Ang isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n. “Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad
Ang sabi mo kahapon ay kahit ako hindi kukunin ang kaso, diba?” tanong ni Karylle, naglakad siya at umupo sa sofa, sa kabila ni Layrin. Tumango naman si Layrin bilang sagot. “Hmmm, let me hear about it,” dagdag ni Karylle. Nasa loob sila ng cafe."That's ......"Nang matapos ni Layrin sabihin ang sitwasyon sa kaso na iyon, ginalaw nang bahagya ni Karylle ang daliri niya na nakapatong sa kaliwang hita niya. Nanliit ang kanyang mga mata na tila ba sobrang interesado niya na sa kaso na binanggit ni Layrin. “It's a little interesting. Who are the two parties?”“Ikaw babae ka…I mean, wala ka namang mapapala kung aalamin mo pa.”Tinignan ni Karylle nang seryoso si Layrin na may pagtataka rin. Bumuntong hininga si Layrin at tumango, sinagot niya ang tanong ni Karylle. “Ang dalawang ito ay nangunguna sa industriya ng negosyo, and mas lalong lumaki dahil na rin sa pangalan nila. It is Mr. Handel, who wants to ask you for help, and his opponent is…”Huminga pa nang malalim si Layrin na tila b
Nang marinig ang sagutan ng dalawa, agad nabahala si Adeliya. Bumaling siya kay Harold na may pagalala at sinabi, “Babe, don’t be angry. Siguro ay may hindi lang siya naitindihan sa pagitan ninyong dalawa, huwag mo na siyang patulan and please, don’t hurt me.”Karylle looked at Adeliya with a bit of mockery, she never knew that her cousin was a drama spirit, and she was disgusted today.Bago pa makapagsalita si Harold, nagsalita muli si Karylle. “Hindi lang naman isang araw o dalawang araw pinagnanasaan ng mabait kong pinsan ang position ko bilang Mrs. Sanbuelgo, so it’s better for you to marry her as soon as possible para hindi na siya mag-aksaya ng oras na padalhan ako ng mga mensaheng ikakagalit ko in the future.”Nang marinig ni Adeliya ang salitang ‘mensahe’, nagbago ang kanyang reaksyon at agad na sinabi: “Karylle, ipinaliwanag ko na sa’yo ng maraming beses, I will not destroy your family; si Harold mismo ang nakaramdam na mabuti akong babae at he owe something to me. We really d
Tumango lang si Karylle na parang walang pakialam. “Hayaan mo na lang siya, mukha naman wala siyang balak na masama, baka nagkataon lang na nakasunod siyaat nasa iba ang pakay niya.” Pagkatapos ng nakakapagod na araw, nakatulog siya nang mahimbing sa gabing iyon. Dati ay nag-aalala at natatakot siya na mawala si Harold sa buhay niya, at ngayon ay nawala na nga ito sa buhay niya, pero tila ba nawalan siya ng isang mahalagang bagay. Napag-isipan niya iyon nang mabuti at tinanggap na lang kapalaran. ‘What I thought was a lonely pillow turned into a dreamless night.’ sa isipan niya. Pero kahit papaano ay nakaalis siya sa lalaking iyon. Maagang nagising si Karylle sa umagang iyon at sinimulan ang araw sa pamamagitan ng pag-aalmusal. Nasa maayos ang isip niya ngayon, tumingin siya sa nakahandang breakfast na para sa kanya at napangiti. She likes Pinoy breakfast, an egg with omelet, sopas soup and a hot coffee, but Harold doesn't like it, he is used to American-style breakfast, so
Habang si Harold naman ay nakatingin sa relong hawak niya. Hindi niya gusto ang relo noong una at basta na lang itinapon sa sahig, kaya nasira. Gayunpaman, hindi niya magawang itapon ito nang tuluyan, kaya kinuha niya isa-isa ang mga parteng nabasag.Alam niyang sira ang relo, ngunit para bang may kakaibang naramdaman siya para dito na pumipigil sa kanya na iwan ito.Napansin ni Harold na may nanonood sa kanya. Paglingon niya, nakita niya ang malamig at walang pakialam na mga mata ni Karylle. Ngumisi siya ng mayabang at itinapon ang relo sa dressing table, na para bang wala itong halaga."Bakit mo nilagay ang sirang bagay na 'yan dito? Sa tingin mo ba ang bahay ko ay basurahan?" tanong ni Harold na puno ng hinanakit.Napapikit si Karylle bago sumagot, "Kung ayaw mo, itapon mo." At sinimulan niyang maghanap ng kuwintas sa paligid, hindi man lang siya tumingin kay Harold.Halos magdilim ang paningin ni Harold. Noong una, sobrang halaga ng relo na iyon para sa kanya, ngunit ngayon, parang
Narinig ni Karylle ang sinabi ng matanda, kaya't hindi niya napigilan ang pagtaas ng kilay at isang biglaang gulat ang bumalot sa kanyang mukha. Alam ba talaga ng matanda ang lahat?’ Nagtataka siya habang hinila siya ni Lady Jessa papunta sa isang upuan.“Wala kang dapat ikabahala!” madiing sabi ni Lady Jessa habang pinaupo siya. “Kung magtangkang manatili sa labas ‘yang Harold na ‘yan ngayong gabi, tiyak mapapahamak siya! Tingnan natin kung ano ang kahihinatnan niya sa oras na sumuway siya sa akin!” dagdag pa niya, galit na galit.Bahagyang napapikit si Karylle, nanginginig ang pilikmata habang napagtanto niyang alam pala talaga ng matanda ang sitwasyon niya. Ngunit tila ang alam lang nito ay ang tungkol sa kanyang hirap, hindi tungkol sa kanilang paghihiwalay.Napansin ni Lady Jessa ang mukha ni Harold na tila puno ng lungkot at galit kaya’t nagsalita siya ng padabog. “Ano ba ‘yan, Harold! Kailangan ko bang magmakaawa para lang makauwi ka at sabay tayong kumain?” galit niyang tanong
Agad na napaangat ang tingin ni Karylle at binuksan ang kanyang bibig para magsalita, pero walang lumabas na salita. Para siyang natuliro sa mga nangyayari. Samantala, si Harold, na may tampo sa mukha, ay naglakad papunta sa passenger seat at binuksan ang pinto para sa kanya. Nang mapansin ni Lady Jessa na nananatiling nakatayo si Karylle na parang nawawala sa sarili, agad niyang itinulak ito nang bahagya at nagsalita, "Anak, ano'ng ginagawa mo diyan? Sumakay ka na sa kotse!" Huminga nang malalim si Karylle at ngumiti nang may pilit. "Lola, gabi na. Mas mabuti pang bumalik ka na sa loob. Pauwi na rin kami." Alam niyang kailangan nilang umalis agad para makaiwas sa patuloy na pagkukunwari. Sa isip-isip niya, makakahanap siya ng pagkakataong bumaba ng kotse at mag-taxi na lang pauwi. Pero sa totoo lang, naiisip din niyang dapat na talaga siyang bumili ng sarili niyang kotse para hindi na siya umaasa sa iba. Tahimik lamang si Harold, ngunit kitang-kita pa rin ang galit sa kanyang muk
Pagkabalik sa bahay, dumiretso si Karylle sa banyo at naligo para marelax.Kahit dati siyang nakatira nang mag-isa, mas relaxed siya ngayon. Noon, palagi siyang nag-iisip tungkol sa lalaking iyon, pero ngayon ay nakakapag-focus na siya sa sariling career. Napaisip tuloy siya kung bakit niya sinayang ang oras at lakas sa lalaking iyon.Kahit medyo mababaw ang tulog ni Karylle, maganda ang pahinga niya, pero sa kabilang banda...may isang tao na hindi mapakali.Paglabas ni Harold sa bahay ng mga Bo, dumiretso siya sa kompanya. Nagtrabaho siya nang kaunti at nagpahinga, pero nang humiga siya, napuno ng imahe ni Karylle at ng pilya nitong ngiti ang isip niya.Biglang bumukas ang matalim niyang mga mata, at puno ng lamig ang mukha niya!Tumayo siya at inutusan ang assistant na tawagin ang mga tao para mag-video conference nang gabing iyon para ayusin ang trabaho.Hindi siya nakatulog buong gabi, at halata sa mukha niya ang inis at pagod.Tahimik na tahimik ang lahat sa video, at walang nagla
"Kailangan mong nasa tamang pag-iisip ngayon. Dahil pinili mong bitawan si Harold at balak pang maghiganti, may malaking advantage tayo kung magsasama-sama tayo."Adeliya gritted her teeth muling huminga ng malalim. "Alam ko na ‘yan.""Maganda kung alam mo, pero kailangan mong kumbinsihin ang sarili mo na talagang binitawan mo na siya. Kapag lumingon ka pa, alam mo ba kung ano ang haharapin mo sa hinaharap?"Di-sinasadyang itinaas ni Adeliya ang kanyang mga mata upang tingnan ang kanyang ina. Muli siyang pinangaralan ni Andrea, "Kung hindi mo pa rin makalimutan si Harold, paano kung sa panahon na aatakihin natin siya, bigla siyang magpakita ng kabaitan at sabihin na handa siyang pakasalan ka? Malalambot ba ang puso mo at makakalimutan ang lahat ng plano natin? Paano kung sa huli, malaman niya ang lahat at itulak ka na lang sa bangin? Sa tingin mo, hindi pa huli ang lahat?"Nanlaki ang mga mata ni Adeliya at naramdaman niya ang malamig na pakiramdam sa kanyang katawan.Hindi niya noon
Tinitigan ni Christian ang cellphone na biglang ibinaba, at unti-unting lumalim ang lungkot sa kanyang mukha.Mula simula hanggang huli, hindi man lang siya binigyan ni Karylle ng paliwanag—tanging tinanong lang siya kung naniniwala ba siya rito.Naniniwala siya.Pero sa sandaling ito, mas gusto niyang marinig ang paliwanag niya. Hindi dahil gusto niyang malaman ang buong katotohanan, kundi dahil gusto niyang maramdaman na nagmamalasakit pa rin ito sa kanya.Dahil kung may pakialam ka sa isang tao, ipapaliwanag mo.Dati, kahit may hindi sila pagkakaunawaan, kahit pa gaano kalamig si Karylle, sinasabi pa rin nito ang panig niya. Pero ngayon… ni isang salita, wala. Ang lamig-lamig ng dating nito, at iyon ang higit na kinatatakutan niya.Sa kaibuturan ng puso niya, unti-unting lumilitaw ang isang masakit na katotohanan na pilit niyang iniiwasan."Hindi... hindi pwede!"Ramdam ni Christian ang malamig na pawis na dumadaloy sa kanyang likod.Eksaktong bumaba noon si Katherine at narinig an
Siyempre, marami rin ang nagrereklamo na puro walang kwentang usapan lang ang kumakalat sa internet. Iniisip nilang imposibleng gawin ng malamig at seryosong si Harold ang ganoong bagay.Napagod si Karylle sa pagbabasa ng mga komento kaya tahimik siyang nag-log out.Hindi napigilan ni Nicole ang sarili at muling nagtanong, "Hoy, magsalita ka nga! Ano ba talaga meron sa inyong dalawa? Sabi nga nila, kung walang hangin, walang alon—siguradong may namamagitan sa inyo!"Napailing si Karylle at napakunot ang noo. "Ano bang sinasabi mo? Wala akong kahit anong relasyon sa kanya!" Ngunit naalala niya ang nangyari sa conference room. "Pero nung araw na ‘yon, kinailangan kong patunayan ang sarili ko. Pinakita kong hindi ako basta-basta pwedeng suwayin. Kung may lalabag sa utos ko, huwag nilang asahang magiging mabait ako.""Tapos?"Ikinuwento ni Karylle ang buong pangyayari kay Nicole, at halos malaglag ang panga nito."Grabe, ate! Hindi mo ako niloloko, ‘di ba? Iyon lang ‘yon?" Napailing si Ni
Nararamdaman niyang parang naiinggit siya nang bahagya.Gayunpaman, may ilang tao na hindi mapigilang mapailing sa kanilang isipan. Iniisip nila, "Akala ba nila, dahil lang may konting talento, ay magagawa na nila ang kahit ano? At talagang iniisip ba nila na bibigyan siya ni Ginoo Sanbuelgo ng ganitong klaseng pagpapahalaga?"Samantala, nakatingin lamang si Harold kay Karylle nang hindi nagsasalita. Nagkatinginan sila—parehong malamig ang ekspresyon, at wala man lang bahid ng emosyon sa kanilang palitan ng titig.Ngunit sa kabila nito, may kakaibang pakiramdam sa paligid.Parang silang dalawa lang ang naroroon, at ang lahat ng iba pa ay naging bahagi na lang ng background, hindi makapasok sa mundo ng dalawang taong ito.Walang sinuman ang naglakas-loob na huminga nang malalim, at walang makapagsabi kung ano ang tunay na iniisip ni Ginoo Sanbuelgo sa sandaling iyon.Sa katunayan, ang iba ay nagsisimula nang matakot. Baka magalit si Harold at mapagbuntunan sila ng galit nito.Habang ab
Namula ang mukha ng lalaki sa hiya, at sa sumunod na segundo, halos pasigaw niyang sinabi, "Normal na pagpupulong lang ito! Pero nag-record ka, Miss Granle! Hindi ba ilegal ‘yan?!""Batas?" Bahagya akong ngumiti at inulit ang salitang binanggit niya, puno ng bahagyang panunuya.Napansin kong nag-iba ang ekspresyon ng karamihan sa loob ng silid.Isang babaeng halatang may paghanga sa akin ang tumingin nang diretso sa lalaking sumisigaw, bago napailing at napabuntong-hininga. "Hindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi? Bakit parang hindi mo alam ang sinasabi mo?"Halatang naiinis na siya sa pinagsasabi ng lalaki. "Si Miss Granle ay isang Iris, sa tingin mo ba hindi niya alam kung ano ang legal at ilegal?"Bagamat hindi niya direktang sinabi, malinaw sa lahat na ang tanong ng lalaki ay isang malaking kahangalan."A-Ako...!" Nabubulol ang lalaki, hindi na makahanap ng matinong sagot.Si Benjamin Raymundo, na kanina pa tahimik, ay halatang mas nagdilim ang mukha.Hindi man siya direkta kong
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i