Si Adeliya ay napasimangot, tinitigan si Karylle na parang nakatatandang kapatid na nag-aalala para sa nakababatang kapatid, at sinabi, "Karylle, maraming bagay ang mas mabuting sabihin nang direkta. Huwag ka nang maging matigas ang ulo lagi!"Lagi?Para kay Karylle, naglalaro na naman ng mga salita si Adeliya. Para bang sinasabi niya kay Harold na palaging may lihim na pakikipagtagpo si Karylle sa ibang lalaki at gumagawa ng mga bagay na nagtataksil kay Harold.Napansin ni Karylle ang lalong lumalamig na tingin ni Harold. Pinindot niya ang pindutan ng floor na pupuntahan nila at ngumiti, "Kung ayaw niyo talagang sumama, mauna na kami."Pagkatapos, pinindot niya ang button para isara ang elevator.Habang nakatingin si Alexander kay Karylle na tila aliw na aliw, wala siyang nakitang kakaiba dito hanggang sa tuluyang magsara ang pinto ng elevator. Napakagat siya ng labi sa gulat, "Ibig sabihin, lahat ng taon ng relasyon niyo ay palabas lang?"Bahagyang tumagilid ang ulo ni Karylle, "Mr.
Kumunot ang noo ni Karylle. Para bang nangyari ang klasikong “nagtagpo ang mga magkaaway sa makitid na daan.”Gusto sana niyang tanungin ulit si Harold kung kailan ito magpapakasal, pero parang sinasadya nitong biguin siya. Wala na siyang balak pang makipagtalo at nagpasya na lang bumalik sa kanilang silid-kainan.Pero––!Para bang umikot ang mundo niya. Bago pa siya makakilos, bigla siyang hinila ni Harold papasok sa isang bakanteng silid-kainan!Isinara nito nang malakas ang pinto!Hinawakan nito nang mahigpit ang kanyang mga pulso, at hindi siya makagalaw.Tinitigan niya ang lalaki sa harapan niya––isang taong halatang wala na sa tamang pag-iisip––kaya kumunot ang kanyang noo at nagbitaw ng mapanuyang ngiti: "Ano na namang drama ito, Harold?"Siya na rin ang may gustong makipag-divorce, siya na rin ang pumili kay Adeliya. Kaya bakit parang nagkakaganito ito dahil lang kumain siya kasama si Alexander?Halos mapaniwala siya ng sarili niya na baka may nararamdaman pa ang lalaking ito p
Si Harold ay bahagyang natigilan. Kaya sa pagkakataong iyon, bigla siyang nakawala kay Harold, itinaas ang kanyang binti, at tumarget sa pinaka-sensitibong bahagi ng lalaki!Mabilis na umiwas si Harold, ngunit ang litid sa kanyang noo ay biglang umumbok!"Karylle!" sigaw nito nang galit.Hindi niya akalain na magiging ganito katapang si Karylle at dadating pa sa puntong aatakehin siya.Napangisi si Karylle. "Mr. Sanbuelgo, naghihintay pa sa akin si Mr. Handel. Hindi ko hahayaang sayangin mo pa ang oras ko."Lalong tumindi ang pagtibok ng litid sa noo ni Harold, pero sa pagkakataong ito, hindi na niya ito muling hinabol. Ngayon, tila ibang tao si Karylle sa paningin niya. Ang babaeng nakasama niya sa nakaraang tatlong taon ay parang nagtatago ng ibang katauhan.Sigurado siyang ginagawa lang ni Karylle ito para makalusot!Ngunit hindi siya magpapadala! Alam niya ang laro nito at hindi niya ito hahayaang manipulahin siya.Patuloy niyang tinitigan si Karylle. Hawak na ni Karylle ang doorkn
Ngumiti si Alexander. "Siyempre, kung wala ka, hindi ko na itutuloy pa ang kasong ito."Ngunit hindi ang kaso ang tinutukoy niya.Alam iyon ni Karylle. Ibinaba niya ang hawak na baso at hindi tumingin sa lalaki. "Maliban sa kasong ito at sa banquet, wala na akong nakikitang posibilidad na makipagtulungan ulit sa’yo. Huwag kang mag-alala."Napataas ang kilay ni Alexander, nagulat sa kanyang matibay na pahayag. Kung hindi niya sinasabi ito nang galing sa puso, paano niya magagawang maging ganito katiyak? Ayaw lang ba ni Karylle na makita pa siya? Dahil ba baka masira ang mga plano nila ni Harold?"Mr. Handel, hindi mo na kailangang subukin pa ako. Matapos ang kasong ito, tuluyang magtatapos ang ating ugnayan."Pagkasabi nito, kinuha ni Karylle ang chopsticks at nagpatuloy sa pagkain, malinaw na ayaw na niyang pansinin pa si Alexander.Tahimik na pinanood siya ni Alexander. Walang bahid ng pagkakamali ang kilos ni Karylle mula simula hanggang dulo, kaya't natawa siya nang mahina. "Miss Ir
Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Adeliya, kunwaring hindi niya napansin ang mga tao sa paligid, at yumakap sa leeg ni Harold. Tumawa siya nang mahina, "Harold, nadapa lang naman ako. Hindi mo kailangang masyadong mag-alala sa akin. Kung hindi ka naniniwala, ibaba mo ako, makakalakad naman ako nang maayos."Tahimik na sagot ni Harold, "Magpacheck-up ka muna."Pagkatapos nito, mahigpit na niyakap niya si Adeliya at umalis nang hindi man lang tumingin kina Alexander at Karylle, na nasa di-kalayuan lamang.Puno ng sarkasmo ang tingin ni Karylle. Siguradong si Adeliya talaga ang mahal niya.Sa bawat pagkakataon na ganito, sobrang nagpapasalamat siya na sumuko na siya noon pa.Noong nasa coma si Adeliya, hindi nila magagawa ang ganitong klase ng paglalambingan.Ngunit iba na ngayon. Gising na si Adeliya, buhay at may damdamin. Malamang ay madalas nang magpakita ng pagmamahalan ang dalawa. Kung magpapakatanga pa siya tulad ng dati, malamang ay masasaktan lang siya ng husto ni Adeliya at masi
"Of course not." Ngumiti si Alexander, inapakan ang preno, at pinuwesto ang sasakyan sa lane para kumakanan. Sinulyapan niya si Harold na naghihintay pa rin ng red light, at saka tumuloy sa kanan kasabay ng kotse sa harap.Habang nasa biyahe, walang interes si Karylle na makipag-usap. Paminsan-minsan ay nagsasalita si Alexander, ngunit tahimik lang si Karylle hanggang sa makarating sila sa tapat ng kanyang bahay. Tiningnan niya si Alexander at mahina niyang sinabi, "Salamat, Mr. Handel, sa paghatid."Ngumiti si Alexander nang may lambing, "No problem, Miss Iris, magpahinga ka nang maaga ngayong gabi. Kung may kailangan ka, tawagan mo lang ako kahit kailan."Tumango lang si Karylle, walang sinabi pang iba, at bumaba na ng kotse.Habang pinapanood ni Alexander ang papalayong likuran ni Karylle, bahagya siyang napatitig. Ang babaeng ito ay puno ng misteryo. Sa huli kaya, pagsisisihan ni Harold na nawala sa kanya ang ganitong kayamanang tao?Ngunit nakuha na niya si Karylle, at tiyak na hi
Bahagyang napabuntong-hininga si Karylle. "Lola... sa totoo lang, alam mo rin sa puso mo na hindi niya ako mahal. Kung magpapatuloy pa, lalo lang siyang maiinis sa akin. Kaya mas mabuti nang maghiwalay kami, lola. Hayaan mo na siyang lumaya... at hayaan mo na rin akong lumaya."Ang huling mga salitang binitiwan ni Karylle ay puno ng lungkot, at ang tono niya ay halatang pagod na.Namutla ang mukha ni Lady Jessa. Hindi niya maipaliwanag ang bigat ng nararamdaman. Napakabuting manugang! Napakabait! Pero nawala pa rin dahil sa mokong na iyon!Subalit, ngayong umabot na sila sa ganitong punto, alam niyang wala na siyang magagawa. Kahit gaano pa niya kagusto si Karylle na manatiling asawa ni Harold, hindi siya maaaring maging makasarili.Mula pa noon, ang puso ni Harold ay hindi naman talaga na kay Karylle. Palaging wala sa tabi ang asawa, at hindi ito nagampanan ang responsibilidad bilang asawa kay Karylle. Kung ipipilit pa rin ang relasyon, magiging dahilan lamang ito ng pagdurusa ni Kary
"I'm sorry, the phone you dialed is on the call......"Galit na ibinaba ni Lady Jessa ang telepono, pero bigla niyang narinig ang mababang boses ng isang tao mula sa kabilang kwarto.Naglakad siya papunta sa pinto, puno ng pagdududa."Maganda ang nagawa. Panahon na para tapusin ang kasal na 'to. Nakuha na ba ang divorce certificate?"Lalong sumama ang ekspresyon ni Lady Jessa."Napaka-tigas ng ulo ng matandang ito!" Nasabi niya. "Araw-araw nalang may masamang balita!"Hindi niya maintindihan kung bakit hindi nagustuhan ng apo niya si Karylle—isang napakabuting manugang!"Sila rin ang magsisisi balang araw! Sisiguraduhin kong magiging mas maganda ang buhay ng apo kong babae at makakahanap siya ng lalaking karapat-dapat sa kanya!"Bigla niyang naramdaman ang pagsisisi. Sa loob ng maraming taon, hindi dapat niya pinilit na manatili ang kasal ni Harold at Karylle. Mali ito. Lalo lang nitong pinahirapan si Karylle. Dapat noon pa niya hinayaan silang maghiwalay.Habang mas iniisip niya ito,
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't
Nagbago ang ekspresyon ni Harold, agad niyang binitiwan si Karylle at umatras.Nakita ni Karylle ang reaksyong ito at bahagyang lumiwanag ang mga mata niya. Kung kaya siyang ipit-in ng ganito ni Harold, kaya rin niyang gumanti nang mas malala!Napangisi si Karylle."Noon, sinisisi ko ang sarili ko dahil sa pagkabulag ko. Naniwala ako sa tatlong taong iyon, at ang tatay ko, masyado siyang mabait kaya naipapasok ang mga lobo sa tahanan namin."Ngunit sa tuwing nakikita niya si Harold, naaalala niya ang mga katangahang ginawa niya noon."Harold, ayoko nang magalit sa’yo. Sa totoo lang, ako rin ang may kasalanan. Ginusto ko ito. Pero hindi ibig sabihin na lumipas na ang panahon at isisi ko lang lahat sa’yo!"Malinaw at matatag ang boses ni Karylle nang magsalita."Lahat ng nangyari ngayon, may recording ako, at may CCTV rin dito sa bahay. Kung ayaw mong malaman ni Adeliya na lagi kang nandirito at nagtatanim ng gulo, mabuti pang lumayas ka na. Engaged ka na, Harold. Hindi ba't dapat magpa
Tumingin si Karylle kay Alexander na puno ng pagtataka.Ang ngiti sa labi ni Alexander ay nawala, at seryoso siyang tumingin kay Karylle."Karylle, sinasabi ko sa'yo nang buong tapat sa bawat pagkakataon, pero hindi mo pa rin pinaniniwalaan. Ikaw lang ang babaeng nakapasok sa puso ko."Ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamahal at determinasyon.Nanatiling kalmado ang ekspresyon ni Karylle. Dahan-dahan niyang binawi ang kanyang braso at tumingin kay Alexander, bawat salita'y malinaw at diretso."Alexander, kahit anong sabihin mo, hindi ako naniniwala. Kahit totoo pa ang sinasabi mo, hindi kita pipiliin—hindi sa buhay na ito."May bakas ng sakit sa mga mata ni Alexander. Napabuntong-hininga siya, ngunit makalipas ang ilang saglit, bumalik ang kanyang karaniwang ngiti, parang simoy ng hangin."Mukhang hindi pa tamang panahon. Sige, pumasok ka na at magpahinga nang maaga ngayong gabi."Madali niyang binitiwan si Karylle, mukhang komportable pa rin ang kanyang kilos. Ngunit si Karylle, ma
"Grabe! Nakakatakot na ba talaga?! Ano ba ang charm ni Karylle sa totoo lang?""Charm? Gusto mo bang malaman? Subukan mo kaya mag-transform, malay mo gumana. Sabi nila, opposites attract, baka puwedeng ikaw na ang sumubok.""Ikaw talaga...!"Habang nagtatalo-talo ang mga tao, binuksan na ni Alexander ang pinto ng passenger seat para kay Karylle. Agad itong sumakay nang hindi nag-aksaya ng oras.Hawak pa rin niya ang bouquet ng mga rosas..."Ilagay mo muna ang mga bulaklak sa likod," mungkahi ni Alexander habang nakangiti.Kaagad namang iniabot ni Karylle ang bulaklak kay Alexander. Halata sa kilos niya na gusto na niyang makaalis agad sa lugar na iyon. Ngunit kahit pa nagmamadali siya, tila ayaw niya ring basta iwan ang mga bulaklak.Nang mapansin ni Alexander na bahagyang namumula ang mukha ni Karylle, lalong lumalim ang ngiti niya at tumawa nang mababa.Iniwas ni Karylle ang tingin at kaagad isinara ang pinto ng sasakyan.Matapos ilagay ni Alexander ang mga bulaklak sa likuran, agad