpakan at masasayang hiyawan ng mga bisita, ngunit para sa akin, tanging si Rachel lamang ang mahalaga."Congrats, Tristan!" sigaw ni Pipay habang tumatalon sa tuwa. "Officially Mrs. Rachel Dela Vega ka na!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 25
Special Chapter 25Kanina pa ako hindi mapakali. Narito na ako sa harap ng altar, suot ang itim na tuxedo, pero parang mas nahihirapan pa akong huminga kaysa sa araw ng mga malalaking business deals ko."Relax lang, Tristan!" sabi ni Ethan, asawa ni Pipay, sabay tapik sa balikat ko. "Darating din 'yun.""Alam ko naman 'yun," sagot ko, pilit na ngumiti. "Pero hindi ‘yun ang dahilan ng kaba ko."Napakunot-noo si Ethan. "Eh, ano pa ba? Sigurado ka bang wala ka nang ibang tinatago? Baka may surprise guest ka diyan o may ex na biglang sumulpot—""Hoy!" inis kong putol sa kanya. "Wala akong ganun!"Tumawa lang si Ethan, pero ako? Hindi ko talaga mapigilan ang kaba. Lalo na’t kanina ko pa iniisip ang tatlo kong pinsan — sina Pipay, Rafael, at Lucas — na nasa bridal room kasama si Rachel."Paano kung tinuruan nila ng kung anu-anong kabalastugan ang asawa ko?" bulong ko kay Ethan, tila nanlalambot na ako sa pag-aalala. "Kilala mo naman ‘yung mga ‘yun! Wala akong laban sa trip ng tatlong ‘yun!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 24
Special Chapter 24Isang buwan ang mabilis na lumipas, at ngayon nga ay narito na ang araw na pinakahihintay namin ni Tristan — ang araw ng aming muling kasal. Hindi na ito isang kasunduan, kundi isang seremonya ng pagmamahalan.Sa mga nakalipas na linggo, mas lalo kong minahal si Tristan. At sa bawat araw na kasama ko siya, napagtanto kong siya ang lalaking gusto kong makasama habambuhay.Naging masaya rin akong makilala ang ilan sa mga pinsan niya — sina Pipay, Rafael, at Lucas. Sadyang nasa dugo ng mga Dela Vega ang pagiging mabait at masayahin. Si Pipay lalo na, palaging may kwentong nakakatawa at laging nagpapagaan ng paligid. Pareho kaming mahilig sa kape at madalas kaming magkwentuhan tungkol sa kung ano-ano lang."Rachel! Siguraduhin mong handa ka na mamaya, ha?" biro ni Pipay habang tinutulungan akong ayusin ang mga bridal essentials."Oo naman!" natatawang tugon ko. "Pero, kinakabahan pa rin ako.""Normal lang 'yan!" sabi ni Lucas, sabay kindat. "Si Tristan nga kanina pa nag
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 23
Special Chapter 23Rachel POVPagkatapos ng halik na iyon, ramdam ko pa rin ang mabilis na tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung paano ko mapapakalma ang sarili ko, pero isa lang ang sigurado — totoo ang lahat ng nangyayari.Nasa mga mata ni Tristan ang sinseridad. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa puntong ito, pero narito na kami, at hindi ko na gustong umatras."Rachel," bulong niya habang marahan niyang hinaplos ang pisngi ko. "Simula ngayon, hindi na tayo kailangang magtago. Hindi na natin kailangang magpanggap sa harap ng iba. Totoo na ‘to, ikaw at ako."Napangiti ako, pero ramdam ko pa rin ang kaba. "Paano kung… paano kung magbago ang isip mo, Tristan? Paano kung isang araw magising ka at maisip mong hindi ako sapat?"Hinawakan niya ng mas mahigpit ang mga kamay ko. "Rachel, hindi ako basta-basta nagbabago ng isip. At kung sakali mang may mga pagsubok na dumating, haharapin natin ‘yon. Magkasama."Hindi ko napigilan ang luha na pumatak mula sa mga mata ko. Hindi ito luha ng
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 22
Special Chapter 22Tristan's POVPagkatapos ng mahabang araw, narito ako sa veranda ng mansion ng mga Rosales, katabi si Rachel. Isang basong wine ang hawak ko, pero ang mas matindi kong nararamdaman ay ang bigat ng mga salitang binitiwan niya kanina."Kahit na alam nating hindi ito totoo?"Paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko. Oo, kasal nga kami sa papel, pero hanggang kailan namin itatago ang kasinungalingang ito? Hindi ko maipaliwanag, pero sa tuwing tinitingnan ko si Rachel, may kung anong pumipiga sa dibdib ko. Parang gusto kong patunayan na pwedeng maging totoo ang lahat."Tristan, okay ka lang ba?" tanong niya, halatang napansin ang malalim kong iniisip.Napangiti ako ng bahagya, pilit itinatago ang bumabagabag sa akin. "Oo naman. Medyo naisip ko lang kung paano ko nakuha agad ang loob ng Daddy mo."Natawa siya. "Kailangan ko yatang matuto ng mga business tactics mo.""Pwede kitang turuan," sabi ko, sabay sulyap sa kanya. "Pero sa tingin ko, hindi ka naman mahirap matuto. Mat
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 21
Special Chapter 21"Welcome, Rosales Family, Iho!" bungad ni Daddy, sabay abot ng kamay kay Tristan.Nagulat ako sa naging tono ni Daddy — malumanay at tila may sinseridad. Hindi ko inaasahan ang ganitong pagtanggap. Agad namang tinanggap ni Tristan ang kanyang kamay at magalang na ngumiti."Salamat po, Sir," sagot ni Tristan. "Malaking karangalan pong makilala kayo."Nakahinga ako nang maluwag at napangiti. Sa isang iglap, nawala ang kaba ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa maayos na pagtanggap ni Daddy o dahil sa paraan ng pakikipag-usap ni Tristan na laging may respeto."Halika na, iho. Huwag na tayong magpanggap na pormal. Sabihin mo na lang 'Dad'," nakangiting dagdag ni Daddy na ikinagulat ko.Napatingin ako kay Mommy, at nagkibit-balikat lang siya na parang nagsasabing 'I told you so.'"Thank you, Dad," tugon ni Tristan, bakas sa mukha niya ang kasiyahan."Rachel, anak," tawag ni Mommy habang hinawakan ang kamay ko. "Dapat sinabi mo agad sa amin na ganito kaguwapo at maayos ang n
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 20
Special Chapter 20 "Mom, huwag naman po ganyan," mahina kong sabi habang pinipigilan ang pag-ikot ng mga mata ko. "Kahapon lang halos maputol ang mga linya ng telepono ko kakatawag niyo para sermonan ako. Ngayon naman, bigla na lang kayo masaya?" "Aba syempre, anak!" sagot ni Mommy na tila tuwang-tuwa. "Hindi naman kasi namin inakala na isang Dela Vega pala ang napangasawa mo. Kilalang-kilala ang pamilya nila, Rachel! Napakayaman at makapangyarihan. Naku, siguradong secured na ang future mo!" Napabuntong-hininga ako. "Mom, hindi naman po tungkol sa pera o kapangyarihan ang buhay." "Alam ko, anak. Pero hindi mo rin maikakaila na malaking bagay 'yan. Isa pa, hindi na namin kailangang mag-alala kung magiging maayos ba ang buhay mo." "Mom, mahalaga po ba talaga kung gaano kayaman si Tristan? Hindi po ba mas mahalaga kung masaya ako?" Natigilan si Mommy. Narinig ko ang isang malalim na hininga mula sa kabilang linya bago siya muling nagsalita. "Anak, syempre gusto ko naman talaga an
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 19
Special Chapter 19"Welcome to the Philippines!" masiglang bati ng flight attendant habang unti-unting bumaba ang eroplano sa runway.Natanaw ko agad mula sa bintana ang malalawak na palayan at mga gusali sa malayo. Ang init ng araw ay tila ramdam ko na rin kahit nasa loob pa ako ng eroplano."Finally, we're here," bulong ko sa sarili, pero may kung anong kaba ang bumalot sa dibdib ko."Excited?" tanong ni Tristan habang inaabot ang kanyang carry-on bag."Mixed emotions, actually," sagot ko, pinipilit na ngumiti. "Hindi ko pa alam kung anong sasalubong sa atin."Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon. "Anuman 'yon, nandito ako. Hindi kita iiwan."Napatitig ako sa kanya, at kahit pa alam kong kasal namin ay parte lang ng kasunduan, may kung anong init sa puso ko sa mga sinabi niya.Pagbukas ng pinto ng eroplano, isa-isang bumaba ang mga pasahero. Humakbang kami palabas at sinalubong kami ng malamig na hangin ng airport terminal.Habang naglalakad kami patungo sa immigrati
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 18
Special Chapter 18 Pagpasok namin sa maliit na opisina ng judge, naroon na ang ilang staff at isang legal assistant na mag-aasikaso ng mga dokumento. Tahimik akong naupo sa tabi ni Tristan, ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Good afternoon," bati ng judge, isang matandang lalaki na may maamong mukha. "Handa na ba kayong magsimula?" "Yes, Your Honor," sagot ni Tristan, hawak pa rin ang kamay ko. "Miss Rachel, are you sure about this?" tanong ng judge, tila sinisigurong buo ang loob ko. "Yes, Your Honor," mahina pero buo ang boses ko. Sinimulan na ng judge ang seremonya. Bawat salita niya ay parang unti-unting nagpapalalim sa bigat ng sitwasyon. Lahat ay parang isang panaginip — isang mabilis na desisyong ngayon ay nagiging totoo. "And now, do you, Tristan Dela Vega, take Rachel as your lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until death do you part?"
