Mag-log inShare
KABANATA 50
“LARA WASN’T IN HER BEST MOOD these past few days, honey. I’m sorry for the way she acted over dinner…”
Napalingon si Demani sa asawa matapos marinig ang sinabi nito. She stared at Van’s tensed face and wondered why he sounded so defensive.
Kasalukuyan na silang sakay ng kotse nito at bumibyahe pauwi ng Antipolo. Maaga pa; it was only passed eight o’clock, pero dahil sa traffic palabas ng Metro ay baka abutin sila ng hanggang alas dies bago tuluyang makauwi.
Ibinalik niya ang tingin sa labas ng bintana; ang pansin ay wala naman sa paligid kung hindi sa nangyari kanina sa dinner.
Lara’s attitude
Kaugnay na kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 51
NAPATITIG SI DEMANI SA ASAWA NA NAKAHIGA SA KAMA AT NAGHIHILIK NA. Van had fallen asleep as he waited for her to come out of the bathroom. He was lying across the bed, hands up and half of his feet still on the ground. Marahil ay naupo lang ito roon at nang mainip ay nahiga hanggang sa makatulog. Nanlalabo na ang kaniyang mga mata. Naninikip ang kaniyang lalamunan at mabigat ang kaniyang pakiramdam. Para siyang hihimatayin sa mga naghalu-halong damdamin sa kaniyang dibdib. Kahit hindi niya itanong kay Van ay kaya na niyang hulaan kung ano ang mantsang nakita niya sa kwelyo ng damit nito. Kahit sinongtangangbabae ay hindi ipagkakamali kung ano ang pulang mants
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 52
“DEMANI?! OH MY GOD, ANO’NG GINAGAWA MO?” Tarantang binuksan ni Maureen ang gate nang makita si Demani na nakatayo sa labas niyon; basang-basa sa ulan. Ang kotseng dala nito’y kung paano na lang ni-park sa tabi ng kalsada. Wala pang ilang minuto simula nang bumagsak ang malakas na ulan at hindi nito maintindihan kung bakit kinailangan ni Demani na sumuong doon. Her face alone didn’t look good; mukha itong… binagsakan ng mundo. Pagkabukas ng gate ay kaagad na pinayungan ni Maureen ang pinsan. Hindi gaanong malaki ang payong kaya nabasa ang balikat nito. “Oh God, are you alright?” Hinawakan ni Maureen ang pinsan at inigiya papasok. Inisara muna nito ang gate bago it
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 53
“OH DEMANI…”Kahit si Mau ay halos binagsakan ng mundo sa narinig. Hindi ito makapaniwalang ang tila perpektong pagsasama nina Demani at Van ay magkakaroon ng mantsa; hindi lang basta mantsa, kung hindi lason na makasisira nang labis sa relasyon ng mga ito. “Paano kang nakasisiguro? Are you sure about it?” tanong pa ni Mau; umaasang nagkakamali lang si Demani at hindi totoong ginawa ni Van ang ibinibintang dito. Si Demani ay nagpahid muna ng luha bago bumangon at inisandal ang sarili sa headboard ng single bed. Niyakap nito ang tuhod, at bagaman tumigil na ito sa paghikbi ay patuloy pa rin sa pagluha. Manghang napatitig si Mau sa pinsan. Mukhang seryoso ito sa sinabi; dahil kung hin
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 54
TULOY-TULOY ANG PAGBAGSAK NG MGA LUHA NI DEMANI habang pigil-pigil siya ni Van. Mahigpit na nakayakap ang mga braso nito sa kaniyang bewang habang ang ulo ay nakapatong sa kaniyang balikat. He was crying; she could tell. Ramdam niya sa paraan ng paghinga nito at pagyugyog ng mga balikat ng asawa. Pero wala siyang planong bumigay sa pagda-drama nito. Walang kabayaran ang panlolokong hinawa nito sa kaniya. Pilit siyang nagpumiglas at inalis ang mga kamay nitong nakayakap sa kaniya. Subalit lalo lang hinigpitan ni Van ang pagkakahawak nito; ayaw siyang pakawalan. Pero ayaw rin niyang manatili sa m
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 55
ISANG LINGGONG NANATILI SI DEMANI SA BAHAY NG MAG-ASAWANG JIMMY AT MAUREEN.At sa loob ng mga araw na iyon ay wala itong ginawa kung hindi ang magkulong sa kwarto at iyakan ang asawa. Si Maureen ay nanatili sa tabi ni Demani upang subaybayan at gabayan ang pinsan. Naroon ito upang siguraduhing maayos ang lagay ni Demani; pinaghahati ang katawan sa pagiging asawa, ina, at tagasubaybay. Nais ni Maureen na siguraduhing balanse pa rin si Demani mag-isip. Maureen was scared for Demani to end up like Cori. Hindi nagkakalayo ang sitwasyon
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 56
“BAKIT PARANG AYAW MO, VAN?”tanong niya nang makitang sandaling natahimik ang asawa matapos ang sinabi niya. Napakurap ito at tinitigan siya nang matagal. Hanggang sa, “Are you… sure about that?” Tumango siya. “But that would only remind you of…” “Of your betrayal?” Muli ay naitikom ni Van ang bibig. Nakita niya ang pagdaan ng hapdi sa mga mata nito subalit hindi niya iyon hinayaang makaapekto sa katatagan ng puso niya sa mga sandaling iyon. S
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 57
TATLONG SUNUD-SUNOD NA KATOK ANG PINAKAWALAN NI DEMANI BAGO NIYA PINIHIT PABUKAS ANG PINTO. Bitbit ang tray na may lamang tsaa ay pumasok siya sa home office kung saan kasalukuyang naroon ang asawa. Si Van na nakayuko sa harap ng laptop ay nag-angat ng tingin pagpasok niya. Nagsalubong ang kanilang mga mata. Tuluyan muna siyang pumasok saka ini-sara ang pinto bago nagsalita. “I brought you… tea.” It was the first time in two weeks that she prepared tea for him again. Pambawi niya iyon sa kaarawan nitong hindi niya naalala.&n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 58
MAGAAN ANG PAKIRAMDAM NA BUMANGON SI DEMANI KINABUKASAN. Paggising niya ay wala na si Van sa kaniyang tabi—na hindi na rin naman bago dahil araw-araw na ganoon ang routine ng asawa.Nakangiti siyang nag-inat bago bumaba sa kama at dumiretso sa banyo. Naligo siya; kailangan niyang magmukhang presko sa harap ng asawa sa araw na iyon. Siguradong tinapos nito ang trabaho kagabi kaya baka may oras ito sa araw na iyon. Nagbago siya ng isip; yayaain niya itong mag-on the stop out of town. They wouldn’t even need to bring clothes, pupunta sila sa Zambales. Gusto niyang ipagdiwang nilang dalawa ang kaarawan nito na dapat ay kahapon. It's better late than never... Matapos niyang makalabas sa banyo ay kaagad siyang nagbihis. She applied light make up on her face before givi
Pinakabagong kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 82 - FINAL
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 81
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 80
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 79
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 78
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 77
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 76
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 75
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 74
