Ang isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n.
“Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad mo!" Sarkastik na tumingin si Karylle sa kanya. Natawa siya sa kanyang isipan dahil sa turan ni Harold. Kung ganoon, ayaw niyang walang matanggap si Karylle, kaya niya ibibigay ang villa? Para kay Karylle ay tila gusto niyang maniwala na nagpakita lang ng malasakit si Harold sa kanya…ngunit alam niyang hindi. Kinuha niya ang divorce agreement sa lamesa, nakita niya na nandoon na ang pangalan at pirma ni Harold, at sa kanya na lang ang kulang. Tila may bumara sa lalamunan ni Karylle, uminit din ang kanyang mata. Ngunit nanatili siyang kalmado Tumingin siya ulit kay Harold. “Papayag ba si Lola?” "Ano bang inaakala mo? Bibigyan ka ng unlimited na suporta ni Grandma?” Tumingin si Harold sa kanya na walang emosyon, "Alam mo kung bakit tayo kinasal, Karylle. Huwag kang sakim at huwag mong hayaan na magalit pa ako lalo sa’yo." Umismid si Karylle, "Ano bang pinagkaiba sa galit ka na sa akin at sa mas galit ka?" Mas lalong tinignan ni Harold ng masama si Karylle at sumigaw. "Karylle!" Kinuha ni Karylle ang ballpen na nasa lamesa lang din, "Okay, I'll sign this para matahimik ka na." Simula nang magising ang pinsan niya, nagpadala na ito ng maraming litrato kasama si Harold. Hanggang ngayon ay kumakapit pa rin siya sa pagmamahal na mali. Kaya ano pang silbi sa kasal na ito kung ipagpatuloy niya. Nilagyan niya ng ekis ang tungkol sa villa na inilagay ni Harold sa agreement at agad iniligay ang sarili niyang pangalan na hindi nagdadalawang isip. Tapos na ang tatlong taon na kasal. At simula rin ngayon, malaya na siya. Ibinigay niya ang agreement paper kay Harold pagkatapos niya itong pirmahan. "Give me an hour, I will pack up and leave." Kumunot ang noo ni Harold, umawang ang kanyang bibig. “Hindi ba ang usapan ay sa’yo ang villa ito. Hindi mo kailangan umalis.” ”No, tingin ko ay ang lugar na ito ay para lang sayo. " Karylle chuckled and said word by word: "It's all dirty." "Karylle!" Hindi pinansin ni Karylle ang galit na si Harold sa gilid niya, ang dating masunurin na asawa at mapagkumbaba ay tila nagbago ang pakikitungo kay Harold. Itinulak niya si Harold palabas ng pinto sa kwarto. Isang oras ang lumipas… Bumalik si Karylle sa ibaba, at wala na roon si Harold. Napatingin siya sa hawak niyang relo, isang Rolex men’s watch. Ito sana ang regalo na hinanda niya para kay Harold sa nalalapit na kaarawan nito. Habang tinitignan niya ito ngayon, mahahalata na kumikinang at mahal. Hindi siya nagdalawang isip na itapon ang relo na iyon sa basurahan. Umabot di kumulang isang daang dolyar na relo. Huminga siya nang malalim. Sa loob ng tatlong taon, trinato niya iyon na parang maamong aso. Simula ngayon, siya na lang mag-isa na kasama ang sarili niya. Nang makalabas siya sa villa, itinigil niya ang kotse niya at dumiretso sa sarili niyang villa. Ang villa na ito ay matagal ng binili, pero dahil nakatira siya sa Sanbuelgo family, hindi na siya nakabalik dito. Gulat naman ang mga katulong nang makita siya, agad silang pumila ng dalawang linya at sabay na binati si Karylle. "Hello, Mrs. Sanbuelgo!" Iniligay ni Karylle ang bagahe niya, at umupo sa sofa. Hinimas niya ang kilay niya at tinama ang sinabi ng mga katulong. “Hindi na Mrs. Sanbuelgo. From now on, you will call me Miss Granle.” Kung dati ay masaya siya sa titulo na meron siya noon bilang “Mrs. Sanbuelgo” ngayon ay tila nawalan na siya ng amor, ayaw niya na ulit marinig na tinatawag siya ng mga tao sa pangalan na iyon. Nang marinig ang sinabi niya, hindi na siya tinanong ng mga katulong pa kundi inulit lang ang pagbati sa kanya sa ibang pagtawag. Sa loob ng kwaro ni Karylle, tinawagan niya ang kanyang assistant na si Layrin. "How are you recently?" Nagulat naman si Layrin sa biglaang pagtawag ni Karylle. "Himala at napatawag ka? Anong nangyari?" "I'm divorced, pinakinggan ko ang sinabi mo. And I will focus on my career from now on." "What?" Layrin's voice exploded directly. "Oh my god, tama ba ang narinig ko?! Sa loob ng tatlong taon, halos naging ulirang asawa ka sa kanya, sinuko mo rin ang trabaho para maging full-time wife. Anong kulog ang tumama sa’yo ngayong araw na ito? Did you really divorce him? Are you kidding me?" Si Layrin ay assistant ni Karylle. Maliban sa kanya at sa isa or dalawang tao na kasama ni Karylle, walang nakakaalam na may pangalawang pagkatao na dinadala si Karylle, and that is… “And the Ace Lawyer Kris is finally back?!” sigaw ni Layrin sa kabilang linya. There is a popular saying on the Internet: Kris is second, no one is first. Ilang abogado ba ang tila kinakabahan sa tuwing naririnig ang pangalan niya. Nasa kalagitnaan pa ng gulat si Layrin sa narinig niya nang biglang nagtanong si Karylle. "Has anyone contacted me recently? Are there any interesting cases? Napakurap si Layrin, at sumagot na may pagka hinayang. “Yes, indeed, mayroong isa. At mataas din ang offer, pero kahit isa ay walang gustong kumuha sa kaso na ito, at ikaw…sa tingin ko rin ay hindi mo kukunin.” "Oh?" Ang boses ni Karylle, na kahit kailan ay hindi nagpapakita ng pagka-interesado sa isang bagay ngunit tila nagbago ito nang marinig ang sinabi ni Layrin. She became more interested.Ang sabi mo kahapon ay kahit ako hindi kukunin ang kaso, diba?” tanong ni Karylle, naglakad siya at umupo sa sofa, sa kabila ni Layrin. Tumango naman si Layrin bilang sagot. “Hmmm, let me hear about it,” dagdag ni Karylle. Nasa loob sila ng cafe."That's ......"Nang matapos ni Layrin sabihin ang sitwasyon sa kaso na iyon, ginalaw nang bahagya ni Karylle ang daliri niya na nakapatong sa kaliwang hita niya. Nanliit ang kanyang mga mata na tila ba sobrang interesado niya na sa kaso na binanggit ni Layrin. “It's a little interesting. Who are the two parties?”“Ikaw babae ka…I mean, wala ka namang mapapala kung aalamin mo pa.”Tinignan ni Karylle nang seryoso si Layrin na may pagtataka rin. Bumuntong hininga si Layrin at tumango, sinagot niya ang tanong ni Karylle. “Ang dalawang ito ay nangunguna sa industriya ng negosyo, and mas lalong lumaki dahil na rin sa pangalan nila. It is Mr. Handel, who wants to ask you for help, and his opponent is…”Huminga pa nang malalim si Layrin na tila b
Nang marinig ang sagutan ng dalawa, agad nabahala si Adeliya. Bumaling siya kay Harold na may pagalala at sinabi, “Babe, don’t be angry. Siguro ay may hindi lang siya naitindihan sa pagitan ninyong dalawa, huwag mo na siyang patulan and please, don’t hurt me.”Karylle looked at Adeliya with a bit of mockery, she never knew that her cousin was a drama spirit, and she was disgusted today.Bago pa makapagsalita si Harold, nagsalita muli si Karylle. “Hindi lang naman isang araw o dalawang araw pinagnanasaan ng mabait kong pinsan ang position ko bilang Mrs. Sanbuelgo, so it’s better for you to marry her as soon as possible para hindi na siya mag-aksaya ng oras na padalhan ako ng mga mensaheng ikakagalit ko in the future.”Nang marinig ni Adeliya ang salitang ‘mensahe’, nagbago ang kanyang reaksyon at agad na sinabi: “Karylle, ipinaliwanag ko na sa’yo ng maraming beses, I will not destroy your family; si Harold mismo ang nakaramdam na mabuti akong babae at he owe something to me. We really d
Tumango lang si Karylle na parang walang pakialam. “Hayaan mo na lang siya, mukha naman wala siyang balak na masama, baka nagkataon lang na nakasunod siyaat nasa iba ang pakay niya.” Pagkatapos ng nakakapagod na araw, nakatulog siya nang mahimbing sa gabing iyon. Dati ay nag-aalala at natatakot siya na mawala si Harold sa buhay niya, at ngayon ay nawala na nga ito sa buhay niya, pero tila ba nawalan siya ng isang mahalagang bagay. Napag-isipan niya iyon nang mabuti at tinanggap na lang kapalaran. ‘What I thought was a lonely pillow turned into a dreamless night.’ sa isipan niya. Pero kahit papaano ay nakaalis siya sa lalaking iyon. Maagang nagising si Karylle sa umagang iyon at sinimulan ang araw sa pamamagitan ng pag-aalmusal. Nasa maayos ang isip niya ngayon, tumingin siya sa nakahandang breakfast na para sa kanya at napangiti. She likes Pinoy breakfast, an egg with omelet, sopas soup and a hot coffee, but Harold doesn't like it, he is used to American-style breakfast, so
Habang si Harold naman ay nakatingin sa relong hawak niya. Hindi niya gusto ang relo noong una at basta na lang itinapon sa sahig, kaya nasira. Gayunpaman, hindi niya magawang itapon ito nang tuluyan, kaya kinuha niya isa-isa ang mga parteng nabasag.Alam niyang sira ang relo, ngunit para bang may kakaibang naramdaman siya para dito na pumipigil sa kanya na iwan ito.Napansin ni Harold na may nanonood sa kanya. Paglingon niya, nakita niya ang malamig at walang pakialam na mga mata ni Karylle. Ngumisi siya ng mayabang at itinapon ang relo sa dressing table, na para bang wala itong halaga."Bakit mo nilagay ang sirang bagay na 'yan dito? Sa tingin mo ba ang bahay ko ay basurahan?" tanong ni Harold na puno ng hinanakit.Napapikit si Karylle bago sumagot, "Kung ayaw mo, itapon mo." At sinimulan niyang maghanap ng kuwintas sa paligid, hindi man lang siya tumingin kay Harold.Halos magdilim ang paningin ni Harold. Noong una, sobrang halaga ng relo na iyon para sa kanya, ngunit ngayon, parang
Narinig ni Karylle ang sinabi ng matanda, kaya't hindi niya napigilan ang pagtaas ng kilay at isang biglaang gulat ang bumalot sa kanyang mukha. Alam ba talaga ng matanda ang lahat?’ Nagtataka siya habang hinila siya ni Lady Jessa papunta sa isang upuan.“Wala kang dapat ikabahala!” madiing sabi ni Lady Jessa habang pinaupo siya. “Kung magtangkang manatili sa labas ‘yang Harold na ‘yan ngayong gabi, tiyak mapapahamak siya! Tingnan natin kung ano ang kahihinatnan niya sa oras na sumuway siya sa akin!” dagdag pa niya, galit na galit.Bahagyang napapikit si Karylle, nanginginig ang pilikmata habang napagtanto niyang alam pala talaga ng matanda ang sitwasyon niya. Ngunit tila ang alam lang nito ay ang tungkol sa kanyang hirap, hindi tungkol sa kanilang paghihiwalay.Napansin ni Lady Jessa ang mukha ni Harold na tila puno ng lungkot at galit kaya’t nagsalita siya ng padabog. “Ano ba ‘yan, Harold! Kailangan ko bang magmakaawa para lang makauwi ka at sabay tayong kumain?” galit niyang tanong
Agad na napaangat ang tingin ni Karylle at binuksan ang kanyang bibig para magsalita, pero walang lumabas na salita. Para siyang natuliro sa mga nangyayari. Samantala, si Harold, na may tampo sa mukha, ay naglakad papunta sa passenger seat at binuksan ang pinto para sa kanya. Nang mapansin ni Lady Jessa na nananatiling nakatayo si Karylle na parang nawawala sa sarili, agad niyang itinulak ito nang bahagya at nagsalita, "Anak, ano'ng ginagawa mo diyan? Sumakay ka na sa kotse!" Huminga nang malalim si Karylle at ngumiti nang may pilit. "Lola, gabi na. Mas mabuti pang bumalik ka na sa loob. Pauwi na rin kami." Alam niyang kailangan nilang umalis agad para makaiwas sa patuloy na pagkukunwari. Sa isip-isip niya, makakahanap siya ng pagkakataong bumaba ng kotse at mag-taxi na lang pauwi. Pero sa totoo lang, naiisip din niyang dapat na talaga siyang bumili ng sarili niyang kotse para hindi na siya umaasa sa iba. Tahimik lamang si Harold, ngunit kitang-kita pa rin ang galit sa kanyang muk
Pagkabalik sa bahay, dumiretso si Karylle sa banyo at naligo para marelax.Kahit dati siyang nakatira nang mag-isa, mas relaxed siya ngayon. Noon, palagi siyang nag-iisip tungkol sa lalaking iyon, pero ngayon ay nakakapag-focus na siya sa sariling career. Napaisip tuloy siya kung bakit niya sinayang ang oras at lakas sa lalaking iyon.Kahit medyo mababaw ang tulog ni Karylle, maganda ang pahinga niya, pero sa kabilang banda...may isang tao na hindi mapakali.Paglabas ni Harold sa bahay ng mga Bo, dumiretso siya sa kompanya. Nagtrabaho siya nang kaunti at nagpahinga, pero nang humiga siya, napuno ng imahe ni Karylle at ng pilya nitong ngiti ang isip niya.Biglang bumukas ang matalim niyang mga mata, at puno ng lamig ang mukha niya!Tumayo siya at inutusan ang assistant na tawagin ang mga tao para mag-video conference nang gabing iyon para ayusin ang trabaho.Hindi siya nakatulog buong gabi, at halata sa mukha niya ang inis at pagod.Tahimik na tahimik ang lahat sa video, at walang nagla
Bahagyang ngumiti si Karylle at itinama siya, "Ex-wife."Kahit gaano pa ka-kalmado si Mr. Handel, medyo nagulat siya, "Ex-wife?"Itinaas ni Karylle ang kanyang kamay, "Mr. Handel, ako si Iris. Ito ang unang beses na nagkita tayo. Sana magkaintindihan tayo."Bilang Mrs. Sanbuelgo, ilang beses na silang nagkita.Pero bilang si Iris, ngayon pa lang sila nagkita.Nakipagkamay si Mr. Handel at may ngiti sa kanyang mga labi, "Bakit kaya nag-divorce si Miss Iris?"Medyo nagalit si Layrin, "Habang kumakain sa isang plato, iniisip naman ni MR. Sanbuelgo ang nasa ibang plato, Ms. Iris...""Layrin..." Pinigilan siya ni Karylle at binigyan ng senyas na huwag nang magsalita tungkol sa mga personal na bagay.Pagharap kay Mr. Handel, sinabi niya, "Mr. Handel, alam namin ang kahalagahan ng kasong ito para sa Alexander's, kaya hindi ito magiging biro. Puwede mong hindi paniwalaan si Karylle bilang ex-wife ni MR. Sanbuelgo, pero hindi mo puwedeng kwestiyunin si Iris, at wala akong dahilan para sirain an
Bigla na lang napatawa si Harold sa inis.Karylle, Karylle... Ang galing mo talaga!Habang tinitingnan niya si Harold, bahagyang kumislap ang mga mata ni Karylle.Alam niyang sa kasalukuyang sitwasyon, mahirap para kay Harold na basta na lang paniwalaan ang sinasabi niya. Hindi naman kasi biro ang ginagawa niya—nanghihimasok siya sa sistema ng kumpanya nito.Dahil dito, napilitan siyang muling magsalita.“Ginawa ni Lucio ang lahat ng kasamaan. Pinapatay ng matatanda ang ama ko, sinira naman ng mga nakababata ang kasal ko, at nawala na nang tuluyan ang konsensya ng pamilya nila. Hindi ko sila kayang patawarin. Bawat layer na mababasag ko, babayaran ako ni Lucio ng isang daang milyon. Kung mabigo ako, wala akong makukuha.”Tinitigan lang siya ni Harold, hindi agad nagsalita.Pero nang marinig niya ang tungkol sa sirang kasal, hindi niya maintindihan kung bakit, pero bigla siyang kinabahan.Dalawang daang milyon. Madali lang niyang kinikita iyon.Sa galing ni Karylle, kaya niyang gawin i
Narinig ng ilang miyembro ng technical department ang nangyari at nagsimula silang mag-usap."Sa tingin niyo, may plano kaya si Sanbuelgo? Kasi parang hindi niya sinubukang pigilan kanina, kundi parang kinukuha lang niya ang impormasyon ng kalaban?" sabi ng isang binata na nasa edad twenties pa lang. Sikat siya sa bansa dahil sa husay niya sa hacking, at bukod doon, may malambing siyang aura. Ang kanyang gold-rimmed na salamin ay lalo pang nakakaakit ng pansin mula sa mga babae.Pagkarinig nito, agad namang tumutol ang isang lalaking may malakas at paos na boses. "Paano mangyayari 'yun? Papayag ba tayong hayaan lang na mabuksan nila ang mga sikreto natin?"Medyo kumunot ang noo ng binata at seryosong sumagot, "Alam mo kung gaano kagaling si Mr. Sanbuelgo. Hindi siya masyadong kumilos kanina. Ang gusto kong sabihin, baka may plano siya. Siguro, hinihintay lang niyang maging kampante ang kalaban bago niya ito matunton."Napaisip ang iba at napahawak sa baba. "Oo nga, posibleng gano'n."
Hindi niya alam kung ano ang sasabihin, at hindi rin niya sigurado kung dapat ba niyang pag-usapan ito kay Harman.“Huh?” Napakunot-noo si Harman nang makita ang ina niyang tila nag-aalinlangan.“May hindi ka ba masabi sa akin?”Saglit na nagliwanag ang mata ni Lady Jessa bago tuluyang sinabi kay Harman ang nangyari kanina.Napamaang si Harman. “Gusto niya talagang makipagbalikan?”Tumango si Lady Jessa. “Pero pakiramdam ko may hindi siya sinasabi sa akin. Talaga bang gusto niya si Karylle? Kung hindi naman totoo, ayokong masaktan si Karylle ulit.”Hindi agad sumagot si Harman, tila iniisip ang narinig.Muling nagsalita si Lady Jessa, “Nag-aalala lang talaga ako. Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin. Kung ipipilit ko silang magkabalikan gaya noon, parang hindi patas kay Karylle. Pero paano kung talagang nagsisisi na si Harold? Dati, mahal na mahal ni Karylle si Harold. Maaaring pinapakawalan na niya ito ngayon, pero hindi naman ibig sabihin na tuluyang nawala na ang nararamdaman niy
Ngayon lang niya napagtanto na hindi lang tinanggap ni Lola Jessa si Karylle bilang apo, kundi ginawa rin siyang ampon na apo.Napabuntong-hininga siya nang walang magawa.Muling nagsalita si Lola Jessa, "Kaya hindi mo rin pwedeng gawin ito. Kung wala kang maibibigay na matinong dahilan, hindi lang kita tutulungan, kundi pipigilan pa kita!"Kung naririnig ito ni Karylle ngayon, siguradong hindi niya alam kung gaano siya matutuwa.Muling napabuntong-hininga si Harold at walang nagawa kundi aminin, "Oo, gusto ko siya."Para sa layunin niya, hindi na mahalaga kung nagsisinungaling siya.Bukod pa roon, hindi na magiging romantikong tauhan si Karylle sa buhay niya. Kung sila ang magkakatuluyan, magiging perpekto ang lahat.Perpekto.Paulit-ulit niyang inulit ang salitang iyon sa isip niya, hindi niya alam kung may pinipigilan siyang emosyon."I...," nag-aalangan si Lola Jessa, hindi alam kung ano ang sasabihin. Ang mga mata niya ay puno ng pagdududa.Totoo bang gusto talaga ni Harold si Ka
Ang ngiti sa labi ni Harold ay bahagyang nagbago. "Oo."Nanatili siyang tahimik, hindi sigurado kung ano ang binabalak ni Harold.Walang alinlangan o pag-aalinlangan si Harold. Direkta siyang tumingin kay Lady Jessa at malumanay na sinabi, "Gusto kong magpakasal ulit."Hindi agad ito naunawaan ni Lady Jessa. Nakatingin pa rin siya kay Harold, ngunit nanatili itong tahimik at tumingin lang sa kanyang lola.Ilang sandali pa bago napagtanto ni Lady Jessa ang sinabi nito. Napatingin siya kay Harold na may halong gulat at hindi makapaniwala, pero pinilit niyang panatilihin ang kalmadong tono, "Tama ba ang narinig ko?"Tumango si Harold. "Oo, tama ang narinig mo. Magpapakasal akong muli."Nanlaki ang mata ni Lady Jessa. Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig."Magpapakasal ka ulit?!"Tumango lang si Harold. Alam niyang mabibigla ang kanyang lola, lalo na dahil matigas ang paninindigan niya noon. Hindi na rin nakapagtataka na hindi siya basta paniwalaan nito.Bago pa siya makapagsalita,
"Haha, sige, maghihintay si Lola sa'yo." Masigla ang matandang ginang, kakagising lang niya mula sa maikling tulog kaya mas maayos na ang kanyang pakiramdam.Masaya silang nag-uusap na parang tunay na magkamag-anak—walang alitan o hadlang sa pagitan nila.Sa gitna ng tawanan at kuwentuhan, hindi nila namalayan na oras na pala ng hapunan."Lady Jessa, Miss Granle, handa na po ang pagkain. Ihahain ko na ba?"Bahagyang nagulat si Lady Jessa. "Ganito na pala ang oras? Sige, ihain mo na.""Opo."Tumayo si Lady Jessa nang may ngiti, at hindi niya binitawan ang kamay ni Karylle habang naglalakad sila papunta sa lababo para maghugas ng kamay.
"Ha...? So ano ba talaga ang ibig sabihin ng pagbati mo sa kanya kanina?"Si Elaine, na matagal nang kaibigan ni Reyna, ay simple lang mag-isip. Medyo mabagal siyang makatunog sa mga bagay-bagay, pero hindi naman siya masama. Sa loob ng maraming taon, palagi siyang umaasa kay Reyna para sa suporta at proteksyon. Dahil dito, walang sinuman ang naglalakas-loob na galawin siya kapag nasa tabi niya si Reyna.Ngunit kahit matagal na siyang kasama ni Reyna, hindi pa rin gaanong lumawak ang kanyang pang-unawa.Matigas ang ulo, pero wala namang masamang intensyon.Ngumiti lang si Reyna. “Hinahangaan ko lang siya at gusto ko siyang yayain mag-dinner.”"Ha?? Hinahangaan? Sabi mo hindi mo siya kayang maging kaibigan, pero bakit mo pa siya iniimbitahan sa hapunan?"Napabuntong-hininga si Reyna. “Ay, tama na nga, mag-shopping na lang ulit tayo. Tapos mamaya, kakain tayo. Anong gusto mong kainin?”Litong-lito si Elaine. “Ate, hindi ko talaga maintindihan… Sabihin mo na lang nang direkta kung ano ba
Ibinaba ni Karylle ang tingin at umiwas. “Huwag na, tingnan mo na lang kung ano ang gusto mong bilhin.”Alam niyang nagkakilala lang sila ni Reyna dahil kay Harold, kaya ayaw niyang magkaroon ng anumang koneksyon pa rito.At tama nga, ang babaeng nakatayo sa harap ng shopping guide—na kasalukuyang nakikinig sa paliwanag tungkol sa mga underwear—ay walang iba kundi si Reyna.Pero ngayon, tila hindi na interesado si Reyna sa sinasabi ng shopping guide. Sa halip, nakatuon ang pansin niya kay Karylle.Nang makita niyang isinama ng isa pang shopping guide sina Karylle at Nicole papunta sa silangang bahagi ng tindahan, agad siyang lumapit."Miss Granle, ang ganda ng pagkakataon."Dahan-dahang lumingon si Karylle at nakita si Reyna na may bahagyang ngiti sa labi. Ginantihan niya ito ng bahagyang ngiti rin. “Miss Reyna.”Kung hindi siya kinausap ni Reyna, hindi rin siya magpapakita ng interes. Pero dahil nagbigay ito ng bati, hindi naman siya maaaring maging bastos.Wala naman silang samaan n
Ang taong ito...Anong galing!Matagal nang sinusubukan ng presidente ko na makalusot, pero puro hadlang niya lang ang nakita niya?Sa puntong ito, hindi na alam ni Bobbie kung ano ang sasabihin.Samantala, muli nang sinubukang basagin ni Harold ang sistema, at hindi na umalis si Bobbie sa harap ng computer—tuluyan siyang nakatutok dito.Samantala, ang taong pinaghahanap nang husto ni Harold at ng mga technician ng Sanbuelgo Group ay kasalukuyang nakaupo sa sofa, may hawak na plato ng fruit salad. Walang anumang iniinda, kumakain siya habang nanonood ng TV.Parang hindi niya naaalala ang ginawa niya kaninang hapon.Biglang tumunog ang cellphone niya, dahilan upang maiba ang atensyon niya.- Nicole: Baby, labas tayo bukas?- Karylle: Tsk, hindi ka ba natatakot na masaktan ako ulit?- Nicole: Hahaha! Huwag kang matakot, mabilis ka nang gumaling. At isa pa, hindi ba kita nailigtas noon? Huwag mong kalimutang magpahinga bukas. Pumunta ka na sa akin nang maaga para makaiwas ka kay Christia