Naalala niya bigla ang huling hiling ng matanda sa kaniya at kung ipipilit pa rin nito sa kaniya ang pakikipaghiwalay ay papayag pa rin siya sa kabila ng lahat at hindi siya tututol sa gusto nito at makikipagkooperasyon siya sa pakikipaghiwalay rito, ngunit kailangan niya munang subukan.Nakakunot ang noong nakatitig sa kaniya si Lucas. “Ikaw na ang mauna.” sabi nito sa kaniya.“Sigurado ka ba?” nagdadalawang isip na tanong niya rito.Tumango ito. “Mauna ka na.” dagdag pa nito sa kaniya.Bigla siyang kinabahan ng mga oras na iyon at halos maglabasan ang pawis sa kanyang noo at maging ang kanyang mga palad ay pinagpawisan din. Kanina pa paulit-ulit sa isip niya ang gusto niyang sabihin ngunit hindi niya alam kung paano niya sisimulan ang pagsasabi nito rito.Sa huli ay ipinikit na lamang niya ang kanyang mga mata ay pagkatapos ay huminga ng malalim bago nagsalita. “Gusto ko lang sabihin sayo na kung pwede lang ay huwag na tayong maghiwalay. Ayoko na, ayoko ng maghiwalay pa tayong dalaw
Sa kabila ng kagustuhan ni Annie na protektahan at isalba ang pagsasama nila ni Lucas dahil lang sa hiling sa kanyang ng matanda ngunit ngayon na si Lucas na mismo ang nagdesisyon na ayusin ang pagsasama nila ay ayaw niyang maging isang sunud-sunuran na lamang rito.Kaya ngang magtiis na makasama pa si Lucas sa iisang bubong dahil nga sa hiling ng matanda sa kaniya at tanggap niya na sa kabila nito ay hindi pa rin siya nito mahal pero ang hindi niya matatanggap ay ang pakikipagkita pa ni Lucas kay Trisha ngayong napagkasunduan na nilang iurong ang paghihiwalay nilang dalawa.Kung magiging ganuon pa rin ang ugali nito ay ano na lang ang magiging papel niya rito?Pagkaalis ni Lucas ay bigla naman siyang nakatanggap ng tawag mula kay Olivia.“Hello Annie, labas tayo, nakauwi na ako! Masarap ngayon magkape.” agad saad nito sa kaniya.Agad na nagulat siya sa sinabi nito. “Nakauwi ka na ba talaga? Diba ang sabi mo ay next month ka pa makakauwi?” tanong niya rito sa kabila ng kasiyahan niya.
Agad silang nag-order ng kape at pagkatapos ay mabilis na naghanap ng mauupuan nila. Ilang sandali pa nga ay dumating na ang kanilang order. Nang ilapag ng waiter ang kape sa kani-kanilang tapat ay nakita niyang mabilis na kinuha ni Lucas ang kanyang kape at ininom iyon. Hindi pa rin ito nagsasalita hanggang sa mga oras na iyon kaya siya na ang nagbukas ng usapan.“Lucas masaya ako na nakipagkita ka sa akin ngayon at labis akong nakikiramay sa nangyari kay lolo.” pag-uumpisa niya. “Kaya mo ako niyaya rito ngayon dahil nakapagdesisyon ka na hindi ba?” nakangiting tanong niya rito.Hindi siya sinagot ni Lucas dahil nanatili pa rin itong humihigop ng kape na tila ba may malalim na iniisip.…Nakita niyang masamang nakatingin si Olivia sa gawi nina Lucas at Trisha. Nagulat na lamang siya nang bigla na lamang itong tumayo at kahit hindi nito sabihin sa kaniya kung ano ang gagawin nito ay alam na nito kaagad na susugurin nito ang mga ito. Agad niyang hinawakan ang kamay nito upang pigilan s
Napailing si Trisha at pagkatapos ay napakagat-labi ng wala sa oras pagkatapos niyang marinig ang sinabi ni Lucas. Mabilis din na nag-init ang sulok ng kanyang mga mata at pagkatapos ay bumagsak ang luha sa kanyang mga pisngi. Napatitig siya kay Lucas bigla habang patuloy sa pagtulo ang kanyang mga luha.“I’m sorry Trisha kung nasaktan kita.” sabi nito sa kaniya.“Bakit bigla mo na lang akong gustong hiwalayan Lucas? Ano ang dahilan mo para gawin ito? Gusto kong malaman ang dahilan dahil hindi ako papayag sa gusto mo kapag hindi mo sinabi sa akin.” patuloy niya.Nakita niyang napatitig ito sa kaniya at bakas sa mukha nito na nahihirapan itong gawin iyon sa kaniya, ibig lamang sabihin ay napipilitan ito sa ginagawa nito. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at pagkatapos ay inabot ang kamay nito. “Lucas tell me please, may karapatan naman siguro akong malaman ang dahilan mo hindi ba?” tanong niya rito.“Kailangan mo pa ba talagang malaman?” tanong nito sa kaniya na ikinatango niya naman
Sinubukan niyang pagalawin ang kanyang wheelchair upang sundan ang papalayong si Lucas nang bigla na lamang may isang tao na humarang sa daraanan niya at nang mag-angat siya ng kanyang ulo ay kaagad niyang nakita ang isang magandang binibini na nakasuot ng sunglasses at black jeans at nakapameywang sa harapan niya mismo.“Excuse me, please.” sabi niya rito.“I’m so sorry but I won’t give you a way.” mataray na sagot nito sa kaniya.Agad na nagsalubong ang kilay niya dahil rito at pagkatapos ay nilingon si Lucas ngunit humarang na naman ito sa kanyang harap. “Ano bang problema mo ha? Bakit mo ba ako hinaharangan?” inis na tanong niya rito at pagkatapos ay inirapan ito.Nakita niya na may linginon ang babae kaya gad niya rin naman itong sinundan ng tingin at agad niyang nakita sina Lucas at Annie. “Nakita mo ba iyon? Sila ang tunay na mag-asawa dahil nabasbasan sila at higit sa lahat ay may marriage certificate silang tinatawag at ikaw naman ay isa ka lamang panggulo sa pagsasama nilang
Sa kabila ng pagpili ni Lucas sa kaniya ay alam ni Annie na hindi siya nito pinili dahil mahal siya nito ngunit hindi niya maiwasan na hindi maging masaya dahil rito. Labis pa rin siyang nagpapasalamat rito dahil sa kabila ng lahat ay siya pa rin ang pinili nito.Dahil siguro sa pagbubuntis niya ay bigla na lamang siyang nakaramdam ng pagkaantok habang sakay sila ng kotse pauwi. Ilang beses siyang napahikab at pagkatapos ay bigla na lamang niyang naramdaman na ininunat ni Lucas ang mga braso nito upang makasandal siya rito. “Pwede kang matulog muna dahil halata namang inaantok ka yata.” sabi nito sa kaniya.“Salamat.” sagot niya at pagkatapos ay mabilis na humilig sa balikat nito at pagkatapos ay ipinikit ang kanyang mga mata.Sa totoo lang ay mukha siyang kalmado pero sa loob-loob niya ay napapaisip siya kung tama nga ba ang naging desisyon niya, isa pa ay hindi pa rin mawala sa isip niya kung kaya nga ba talaga nitong talikuran ang pinakamamahal nitong babae para sa kaniya.Pero kat
Pilit niyang kinontrol ang nanginginig niyang mga kamay at pagkatapos ay pinunit ang sobre hanggang sa tuluyan na nga itong nabuksan pagkatapos ay ibinuhos niya ang mga larawan sa ibabaw ng mesa. Napakaraming larawan ang lumabas mula sa sobre at ang ilan pa nga ay nahulog pa sa sahig dahil nagsiliparan ang mga ito.Nang akmang pupulutin niya sana ang mga nahulog ay bigla na lamang siyang napatigil bigla nang makita ang eksenang nasa larawan. Si Trisha at Lucas ay magkasama at halatang mga nasa elementarya pa ang mga ito at nakasuot pa ng uniporme.Ang iba naman ay nakatayo sila habang magkaakbay at ang isa naman ay magkatitigan at may mga ngiti sa kani-kanilang mga labi. Ang isa naman ay nakaupo silang dalawa sa isang library habang nagbabasa ng libro at ang pinakatumatak sa isip niya ay ang larawang magkaharap ang mga ito at nakatingkayad si Trisha at hinalikan ito sa labi sa ilalim ng sunset.Doon niya napagtanto na napakarami ng pinagsamahan ng mga ito at napakatagal nilang magkasa
“Lucas, nandito ka pala.” sabi ni Trisha rito at sa sandaling makita nito si Lucas ay pinalambot nito ang ekspresyon at pagkatapos ay nilungkutan rin nito ang kanyang tinig.Dahil nakapatong ang kamay nito sa mesa at tumutulo ang matingkad na kulay pulang dugo ay kaagad itong nakuha ni Lucas sa isang sulyap lamang. Agad siyang lumapit rito at hinawakan ang kamay ni Trisha at kinakabahang tinanong ito. “Anong nangyari sa kamay mo?”Hindi ito sumagot bagkus ay mas lalo lang nagpaawa rito. Mabilis na inilibot ni Lucas ang kanyang paningin sa loob ng shop at tinawag ang isang waiter. “Pwede mo bang ibigay sa akin ang first aid kit.” sabi nito sa waiter.Hindi nga nagtagal ay dali-daling inabot ng wiater rito ang first aid kit at pagkatapos ay mabilis na yumuko si Lucas upang gamutin ang sugat ni Trisha. Nakatalikod ito sa kaniya at nakaharap ito kay Trisha kaya hindi niya makita ang ekspresyon nito habang ginagamot ang sugat ni Trisha.Pero alam niya na kaagad na sobra-sobra ang pag-aalal
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka