Nararamdaman niyang parang naiinggit siya nang bahagya.Gayunpaman, may ilang tao na hindi mapigilang mapailing sa kanilang isipan. Iniisip nila, "Akala ba nila, dahil lang may konting talento, ay magagawa na nila ang kahit ano? At talagang iniisip ba nila na bibigyan siya ni Ginoo Sanbuelgo ng ganitong klaseng pagpapahalaga?"Samantala, nakatingin lamang si Harold kay Karylle nang hindi nagsasalita. Nagkatinginan sila—parehong malamig ang ekspresyon, at wala man lang bahid ng emosyon sa kanilang palitan ng titig.Ngunit sa kabila nito, may kakaibang pakiramdam sa paligid.Parang silang dalawa lang ang naroroon, at ang lahat ng iba pa ay naging bahagi na lang ng background, hindi makapasok sa mundo ng dalawang taong ito.Walang sinuman ang naglakas-loob na huminga nang malalim, at walang makapagsabi kung ano ang tunay na iniisip ni Ginoo Sanbuelgo sa sandaling iyon.Sa katunayan, ang iba ay nagsisimula nang matakot. Baka magalit si Harold at mapagbuntunan sila ng galit nito.Habang ab
Siyempre, marami rin ang nagrereklamo na puro walang kwentang usapan lang ang kumakalat sa internet. Iniisip nilang imposibleng gawin ng malamig at seryosong si Harold ang ganoong bagay.Napagod si Karylle sa pagbabasa ng mga komento kaya tahimik siyang nag-log out.Hindi napigilan ni Nicole ang sarili at muling nagtanong, "Hoy, magsalita ka nga! Ano ba talaga meron sa inyong dalawa? Sabi nga nila, kung walang hangin, walang alon—siguradong may namamagitan sa inyo!"Napailing si Karylle at napakunot ang noo. "Ano bang sinasabi mo? Wala akong kahit anong relasyon sa kanya!" Ngunit naalala niya ang nangyari sa conference room. "Pero nung araw na ‘yon, kinailangan kong patunayan ang sarili ko. Pinakita kong hindi ako basta-basta pwedeng suwayin. Kung may lalabag sa utos ko, huwag nilang asahang magiging mabait ako.""Tapos?"Ikinuwento ni Karylle ang buong pangyayari kay Nicole, at halos malaglag ang panga nito."Grabe, ate! Hindi mo ako niloloko, ‘di ba? Iyon lang ‘yon?" Napailing si Ni
Tinitigan ni Christian ang cellphone na biglang ibinaba, at unti-unting lumalim ang lungkot sa kanyang mukha.Mula simula hanggang huli, hindi man lang siya binigyan ni Karylle ng paliwanag—tanging tinanong lang siya kung naniniwala ba siya rito.Naniniwala siya.Pero sa sandaling ito, mas gusto niyang marinig ang paliwanag niya. Hindi dahil gusto niyang malaman ang buong katotohanan, kundi dahil gusto niyang maramdaman na nagmamalasakit pa rin ito sa kanya.Dahil kung may pakialam ka sa isang tao, ipapaliwanag mo.Dati, kahit may hindi sila pagkakaunawaan, kahit pa gaano kalamig si Karylle, sinasabi pa rin nito ang panig niya. Pero ngayon… ni isang salita, wala. Ang lamig-lamig ng dating nito, at iyon ang higit na kinatatakutan niya.Sa kaibuturan ng puso niya, unti-unting lumilitaw ang isang masakit na katotohanan na pilit niyang iniiwasan."Hindi... hindi pwede!"Ramdam ni Christian ang malamig na pawis na dumadaloy sa kanyang likod.Eksaktong bumaba noon si Katherine at narinig an
"Kailangan mong nasa tamang pag-iisip ngayon. Dahil pinili mong bitawan si Harold at balak pang maghiganti, may malaking advantage tayo kung magsasama-sama tayo."Adeliya gritted her teeth muling huminga ng malalim. "Alam ko na ‘yan.""Maganda kung alam mo, pero kailangan mong kumbinsihin ang sarili mo na talagang binitawan mo na siya. Kapag lumingon ka pa, alam mo ba kung ano ang haharapin mo sa hinaharap?"Di-sinasadyang itinaas ni Adeliya ang kanyang mga mata upang tingnan ang kanyang ina. Muli siyang pinangaralan ni Andrea, "Kung hindi mo pa rin makalimutan si Harold, paano kung sa panahon na aatakihin natin siya, bigla siyang magpakita ng kabaitan at sabihin na handa siyang pakasalan ka? Malalambot ba ang puso mo at makakalimutan ang lahat ng plano natin? Paano kung sa huli, malaman niya ang lahat at itulak ka na lang sa bangin? Sa tingin mo, hindi pa huli ang lahat?"Nanlaki ang mga mata ni Adeliya at naramdaman niya ang malamig na pakiramdam sa kanyang katawan.Hindi niya noon
"Ang daya mo naman, nakita na kita noon pa. Nakita kita mismo sa labas ng Granle Group.""Paano ka napunta doon?""Eh gusto ko talagang makita si Mr. Handel nang personal, kaya nagpunta ako doon.""Grabe ka, ang talas mo! Hindi ko man lang naisip gawin ‘yan!"Nagsimula nang mag-usap ang mga tao, kanya-kanyang kwento, pero habang mainit ang usapan, may biglang napalingon at napansin ang presensya ni Karylle.May isang tao ang hindi napigilang magsalita. "Tingnan niyo, andiyan na ang bida! Nakaka-stress na ‘tong love triangle na ‘to."Sa isang iglap, lahat ng mata ay napadako kay Karylle.Si Alexander, na matagal nang pinagmamasdan ang direksyong iyon, ay agad na ngumiti at nagsimulang lumapit sa kanya.Kumikirot na ang sentido ni Karylle. Ayaw niya ng gulo. Kaya agad siyang umiwas at lumakad sa ibang direksyon, na para bang hindi niya napansin si Alexander.Pero...Ang lawak ng kumpanya. At kahit pa napapaligiran siya ng maraming tao, hindi naman siya ganap na natatakpan. Bukod pa roon
Naroon pa rin ang pag-aalinlangan sa mga mata ni Karylle, ngunit sa huli, tumango siya. Ngumiti si Alexander at nagsabi, "Maaari kitang tulungan na makipag-ugnayan sa taong ito. Medyo kakaiba ang ugali niya, pero may pagkamaawain din naman. May kaunting koneksyon kami, pero ang magagawa ko lang ay ipakilala ka sa kanya. Kung higit pa roon, baka hindi ko na siya mapilit."Agad na umiling si Karylle. "Hindi na, ako na mismo ang pupunta sa kanya. Nakilala ko na siya dati."Tumaas ang kilay ni Alexander, ngunit hindi niya ito pinigilan. "Tandaan mo lang, hindi siya tulad ng sinasabi ng mga tao tungkol sa kanya."Sa madaling salita, hindi siya bakla.Si Logan ay isang taong minsan nang naging hadlang kay Alexa nang subukan nitong makipagkasundo sa isang negosyo. Noon, ang anak ni Alexa ang tinarget ni Logan, kaya naman kumalat ang tsismis na isa itong bakla at may masamang intensyon sa bata. Labis itong dinamdam ni Alexa, ngunit hindi madaling kalabanin si Logan.Ilang beses nang sinubukan
Narinig ni Roy ang sigaw ni Nicole, ngunit hindi niya ito pinansin. Sa halip, ngumitngit siya sa inis at bumulong, “Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa’yo. Ang bait-bait ko na nga, gusto lang kitang dalhan ng pagkain kasi mukha kang kaawa-awa, tapos ang isusukli mo sa’kin, tatawagin mo akong may sakit? Sige! Kung gusto mong magkasakit, magsama tayo!”Pagkasabi niya nito, lalo niyang binilisan ang paglalakad. Kahit anong pagpupumiglas ni Nicole, hindi siya makawala. Nang kinakabahan na siya at natatakot na baka mahulog siya kung magpumiglas pa, biglang binuksan ni Roy ang pinto ng backseat ng kotse at walang kaabog-abog siyang itinulak papasok!Samantala, may ilang tao sa paligid na kanina pang nagmamasid mula sa malayo. Hindi nila napigilang sundan sila para tingnan kung may mangyayari bang iskandalo sa loob ng sasakyan.Takot na takot si Nicole nang makita ang madilim na ekspresyon ni Roy. Nanginig siya at nagtanong, “Anong balak mo? Baliw ka ba?!”Roy gritted his teeth at sina
Huminga nang malalim si Nicole, saka tumalikod at iniwasan ang tingin niya kay Roy."Hindi ko ibibigay sa’yo. Kahit mamatay ako, dadalhin ko ito. Ipapasama ko ito sa akin sa cremation para madala ko sa mama ko. Kalimutan mo na ang ideyang ‘yan. Hindi mo siya pinaniwalaan noon, ikaw mismo ang nagpalayas sa kanya. Huwag mong isisi sa kanya kung bakit naging malamig siya sa’yo. Ang paglayo niya ay bunga ng sakit at pagkadismaya na ikaw mismo ang nagdulot sa kanya. Ilang gabi at araw ang lumipas, nakikita ko siyang umiiyak nang palihim. Pero ikaw? Heh..."Habang sinasabi ito ni Nicole, napangisi siya nang mapait, at sa kanyang mga mata ay kitang-kita ang matinding panunuya.Biglang lumakas ang tunog ng isang hampas sa mesa, dahilan para mapapitlag si Nicole.Mariin niyang kinagat ang labi at sinulyapan si Roy. "Alam mo, tama na. Huwag na tayong magkita ulit, lalo na para kumain nang magkasama. Wala na akong ganang kumain—ikaw ba, may gana pa?"Kahit gutom siya at medyo sumasakit ang tiyan
Wala talagang kaalam-alam si Karylle sa gulo na sasalubong sa kanya paglabas niya ng opisina sa tanghali. Abala pa rin siya noon sa mga papeles at trabaho.Samantala, sa kabilang banda...Ang matandang payat na si Joseph, na matagal nang hindi tumitingin sa internet, ay napakunot-noo nang may magsabi sa kanya na trending ang post ni Lady Jessa at nangunguna pa sa hot search.Nang mabasa niya ang post, halos umusok ang ilong niya sa inis at galit! Napakagat siya sa ngipin sa sobrang sama ng loob."Lintik na kabayo!" Sa isip-isip niya. "‘Yung sorpresa ko kay Jessa, naagaw pa ni Harold!"Ang mga bulaklak na iyon ay inihanda niya mismo para kay Lady Jessa, bilang pasalubong at pagpapakita ng pagmamahal. Pero ayun, ginamit lang ni Harold para “mag-alay ng bulaklak sa Buddha,” ika nga—ginamit sa ibang babae!Buong puso niyang pinaghirapan ang mga bulaklak na iyon. Plano pa naman niyang ipakita ang pagmamahal niya sa kanyang asawa!Pero bigla siyang napatigil.Napakunot ang noo ni Joseph at
Bigla na lang napakunot ang noo ni Joseph. "Nagtatanong lang naman ako. Bakit ka ba kinakabahan?"Napasinghal si Lady Jessa, malamig ang boses, "Pumili ang apo, hindi naman siya taga-labas. Bakit ka ba nagagalit?"Nang makita ni Joseph na ayaw na talagang makipagtalo ng asawa niya, hindi na siya nagpumilit pa. Balak na lang niyang tanungin ang mga katulong mamaya.Lumabas lang siya sandali, tapos pagbalik niya ay ganito na ang nangyari. Paano siya hindi magagalit?Samantala, hindi maiwasang balikan ni Lady Jessa ang mga nangyari kahapon.Oo, may video nga si Karylle, pero hindi naman ibig sabihin noon ay lalabas siya sa publiko. Ang makikita lang ng mga tao ay kaunti—isa o dalawang clip. Hindi sapat iyon para maging matibay na ebidensya, kaya tiyak na kakampihan ng marami ang kabilang panig at babalewalain ang bata.Hindi niya kayang makita ang apong babae na pinag-uusapan ng masama.Kaya ba niya dapat dagdagan pa ang ingay laban kay Karylle?Nang maisip ito, tila nakumbinsi ang saril
Nang walang sumagot, lalo pang nakumpirma ni Joseph na totoo ang kanyang hinala. Napakagat siya sa labi at mariing nagbitaw ng galit na salita. "Lintik na batang ito, nagwawala na!"Walang nangahas magsalita. Tahimik lang ang lahat sa gilid, at ang ilan ay palihim na lang bumalik sa kanilang trabaho.Dahil hindi pa rin makapaniwala sa nangyari, kinuha ni Joseph ang cellphone at agad tinawagan si Harold. Wala na siyang pakialam kung abala ito—galit na galit siyang sumigaw agad sa tawag."Lintik ka! Sino'ng nagsabing pwede mong pitasin ang mga rosas ko? Ako mismo ang nagtanim n'yan para sa lola mo! Kung gusto mong bigyan ng rosas ang babae mo, hindi mo ba kayang bumili?! At bakit mo winasak ang mga halaman ko? May nobya ka ba?! Hindi pa Valentine’s, anong drama mo at pinitas mo ang lahat ng rosas ni Lolo?!"Talagang galit na galit si Joseph—ang lakas ng boses niya at puno ng tensyon ang bawat salita.Pero matapos niyang magsalita, walang tugon mula sa kabilang linya. Tahimik. Pakiramdam
Bahagyang kumurap ang mga mata ni Karylle saka agad tumango, “Sige po, kakain na tayo.”Kaninang sinabi niyang kakain muna sila, ngunit agad itong tinutulan ng kanyang lola. Kaya naman medyo nagsisisi si Karylle sa naging desisyon.Nag-aalala siyang baka mawalan ng ganang kumain ang matanda kapag umalis siya. Kaya’t inalalayan na niya itong pumasok.Ngunit... pag-angat niya ng tingin, nakita niya si Harold na nakaupo pa rin sa mesa, tila matagal nang naghihintay.Hindi ba’t dapat ay umalis na ito sa galit kanina?Balak pa rin niyang kumain?Mukhang gutom na gutom talaga siya?Sa isip niya, hindi rin pala ganon kalakas ang loob ng lalaking ‘to.Matapos maghugas ng kamay, lumapit si Karylle sa mesa. Nginitian niya si Harold at kunwa’y nag-aalala habang nagsalita, “Ah, mukhang pagod na pagod si Mr. Sanbuelgo. Akala ko pa naman maganda ang resistensya mo. Pero mukhang hindi rin pala, ano?”Alam niyang hindi maganda ang pukulin ng panunukso ang isang lalaki tungkol sa kanyang lakas, pero s
Natural lamang na ayaw gumalaw ni Harold. Pero sa sobrang kulit ni Lola Jessa sa kanya—ilang beses na siyang pinagsabihan—wala na siyang nagawa kundi sumunod.Bahagyang yumuko ang matangkad niyang katawan, at gamit ang mahahaba’t butuhang daliri, pumitas siya ng isang rosas.Lalong gumaan ang pakiramdam ni Lola Jessa at masayang nagsalita, "Ayan! Magaling na apo! May mga natira pa!"Halos manginig ang hawak ni Karylle sa cellphone sa kakapigil ng tawa. Hindi niya mapigilang mapangiti.Ang kulit ni Lola, sobra siyang nakakatawa.Sa wala nang ibang pagpipilian, nagpatuloy si Harold sa pamimitas.Isa, dalawa, tatlo, apat...Tuloy ang pagtakbo ng oras, at gayundin ang patuloy na pamimitas ni Harold. Kahit dumidilim na, maliwanag pa rin ang buong bakuran dahil sa mga ilaw, at malinaw na nakikita ang bawat sulok ng hardin.Medyo nangalay na ang braso ni Karylle sa kakahawak ng cellphone. Napansin niya rin na nakaabot na ng tatlong daang rosas ang napitas ni Harold. Pero hindi man lang ito p
Hindi na napigilan ni Harold ang mapatawa sa inis. "Hindi maganda? Hindi ba’t ‘yan nga ang gusto niya?"Ito talaga ang dahilan kung bakit narito si Karylle ngayon, hindi ba? Tila hindi man lang nahiya si Karylle sa sinabi niya. Bagkus, ngumiti pa siya at tumango kay Harold na parang wala lang."Hindi ba’t maganda nga naman? Sa dami niyan, imposibleng mapitas mo ang siyam na raan at siyamnapu’t siyam na rosas. Isa o dalawa nga, mahirap na. Kaya ‘yang dami ng rosas na ‘yan, parang nakakatawa na lang isipin."Napadiin ang kagat ni Harold sa kanyang bagang. Pinagtatawanan na naman siya ni Karylle."Nakakatawa? Aba, hindi ba’t magandang ehersisyo ‘yan? Sige na, umalis ka na! Pitas ka na ng mga rosas, pasaway!" utos ni Lola Jessa.Tahimik na lang si Karylle, bahagyang nakayuko. Alam niyang ito talaga ang layunin niya sa pagpunta roon. Kung si Harold ay may lakas ng loob na saktan siya noon, kailangan niyang tanggapin din ang magiging resulta ng ginawa niya.Habang tumatagal, mas lalo pang d
"Sabihin mo, iha!" mariing sambit ni Lola Jessa. "Nandito si lola para sa’yo! Gusto kong makita kung sino ang may lakas ng loob na magkalat ng tsismis! Hindi tayo dapat nagpapakababa sa ganito!"Matigas ang tinig ng matanda, at malamig ang titig nito. Karaniwang mabait at maaliwalas si Lola Jessa, ngunit ngayon, dama ni Karylle ang bigat ng kanyang presensya—parang ibang aura ang dumating.Sandaling natigilan si Karylle.Hindi pa niya nakitang ganoon si Lola Jessa—akalain mong kaya rin palang magpakita ng ganoong tapang at awtoridad?Sa isip ni Karylle, si Lola Jessa ay isang tipikal na matandang galing sa mayamang pamilya—marangal, mahinahon, at elegante.Pero ngayon, heto siya—may tindig ng isang tunay na pinuno. At sa kabila ng lahat, uminit ang puso ni Karylle. Ramdam niyang tunay ang pagtatanggol ng kanyang lola.Pagkaraan ng ilang saglit, napabuntong-hininga siya. "Hayaan na lang po natin, lola. Wala naman tayong kontrol sa bibig ng ibang tao. Sabihin nila ang gusto nilang sabih
Pagbalik ni Karylle sa kanyang mesa at pag-upo, hindi pa rin siya lubusang kalmado.Paulit-ulit pa rin sa isip niya ang nangyari kanina. Hindi niya maunawaan kung bakit ganoon ka-out of control si Harold.Pumikit siya ng mariin at huminga nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili.Gusto niyang kalimutan ang lahat ng pang-iinsultong tinanggap niya, pero sa tuwing maaalala niya ang ginawa ng lalaki, para bang sumisikip ang dibdib niya sa sama ng loob.Napabuntong-hininga siya at pinisil ang sentido.Hindi na ito ang unang beses na ginawa siya nitong gano’n—at hindi na niya kayang tiisin pa.Sa sobrang inis, agad niyang dinukot ang cellphone sa bag at tinawagan si Harold.Nagulat si Harold nang makita ang pangalan ni Karylle sa screen. Hindi niya inaasahan na siya pa ang tatawag. Agad niya itong sinagot, mukha’y kalmado ngunit ang loob ay aligaga.Hindi pa siya nakakabuka ng bibig, nauna nang nagsalita si Karylle."Pupunta ako kay lola mamayang gabi."Agad namang tumigas ang mukha
Lalong lumalim ang pagdilim ng mukha ni Harold. Ilang ulit na rin siyang sinigawan at inalipusta ni Karylle—at sa bawat pagkakataon, mas lalong lumalakas ang pagnanais niyang parusahan ang babae.At sa muling pagbuka ng mga labi ni Karylle, agad siyang hinalikan ni Harold—walang pasabi, walang pag-aalinlangan."Karylle, ganyan ang nangyayari kapag hindi ka marunong sumunod," malamig nitong bulong.Pagkasabi niyon, mas pinadiin pa niya ang halik, sabay hawak sa batok ni Karylle para hindi ito makakawala. Kasunod nito, marahas na pumasok ang isang kamay ni Harold sa loob ng kanyang damit.Nang maramdaman ni Karylle ang daliri ng lalaki na dumampi sa kanyang ibabang tiyan—walang hadlang, walang pasintabi—nayanig ang kanyang buong katawan. Para siyang nanlamig, at sa isang iglap, namutla ang kanyang mukha.Doon siya tuluyang nanahimik. Tumigil sa pagpupumiglas. Nanginginig ang kanyang tinig nang magsalita siya, pilit humahabol ng hininga sa gitna ng halik."Harold... Ang galing mo talagan