Ang isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n.
“Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad mo!" Sarkastik na tumingin si Karylle sa kanya. Natawa siya sa kanyang isipan dahil sa turan ni Harold. Kung ganoon, ayaw niyang walang matanggap si Karylle, kaya niya ibibigay ang villa? Para kay Karylle ay tila gusto niyang maniwala na nagpakita lang ng malasakit si Harold sa kanya…ngunit alam niyang hindi. Kinuha niya ang divorce agreement sa lamesa, nakita niya na nandoon na ang pangalan at pirma ni Harold, at sa kanya na lang ang kulang. Tila may bumara sa lalamunan ni Karylle, uminit din ang kanyang mata. Ngunit nanatili siyang kalmado Tumingin siya ulit kay Harold. “Papayag ba si Lola?” "Ano bang inaakala mo? Bibigyan ka ng unlimited na suporta ni Grandma?” Tumingin si Harold sa kanya na walang emosyon, "Alam mo kung bakit tayo kinasal, Karylle. Huwag kang sakim at huwag mong hayaan na magalit pa ako lalo sa’yo." Umismid si Karylle, "Ano bang pinagkaiba sa galit ka na sa akin at sa mas galit ka?" Mas lalong tinignan ni Harold ng masama si Karylle at sumigaw. "Karylle!" Kinuha ni Karylle ang ballpen na nasa lamesa lang din, "Okay, I'll sign this para matahimik ka na." Simula nang magising ang pinsan niya, nagpadala na ito ng maraming litrato kasama si Harold. Hanggang ngayon ay kumakapit pa rin siya sa pagmamahal na mali. Kaya ano pang silbi sa kasal na ito kung ipagpatuloy niya. Nilagyan niya ng ekis ang tungkol sa villa na inilagay ni Harold sa agreement at agad iniligay ang sarili niyang pangalan na hindi nagdadalawang isip. Tapos na ang tatlong taon na kasal. At simula rin ngayon, malaya na siya. Ibinigay niya ang agreement paper kay Harold pagkatapos niya itong pirmahan. "Give me an hour, I will pack up and leave." Kumunot ang noo ni Harold, umawang ang kanyang bibig. “Hindi ba ang usapan ay sa’yo ang villa ito. Hindi mo kailangan umalis.” ”No, tingin ko ay ang lugar na ito ay para lang sayo. " Karylle chuckled and said word by word: "It's all dirty." "Karylle!" Hindi pinansin ni Karylle ang galit na si Harold sa gilid niya, ang dating masunurin na asawa at mapagkumbaba ay tila nagbago ang pakikitungo kay Harold. Itinulak niya si Harold palabas ng pinto sa kwarto. Isang oras ang lumipas… Bumalik si Karylle sa ibaba, at wala na roon si Harold. Napatingin siya sa hawak niyang relo, isang Rolex men’s watch. Ito sana ang regalo na hinanda niya para kay Harold sa nalalapit na kaarawan nito. Habang tinitignan niya ito ngayon, mahahalata na kumikinang at mahal. Hindi siya nagdalawang isip na itapon ang relo na iyon sa basurahan. Umabot di kumulang isang daang dolyar na relo. Huminga siya nang malalim. Sa loob ng tatlong taon, trinato niya iyon na parang maamong aso. Simula ngayon, siya na lang mag-isa na kasama ang sarili niya. Nang makalabas siya sa villa, itinigil niya ang kotse niya at dumiretso sa sarili niyang villa. Ang villa na ito ay matagal ng binili, pero dahil nakatira siya sa Sanbuelgo family, hindi na siya nakabalik dito. Gulat naman ang mga katulong nang makita siya, agad silang pumila ng dalawang linya at sabay na binati si Karylle. "Hello, Mrs. Sanbuelgo!" Iniligay ni Karylle ang bagahe niya, at umupo sa sofa. Hinimas niya ang kilay niya at tinama ang sinabi ng mga katulong. “Hindi na Mrs. Sanbuelgo. From now on, you will call me Miss Granle.” Kung dati ay masaya siya sa titulo na meron siya noon bilang “Mrs. Sanbuelgo” ngayon ay tila nawalan na siya ng amor, ayaw niya na ulit marinig na tinatawag siya ng mga tao sa pangalan na iyon. Nang marinig ang sinabi niya, hindi na siya tinanong ng mga katulong pa kundi inulit lang ang pagbati sa kanya sa ibang pagtawag. Sa loob ng kwaro ni Karylle, tinawagan niya ang kanyang assistant na si Layrin. "How are you recently?" Nagulat naman si Layrin sa biglaang pagtawag ni Karylle. "Himala at napatawag ka? Anong nangyari?" "I'm divorced, pinakinggan ko ang sinabi mo. And I will focus on my career from now on." "What?" Layrin's voice exploded directly. "Oh my god, tama ba ang narinig ko?! Sa loob ng tatlong taon, halos naging ulirang asawa ka sa kanya, sinuko mo rin ang trabaho para maging full-time wife. Anong kulog ang tumama sa’yo ngayong araw na ito? Did you really divorce him? Are you kidding me?" Si Layrin ay assistant ni Karylle. Maliban sa kanya at sa isa or dalawang tao na kasama ni Karylle, walang nakakaalam na may pangalawang pagkatao na dinadala si Karylle, and that is… “And the Ace Lawyer Kris is finally back?!” sigaw ni Layrin sa kabilang linya. There is a popular saying on the Internet: Kris is second, no one is first. Ilang abogado ba ang tila kinakabahan sa tuwing naririnig ang pangalan niya. Nasa kalagitnaan pa ng gulat si Layrin sa narinig niya nang biglang nagtanong si Karylle. "Has anyone contacted me recently? Are there any interesting cases? Napakurap si Layrin, at sumagot na may pagka hinayang. “Yes, indeed, mayroong isa. At mataas din ang offer, pero kahit isa ay walang gustong kumuha sa kaso na ito, at ikaw…sa tingin ko rin ay hindi mo kukunin.” "Oh?" Ang boses ni Karylle, na kahit kailan ay hindi nagpapakita ng pagka-interesado sa isang bagay ngunit tila nagbago ito nang marinig ang sinabi ni Layrin. She became more interested.Ang sabi mo kahapon ay kahit ako hindi kukunin ang kaso, diba?” tanong ni Karylle, naglakad siya at umupo sa sofa, sa kabila ni Layrin. Tumango naman si Layrin bilang sagot. “Hmmm, let me hear about it,” dagdag ni Karylle. Nasa loob sila ng cafe."That's ......"Nang matapos ni Layrin sabihin ang sitwasyon sa kaso na iyon, ginalaw nang bahagya ni Karylle ang daliri niya na nakapatong sa kaliwang hita niya. Nanliit ang kanyang mga mata na tila ba sobrang interesado niya na sa kaso na binanggit ni Layrin. “It's a little interesting. Who are the two parties?”“Ikaw babae ka…I mean, wala ka namang mapapala kung aalamin mo pa.”Tinignan ni Karylle nang seryoso si Layrin na may pagtataka rin. Bumuntong hininga si Layrin at tumango, sinagot niya ang tanong ni Karylle. “Ang dalawang ito ay nangunguna sa industriya ng negosyo, and mas lalong lumaki dahil na rin sa pangalan nila. It is Mr. Handel, who wants to ask you for help, and his opponent is…”Huminga pa nang malalim si Layrin na tila b
Nang marinig ang sagutan ng dalawa, agad nabahala si Adeliya. Bumaling siya kay Harold na may pagalala at sinabi, “Babe, don’t be angry. Siguro ay may hindi lang siya naitindihan sa pagitan ninyong dalawa, huwag mo na siyang patulan and please, don’t hurt me.”Karylle looked at Adeliya with a bit of mockery, she never knew that her cousin was a drama spirit, and she was disgusted today.Bago pa makapagsalita si Harold, nagsalita muli si Karylle. “Hindi lang naman isang araw o dalawang araw pinagnanasaan ng mabait kong pinsan ang position ko bilang Mrs. Sanbuelgo, so it’s better for you to marry her as soon as possible para hindi na siya mag-aksaya ng oras na padalhan ako ng mga mensaheng ikakagalit ko in the future.”Nang marinig ni Adeliya ang salitang ‘mensahe’, nagbago ang kanyang reaksyon at agad na sinabi: “Karylle, ipinaliwanag ko na sa’yo ng maraming beses, I will not destroy your family; si Harold mismo ang nakaramdam na mabuti akong babae at he owe something to me. We really d
Tumango lang si Karylle na parang walang pakialam. “Hayaan mo na lang siya, mukha naman wala siyang balak na masama, baka nagkataon lang na nakasunod siyaat nasa iba ang pakay niya.” Pagkatapos ng nakakapagod na araw, nakatulog siya nang mahimbing sa gabing iyon. Dati ay nag-aalala at natatakot siya na mawala si Harold sa buhay niya, at ngayon ay nawala na nga ito sa buhay niya, pero tila ba nawalan siya ng isang mahalagang bagay. Napag-isipan niya iyon nang mabuti at tinanggap na lang kapalaran. ‘What I thought was a lonely pillow turned into a dreamless night.’ sa isipan niya. Pero kahit papaano ay nakaalis siya sa lalaking iyon. Maagang nagising si Karylle sa umagang iyon at sinimulan ang araw sa pamamagitan ng pag-aalmusal. Nasa maayos ang isip niya ngayon, tumingin siya sa nakahandang breakfast na para sa kanya at napangiti. She likes Pinoy breakfast, an egg with omelet, sopas soup and a hot coffee, but Harold doesn't like it, he is used to American-style breakfast, so
Habang si Harold naman ay nakatingin sa relong hawak niya. Hindi niya gusto ang relo noong una at basta na lang itinapon sa sahig, kaya nasira. Gayunpaman, hindi niya magawang itapon ito nang tuluyan, kaya kinuha niya isa-isa ang mga parteng nabasag.Alam niyang sira ang relo, ngunit para bang may kakaibang naramdaman siya para dito na pumipigil sa kanya na iwan ito.Napansin ni Harold na may nanonood sa kanya. Paglingon niya, nakita niya ang malamig at walang pakialam na mga mata ni Karylle. Ngumisi siya ng mayabang at itinapon ang relo sa dressing table, na para bang wala itong halaga."Bakit mo nilagay ang sirang bagay na 'yan dito? Sa tingin mo ba ang bahay ko ay basurahan?" tanong ni Harold na puno ng hinanakit.Napapikit si Karylle bago sumagot, "Kung ayaw mo, itapon mo." At sinimulan niyang maghanap ng kuwintas sa paligid, hindi man lang siya tumingin kay Harold.Halos magdilim ang paningin ni Harold. Noong una, sobrang halaga ng relo na iyon para sa kanya, ngunit ngayon, parang
Narinig ni Karylle ang sinabi ng matanda, kaya't hindi niya napigilan ang pagtaas ng kilay at isang biglaang gulat ang bumalot sa kanyang mukha. Alam ba talaga ng matanda ang lahat?’ Nagtataka siya habang hinila siya ni Lady Jessa papunta sa isang upuan.“Wala kang dapat ikabahala!” madiing sabi ni Lady Jessa habang pinaupo siya. “Kung magtangkang manatili sa labas ‘yang Harold na ‘yan ngayong gabi, tiyak mapapahamak siya! Tingnan natin kung ano ang kahihinatnan niya sa oras na sumuway siya sa akin!” dagdag pa niya, galit na galit.Bahagyang napapikit si Karylle, nanginginig ang pilikmata habang napagtanto niyang alam pala talaga ng matanda ang sitwasyon niya. Ngunit tila ang alam lang nito ay ang tungkol sa kanyang hirap, hindi tungkol sa kanilang paghihiwalay.Napansin ni Lady Jessa ang mukha ni Harold na tila puno ng lungkot at galit kaya’t nagsalita siya ng padabog. “Ano ba ‘yan, Harold! Kailangan ko bang magmakaawa para lang makauwi ka at sabay tayong kumain?” galit niyang tanong
Agad na napaangat ang tingin ni Karylle at binuksan ang kanyang bibig para magsalita, pero walang lumabas na salita. Para siyang natuliro sa mga nangyayari. Samantala, si Harold, na may tampo sa mukha, ay naglakad papunta sa passenger seat at binuksan ang pinto para sa kanya. Nang mapansin ni Lady Jessa na nananatiling nakatayo si Karylle na parang nawawala sa sarili, agad niyang itinulak ito nang bahagya at nagsalita, "Anak, ano'ng ginagawa mo diyan? Sumakay ka na sa kotse!" Huminga nang malalim si Karylle at ngumiti nang may pilit. "Lola, gabi na. Mas mabuti pang bumalik ka na sa loob. Pauwi na rin kami." Alam niyang kailangan nilang umalis agad para makaiwas sa patuloy na pagkukunwari. Sa isip-isip niya, makakahanap siya ng pagkakataong bumaba ng kotse at mag-taxi na lang pauwi. Pero sa totoo lang, naiisip din niyang dapat na talaga siyang bumili ng sarili niyang kotse para hindi na siya umaasa sa iba. Tahimik lamang si Harold, ngunit kitang-kita pa rin ang galit sa kanyang muk
Pagkabalik sa bahay, dumiretso si Karylle sa banyo at naligo para marelax.Kahit dati siyang nakatira nang mag-isa, mas relaxed siya ngayon. Noon, palagi siyang nag-iisip tungkol sa lalaking iyon, pero ngayon ay nakakapag-focus na siya sa sariling career. Napaisip tuloy siya kung bakit niya sinayang ang oras at lakas sa lalaking iyon.Kahit medyo mababaw ang tulog ni Karylle, maganda ang pahinga niya, pero sa kabilang banda...may isang tao na hindi mapakali.Paglabas ni Harold sa bahay ng mga Bo, dumiretso siya sa kompanya. Nagtrabaho siya nang kaunti at nagpahinga, pero nang humiga siya, napuno ng imahe ni Karylle at ng pilya nitong ngiti ang isip niya.Biglang bumukas ang matalim niyang mga mata, at puno ng lamig ang mukha niya!Tumayo siya at inutusan ang assistant na tawagin ang mga tao para mag-video conference nang gabing iyon para ayusin ang trabaho.Hindi siya nakatulog buong gabi, at halata sa mukha niya ang inis at pagod.Tahimik na tahimik ang lahat sa video, at walang nagla
Bahagyang ngumiti si Karylle at itinama siya, "Ex-wife."Kahit gaano pa ka-kalmado si Mr. Handel, medyo nagulat siya, "Ex-wife?"Itinaas ni Karylle ang kanyang kamay, "Mr. Handel, ako si Iris. Ito ang unang beses na nagkita tayo. Sana magkaintindihan tayo."Bilang Mrs. Sanbuelgo, ilang beses na silang nagkita.Pero bilang si Iris, ngayon pa lang sila nagkita.Nakipagkamay si Mr. Handel at may ngiti sa kanyang mga labi, "Bakit kaya nag-divorce si Miss Iris?"Medyo nagalit si Layrin, "Habang kumakain sa isang plato, iniisip naman ni MR. Sanbuelgo ang nasa ibang plato, Ms. Iris...""Layrin..." Pinigilan siya ni Karylle at binigyan ng senyas na huwag nang magsalita tungkol sa mga personal na bagay.Pagharap kay Mr. Handel, sinabi niya, "Mr. Handel, alam namin ang kahalagahan ng kasong ito para sa Alexander's, kaya hindi ito magiging biro. Puwede mong hindi paniwalaan si Karylle bilang ex-wife ni MR. Sanbuelgo, pero hindi mo puwedeng kwestiyunin si Iris, at wala akong dahilan para sirain an
Ang mga sulok ng labi ni Karylle ay bahagyang gumalaw, hindi pinansin si Nicole.Ngunit si Nicole ay hindi mapigilang tumawa at muling nagbasa ng komento, "Grabe! Ang graphic naman! Karylle, kung dumating talaga ang araw na ‘yan, siguraduhin mong sampalin mo siya nang malakas! Hayaan mo siyang lumuhod nang matagal! Hindi ganun kadali ang maghabol ng asawa, hahaha!""Nicole, sobra ka na," sabi ni Karylle habang nararamdaman ang pagkirot ng kanyang sentido.Paano ba magiging ganoong klase ng tao si Harold na maghahabol pa sa kanya?Para kay Karylle, nakakatawa lang ang ganitong usapan.May ngiti sa mga labi ni Nicole, "Hindi naman ako sobra. Totoo ang sinasabi ko. Hindi mo ba napapansin na mas maasikaso na si Harold sa'yo ngayon kumpara dati? Noon, hindi ka man lang niya tinitingnan, pero ngayon gusto pa niyang personal na gumawa ng paraan para sa'yo.""Para lang matapos ang usapan," sagot ni Karylle nang may mapait na ngiti. Kung magkataon man, mas maniniwala pa siyang seryoso si Fu Ji
Agad siyang napatingin pataas, at napansin niyang naging seryoso ang mukha ni Christian. Ang mga mata nito ay nakatuon sa Weibo post na mula sa pamilya Sanbuelgo...Nataranta si Nicole, kaya mabilis niyang iniabot ang telepono kay Karylle. Nang tingnan ni Karylle ang screen, mabilis niyang binasa ang ilang pangungusap, at bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon.Samantalang si Roxanne naman…Sa puntong ito, hawak pa rin niya ang kanyang telepono, hindi alam kung ano ang sasabihin.Hindi na pinansin ni Christian ang iba sa sandaling iyon. Ang buong atensyon niya ay nakatuon kay Karylle, puno ng pag-aalala ang kanyang mga mata. "Karylle, ikaw ba ang tinutukoy nila?!"Bahagyang kumilos ang mga mata ni Karylle, ngunit wala siyang sinabi.Malinaw na ang lahat dahil sa inilabas ng pamilya Sanbuelgo. Kahit magtanggi pa siya ngayon, wala na rin itong saysay.Ngunit bigla na lamang hinawakan ni Christian ang kamay ni Karylle. "Kumusta ka na ngayon?! Bakit hindi mo sinabi sa akin? At bakit hin
Bahagyang nag-iba ang mukha ni Nicole at bigla niyang tiningnan si Karylle na may halong pag-aalala, "Karylle..."Ngumiti si Karylle, "Huwag mo akong alalahanin. Alam ko na kung ano ang dapat kong gawin sa bagay na ito. Maghihiganti ako para sa tatay ko, pero natanggap ko na ang sitwasyon. Hindi ko na hahayaang masira ang sarili ko dahil sa mga nangyari. Babangon ako."Tinitigan ni Nicole si Karylle, at sa anyo nito, sigurado siyang seryoso ito. Tumango siya at sinabi nang may katiyakan, "Tama, susuportahan ka namin palagi!"Kasama na rin siyempre sina Christian at Roxanne.Ngumiti si Karylle at hinawakan ang kamay ni Nicole. "Alam kong nandiyan kayo, at iyon ang mahalaga.""Pero... hindi ba tayo dapat makialam? Ang gulo na ng lahat. Mukhang ayaw na talagang makipag-cooperate ng pamilyang Sanbuelgo sa pamilyang Granle. Wala ka bang plano na kumilos?""Wala. Pero ang tungkol sa planong ito..."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Karylle. Sa biglaan ng pangyayaring ito, mukhang magiging
Matagal na nag-isip si Lucio at hindi nagsalita. Pakiramdam niya ay may mali, pero...Kung hindi niya gagawin, paano kung mas lumala ang sitwasyon?Habang iniisip niya ito, muling nag-ring ang kanyang telepono.Naiinis siyang sumagot, "Kailan ka makakabalik?""Dalawampung minuto pa.""Bilisan mo. Kailangan kong may magbantay dito. Paulit-ulit na ang mga tawag, at kailangan ko pang pumunta sa kumpanya para sa meeting.""Sa laki ng isyung ito, kailangan mo talagang humarap. Sige, pupunta na ako agad. Sabihan mo ang mga tao na magbantay nang mabuti sa anak natin.""Hmm."Matapos ang usapan, agad na binaba ni Lucio ang telepono.……Isang oras ang lumipas, sa conference room ng Granle GroupNasa kanilang mga upuan ang mga opisyal, lahat ay tahimik at halatang apektado ng sitwasyon.Nakapangalumbaba si Lucio, halatang wala na siyang gustong sabihin pa.Tiningnan ni Santino ang lahat, saka mahinahong nagsalita, "Ngayon na nasa ganitong sitwasyon tayo, wala nang silbi ang sisihan. Kung may ma
Natatawa si Andrea nang husto!Tinitigan niya sila at sumigaw, "Ano ang gusto niyong gawin ko?! Hindi niyo ba alam sa sarili niyo ang mga ginawa niyo? Kayo ang naging traydor! Ginawa niyo ang Granle family ko na pinakamalaking katatawanan!"Dahil sa lakas ng sigaw ni Andrea, naging paos ang boses niya habang hinihingal. Namula ang kanyang mukha, kitang-kita ang matinding emosyon na nararamdaman niya.Tinitigan siya ni Lady Jessa at mahinahong sinabi, "Tapos ka na bang sabihin ang lahat ng nasa isip mo?"Hindi napigilan ni Andrea ang sarili at muling nang-asar."Sa oras na mabuwag ang kasunduan sa kasal, iisipin ng lahat na may problema sa Granle family namin, habang ang Sabuelgo family niyo ay lilinis ang pangalan! At kahit nga, baka nakahanap na kayo ng bagong kasosyo sa likod nito, o di kaya’y nakaisip kayo ng paraan para tanggalin kami sa eksena!"Biglang nanlamig ang mukha ni Lauren at bumukas ang kanyang bibig para magreklamo, pero pinigilan siya ni Lady Jessa gamit ang kanyang t
"Kung ipinadala nila, paano nila mabubura iyon? Huwag mo nang isipin, pupuntahan ko pa iyon! Huwag mo na akong pigilan!" Binilisan niya ang kanyang hakbang.Pagbukas nila ng pinto ng kwarto, nakita ng mag-asawa na hawak ni Adeliya ang cellphone at nakatingin dito, maputlang-maputla ang mukha niya!Biglang nagbago ang ekspresyon nina Andrea at Lucio!Kasabay nito, bumuhos ang mga luha ni Adeliya. Tumingin siya sa kanyang mga magulang, may lungkot sa kanyang ngiti. "Ibig sabihin, totoo ang lahat ng iyon. Hindi ako nagkamali ng naramdaman."Dali-daling lumapit si Andrea, kitang-kita ang pag-aalala, "Adeliya, hindi ka nagkamali ng naramdaman! Ang matanda sa pamilya Sabuelgo ang pabago-bago! Hindi papayag si Mama na basta na lang mawasak ang kasal ninyo! Hindi nila magagawa ito! Hindi maaari!"Biglang ngumiti si Adeliya, puno ng lungkot, "Anong hindi maaari? Naghanda na sila ng bayad-pinsala. Ano pa ang puwede nating pag-usapan..."Tahimik na siya ngayon, wala na ang galit at panic niya ka
Nagulat si Karylle, ang buong katawan niya ay may sabon pa nang mga oras na iyon.Si Nicole, na sobrang excited pa sanang magkwento habang hawak ang cellphone, ay hindi inasahan na makikita ang ganoong kaganda at halos hubad na katawan.Bilang babae, hindi niya napigilang mapalunok at titig na titig kay Karylle habang mahinang nagsabi, "Karylle, parang bumaluktot na yata ako dahil sa'yo."Napairap si Karylle at sinabing, "Lumabas ka na, sandali na lang ako rito."Pero hindi agad lumabas si Nicole. Matagal-tagal din siyang nakatitig kay Karylle bago nagsabi, "Bilisan mo na kasi, may malaki akong balita para sa’yo!"Napabuntong-hininga si Karylle. Alam niyang hindi ito simpleng bagay dahil kung hindi, hinding-hindi papasok si Nicole sa banyo niya nang ganoon ka-bigla.Dahil silang dalawa lang naman ang nasa bahay, hindi na rin niya naisipang i-lock ang pinto.Hindi nagtagal, narinig ni Karylle ang boses ni Nicole mula sa labas."Karylle! Ang tagal mo naman! Ang galing mo talaga, pero an
Sa ilang sandali, tumahimik ang tatlo.Halatang hindi nila alam kung ano ang gagawin tungkol dito.Napabuntong-hininga si Roxanne. "Kahapon, tinanong pa ako ni Christian kung niloloko ba natin siya, at kung totoong hindi ka kailanman nangako sa kanya, Karylle."Huminga nang malalim si Nicole. "Ah, ganito pala..."Pumikit si Karylle, saka malumanay na nagsalita, "Okay lang na isipin niyang gano'n. Mas mabuti na rin na may kaunting paghahanda siya sa isip."Nangilid ang luha ni Roxanne, at tumayo siya sa dulo ng pasilyo malapit sa ward. Panay ang lingon niya, natatakot na baka biglang lumabas si Christian.Pagkatapos siguraduhing walang tao, napabuntong-hininga siya, "Karylle, bakit hindi na lang ako ang gusto niya? Kung ako, hindi na siguro siya mag-aalala nang ganito."Binuksan ni Nicole ang kanyang bibig, ngunit hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Halatang naguguluhan din siya."Hayaan niyo muna, mag-iisip pa ako ng solusyon." Kalma lang na sabi ni Karylle, na para bang kontrolad
"Karylle! Ang galing mo talaga! Si Mr. Tuazon? Grabe! Hawak mo na lahat! Diyos ko! Pakiramdam ko kaya kong mag-celebrate para sa’yo nang tatlong araw at tatlong gabi!" Halatang mas sabik pa si Nicole kaysa kay Karylle.Napangiti si Karylle at napailing. "Hindi ka ba napapagod?""Pagod? Paano ako mapapagod?!" Biglang tumingala si Nicole, puno ng sigla ang mukha. "Ngayon, may ipagmamalaki na ako sa mga kaibigan ko! Makikita nila kung gaano kagaling ang kaibigan ko. Aalagaan ako ng mga kapatid ko, at titingnan natin kung sino ang may lakas ng loob na galawin ako!"Napangiti si Karylle, halatang aliw sa sinasabi ni Nicole. Ngunit biglang nagsalita si Nicole, "Susunod, ikaw na ba ang mag-aasikaso sa iba pang bagay? Pero hindi pa magaling ang mga sugat mo!"Ngumiti si Karylle. "Tapos na ang negosasyon. Hindi ko na kailangang personal na mag-asikaso sa iba pang detalye. Kailangan ko lang itong i-report sa head ng department namin. Siya na ang bahalang mag-ayos ng lahat. At sa mga susunod pan