Kabanata 0003

Kinailangan pang ilang beses na lumunok ng laway si Alyson para tanggalin ang nakabarang bikig sa kanyang lalamunan.

"Huwag ka ngang mag-alala, Geoff, hinding-hindi ko dudungisan ang apelyido mo. Kung mamamatay man ako, hindi na kita idadamay. Lalayo na rin ako sa'yo after ng annulment."

Pinagtaasan siya ni Geoff ng kilay nang marinig iyon. Hindi mahulaan ni Alyson kung galit ba siya o hindi dahil hindi siya familiar sa emosyon ni Geoff.

"Totoo ba iyang sinasabi mo? Baka nasasabi mo lang iyan ngayon tapos hindi mo naman kayang panindigan sa huli? Kainin mo lang?"

Batid ni Geoff na madalas labanan ni Alyson at salungatin ang anumang gusto niya. At ngayon na pumapayag ito, napuno ng pagdududa ang isipan niya. Kakaiba iyon. Napaka-imposible rin.

"Hindi mo kailangang magpanggap, Alyson. Okay lang na ipakita mo kung sino ka talaga."

Pilit na ang naging ngiti ni Alyson. Kung pwede lang isumbat niya rito ang mga ginawa niya para maging mabuting asawa ay ginawa niya na sana. Sobrang laki ng nawala sa kanya at kinailangan niya 'ring magsakripisyo pagka-graduate niya ng college para lang ganito ang maging trato nila sa kanya. Gusto man niyang gawin iyon ngunit ayaw niya ng humaba pa ang usapan nilang dalawa.

"Hindi ko iyon kailangang gawin—"

"Kilala kita, Alyson!" dumadagundong ang boses ni Geoff sa loob ng apat na sulok ng silid.

Dumilim pa ang hilatsa ng mukha nito habang hindi maikakaila ang panlilisik ng mga mata. Ilang sandali pa ay binalot na iyon ng sarkasmo.

"Ang galing mo pa namang umarte—"

"Kung magaling akong umarte, pasensiya ka na ha at nakuha kita nang dahil sa pag-arte ko."

SA UNANG pagkakataon ay nakita ni Alyson ang pagkapikon ng mukha ni Geoff. Madalas niya itong makita na walang emosyon pero ngayon ay mas malinaw na nakita ng mga mata niya ang galit nito sa sinabi niya. Habang nakatingin siya dito ay naramdaman ni Alyson ang sobrang kasiyahan. Pakiramdam niya pa ay nanalo siya.

"Alyson..." magkadikit ang ngiping usal ni Geoff, ilang beses itong umiling. Dismayado sa asawa.

"Maghihiwalay din naman tayo, bakit pa tayo magpapanggap na okay tayo sa isa't-isa? Hindi ba iyan ang gusto mo? Ang maging balahura ako? Heto na iyon. Ano nasasaktan ba kita? Ha?"

Naghiwalay ang labi ni Geoff sa pagkagulat. Hindi siya makapaniwala na may itinatago pa lang gaspang ng ugali si Alyson. Ang buong akala niya ay madali lang niya itong mauuto dahil mabait ito noon at halatang mahal na mahal siya. Walang imik at palagi nitong ibinibigay ang lahat ng gusto niya.

"Oo nga pala, basta siguraduhin mong wala tayong magiging problema sa process ng annulment papers natin!" matabang ang tono na panduduro ni Geoff kay Alyson.

Napaatras ng ilang hakbang si Alyson nang makita ang diklap ng galit ni Geoff sa nagbabagang mga mata. Nanlamig na ang dalawang palad niya sa takot. Walang humpay na tumahip sa kaba ang kanyang dibdib.

"Ano ang pumasok sa isip mo at bigla ka na lang pumayag sa annulment?! Sagutin mo ako!"

Umurong na roon ang dila ni Alyson. Hindi na alam ano ang isasagot sa asawa.

"Sumagot kang babae ka! Ano ang plina-plano mo laban sa amin? Kilala kita. Hindi ka basta papayag nang ganun na lang! Anong plano mo?!"

Hinablot ni Geoff ang buhok ni Alyson dahilan para mapatingala ang babae. Napakislot na siya nang patuloy pang dumiin ang hila ng palad nito sa anit niya. Pakiramdam niya ay kaunti pa at mapupunit na ang balat niya sa ulo.

"Aray ko naman, Geoff! Bitawan mo ang buhok ko dahil n-nasasaktan na ako..."

Pinalo-palo niya ang kamay nito pero sa halip na makinig at luwagan iyon ay lumipat lang ang kamay ni Geoff sa leeg ni Alyson para manakal.

"Huwag mo akong sinusubukan. Di mo alam ang kaya kong gawin sa'yo ngayon, Alyson!"

Makailang ulit na sinubukang kumawala ni Alyson sa hawak niya. Ngunit kahit anong subok ay wala. Sa lapit ng katawan ni Geoff sa kanya ay nagawa pa niyang maamoy ang suot nitong pabango. Nang maisip na iba ang amoy noon sa natural na amoy nito, naisip niyang si Loraine na ang bumili noon. Ito ang nagbigay ng liwanag sa kanya upang itulak ng ubod-lakas si Geoff palayo at para makawala sa hawak nito.

"Ano bang problema mo? Ibibigay ko na nga ang gusto mo kung anu-ano pa ang paghihinalang ginagawa mo! Gawain mo kasi ang lahat ng iyon!"

Dikit sa lalamunan na umubo-ubo si Alyson, ilang ulit din na hinihimas-himas niya ang masakit na leeg. Pakiramdam niya kung hindi pa siya nakawala ay tuluyan siyang mawawalan ng hininga hanggang sa mautas. Nanlilisik na ang matang sinipat niya si Geoff na bahagyang na-estatwa sa nagibg reaction niya.

"Akala ko ba gusto mo ng matapos ang lahat? Heto na iyon! Payag na ako. Ano pa bang gusto mo? Ako na nga ang gumagawa ng paraan para wala ng maging hadlang sa binubuo mong bagong pamilya!" hinihingal sa galit na bulalas ni Alyson, "Ano pa ba ang kulang, Geoff?!"

"Tama ka ng iniisip. Gusto ko ng matapos ang annulment natin para maikasal na sa babaeng pangarap kong makasama habang buhay—"

"Iyon naman pala, eh ano pa bang ginagawa mo dito at ipinuputok ng butse mo? Bakit ka narito? Umalis ka na nga! Sa isang araw na lang tayo magharap. Umuwi ka na. Bumalik ka na kandungan ng malanding babaeng iyon!" halos pumutok ang ugat sa leeg na sigaw ni Alyson.

Nagpanting ang tainga at umakyat na sa ulo ang galit ni Geoff nang marinig ang huling sinabi ni Alyson patungkol sa babaeng mahal niya. Walang kahit anong pakundangang malakas na itinulak niya si Alyson, dahilan upang parang kahoy na bumulagta ang katawan nito sa malamig na sahig.

"Wala kang karapatang insultuhin si Loraine sa harapan ko! Sino ka para harapang sabihin iyon? Hindi siya malandi gaya ng sinabi mo. Siya ang unang babaeng minahal ko! Kung ikukumpara ko ang sarili mo sa kanya, walang-wala ka, Alyson! Alikabok ka lang sa talampakan niya."

Nabalot ng poot ang mata ni Alyson. Hindi niya matanggap na sa kabila ng mga sinakripisyo niya at ginawa, ganun lamang pala ang tingin nito sa kanya. Maliit at alikabok lang sa talampakan.

"T-Talaga?"

Dahan-dahang bumangon si Alyson kahit na ang sakit ng kanyang balakang at nais ng mapangiwi.

"Matino siya? Pinagtatatanggol mo siya? Kung matino siyang babae, hindi siya p-papatol sa isang lalake na alam niyang may asawa. Hindi ka niya aakitin—"

"Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na hindi niya ako inakit? Mahal ko siya. Mahal ko ang babaeng iyon!"

Mapang-asar na ngumising parang aso si Alyson. Pinagpag na ang pang-upo upang tanggalin ang kaunting dumi na dumikit doon.

"Oh? Okay. Bakit hindi ka pa umuwi?"

Muli na naman siyang sinakal ni Geoff. Hindi na nito napigilan ang sarili. Napaatras na si Alyson. Hindi niya magawang magsalita sa higpit ng hawak nito sa kanyang leeg. Galit na galit ang mga mata ni Geoff na kawangis ng nauulol na aso sa kalye. Mapanganib. Walang ayos na idudulot.

Matagal ng alam ni Alyson na si Loraine ay kababata nito at may nakaraan ang dalawa. Ito kasi ang laging bukambibig ng pamilya ni Geoff na simula pa lang ay may ayaw na sa kanya. Kada may salu-salo ay hindi pwede na hindi nababanggit ang babae. Bingi-bingihan na lang dito si Alyson. Manhid-manhidan. Kunwari ay hindi na lang iyon masakit.

"Hindi ka pa titigil?" nanggigigil na tanong ni Geoff, "Gusto mo talagang pisikal na sinasaktan ka?!"

Unti-unting kinulang si Alyson ng oxygen sa katawan. Mapait siyang lihim na ngumiti habang may ilang butil ng patak ng luhang bumagsak sa mata. Kung iyon na ang katapusan niya, kung sa mismong palad ng asawa siya malalagutan ng hininga, malaya at maluwag sa dibdib niya itong tatanggapin. Wala rin siyang pagsisisihan. Marahil ay hanggang doon na lang ang kanyang buhay.

"Pasalamat ka na may natitira pa akong kaunting awa sa iyo. Hindi ko dudungisan ang palad ko para kunin ang walang kwentang buhay mo. At ayaw din kitang mamatay dala ang apelyido namin sa kabilang buhay!"

Nanginginig ang mga tuhod ni Alyson nang bitawan ni Geoff ang leeg niya. Napalugmok na siya sa sahig habang hinihimas ang leeg. Alam niyang nagkaroon ng bakas ng mga daliri ng asawa niya iyon pero hindi niya ito pinansin. Nanlalabo ang paningin na tiningnan niya si Geoff na pamartsa ng humahakbang papaalis ng silid.