Bahagyang ngumiti si Adeliya, "At ang tatay mo, ang aga niyang namatay. Hindi mo ba naiisip na malas ka kaya nangyari iyon?""Nung una, malusog naman siya. Bakit bigla siyang nagkasakit nang malala? Paano siya biglang inatake sa puso? Hindi naman siya nagkaroon ng atake dati, di ba? Karylle, hindi mo ba naiisip na ikaw ang malas?"Nanlamig ang buong katawan ni Karylle, at maputla na rin ang kanyang mukha.Hindi niya pinaniwalaan ang mga sinasabi ni Adeliya na siya ang dahilan ng pagkamatay ng kanyang ama, pero…Hindi niya alam na ganito pala ang tunay na ugali ng pamilya ng kanyang tiyo noon, lagi siyang nagtitiwala sa kanila.Pero ngayon, habang iniisip niya, malusog naman ang kanyang ama noon, paano siya biglang nagkasakit? Hindi man lang siya nakauwi para makita siya sa huling pagkakataon, tapos wala na siya…Ngumiti lang si Adeliya at hinaplos ang balikat ni Karylle, "Karylle, wala kang makakapitan sa buhay na ito, iniwan ka ng mga kamag-anak mo, itinapon ka ng asawa mo. Isa kang
Noon, ang gusto lang ni Karylle ay tahakin ang sariling landas, bawiin ang pamilya Granle, at hindi hayaang masayang ang pinaghirapan ng kanyang ama.Pero ngayon, napagtanto niyang hindi nga dahil sa sakit kaya namatay ang kanyang ama!Kung si Lucio at ang iba pa ang may kagagawan nito, siguradong ipapakulong niya sila nang personal! Wala siyang palalampasin!Huminga nang malalim si Karylle. Mukhang kailangan pa rin niyang bumalik sa pamilya Granle, pero hindi ngayon.Nag-drive siya diretso papunta sa law firm. Nang makita ng mga abogadong naroon ang seryoso niyang itsura, walang naglakas-loob na bumati sa kanya. Pati si Dominic, tahimik lang ngayon.Nakita siya ni Layrin at tinanong, "Anong nangyari sa’yo? May problema ba sa J Temple?"Alam ni Layrin kung bakit niya dinala kaninang umaga ang matandang babae sa J Temple.Umiling si Karylle, "Wala naman.""E bakit ang bigat ng itsura mo?" Tumayo si Layrin, kumuha ng baso ng tubig at iniabot kay Karylle.Kinuha iyon ni Karylle, pero hin
Natauhan si Karylle at tumingin sa pinto, "Pasok."Mabilis na bumukas ang pinto, at nakatayo roon si Dominic, nakangiti kay Karylle, "Boss Iris, may ilang tanong lang ako."Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Karylle, "Umupo ka."Ngumiti si Dominic at lumapit. Kapag siya’y nakangiti, para siyang simoy ng hangin sa tagsibol, nagbibigay ng mainit at maliwanag na pakiramdam, na nagpapadama sa mga tao na madali siyang lapitan.Inabot ni Dominic ang lahat ng mga notes at materyales sa kamay niya kay Karylle, "May kinuha akong kaso kamakailan, at akala ko madali ko itong mapapanalo. Pero ngayon, biglang may inilabas ang kalaban na mas mahirap na ebidensya, kaya hindi ako makahanap ng butas para makalusot. Paki-check naman."Hindi na siya nagdagdag pa ng salita. Kitang-kita naman kasi ang galing ni Karylle sa lahat.Tiningnan ni Karylle ang mga impormasyon sa kamay niya. Sa mga sandaling ito, kontrolado na niya ang kanyang emosyon at kalmado na ulit.Sinamantala ni Dominic ang pagkakataon na t
Tiningnan ni Karylle ang kanyang telepono at sa numero na naka-display, biglang tumindi ang lamig sa kanyang mga mata. Pero sa sumunod na sandali, sinagot na niya ito."Uncle Lucio."Sa dalawang salitang iyon, ang boses niya ay kalmado, halos walang emosyon.Noong una niyang tinatawag ang dalawang salitang ito, ramdam niya ang pagiging malapit nila ni Lucio, na para bang siya ang tunay niyang ama.Pero ngayon...Isa na lang itong karaniwang pangalan, na para bang may dalang kabigatan ang mga salitang iyon!Hindi niya pa nakita ang ganitong klaseng tiyuhin.Ang nasa kabilang linya ay agad na ngumiti at nagsabing, "Karylle, nasa trabaho ka pa ba? Baka naistorbo kita?"Si Lucio ay kasing-plastik pa rin tulad ng dati, na para bang wala pa ring nagbago.Siguro ganito siya upang magmukhang malapit pa rin sila? Sa tuwing nangyayari ito, nararamdaman ni Karylle na parang duguan ang puso niya. Mula nang lumipat si Lucio sa kanila, nagsimula na siyang magplano laban sa kanya at sa kanyang ama.
Lahat ay nagulat at tumingin sa kanya, "Totoo ba? Ano ang sinabi ni Iris?"Ang lalaking abogado sa tabi niya ang unang nagtanong.Ngumiti si Dominic, "Sabi niya, tamaan daw ang ahas sa pitong pulgada, hindi ko natumbok ang pinakapunto.""Ano ang pinakapunto?" tanong agad ni Michaela.Ngumiti lang si Dominic at binuklat ang kanyang sulat-kamay, itinuro ang ikapitong punto, at malalim na huminga, "Dito ko na nga isinulat ang puntong ito, pero hindi ko pa rin ito nakita nang buo, lalo na ang mas malalim na detalye. Ang kalaban ay handang-handa, pero kahit gaano pa sila kahanda, lumabag pa rin sila sa mga patakaran. Parang nagpasikot-sikot lang ako sa sarili kong problema."Nakatingin na rin ang mga tao sa paligid niya sa ikapitong punto, at nag-iba ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, "Talagang iba ka, Iris."Sa totoo lang, lahat ng abogadong nagtatrabaho dito ay pawang mga super elite lawyers, at hindi na kumuha pa ng maraming abogado si Layrin. Anim lang silang lahat, pawang kilalang
Bagaman hindi natuwa si Lucio, wala siyang sinabi. Umupo siya sa harap ni Karylle at ngumiti nang magiliw, "Karylle, bakit ka naging direkta noong nag-divorce ka? Bakit hindi mo naisipang sabihan si Uncle mo? Kung may hindi ka gusto, puwede kang suportahan ni Uncle."“Suporta?”Noong gusto niyang mag-divorce, ginawa niya ito nang lantaran, halos gusto niyang malaman ng buong bansa, kahit buong mundo. Nandoon siya sa kasiyahan noon. Kailangan pa ba talaga niyang iparating iyon?Ngayon, halatang ayaw ni Lucio na lumala ang sitwasyon sa kanilang dalawa, kung hindi, hindi siya magsasalita nang maayos at yayain siyang bumalik.Naisip niyang may dalawang dahilan ito.Una, baka natatakot siya na suportahan siya palagi ng lola niya at hindi mabigyan ng pagkakataon si Adeliya. Napakalakas ng lola niya.Pangalawa, dahil Iris pa rin siya. Kung galitin talaga niya ito, puwede siyang makipag-cooperate sa mga kalaban ng pamilya Granle at magsampa ng kaso, at sa kakayahan niya, hindi niya alam kung
Karylle napangisi sa loob-loob niya. Alam niyang ayaw ni Lucio na pumunta siya sa lugar kung saan siya magaling.Gaya ng inaasahan, ipinahayag niyang gusto niyang bawiin ang Granle family ngayon, pero hindi talaga niya nais na kunin ito agad. Napirmahan na ang kontrata, at mahihirapan nang bawiin iyon ng matanda.Bukod pa riyan, nung umalis ang kanyang ama, hindi naman ito nag-iwan ng will. Bilang nakatatandang kapatid ng ama niya, may karapatan din siyang magmana.Kaunti lang ang shares niya noong una, kaya siya pumirma.Ang gusto niyang makuha ay hindi lang ang sarili niyang shares, kundi lahat ng shares ng pamilya ni Lucio!Gusto niyang tanggalin ang mga maskara ng tatlong ito at paalisin sila sa Granle Group nang may kahihiyan!"Sige po, uncle, tuloy niyo."Si Adeliya at Andrea ay tahimik lang. Sa ngayon, naniniwala sila kay Lucio. Sigurado silang may dahilan siya para gawin ito.Huminga nang malalim si Lucio at nagsalita, "Karylle, alam mo naman siguro na ang pinaka-kailangan ng G
Ngunit kahit pa siya ang chairman, wala talagang natatakot sa kanya.Mula pa noong siya ang namuno sa kumpanya, pabagsak na ang takbo nito. Wala siyang sapat na kakayahan, at kung hindi siya mapapalitan, malamang ay tuluyang babagsak ang pamilya Granle.Marami na ang umaasa na si Karylle ang maupo bilang chairman.Sa huli, si Karylle ang anak ng dating chairman—parehong matalino, parehong may kakayahan.Gumaganda ang pakiramdam ni Santino habang iniisip ito, kaya agad siyang nagsalita muli. "Ngayong nasa estado ng suspensyon si Miss Granle, hindi ko maintindihan kung bakit patuloy siyang gumagawa ng hakbang para sa kumpanya. Hindi ba niya naisip na magkakagulo ng ganito?"Huminga siya nang malalim, pinigil ang emosyon,
Gustong magsalita ni Karylle, ngunit nagdalawang-isip siya at hindi na itinuloy. Sa mga sandaling iyon, tila hindi niya kayang ipaliwanag ang nangyari.Pinipigil ni Nicole ang pag-aalala sa kanyang puso at malungkot na sinabi, "Oo... Pagkatapos uminom ni Karylle, nawalan siya ng kontrol sa sarili at nabangga ng kotse."Namamaga at namumula ang mga mata ni Roxanne. Hindi siya makapagsalita at tahimik na nakayuko sa isang sulok.Nanlumo si Jayme, namutla ang kanyang mukha. "Ano ang sinabi ng doktor?" Wala nang nagawa ang lahat kundi sabihin ang totoo.Napasinghap si Jayme at napaatras ng dalawang hakbang.Vegetative?Ang ganitong kondisyon ay parang naririnig lang mula sa malayo. Hi
"Anong sinabi mo sa kanya? Bakit mo siya inasar!"Binuka ni Karylle ang kanyang labi, pero wala siyang masabi sa sandaling iyon.Napansin ni Nicole na may hindi tama, kaya agad siyang lumapit at hinila si Roxanne palayo, "Roxanne, kalma ka muna. Ano bang nangyari?"Pumikit si Karylle, at puno ng pagsisisi ang kanyang mukha, "Kasalanan ko."Naguguluhan si Nicole, "Karylle?"Hindi na pinansin ni Karylle ang anumang tanong at agad na humarap sa mga kaibigan ni Christian. Tanong niya nang may pag-aalala, "Kumusta na siya?"Napabuntong-hininga ang isa sa mga lalaki, "Kanina, nag-iinuman kami, tapos napunta ang usapan sa mga taong gusto namin. Tahimik lang si Christian, umiinom mag-isa.
"Kaya… hinayaan na lang siya ng lahat, pinabayaan siyang gumawa mag-isa. Hindi ko inasahan na ganito kapangyarihan si Karylle at nagawa niyang maging napakaganda ng plano."Kahit ayaw niyang aminin, ito na ang katotohanan. Ano pa ba ang puwede niyang ikaila?Bukod dito, hindi naman talaga sikreto ang lahat ng ito. Siguradong malalaman din ni Harold.Tahimik pa rin si Harold.Medyo nag-panic si Adeliya kaya muling nagsalita, "Makikita sa mga nakasaad sa kontrata na sadyang ginawa ito para hasain ang kakayahan ni Karylle. Pinagkaloob ng Handel family ang lahat, pati ang napakalaking puhunan. Ang lahat iniisip na imposible ito, pero hindi ko akalaing..."Sa puntong ito, hindi niya alam kung ano pa ang idadagdag.Pero sinadya niya ang lahat ng ito at nasabi na niya ang kailangang sabihin.Ngayon, titignan niya kung papayag si Harold na tanggapin ang plano at palitan si Karylle ng mas may karanasan.Bahagyang sumikip ang mga mata ni Harold, saka siya tumingin kay Adeliya. "Ibig sabihin, gus
Bahagyang nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. Hindi sila masyadong nakakain kanina, tapos gusto pa siyang pauwiin ngayon?Tama lang, kung hindi siya biglang sumulpot sa kanto para hintayin si Harold, matagal na silang naghiwalay ng landas. Walang dahilan para ihatid pa siya nito. Hindi niya dapat pinilit ang sarili na maging sakim.Tumango na lang si Adeliya, “Sige, pero may sasabihin lang ako tungkol sa kompanya.”Tumingin si Harold sa kanya, at nang makita nitong wala siyang balak gumalaw, malamig niyang sinabi, “Yan ba ang pag-uusapan natin?”Bahagyang nagbago ang mukha ni Adeliya, agad siyang natauhan at nahihiyang sinabi, “Tara na, doon na lang sa kotse.”Hindi sumagot si Harold at nagpatuloy lang sa paglalakad.Napatingin si Karylle kay Alexander, at halatang nagtataka ang kanyang mga mata: Ito ba ang palabas na sinasabi mo? Pero kung pupunta lang sila sa kotse, ano pa ang makikita natin?May mahinang ngiti si Alexander sa kanyang mga labi, at bumulong siya, “Kotche ni Adeliy
"Karylle, ipapangako mo ba sa kanya?""Karylle, nakainom ka ba ng sobra?"Iba ang tono ni Christian ngayon—wala ang karaniwan niyang banayad at pino na boses."Karylle, sagutin mo ako... Gusto mo ba si Alexander?"Napamulagat si Karylle. Hindi niya kailanman nagustuhan si Alexander, at wala rin siyang balak na pumayag sa kanya.Pero sa paraan ng pagsasalita ni Christian, tila iniisip nitong nagsisinungaling siya.Saglit siyang tumigil, nag-isip, at sa huli'y sumagot, "Oo."Parang sinaksak ang puso ni Christian; dama niya ang matinding sakit.Alam niyang lantaran at garapalan ang panliligaw ni Alexander kay Karylle. Bagamat medyo hindi siya komportable dito, inisip niyang kararating lang ni Karylle mula sa masakit na hiwalayan at malabong pumayag ito sa panliligaw ni Alexander. Kaya naman hinayaan na lamang niya.Ngunit ngayong muli niyang nakita ang dalawa na magkasama nang paulit-ulit, at nagtrending pa sa Weibo ang tungkol sa kanila, hindi na niya kayang magpanggap na ayos lang siya
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n