Ginising ni Leia ang asawa. "Mahal, papasok na ako sa trabaho. Ikaw na ang bahala kay Lacey, ha? May sardinas sa kusina. Iyon na lang ang tipirin niyong ulamin.”Pupungas-pungas si Bryle na tumingin kay Leia. Napakunot-noo ito dahil nakaligo na at bihis na ang kaniyang misis. "Ano’ng oras na ba? Bakit parang ang aga mo?”"Kailangan, Mahal, kasi maaga raw aalis si Sir Kenneth. Ngayon daw kasi nila uumpisahan ang ipapatayo nilang office ng shipping company ng kaniyang bayaw dito sa Pilipinas. At alam mo na, kailangang ipagluto ko siya bago siya pumasok kasi kasama iyon sa trabaho ko.” Matapos magpaliwanag ay humalik na sa noo ni Bryle si Leia.Nagsisinungaling siya. Ang totoo ay maaga lang talaga siyang gumising at papasok dahil balak niya ay maglalakad siya. Balak niya ay lalakarin niya mula bahay nila hanggang bahay ng amo. Iyong natipid niya na pamasahe kagabi dahil inihatid siya ni Kenneth ay siyang ipinambili niya kasi ng sardinas kanina upang may makain ang mag-ama niyang iiwanan n
Mabagal na itinutungga ni Kenneth ang alak. Matapos ang nakakapagod na pag-aasikaso niya sa magiging office ng SkyShip Express ay dumiretso siya sa isang bar kung saan nagkayayaan sila ng mga dating kabarkada.Sina Kyro at Athan.Nalaman na ng dalawa na bumalik na siya ng Pilipinas. At dito na raw sila sa Maynila nakatira kasama ang mga misis nila kaya't pinilit talaga siya na makipagpakita ngayon, sakto pa na ini-advance ang kaarawan ni Kyro.Pagdating nga niya sa bar kanina ay kinantyawan siya nang kinantyawan. Kay tagal daw niyang nawala, buti buhay pa raw siya.“Hindi ka nabo-bored dito, handsome? Want to go somewhere more exciting?” nang bigla ay bulong sa kaniya ng isang babae na tumabi sa kinauupuan niya sa may bar counter. She crossed her legs and gently brushed his hair seductively.Napalunok si Kenneth nang makita ang kabuuan nito. She was wearing a black super sexy buckle dress. Halos kita na ang kaluluwa nito sa daring nitong kasuotan. Sa konting pagkakamali nga ng kilos ni
"Papa, hindi pa ba tayo kakain?" nakalabing tanong ng batang si Lacey kay Bryle. Umaga na kaya gising na ang kaniyang anak ngunit wala pa rin ang kaniyang asawa. Hindi pa rin umuuwi.Napatingin si Bryle sa bata. Wala pa siyang tulog dahil hinihintay pa rin niya ang asawa. At hindi pa rin siya nakaluto dahil wala naman siyang perang pambili.Yumukod siya sa harap ng anak at masuyong hinawakan sa magkabilang balikat. "Saglit lang, Anak, ah? Wala pa kasi ang mama mo, eh.”"Nasaan po si Mama, Papa?""Uhm..." Hindi niya masagot ang anak. Lihim na napatiim-bagang na lang siya. Nagngitngit ang mga ngipin niya. Kanina pa siya galit o tamang sabihin ay kagabi pa siya galit dahil sa hindi pag-uwi ng asawa."Hindi ba umuwi si Mama, Papa?""Syempre umuwi ang mama mo kanina, Anak, pero maaga lang umalis. Pumasok na siya sa trabaho ulit. Nag-kiss nga siya kaso tulog ka pa, eh,” mabilis na pagtatakip din niya sa asawa. Ayaw niyang mag-isip ng kung ano ang anak nila. "Ganito na lang. Doon ka muna sa k
Nagising si Leia na ang gaan-gaan ng pakiramdam niya. Para kasing ang sarap ng tulog niya. Nakangiting pupungas-pungas pa nga siya na bumangon, nag-inat at naghikab.Subali’t bigla rin siyang natigilan at kinabahan nang makita niyang wala pala siya bahay nila dahil magandang kuwarto ang nakikita niyang kinaroroonan.Nasa’n siya?Mayamaya ay lumuwa na ang mga mata ni Leia at napatutop bigla sa bunganga niya nang maisip niyang nasa bahay pa rin siya ni Sir Kenneth niya.Diyos ko, hindi nga siya nakauwi kagabi!Bigla na siyang tayo. Nataranta. Hindi niya alam ang unang gagawin niya. Basta ang agad tumakbo sa isip niya ay ang asawa niya.Si Bryle! Baka hinihintay pa rin siya ni Bryle! Kailangan na niyang umuwi!Dali-dali siyang lumabas sa magarang kuwarto at nagkukumahog na bumaba sa may hagdanan. At tutunguhin na dapat niya ang pinto ng magarang bahay para umuwi nang bigla namang bumungad ang kaniyang amo."Gising ka na pala. Good morning," bati sa kaniya ni Kenneth sa likuran.Kusot dahi
Pinara ni Bryle ang padating na tricycle. Kahit ang paraan ng kaniyang pagpara ay pagalit.“Mahal, may pera ka bang pampamasahe? Wala akong pera dito,” subalit paalala sa kaniya ng asawa.“Buwisit!” Inis na inis niyang ibinaba ang kamay nang naisip niya na ni pisong duling ay wala nga pala siya. Gusto niyang sumigaw sa sobrang inis, inis na ngayon ay para rin sa kaniyang sarili.Frustrated, mariin siyang pumikit kasabay nang pagsuklay ng mga daliri niya sa kaniyang buhok. Wala talaga siyang kuwenta.“Maglakad na lang tayo,” masuyong sabi sa kaniya ng asawa na magaang humawak sa balikat niya.“Huwag mo akong mahawak-hawakan!” piksi niya. Inilayo niya ang sarili at nagsimulang maglakad.Ang ikinagulat niya ay nang yakapin siya ni Leia sa likod nang maabutan siya. “Sorry na, Mahal. Promise hindi na iyon mauulit.”Nag-init ang kaniyang mga mata. Gayunpaman, hindi naibsan ang galit, inis at selos niya. Itiningala niya sa langit ang mukha upang pigilan ang mga luha niya. Pagkuwan ay tiim-bag
“Ano ba’ng nangyari? Paanong nasusunog ang bahay namin?” hingal na tanong ni Bryle sa binatilyong nag-abot sa kanila ng napakasamang balita.“Hindi ko alam, Kuya Bryle, pero ang narinig ko ay may napadaan doon at nakita na lang na umuusok sa bandang kusina niyo.”Mas binilisan pa ni Bryle ang kaniyang pagtakbo. May senaryo na siyang naisip na naging dahilan ng sunog.Mali… mali talaga na iniwan niya si Lacey na mag-isa. Ang tanga niya!"Bryle, ang anak natin! Iligtas mo ang anak natin!" panay naman ang sigaw ni Leia na umiiyak habang kumakaripas din ng takbo. Nahuhuli man ay nakakahabol pa rin.Hindi mailarawan ang matindi nilang kaba na mag-asawa sa sandaling iyon para sa nag-iisa nilang anak. Sa isip-isip nila’y hindi nila mapapatawad ang kanilang mga sarili oras na may mangyaring hindi maganda kay Lacey.Si Lacey, na tanging kayamanan nila sa mundo.Si Lacey, na dahilan bakit nagpapakatatag sila.Si Lacey, na tanging lakas nila sa araw-araw kahit ang hirap na hirap na ng sitwasyon n
Sa bahay ni Kenneth ay nagtatalo pa rin sila ni Pressy. Hindi talaga makapaniwala si Pressy sa binabalak na hindi maganda ni Kenneth kay Leia."Ano ka ba naman, Kenneth! Una pa lang ay sinabi ko na sa iyo na may asawa na si Leia! Sisirain mo ang relasyon nila dahil lang sa selfish mong nararamdaman na iyan? Nababaliw ka na ba?!”"Siguro nga nababaliw na ako, Pressy! But I don't care! I've made up my mind—I like Leia, and that's the end of it! Gagawin ko ang lahat para mapasaakin siya!”"Kilabutan ka nga sa mga sinasabi mong lalaki ka!""Hindi, basta ang gusto ko ngayon ay mapasakin si Leia! I will take her from her husband, and no one will be able to stop me!"“Diyos ko naman, Kenneth! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?!” Animo’y puputok na ang ulo ni Pressy na napanoo.Napangisi naman si Kenneth. Malademonyong ngisi bago humakbang pabalik sa diniring area.“At tutulungan mo ako, Insan,” pero bago ito tuluyang makapasok ay pilyong sabi nito kay Pressy.Naduro na talaga ni Pressy ang nababali
"Kung may maitutulong ako, sabihin niyo lang," ulit ni Kenneth sa inaalok nitong tulong sa mag-asawang nasunugan at nasaktan ang anak. Hindi niya inalintana ang masakit na tingin sa kaniya ni Bryle.“Bakit ka ba nandito, ha? Hindi ka namin kailangan dito kaya umalis ka na!" singhal na rito ni Bryle. Hindi na nakapagtimpi."Bryle, ano ba?" saway naman ni Leia sa asawa. Siya na naman ang hiyang-hiya sa amo sa inaasal nito."Gusto ko lang makatulong dahil tauhan ko si Leia, pare. As her boss, I have a responsibility to help her,” mapagkumbabang paliwanag naman ni Kenneth kay Bryle."Eh, g*go ka pala, eh! Akala mo ba babalik pa sa bahay mo ang asawa ko?! Mamamatay muna akong, g*go ka, bago mo magawa ang mga plano mo sa kaniya!” Sa kasamaang palad ay lalong nag-init ang ulo ni Bryle.“Bryle, utang na loob kumalma ka naman,” naiiyak nang pakiusap ni Leia rito. Nilapitan na niya ang asawa at inamo. “Alalahanin mo kailangan tayo ng anak mo ngayon. Please, pigilan mo naman ang emosyon mo at bak
“Saan ba talaga tayo pupunta, Mahal?” nagtataka na talaga si Leia sa ginagawa nilang mag-asawa. Isang linggo na ang nakakalipas mula nakalaya si Bryle sa kulungan at heto sila ngayon, paakyat sa isang bundok.Buong akala ni Leia ay magdi-date lang sila ng asawa dahil may surpresa raw ito sa kaniya, ngunit heto sila, nagpapakahirap sa pag-akyat sa matarik na daanan ng bundok. At hindi niya maintindihan.“Sumasakit ba ang mga paa mo?” Nag-alala na si Bryle nang maalala niya ang mga paa ng asawa.“Hindi naman pero pagod na kasi ako,” pag-amin ni Leia.Ngumiti si Bryle. “Huwag kang mag-alala, malapit na tayo.”“Saan ba kasi tayo? Ano ang gagawin natin dito sa bundok?”“Basta natitiyak ko na matutuwa ka.”Napanguso si Leia. Tumigil na talaga siya sa paglakad at parang bata na humalukipkip ng mataas.Natawa si Bryle dahil ang cute ng kaniyang misis kapag ganoon na nagtatampu-tampuhan. Binalikan niya ito at masuyong ikinulong sa mga palad ang napakaganda nitong mukha saka siniil ng buong pagm
"Bryle…" sa una ay mahinang sambit ni Leia sa pangalan ng asawang matagal na niyang nais makita. Ilang sandali na hindi siya huminga. Hanggang sa rumagasa ang mga luha niya sa mga mata. Hindi siya makapaniwala na darating nga si Bryle at makikita niya itong muli." Bryle!" mayamaya ay malakas na niyang tawag sa asawa nang mahimasmasan siya. Akmang papaikutin na niya ang gulong ng wheelchair at susugurin niya ito ng yakap, pero marahas na hinablot ni Kenneth ang kaniyang isang braso.“Dito ka lang!” galit na singhal nito sa kaniya."Bitawan ko ako, Kenneth!" Umiiyak niyang lingon sa isa pang asawa, sa demonyong nagpapanggap niyang asawa.“Hindi ka maaaring lumapit sa kaniya!” nagtatagis ang bagang na babala ni Kenneth.Gawa niyon, sa nakitang walang ingat na paghawak ni Kenneth sa asawa ay lalong nakuyom ni Bryle ang dalawang kamao niya. Gustong-gusto niya agad na ipagsusuntok sa mukha ni Kenneth. Kumpirmado, sinasaktan nga ng g*go ang kaniyang asawa.“Who are you?! Why are you causing
“Bakit ang tagal nina Alab?” Pabalik-balik ang lakad ni Bryle habang naghihinatay sa bayan ng San Lazaro kung saan ay sinabi sa kanila ni Alab na maghihintay sila.“Hindi ko alam,” sabi naman ni Sarina. “Pero wala ka namang dapat ipag-alala dahil kahit makasal sina Kenneth at Leia ay hindi pa rin iyon magiging ligal dahil kasal sa iyo si Leia, tapos peke pa malamang ang mga dokumentong ipinakita ni Kenneth.”Nahimas ni Bryle ang kanyang bunganga. “Kahit na. Masakit pa rin sa akin kung maihaharap ni Kenneth si Leia sa altar. Parang natalo pa rin niya ako kapag gano’n.”“Mahalaga pa ba iyon? Ang pride mo kaysa ang kaisipang mababawi mo ang mag-ina mo? Iyon lang naman ang mahalaga rito, ang mabawi sila at mailayo sa kapahamakan, hindi ba?”Napabuntong-hininga si Bryle. Hindi na siya nagkomento. Nahimas-himas na lamang niya ang kanyang noo at pinilit na habaan pa ang pasensya.Tama naman si Sarina.SAMANTALA…"Dumating na ang bride, Boss," bulong ng isang tauhan kay Kenneth. Ngumisi si Ken
ANG NAKARAAN…“Aalis kayo dito sa San Lazaro?” tanong ni Kenneth kay Katia. “Oo. Doon na kami mag-aaral ng college ni Alab sa Maynila. Nakapasa kasi kami sa isang scholarship na inaplayan namin at sagot lahat ng foundation ang gagastusin namin kahit na doon kami mag-aral,” sagot ng mahinhing dalaga. Nasa silong sila noon ng punong mangga. Dinalaw niya noon ito dahil sa balitang iyon. Hindi siya nakatiis. “Ang unfair naman yata.” At hindi rin niya gusto na aalis ang dalaga tapos kasama pa ang itinuturing niyang karibal.Maang na napatingin sa kaniya si Katia. “Ano naman ang unfair doon? Hindi ka ba masaya na makapag-aaral ako?” “Masaya ako na nakapasok ka sa scholarship. Ang hindi ako masaya ay ang aalis ka at kasama mo pa si Alab, Katia,” pag-amin niya.“Bakit naman? Boyfriend ko si Alab, Kenneth, kaya walang masama.” “Pero boyfriend mo rin ako, hindi ba?” “Boyfriend? Ano’ng pinagsasabi mo, Kenneth? Hindi kita boyfriend.” Napaismid siya dahil nasaktan siya. “Boyfriend mo ako da
"Hayup ka! Ano’ng ginawa mo kay Bryle?! Ano’ng ginawa mo sa kaniya?! Ano ang ginawa mo sa pamilya namin?! Ano ang kasalanan namin sa ‘yo at ginulo mo kami ng ganito?! Ano?!" Nagwala na ng tuluyan si Leia. Hindi niya napigilan ang kaniyang sarili. Binayo-bayo niya ang dibdib ni Kenneth. Nauunawaan na niya ang lahat. Malinaw na malinaw na talaga sa kaniya na niloko lamang siya ng binata, na pinaniwala lang siya nitong iniwan sila ni Bryle pero ang totoo ay hindi. Ang totoo ay ginamit ni Kenneth ang sitwasyon nila, ang kawalan nila ng pera na mag-asawa.Sinenyasan ni Kenneth ang isang tauhan nito. Agad iyong sumunod. Lumapit ito kay Aling Linda.“Ano’ng gagawin mo?!” sindak ang ginang."Mama!" hiyaw ng batang si Lacey. Walang anu-anong kinuha kasi ito ng lalaki mula kay Aling Linda."Bitawan mo ang apo ko!" protesta ni Aling Linda. Ayaw nitong ibigay ang apo. Sa kasamaang palad isang suntok sa sikmura ang ginawa dito ng isa pang tauhan ni Kenneth kaya agad na nawalan ng lakas at namilipit
"Bakit ba kasi ang layo ng bahay niyo sa bahay ng Fontallan?" hindi na makapaghintay si Bryle na tanong ulit niya kay Sarina. Halos paliparin na talaga niya ang sasakyan marating lang nila sana agad ang mansyon nina Kenneth."Syempre noong ibinahay ako ni Dionisio ay pinili talaga niya na sa malayo para hindi kami magtagpo ng asawa niyang pangit."Napalatak siya at lalo pang diniinan ang silinyador ng sasakyan. "Kumapit ka!" tapos ay anito sa dalaga."Dahan-dahan kundi baka tayo naman ang mabangga nito. Baka sa ginagawa mong pagmamadali ay lalong hindi mo na makikita ang asawa mo kasi tigok na tayo," nakaingos na paalala ni Sarina sa kaniya. Sinulyapan nito ang pambisig na orasan. “Don’t worry, maaga pa naman. Baka naghahanda pa lang sila ngayon.”Sa kasamaang palad ay tila ba wala nang naririnig sa sandaling iyon si Bryle. Kontrolado naman niya ang manibela kaya alam niyang hindi sila maaksidente. Isa pa ay hindi niya hahayaang maaksidente sila dahil kailangan siya ngayon ni Leia. Ili
Sandaling hindi nakakilos si Bryle sa hindi maipaliwanag niyang nararamdaman. Ang tindi ng galit niya. Kuyom na kuyom niya ang mga kamao na kulang na lang ay bumaon ang mga kuko niya sa mga palad niya. Halos madurog na rin sa kamay niya ang cellphone na hawak.Papatayin niya si Kenneth! Papatayin niya talaga! Isinusumpa niya!"Bryle, ano’ng nangyari? Ano’ng sabi ng asawa mo at ni Kenneth?" alanganing tanong ni Sarina. Natatakot ang dalaga sa hitsura ni Bryle.Mabagsik ang naging tingin ni Bryle sa dalagang katabi. Hindi pa rin niya makuntrol ang galit. "Pagkatapos ng kasal ay dadalhin niya si Leia sa Amerika. Doon daw sila magsasama. Mabuti na lamang at nakinig ako sa inyo kundi baka nadala na ng g*gong iyon ang asawa ko sa ibang bansa kung pumalpak sana ako.”Nanlaki ang ulo niya nang mabilis na na-imagine niya na nasa ibang bansa sina Lacey at Leia. Imposible na masusundan na niya sila oras na mangyari iyon."Diyos ko, ano itong ginagawa ni Kenneth? Siya nga yata talaga ang may sayad
Naiinip man dahil kanina pa siya naghihintay kay Sarina ay idinadaan na lamang ni Bryle sa pagpalatak ang inip, at minsan sa pagsuri-suri ng sasakyan. Ano ba kasi’ng aasahan niya? Normal lang naman sa babae ang matagal magbihis.Kanina pa siya nakasakay sa kotse na binili talaga ni Sarina para sa plano nilang ito. Brand new pa nga sana ang bibilhin ng dalaga pero siya ang hindi pumayag dahil baka masayang lang ang sasakyan kapag nagkabulilyaso.Handa na siya sa patungo sa San Lazaro upang dumalo sa kasal—upang bawiin na ang kaniyang asawa at anak.Sa wakas, dumating na ang araw upang isakatuparan nila ang plano!“Ang tagal mo,” reklamo niya nang sa wakas ay dumating din ang dalaga. At napabuga talaga siya ng hangin sa bunganga dahil kuntodo makeup si Sarina. Ang halter maxi dress in deep red nitong suot ay halos kita na ang buong kaluluwa nito. Backless na nga may slit pa na halos hanggang singit na. Kung hindi nga lang sila nagmamadali ay sasabihin niyang hindi sila aalis hangga’t hin
ARAW NG KASAL.Magarbong-magarbo ang lahat. Makikitang pinagkagastusan talaga ng mag-asawang Don Dionisio at Donya Alvina ang kasal ng bunso nilang anak. Handa na ang mansyon na siyang reception area rin, kasama ang simbahan ng San Lorenzo Cathedral. Nakalatag ang isang red carpet sa labas patungo sa aisle hanggang sa altar ng San Lorenze Cathedral. At sa tuwina ay may mga nahuhulog na maliliit na red and white rose petals sa loob ng simbahan na siyang nagbibigay ng goosebump feeling sa mga unang dumadating sa simbahan para sa seremonya.Subalit kung gaano kasaya ang lahat ay siya namang lungkot ng bride. Nakaupo si Leia sa harap ng salamin at suot na niya ang kaniyang corset style wedding gown na hindi basta-basta ang halaga. Kung gaano siya kaganda sa sandaling iyon ay siya namang lungkot ng mukha niya.Siya na yata ang pinakamalungkot na bride sa buong mundo sa sandaling iyon, hindi lamang dahil sa ayaw niyang ikasal sa lalaking hindi niya mahal kundi dahil din sa hindi niya pa naki