"Talaga?" May kahulugan ang ngiti ni Dustin.Mukhang malapit nang sumabog ang usapan tungkol kay Roy. "Siyempre naman!" sagot nito. "Nung lumabas ang labor at management, kami ang nagbayad ng lahat! Para lang mapilit siyang gumalaw!"Tiningnan lang ni Harold si Roy nang walang emosyon, tila ba nauunawaan na niya ang nangyayari. Ngunit kahit alam niya, minsan ay hindi niya rin ito matanggap, kaya kahit ipamukha pa ito sa kanya ng iba, wala rin namang saysay.Ibinaling ni Dustin ang tingin kay Harold. "Harold, anong tingin mo?""Kung hindi mo kayang makita ang totoo, anong silbi ng iba para ipakita ito sa'yo?" malamig na sagot ni Harold, halatang ayaw pag-usapan ang bagay na ito.Biglang napatawa si Roy, pero halatang inis ito. "Hindi ko nakikita? Eh ikaw? Naiintindihan mo ba talaga ang ginagawa mo kay Karylle ngayon?"Napakunot-noo si Harold. Agad niyang naalala ang kumakalat na balita sa internet ngayong araw. Ang galit na kanina pa niya pinipigilan ay muling sumiklab.Napansin ng dal
Malungkot na ngumiti si Roxanne, tila ba hindi lang ito sinasabi para kay Karylle, kundi pati na rin para sa sarili niya.Napabuntong-hininga si Karylle. Wala siyang maisagot at sa huli, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Roxanne. “Sige, hindi na muna kita kukulitin. Kapag may balita na ako tungkol kay Christian, sasabihin ko agad sa’yo.”“Salamat. Pasensya na sa abala.”“Wala ‘yon.”Matapos ang usapan nila, binaba na nila ang tawag.Habang lumilipas ang mga segundo, lalo lang naging magulo ang isip ni Karylle. Hindi niya alam kung ano ang dapat gawin.Napabuntong-hininga siya at kinuha ang laptop. Huminga siya nang malalim bago tuluyang inumpisahan ang trabaho.***Makalipas ang kalahating oras, dumating na si Roxanne sa bahay ni Christian.Pagkakita sa kanya ni Katherine, masigla siya nitong sinalubong. Kinausap siya sandali bago sinabing maaari na siyang puntahan si Christian.Alam ni Katherine na hindi maayos ang kalagayan ni Christian.Sunod-sunod ang mga balitang lumala
Bahagyang gumalaw ang malalim na mga mata ni Christian, at sa hindi maipaliwanag na dahilan, pakiramdam ni Roxanne ay may kakaiba sa tingin nito.Bahagyang pinagdikit ni Christian ang kanyang mga labi, hindi nagsalita, at tinitigan lamang siya na may halong pagkalito.Napabuntong-hininga si Roxanne at muling nagsalita. “May isang tao akong gusto, hindi kasing tagal kung paano mo minahal si Karylle… mas matagal pa nga.”Nabigla si Christian. “Ikaw?...”Gano’n katagal?May isang lalaking matagal na niyang gusto? Pero bakit hindi niya ito kailanman napansin?Kung matagal na niya itong gusto, siguradong isa ito sa mga taong matagal na nilang kilala.Ngunit kahit anong isipin niya, hindi niya maalala kung may lalaking madalas kasama si Roxanne o kahit sinong lalaking masyadong malapit sa kanya.Habang iniisip niya ito, muling nagsalita si Roxanne.“At higit pa riyan, araw-araw kong nakikita kung paano niya ipakita ang nararamdaman niya para sa isang babae… kung paano niya ito mahalin nang
Umiling si Roxanne, pilit na kinokontrol ang kanyang emosyon."Hindi, hindi kita sinisisi."Nagsalita siya nang may bahagyang paghikbi.Ngayong araw…Nasabi niya na ang lahat ng itinago niya sa loob ng sampung taon. Hindi niya inasahan na ang kanyang pag-amin ay mangyayari sa ganitong paraan—hindi direkta, ngunit sapat na upang maunawaan ito ni Christian.Hindi man nila ito tahasang binanggit, ngunit malinaw na ang lahat.Huminga nang malalim si Roxanne. "Pasensya na, hindi ko dapat ginawa ito."Agad na umiling si Christian. "Hindi, ako ang may kasalanan. Ako ang nagdala ng ganitong klase ng emosyon sa'yo ngayon."Muling umiling si Roxanne at bahagyang napabuntong-hininga. "Hindi mo kasalanan. Minsan kasi, ang damdamin ay mahirap kontrolin. Alam kong si Karylle ang mahal mo, pero hindi ko pa rin napigilang maramdaman ang nararamdaman ko."Sa pagkakataong ito, mas direkta na ang kanyang mga salita.Kanina, hindi ito tahasang sinabi ni Roxanne dahil may pag-aalinlangan pa siya.Pero nga
Noon, maraming babae ang nagtangkang lumapit kay Logan.Pero lahat sila ay tinanggihan niya nang malamig. Ang iba pa nga ay diretsong pinagsabihan at hindi na muling lumapit.Kaya nang dumating si Karylle noong nakaraan at mismong si Logan pa ang nag-anyaya sa kanya na maupo sa harapan nito, nag-usap pa silang dalawa nang matagal at tila maayos ang kanilang pag-uusap—maraming babae ang hindi mapigilang mainggit.Simula noon, ang mga babaeng may gusto kay Logan ay nananatili na lang sa bar at pinagmamasdan siya mula sa malayo.Hindi nila inaasahan na may koneksyon pala talaga sina Karylle at Logan. At ngayon, magkasama na naman sila!Ang daming babaeng namamatay sa inggit!Hindi nagtagal, nagsimula nang magbulungan ang iba."Hindi ba si Karylle Ann ‘yon?! Siguradong may namamagitan sa kanilang dalawa!"Isang babaeng kulay ginto ang buhok ang naglabas ng sigarilyo, sinindihan ito, at marahang bumuga ng usok bago nagsalita, "Nakakahiya kayong mag-react. Hindi niyo ba alam kung anong klas
Napahalakhak ang iba, hindi mapigilan ang kanilang kasabikan."Boss, saan tayo pupunta mamaya?" tanong ng isa. "Dito ba sa eskinita? Hindi yata maganda ang tanawin dito, tapos ang dilim pa. Paano natin masisiyahan nang maayos? Hindi naman tayo puwedeng gumamit ng stun baton, di ba?""Oo nga, masyadong madilim dito. Nakakatuwa nga naman, pero paano kung masyadong malakas ang sigaw niya? Nasa downtown tayo, baka may makarinig at mapahamak pa tayo."Punong-puno sila ng sigla at pananabik, lalo na dahil ang babaeng nasa harapan nila ay isang alamat. Hindi lang siya maganda at may magandang katawan, pero siya rin ang dating babae ni Harold. Bukod pa roon, may misteryo sa pagkatao niya—na siyang lalong nagpapaakit sa kanila.Matagal na nilang pinagnanasaan si Karylle, pero hindi nila inisip na magkakaroon sila ng ganitong pagkakataon.Pero ngayon, iba na ang sitwasyon.Napakalaki ng ibinayad sa kanila ng nag-utos nito, at sinabi pang may kasunod pang gantimpala kung magpapatuloy sila sa pag
Ang mga nakahilata lang sa lupa at hindi gumalaw ay hindi na masyadong pinahirapan. Sa totoo lang, halos wala silang natamong matinding pinsala.Samantalang ang mga paulit-ulit na tinamaan at nakararanas ng matinding sakit sa katawan ay lihim na nainggit sa mga hindi lumaban.Ngayon lang nila naintindihan ang ibig sabihin ng "humiga na lang para manalo.""A-Anong balak mong gawin?!!"Habang palapit nang palapit si Karylle, halos mamatay sa takot ang kanilang boss. Nanginginig ang boses niya, halatang puno ng kaba.Bagama't gusto siyang ipagtanggol ng mga tauhan niya, wala ni isa ang gustong masaktan pa lalo. Wala ni isang tumayo para tumulong.Nakangising lumingon si Karylle sa ka
Tumango lang ang dalawa at hindi na nagsalita pa, saka inihatid ang mga gangster papunta sa sasakyan.Dahil sa ingay ng sasakyan ng pulis…Bukod pa roon, dahil isang grupo ng mga tao ang sumakay sa police car—at isa sa kanila ay isang babaeng talagang kapansin-pansin—maraming nakakita at kumuha ng litrato.Sa loob lang ng ilang minuto, muli na namang naging usap-usapan ito sa internet.Maraming celebrity ang napansin na ang trending topic na binili nila ay hindi lang basta hindi umakyat, kundi naitulak pa sa gilid dahil dito. Dahil doon, hindi nila mapigilang mainis.Nang makita nilang si Karylle ang nasa tuktok ng trending list, pati na rin ang muling pag-usbong ng kasikatan nina Alexander at Harold na dati nang nawala sa hot search, lalo pang naging masigla ang usapan sa internet.Lahat ay nag-uusap nang walang tigil, tila ba tuwang-tuwa sila sa nangyayari. [Nakita niyo ba? Nakita niyo ba?! Si Karylle mismo ang dinala ng pulis! Sino kaya ang unang dumating—si Ginoong Sanbuelgo ba o
Napatawa si Karylle sa sinabi ni Nicole. “Grabe ka, hindi naman lahat ng lalaki ay scumbag. Marami pa rin diyan ang matinong tao.”Napabuntong-hininga si Nicole. “Well, sa panahon ngayon? Ilan ba talaga ang kagaya ni Christian? Sabihin mo nga, gaano karami sa kanila ang totoong maaasahan?”Biglang naging kumplikado ang tingin ni Karylle. Tahimik lang siyang napatingin sa malayo, pinipigil ang sarili. Hindi siya sumagot, bagkus ay pinagdikit lang niya ang mga labi at ibinaling ang tingin.Napansin agad ni Nicole ang pagbabago ng mood ng kaibigan. Parang nalamlam na naman si Karylle. Agad siyang natauhan—mukhang hindi niya dapat binanggit si Christian. Alam niyang may matinding guilt si Karylle kay Christian, lalo na’t may utang na loob ito sa lalaki.“Ay, sige na nga, huwag na natin pag-usapan ‘yan. Manood na lang tayo ng TV, gusto mo?” alok ni Nicole, pilit binabago ang tema ng usapan.Tumango si Karylle. “Sige.”Sa totoo lang, wala talaga siyang gana manood, pero dahil kay Nicole na
Hindi nagsalita si Harold, bagkus pinili niyang manahimik habang mariing pinipigil ang anumang emosyon.Ngunit kahit wala siyang sinabi, ramdam pa rin ng lahat ang bumabalot na lamig sa kanyang paligid, lalo na sa mga mata niyang tila nagyeyelong titig. Kitang-kita—masama ang timpla niya.Lalong nataranta si Lady Jessa, “Karylle, ikaw...”Nabitin ang sasabihin niya, tila nag-aalangan kung dapat pa ba siyang magsalita. Wala na siyang nadugtong pa.Sa kabilang banda, si Karylle ay medyo kalmado na rin sa mga sandaling iyon. Pinilit niyang ngumiti, at mahinahong nagsalita, “Grandma, huwag ka nang mag-alala sa akin. I'm really okay.”“Paano naman ako ‘di mag-aalala, Karylle? Kita mo naman ang sarili mo. Kung gusto mo, bumalik ka na dito. Sabihan mo si Roy na ibalik ka muna. Palalabasin ko na yang batang ‘yon—tayo muna ang mag-usap bilang apo’t lola, okay?”Bahagyang tumango si Karylle. “Grandma, okay lang po talaga ako. May mga kailangang asikasuhin sa trabaho. Pupunta na lang po ako sa i
At gaya ng inaasahan, agad na tumigil si Karylle nang marinig ang sinabi ni Roy.Mabilis niyang ipinarada ang sasakyan sa tabi ng kalsada, malapit kay Karylle. Bumaba ng bahagya ang bintana at tumingin siya sa dalaga. “Si lola lang kasi ang nag-aalala talaga,” paliwanag niya. “Ayaw niyang mapabayaan ka, kaya pinakiusapan niya akong sunduin ka. Please, sakay ka na. Kung hindi ka sasama, lalo lang siyang mag-aalala.”Hindi agad nagsalita si Karylle. Kunot ang noo niyang tumingin sa loob ng sasakyan, at nang masigurong si Roy lang talaga ang laman niyon, bahagyang lumuwag ang ekspresyon niya.Pero tumanggi pa rin siya. Maingat at malamig ang boses niya nang magsalita, “Sabihin mo na lang kay lola na sinundo mo ako at nakauwi na ako. Hindi ko na ikukuwento ‘to.”
Dahil wala namang sasakyan si Karylle at tuluyan na siyang lumabas ng bahay, hindi naging mahirap para kay Harold na habulin siya.Nang makita niyang patuloy lang si Karylle sa paglalakad nang hindi man lang lumilingon, hindi na siya nagsayang pa ng salita para sabihing tumigil ito. Sa halip, mabilis siyang lumakad sa unahan nito at bigla niyang hinawakan ang pulso ng dalaga.Napahinto si Karylle, hindi na siya makausad pa.Nakunot ang noo niya at napuno ng lamig ang kanyang tingin. “Bitawan mo ako.”Sandaling natigilan si Harold sa matalim na tingin ng babae, pero hindi siya bumitaw. Bagkus, mas lalo pa niyang tiningnan si Karylle at mahinang tinanong, “Bakit?”“Bakit?” Tumawa si Karylle, halatang galit. “Ikaw na nga ‘yung nagsalita, ikaw na rin ang gumawa, tapos ngayon tatanungin mo ako kung bakit?”Ang buong pangyayari, ang kahihiyan—gusto ba niyang ulitin lahat ng iyon sa bibig niya mismo?Para kay Karylle, nakakatawa na lang.Hindi naman naunawaan agad ni Harold kung ano talaga a
Nais sanang tanungin ni Lady Jessa kung ano ang ibig sabihin ng sinabi ni Roy, pero bigla niyang napansin ang pagbabago sa mukha ni Karylle—halatang-halata ang matinding bigat ng emosyon.Maging si Roy, na laging pabiro, napansin ang kakaiba. Nawalan siya ng gana sa kanyang biro at seryosong tumingin kay Karylle, tila may nais sabihin, ngunit naunahan na siya ni Lady Jessa.“Karylle, anong nangyayari sa’yo?” tanong nito, puno ng pag-aalala.Kanina lang, maayos pa ang pakikitungo ni Karylle. Kahit halatang gusto na nitong umalis, pinili pa rin niyang manatili para sa kanya, at ramdam niyang isinakripisyo nito ang oras para kay Harold.Pero pagkatapos makita ang regalong iyon, bigla na lang nag-iba ang mukha ng bata. Para bang may binuhay na sugat sa kanyang puso.Nahulog ang kahon mula sa mga kamay ni Karylle.Isa sa mga kristal na sapatos ay tumilapon sa sahig.Ang takong ng sapatos ay humigit-kumulang walong sentimetro ang taas. Sobrang ganda at detalyado ng pagkakagawa. Alam ni Kary
Mayabang na sumunod si Roy kay Harold papasok sa bahay. Pagkakita niya kay Lady Jessa, agad siyang bumati nang masigla, “Hello, lola~!”Napansin agad ni Lady Jessa ang dumating. Nginitian niya ito at tumango, “Oh, andito ka rin pala.”“Syempre naman, na-miss ko kayo, ‘di ba, lola? Kaya dumalaw ako para makita kayo.”Pero matapos niya itong sabihin, bigla niyang napagtanto ang isang malaking pagkukulang—wala siyang dalang kahit ano.Napakamot siya sa batok at napatingin kay Harold nang pasimple. At gaya ng inaasahan, nakita niya ang bahagyang pang-uuyam sa mga mata nito, sabay ang mapanuksong ngiti sa gilid ng labi.Umubo si Roy ng mahina at hinawakan ang dulo ng ilong niya. Okay lang ‘yan, sabi niya sa sarili. Basta’t hindi ako nahihiya, sila ang maiilang.Biglang natawa si Lady Jessa. Hindi naman siya nabahala na wala itong bitbit. “Ikaw talaga, huli ka na nga dumating, tapos hindi ka pa umabot sa kainan.”“Okay lang ‘yon, lola. Basta makita ko lang kayo, solve na ako. Pwede pa naman
Napatitig lang si Karylle habang kumikislap ang kanyang mga mata. Tahimik lang siya—pero halata sa kilos niya na gusto na niyang umalis.Pero hindi siya makaalis.Sa labas ng bahay ng pamilya Sanbuelgo, nakaalis na si Harold sa kanyang sasakyan. Pero hindi pa ito lumalayo.Hindi pa siya ganap na nakalayo mula sa bahay. Huminto siya sa isang lugar kung saan hindi na siya kita mula sa lumang mansion.Bumaba siya saglit at dahan-dahang binuksan ang trunk ng sasakyan. Mula roon, kinuha niya ang isang maliit at elegante'ng asul na kahon.Maingat niya itong inilagay sa upuan ng front passenger, saka muling bumalik sa driver’s seat. Hindi pa rin siya umaandar. Para bang may hinihintay siyang tamang oras.Tahimik lang ang ekspresyon ni Harold—halos walang emosyon sa mukha. Malalim ang iniisip.Biglang tumunog ang cellphone niya, dahilan para maputol ang iniisip niya. Kinuha niya ito agad.“Hoy, anong ginagawa mo diyan? Labas ka nga!” Ang pabirong boses ng kausap ay halatang magaan ang loob—ti
Napangisi si Harold, halatang naiinis pero pilit pa rin ang ngiti. Napalingon siya kay Karylle. “Tama ka, so ang gagawin ko—ipopost ko rin sa internet ‘yung surpresa ko para sa’yo. Para makita ng lahat na hindi ako nagsisinungaling. Gagawin ko talaga ‘yung promise ko.”Ang nasa isip niya—bakit parang kahit konting pabor sa kanya, hindi man lang maibigay ni Karylle? Bakit siya pa ang laging talo? Parang siya pa ‘yung pinahihirapan.Sa kabilang dulo ng mesa, napangiti si Lady Jessa. Sa loob-loob niya, Aba, mukhang may ibubuga rin pala ang batang ‘to.Mukhang na-gets na rin ng apo niyang ito ang sinasabi niyang effort. Sa wakas, gumagalaw na rin para manligaw! Tama lang na gawing public ‘yan, para lahat ng tao malaman na nililigawan niya si Karylle. At kung gano’n, baka umurong na rin ‘yung ibang nagpaparamdam kay Karylle—lalo na si Alexander. Magaling ‘yung batang ‘yon, oo, pero masyado siyang romantic at pa-cute. Kung siya ang mapangasawa ni Karylle, baka puro drama ang abutin. Mas oka
May biglang sumabat mula sa likod, “Eh normal lang naman sigurong maging awkward, ‘di ba? Nasa ligawan stage pa lang. Siyempre kung hindi pa pumapayag si Miss Granle, hindi pa smooth lahat.”Lahat ng tao, sabay-sabay na tumahimik at napatitig kina Harold at Karylle habang paalis na ang dalawa. Tahimik ang paligid pero puno ng tanong at pagkalito.Pero biglang may isang napahiyaw, "Ay Diyos ko... Puno pala ng rosas ang buong floor! Umalis na sina Mr. Sanbuelgo at Miss Granle, pero tayo... anong gagawin natin?!"Napalingon ang iba, at doon nila biglang na-realize—oo nga pala. Ang buong sahig ay tinabunan ng mga rosas. Hindi nila napansin agad dahil masyado silang abala sa panonood sa dalawa.Wala pa ni isang bulaklak ang naalis, at natatakot silang madaanan ito. Oo, puwedeng sa may steps ng pinto ng kompanya sila dumaan, pero paano na ang iba? Paano na kung matapakan nila ang mga bulaklak?“Baka magalit si Mr. Sanbuelgo kung masira natin ‘to!” bulong ng isa habang iwas na iwas tumapak k