Chapter 147.2

Agad naman na nagising si Annie sa tila isang panaginip na kinasadlakan niya. Agad siyang nagmulat ng kanyang mga mata at kasabay nito ay mabilis niyang iniunat ang kanyang mga kamay upang itulak si Lucas. “Umalis ka na diyan at nabibilad na ako rito.” sabi niya rito.

Hindi naman nagsalita si Lucas at nakatingin lang kay Annie na malabo ang mga mata. Pakiramdam niya ang mga mata nito ay may apoy.

Nang hindi naman sumagot si Lucas at muli na naman niya itong itinulak. “Masyado kang malapit sa akin. Lumayo ka ng kaunti.” sabi niya rito.

Tumitig naman si Lucas sa kaniya at pilit na kumalma. Pagkatapos ay mabilis na lumayo ito sa kaniya, hindi pa rin ito umalis sa ibabaw niya. Binigyan lang nito ng kaunting espasyo ang pagitan nilang dalawa. “Mas makakahinga ka na siguro ng mabuti ngayon.” sabi ni Lucas sa kaniya.

Masasabi niya na napakatalino talaga nito. Ni wala man lang siyang kawala rito. Ilang sandali pa nga ay narinig niya ang tinig ni Lucas. “Bakit nga pala walang laman ang silid