NANG makita ni Brooke na ibinaba ng babae ang hawak nitong puting towel na nasa gitna ng kotse niya at kotse ng kalaban ay mabilis niyang inapakan ang gas ng kanyang kotse. Lihim siyang napangiti nang manguna siya sa kalaban sa sandaling iyon. Pilit nitong humahabol sa kanya pero hindi niya ito pinagbigyan. Ayaw kasi niyang matalo. Ayaw din niyang mawala ang kotse niya sa kanya. Ang kotse kasi ni Brooke ang ipinusta niya sa karerang iyon. At kapag natalo siya sa karerang iyon, mawawala sa kanya ang kotse niya. Magtataka ang Papa niya kung bakit wala siyang kotse at doon nito malalaman na nakipagkarera na naman siya.At kapag nalaman ng ama na nakipagkarera na naman siya ay for sure abot-abot hanggang langit ang sermon ang matatanggap niya mula rito. And worse ay baka grounded na naman siya. Dalawang linggo na namang walang cellphone, walang internet, confiscate ang ATM, debit card at bawal ang lumabas ng bahay. At dalawang linggong boring na naman ang life niya gaya ng nangyari sa ka
ISANG tikhim ang nagpalingon kay Brooke. At nang lumingon siya sa kanyang likod ay nakita niya ang lalaking nag-intrude sa townhouse nina Zarina sa Baguio. She sighed in relief nang makitang may suot na itong damit.He was now wearing a white V-neck shirt and a boxer short. Nakabihis na ito pero hindi pa rin niya maalis ang titig niya sa katawan ng lalaki.Mayamaya ay hindi niya napigilan ang pagkunot ng noo nang mapansin ang pagtaas ng dulo ng labi nito tanda ng pagngisi.“Who really are you? At ano ang ginagawa mo sa townhouse nina Zarina?” tanong niya rito na nakakunot pa rin ang noo.“I’m Seven,” pagpapakilala nito sa kanya. “At sa townhouse ng mga Samonte ako pansamantala tumutuloy habang nagbabakasyon ako dito sa Baguio,” pagpapatuloy nito. “And by the way, Zander is my friend.” dagdag nito. Kilala ni Brooke si Zander. Nakakatandang kapatid ito ni Zarina. “Siya ang nagsabi sa akin na pwede ako tumuloy sa townhouse ng mga ito.”At sa halip na magbigay ng komento si Brooke sa sina
ISANG tikhim ang nagpalingon kay Brooke. At nang lumingon siya sa kanyang likod ay nakita niya ang lalaking nag-intrude sa townhouse nina Zarina sa Baguio. She sighed in relief nang makitang may suot na itong damit.He was now wearing a white V-neck shirt and a boxer short. Nakabihis na ito pero hindi pa rin niya maalis ang titig niya sa katawan ng lalaki.Mayamaya ay hindi niya napigilan ang pagkunot ng noo nang mapansin ang pagtaas ng dulo ng labi nito tanda ng pagngisi.“Who really are you? At ano ang ginagawa mo sa townhouse nina Zarina?” tanong niya rito na nakakunot pa rin ang noo.“I’m Seven,” pagpapakilala nito sa kanya. “At sa townhouse ng mga Samonte ako pansamantala tumutuloy habang nagbabakasyon ako dito sa Baguio,” pagpapatuloy nito. “And by the way, Zander is my friend.” dagdag nito. Kilala ni Brooke si Zander. Nakakatandang kapatid ito ni Zarina. “Siya ang nagsabi sa akin na pwede ako tumuloy sa townhouse ng mga ito.”At sa halip na magbigay ng komento si Brooke sa sina
NAPAHINTO si Brooke sa akmang pagpasok sa kusina nang makita niya do’n si Seven. Gusto sana niyang umatras pero huli na nang makita niyang nag-angat ito ng tingin sa kanya. And he gave her a devilish smile when their eyes met. “Good morning, Brooke.” Bati nito na may ngiti sa labi. “Coffee?” Alok nito sabay taas sa hawak nitong tasa. Isang tango lang naman ang isinagot niya rito sabay iwas din ng tingin. Ayaw niyang tumingin ng deretso sa mga mata nito dahil naaalala na naman niya ang halik na pinagsaluhan nilang dalawa. Ipinilig na lang niya ang ulo at tuluyan na siyang pumasok sa loob ng kusina. At kahit nakatalikod ay ramdam pa rin niya ang init ng titig nito sa kanya. Kumuha siya ng baso at nagtimpla siya ng kape. Do’n sana siya sa kusina magkakape kaso nando’n si Seven kaya napagpasyahan niya na do’n na lang siya sa may sala. Kinuha na rin niya ang bread at mayonnaise bago siya lumabas ng kusina. Dumiretso naman siya patungo sa sala. Umupo siya sa sofa at ipinatong niya ang h
NAMILOG ang mga mata ni Seven ng pag-angat ng kanyang mukha ay nakita niya si Brooke na nakatayo sa may hamba ng pinto papasok sa sala. Mayamaya ay napakurap-kurap siya ng mga mata nang makita ang suot nito sa sandaling iyon. She was wearing a short-short and fitted white sleeveless showing her perfectly body. She had the right curves in the right places. Napalunok siya ng makailang ulit ng tumuon ang tingin niya sa bandang dibdib nito. She’s not wearing a bra kaya bakat na bakat ang nipples nito sa suot nitong sleeveless. Fuck! He felt his cock twitched as the sight of her. Napasandal si Seven sa headrest ng sofa ng maglakad ito palapit sa kanya. She smells so good, too. She smell like a rose and it was addicting. “What are--Hindi na niya natapos ang iba pa niyang sasabihin ng bigla itong umupo paharap sa kandungan niya. “W-what are doing, Brooke?” Hindi niya napigilan ang mapautal, sunod-sunod din ang ginawa niyang paglunok. “What do you think?” Brooke said in seductive voic
IBINABA ni Brooke ang hawak na pocketbook sa kanyang kandungan ng makarinig siya ng kaluskos na nanggaling sa labas ng kwarto niya. Napatingin naman siya sa wall clock na nakasabit sa pader at nakitang ala una na ng madaling araw. Hindi kasi makatulog si Brooke kaya naisipan niyang magbasa ng pocketbook para sakaling antukin siya. Pero masyado siyang nalibang sa pagbabasa kaya inabot na siya ng ala una ng madaling araw.Hindi din napigilan ni Brooke ang mapakunot ng noo ng mapansing gumagalaw ang seradura ng kanyang pinto sa kwarto. Parang may nagbubukas niyon. Kinuha ulit niya ang pocketbook sa kanyang kandungan at inilapag niya iyon sa ibabaw ng bedside table. Pagkatapos ay tinanggal din niya ang suot na reading glass. Bumaba naman si Brooke mula sa pagkakasampa niya sa kama at bago siya humakbang palapit sa pinto ay dinampot niya ang baseball bat na nasa gilid ng kama. Patuloy pa din ang paglangitngit ng seradura ng pinto sa kwarto niya. Mukhang hindi sumusuko kung sino man ang ma
ISINARADO ni Brooke ang sliding window ng kwarto niya nang makitang anumang sandi ay bubuhos na ang malakas na ulan. Mag-a-alas sais pa lang ng gabi pero madilim na ang langit. Kita din niya ang pagliwanang ng kalangitan ng sumilip siya sa bintana sa kwartong tinuluyuan. Naidalangin din ni Brooke na sana huwag nang kumulog at kumidlat. Okay lang sana na bumuhos ang malakas na ulan basta wala lang kasamang kulog at kidlat. May takot kasi siya do'n. Bata pa siya no’ng makuha niya ang takot niyang iyon. Natatandaan pa niya, wala siyang kasama sa bahay no’ng umulan ng malakas. Kumukulog at kumikidlat pa. Iyak siya nang iyak dahil sa takot no’n. Pakiramdam kasi niya no’ng panahon na iyon ay matatamaan siya ng kidlat. At dala-dala na niya ang takot niyon sa paglaki niya. Nababawasan lang ang takot niya kapag may kasama siya. Pero mukhang hindi siya pinakinggan sa hiling niya dahil hindi pa siya tuluyang nakakalapit sa kama niya ng biglang kumulog ng malakas. Bigla naman siyang napaup
DAHIL lagi silang nag-aasaran ni Seven ay nahihiya siyang pasalamatan ito ng personal sa pagpapakalma nito sa kanya kagabi noong takot na takot siya dahil sa kulog at kidlat. At dahil nahihiya siyang pasalamatan ito ay naisip na lang niya na ipagluto ito. It was her way to say thank you to him. At naisipan ni Brooke na ang specialty niya ang iluto--ang adobong manok. Kahit naman na sakit siya ng ulo ng pamilya, marunong naman siya sa mga gawaing bahay. Kaya nga din niyang maglaba ng mga damit niya.Nag-umpisa na din naman si Brooke sa pagluluto ng specialty niya at nakalipas ng ilang minuto ay tapos na din siya. Sumilay ang matamis na ngiti sa kanyang labi ng maamoy ang mabangong amoy ng adobong manok na nanunuot sa kanyang ilong. Bigla din siyang nagutom sa amoy niyon. Mukhang mapaparami siya ng makakain sa sandaling iyon dahil masarap ang ulam.Sinimulan na din ayusin ni Brooke ang mesa. Saktong pagkalapag niya ng bowl na may lamang niluto niya sa mesa nang pumasok si Seven sa