Ang mga tao na kanina'y abala sa pag-uusap tungkol sa biglaang pagkansela ni Mr. Handel ng meeting ay nagulat sa bagong balita. Biglang sumama ang pakiramdam ng lahat at tila nablackout ang kanilang mga mukha.Nasa isang opisina na sila ngayon, at imbes na pag-usapan ang dapat nilang meeting, ang naging sentro ng usapan ay si Karylle at si Mr. Handel.“Siya na naman!!” galit na sabi ni Manager Gab, habang halatang asar na asar ang mukha. “Ang babaeng ito, tatlo o apat na beses nang binago ang desisyon ni Mr. Handel. Isang malaking variable siya! Kung tuloy-tuloy ito, paano kung tuluyang masira ang Handel dahil sa kanya?!”Maging si Manager Ben ay halatang hindi masaya. Ang malamig niyang ekspresyon ay puno ng galit. “Halata namang tumatakbo ang babaeng ito para kay Mr. Handel. Kung magtagumpay siya, apektado pati ang reputasyon ng pamilya Handel. Ang babaeng hindi pinili ni Harold, magiging
Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle at tiningnan ang lalaki.Tinitigan siya ni Mr. Handel at sinabing, “Karylle, minsan, hindi mo kailangang akuin lahat mag-isa. Kung iniisip mong mag-aalala sila para sa’yo, sabihin mo sa akin. Ako ang pinaka-maaasahan mong kakampi.”Ang tono ng boses niya ay seryoso at sinsero, kaya’t napako ang tingin ni Karylle. Dahan-dahang lumapit ang lalaki at mahina niyang sinabi, “Kung hindi, paano na ako? Kapag nagkaproblema ang gold master ko, sino pa ang mag-aalaga sa akin?”Muling kumunot ang noo ni Karylle. “Ang lalaking ito, talaga namang nakakainis!”Mabilis niyang binawi ang kamay niya at bahagyang nataranta. Dalawang salita lang ang nasabi niya bago tuluyang umalis, “Paalam.”Walang ibang sinabi si Karylle.Hindi siya sinundan ni Mr. Handel, bagkus ay napangiti ito at tumawa ng mah
Biglang bumagsak ang atmospera sa loob ng kwarto! Hindi mapigilan ni Bobbie ang panginginig ng kanyang katawan! Pakiramdam niya ay sobrang lamig sa buong katawan niya.Hindi alam ng iba, pero alam ni Harold na seryoso si Alexander sa pagkakataong ito!Hindi kailanman ipinagpapaliban ni Alexander ang mga meeting at laging tinutupad ang kanyang mga sinabi, pero paulit-ulit siyang gumagawa ng eksepsyon para kay Karylle!Magaling si Alexander, sobrang galing!"Hanapin mo 'yang card."Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Bobbie, dahil kung sadyang ipinakita ni Alexander iyon, sigurado siyang may ilan na pwedeng mag-verify. Kung hindi iyon kay Karylle, parang sampal sa mukha. Kung i-check, siguradong account iyon ni Karylle, at malinaw na mas marami pang ginagawa si Mr. Sanbuelgo ngayon...Wala na siyang ibang masabi, kaya sumagot na lang siya nang magalang, "Opo."Nang makita ni Harold na hindi na muling nagsalita, umalis na siya.Maganda ang mood ni Alexander ngayon, at pati mga empleyado ng
“Set na ba lahat?” Tanong ni Karylle na halatang kampante.“Yeah, sabi niya halos tapos na ang proseso. Pwede nang gawin ang hearing sa makalawa. Tanungin ka kung libre ka, pero kung hindi, pwede naman daw ipagpaliban.”“Makalawa? Pwede naman.”Pagkatapos maayos ang mga bagay na ito, pupunta na siya sa Lin’s.Lahat ay kaya na niyang harapin ng maayos.“Wow! Swerte ko talaga sayo, sis! Mahal na mahal kita!” ani Nicole, sabay halik ng dalawang beses sa cellphone.“Kadiri,” natatawang biro ni Karylle. “May iba pa ba?”“Wala na. Dapat magpahinga ka na.”“Hmm.”Samantala, sa Weibo, muling umingay ang balita, at maraming tao ang nagsimulang mainggit kay Karylle.Angry Birds: [Grabe, inggit na inggit ako kay Karylle. Kalalabas pa lang sa divorce niya, may bago na agad na boss na sobrang bait sa kanya. Sobrang effort pa, may nakita na ba kayong ibang babae na pinost ni Mr. Fu sa Weibo niya?]Iris Fan Girl: [Oo nga! Ang galing talaga ng idol ko! Tahimik pero nakuha niya ang puso ni Mr. Fu. Gra
“Hindi pwede.” Determinado ang boses ni Harold. “Hindi maayos ang paggaling ng katawan mo.”“Okay lang. Kailangan ko na lang magpalit ng benda regularly sa bahay. Huwag mo nang masyadong isipin ako. Ayos lang ako, Harold. Salamat.”Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Salamat? Bakit?”“Salamat kasi inaalala mo ako. Napaparamdam mo sa akin na hindi ako nag-iisa. I feel so warm dahil sayo. Masaya ako na nakilala kita.”Bahagyang natigilan si Harold sa sinabi ni Adeliya. Napunta siya sa coma dahil sa kanya, at ngayon, naospital siya ulit dahil dito—halos bumalik pa ang dati niyang kondisyon. Pero… nagpapasalamat pa rin siya?Sa puntong iyon, medyo nagulo ang isip ni Harold. “Hintayin mo ako, pupunta ako sa ospital ngayon.”Biglang lumakas ang saya sa puso ni Adeliya. Pupunta siya?!Pero agad niyang pinigil ang sarili at tumanggi, na para bang napaka-sensible niya. “Harold, sabi ko naman, maliit na problema lang ito. Hindi naman kailangang mag-abala ka. Ang dami mo pang trabaho, at may n
Sa pagkakataong ito, hindi na naisipan ni Karylle na umupo sa likod. Diretso siyang umupo sa passenger seat sa unahan.Bahagyang dumilim ang mukha ni Harold, pero wala siyang sinabi.Mahaba ang biyahe ngayon, kaya pagkapasok pa lang ni Karylle sa kotse ay pumikit na siya para subukang matulog.Ngunit ilang saglit lang, nag-vibrate ang kanyang cellphone. Binuksan niya ang Telegram.May group chat iyon nila ni Nicole at ni Roxanne.Nicole: En, kasama mo ba ngayon si Harold?Napakunot ang noo ni Karylle. May nakakita na naman ba sa amin at ipinost online?Karylle: Oo, bakit?Roxanne: Bakit kayo magkasama? Work ba?Karylle: Oo, pupunta kami ngayon sa Rosen Bridge. May kailangan lang asikasuhin.Roxanne: Rosen Bridge? Ang layo niyan ah. Kayo lang dalawa?Nicole: Putik! Totoo nga! Hindi pala ako niloko ng hayop na 'yon!Kasunod nito, nag-send pa si Nicole ng picture na halatang may inis na caption.Roxanne: ???Karylle: ???Karylle: Kasama rin si Bobbie, FYI.Patuloy lang sa pagta-
Nagsimulang ilapag ng mga waiter ang mga pagkain sa mesa. Dahil naka-reserve na ito ni Bobbie bago pa man sila dumating, puwede na agad silang kumain pagkaupo.Pagbalik ni Bobbie matapos i-park ang sasakyan, agad niyang napansin ang seating arrangement nila. Napahinto siya at saglit na natigilan.Bigla niyang naisip, Aba, parang ayoko nang lumapit.Kabisado na niya ang mood ni Mr. Sanbuelgo. Sa tingin pa lang niya, alam niyang ayaw na ayaw ng boss niya na makisalo siya sa upuan ngayon. Ramdam niyang pinipigilan pa nito ang sarili.Pero bago pa siya makapagdesisyon kung babalik na lang siya sa sasakyan o tuluyan nang lalapit, nagsalita agad si Roy—na para bang palaging sabik sa gulo at hindi natatakot sa drama.“Bobbie, halika na! Umupo ka na, mabilis lang 'to. Kain lang tapos alis agad, time is tight and the task is heavy!” nakangising sabi nito.Napabuntong-hininga si Bobbie. Aba, kung hindi ba naman ako iniipit nito...Malinaw na si Roy ay nagpapasaya lang at sadyang ginagatungan an
Sa kabila ng lahat, nanatiling mabigat ang loob ni Karylle.Ang Rosen Bridge ay hindi ganoon kalapit. Bagama’t nasa loob pa rin ito ng Lungsod B, matatagpuan ito sa isang maliit na lalawigan na kailangan pang tawirin mula sa isang urban area papunta sa isa pa.Ibig sabihin, kung aalis sila sa hapon, malamang ay gabi na bago matapos ang inspeksyon, at posibleng kailanganin pa nilang mag-overnight doon.Dahil dito, naramdaman ni Karylle ang isang hindi maipaliwanag na inis.Pero dahil ito ay tungkol sa trabaho at bahagi ng kanyang tungkulin, wala siyang magawa kundi lunukin ang nararamdaman. Hindi siya pwedeng magpadala sa emosyon o ihalo ang personal sa propesyonal. Kapag ginawa niya iyon, tiyak na iisipin ng iba na isa siyang maliit at pihikang tao. Sa kasalukuyang kalagayan niya—na pilit bumabangon muli para makuha muli ang kontrol sa Granle—hindi siya puwedeng magkaroon ng kahit kaunting kapintasan.Lalo na ngayong ang proyektong ito kasama si Harold ay isa sa pinakamahalaga sa kany
Itinutok ni Harold ang kanyang mata kay Karylle, kahit hindi siya nagsalita, ramdam pa rin ni Karylle ang matinding ironiya sa mga mata nito.Hindi pinansin ni Karylle si Harold at sa halip ay tumingin siya sa namumuno ng planning department na nagsalita."Ba't ninyo gustong magpalit ng trabaho?" tanong ni Karylle.Agad na sumagot ang head ng planning department, "Ganito po kasi, magkaibang mga kalakasan ng bawat isa, at ang cooperation plan po ay nagbago, kaya't pinili namin ang mga posisyon na akma sa amin."Isang matalim na tingin mula kay Harold ang tumama sa manager ng planning department, at malamig niyang tanong, "Ano ang resulta?"Dali-daling tumingin ang manager kay Karylle, hindi niya kayang tumingin kay Harold. Nang makita niyang nakasimangot si Karylle, agad siyang kinabahan.Naku!Pumait ang kanyang pakiramdam. Akala niya na ang mga pagbabago ay makakatulong para magustuhan siya ni Karylle at Harold, pero ngayon, parang napaglaruan lang siya ng sarili niyang kakulangan at
Napakunot ang noo ni Adeliya. “Alam ko,” maikli niyang sagot.Ayaw na sana niyang magtiwala sa taong iyon, pero hindi na rin niya kayang maghintay pa.Nang makita ni Andrea na naging mas mahinahon na si Adeliya, tumango ito. “Sige, hintayin na lang muna natin ang balita. Pag naayos na ang lahat, makakalabas na tayo agad ng ospital.”Tumango si Adeliya. “Hmm.”Mabilis lumipas ang araw, pero hindi alam kung ilang tao ang hindi nakatulog nang maayos.Si Karylle, ilang ulit nagising sa kalagitnaan ng gabi. Halatang hindi maganda ang lagay niya, at kung wala siyang alarm kinabukasan, siguradong malalate siya.Nang lumabas si Nicole sa kwarto, nadatnan niya si Karylle na kakatapos lang sa banyo. Ngumiti siya at kinawayan ito, “Morning, baby~”Pinilit ngumiti ni Karylle. “Morning. Mauna ka na maghilamos, ako na maghahanda ng breakfast.”Umiling si Nicole habang pinapakita ang hawak niyang cellphone. “No need, I already ordered. Papadeliver ko na lang.”Tumango si Karylle. “Okay, sige, mag-ay
"Mukhang gano'n na nga." Walang pag-aalinlangang sabi ni Jerianne, habang ang kanyang mga mata ay naglalaman ng malalim na pag-unawa. "Kung may ganitong tensyon sa lumang mansyon ng Sabuelgo family, malamang maraming hindi pagkakaunawaan at tampuhan sina Harold at Karylle."Napakagat-labi si Reyna, hindi alam kung ano ang sasabihin.Hinila siya ni Jerianne palapit at niyakap. "Anak, huwag mong pilitin ang sarili mong mag-isip ng kung anu-ano. Kung kaya mong ipaglaban, ipaglaban mo. Pero kung hindi na talaga kaya, matutong bumitaw. Yung paulit-ulit kang nasasaktan pero ayaw mong pakawalan—hindi ikaw 'yon. At ayokong mas lalo ka pang masaktan."Nanginginig ang mga labi ni Reyna, at dama niyang pati ang ina niya ay gusto na siyang sumuko.Pero hindi niya kaya.Napakabuting lalaki ni Harold...Sa isip niya, si Harold pa rin ang laman—ang pagiging maayos nitong tingnan, ang diretsong kilos, ang tapang, at ang matikas nitong tindig.Hindi niya matanggal sa isipan ang lalaki. Ang bigat ng pa
Napatawa si Karylle sa sinabi ni Nicole. “Grabe ka, hindi naman lahat ng lalaki ay scumbag. Marami pa rin diyan ang matinong tao.”Napabuntong-hininga si Nicole. “Well, sa panahon ngayon? Ilan ba talaga ang kagaya ni Christian? Sabihin mo nga, gaano karami sa kanila ang totoong maaasahan?”Biglang naging kumplikado ang tingin ni Karylle. Tahimik lang siyang napatingin sa malayo, pinipigil ang sarili. Hindi siya sumagot, bagkus ay pinagdikit lang niya ang mga labi at ibinaling ang tingin.Napansin agad ni Nicole ang pagbabago ng mood ng kaibigan. Parang nalamlam na naman si Karylle. Agad siyang natauhan—mukhang hindi niya dapat binanggit si Christian. Alam niyang may matinding guilt si Karylle kay Christian, lalo na’t may utang na loob ito sa lalaki.“Ay, sige na nga, huwag na natin pag-usapan ‘yan. Manood na lang tayo ng TV, gusto mo?” alok ni Nicole, pilit binabago ang tema ng usapan.Tumango si Karylle. “Sige.”Sa totoo lang, wala talaga siyang gana manood, pero dahil kay Nicole na
Hindi nagsalita si Harold, bagkus pinili niyang manahimik habang mariing pinipigil ang anumang emosyon.Ngunit kahit wala siyang sinabi, ramdam pa rin ng lahat ang bumabalot na lamig sa kanyang paligid, lalo na sa mga mata niyang tila nagyeyelong titig. Kitang-kita—masama ang timpla niya.Lalong nataranta si Lady Jessa, “Karylle, ikaw...”Nabitin ang sasabihin niya, tila nag-aalangan kung dapat pa ba siyang magsalita. Wala na siyang nadugtong pa.Sa kabilang banda, si Karylle ay medyo kalmado na rin sa mga sandaling iyon. Pinilit niyang ngumiti, at mahinahong nagsalita, “Grandma, huwag ka nang mag-alala sa akin. I'm really okay.”“Paano naman ako ‘di mag-aalala, Karylle? Kita mo naman ang sarili mo. Kung gusto mo, bumalik ka na dito. Sabihan mo si Roy na ibalik ka muna. Palalabasin ko na yang batang ‘yon—tayo muna ang mag-usap bilang apo’t lola, okay?”Bahagyang tumango si Karylle. “Grandma, okay lang po talaga ako. May mga kailangang asikasuhin sa trabaho. Pupunta na lang po ako sa i
At gaya ng inaasahan, agad na tumigil si Karylle nang marinig ang sinabi ni Roy.Mabilis niyang ipinarada ang sasakyan sa tabi ng kalsada, malapit kay Karylle. Bumaba ng bahagya ang bintana at tumingin siya sa dalaga. “Si lola lang kasi ang nag-aalala talaga,” paliwanag niya. “Ayaw niyang mapabayaan ka, kaya pinakiusapan niya akong sunduin ka. Please, sakay ka na. Kung hindi ka sasama, lalo lang siyang mag-aalala.”Hindi agad nagsalita si Karylle. Kunot ang noo niyang tumingin sa loob ng sasakyan, at nang masigurong si Roy lang talaga ang laman niyon, bahagyang lumuwag ang ekspresyon niya.Pero tumanggi pa rin siya. Maingat at malamig ang boses niya nang magsalita, “Sabihin mo na lang kay lola na sinundo mo ako at nakauwi na ako. Hindi ko na ikukuwento ‘to.”