LOGINShare
CHAPTER 30
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ERIN'S POV
"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.
Ngumiti lang ako sa kaniya.
"Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa.
"Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay.
"May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya.
"Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan.
"Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako.
"Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya.
"Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.
Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uusap.
"Buntis pala iyon si Nadia? Hindi mo man lang sinabi!" sabi niya pa.
Ngumiti lang ako. Ayoko sana pag-usapan pa eh.
"Sorry... Eh kasi naman, hindi ako sanay. Okay ka na ba talaga?" seryosong sabi niya.
Ngumiti ako sa kaniya bago nagsalita.
"Actually, hindi pa talaga. Pero magiging okay rin naman ako hindi ba?" sabi ko sa kaniya.
"Oo naman! Ikaw pa ba? Si Erin ka eh!" sabi niya pa.
"Isang shot nga diyan!" dugtong niya
Aangal sana ako pero bigla siyang nagsalita.
"Oh? Huwag mo kong tatanggihan! Napakatagal mong nawala!" sabi niya pa.
Hindi na ko nagsalita pa. Sabagay, wala naman na ang magagalit. Isa pa, ngayon na lang ulit ako mag-iinom ng malaya.
Lumabas kami ng office ko at hinarap ang napaka-ingay na tugtugin. Parang bumalik ako sa dati. Hinayaan kong magpakalunod ako sa alak. Kumuha ako ng yosi bago ko sinindihan iyon.
Nakita ko namang nakangiti lang si Sabbey sa akin. Napaka-drama talaga ng babaeng to. Well, siya kasi yung nakasaksi ng lahat ng paghihirap ko eh.
"Welcome back, Eiss Erin Xcyl Vidales!" sigaw niya pa. Kahit lasing ako hindi ko naiwasan na masaktan.
I forgot. Wala na pala ang Fournier sa pangalan ko. I already signed the paper. Napangiti na lang ako at hinayaan na magpakalunod sa alak.
________________________________
"WHAT?! SERYOSO NA TALAGA GIRL?" gulat na tanong ni Sabbey.
Actually, kararating ko lang galing sa Airline ng La Fournier. As I expected, hindi pa nila alam na hindi na ako ang asawa ng CEO ng Airline nila. Kasi pagpasok ko pa lang doon, may special treatment agad kaya mabilis lang rin akong nakauwi.
"Girl naman! Pwede ka naman dito lang sa Pinas mag-move on eh!" sabi niya pa.
Kahit ako, ayoko sana. Kaso mas makakabuti kung uuwi akong Spain. Alam na rin naman ni Eron to. At support niya pa nga ko. Dito lang kay Sabbey. Mukha iiyak pa ata.
"Alam mo bang natutuwa na ko noong hindi kayo natuloy ni Syd sa Spain? Tapos ngayon aalis ka?" sabi niya pa.
"Sab, maiintindihan mo naman ako di ba?" sabi ko naman sa kaniya.
"Nakakainis ka naman eh! Kaya pala pumayag ka mag-bonding kagabi! Dahil plano mo pa lang umalis!"
Natatawa ako sa kaniya. Hindi naman ako titira doon ng matagal. Hanggang sa maka-move lang ako. Uuwi rin naman ako kapag okay na ko. Well, oo nga medyo matagal siguro. Pero babalik pa rin naman ako dito. This is my hometown.
"Aish! Nakakainis ka talaga! Pasalamat ka love kitang babaita ka! Mag-iingat ka doon ah?" sabi niya at niyakap ako.
Kahit kailan talaga, iyakin tong babaeng to. Nung umalis nga siya hindi ako nagalit eh.
"Ill be back. Naka-usap ko na si Eron. He handle na Starry. So alam mo na?" sabi ko sa kaniya.
"Hay nako, Erin! Tigilan mo nga ko sa pagma-match kay Eron!" sabi niya at umisnob pa.
"Bakit ka ba galit na galit?" Napangiti ako nang magsalita si Eron sa likod ni Sabbey.
Halatang nagulat si Sab at tinignan ako ng masama.
"Oh bakit?" pagmamaldita niya.
"Ikaw pa lugi? Sa gwapo kong to?"
"Yuck! Kabahan ka ng sa sinasabi mo!" sigaw niya kay Eron.
"Bagay kayo..." sabi ko at ngumiti.
"Yuck! No way, Erin! Ayokong maging hipag ka!" sigaw niya na ikinagulat ko.
"So, okay lang sayo na asawahin si Eron?" natatawang sabi ko.
"Napaka-ingay ng bunganga mo. Pwede bang tumahik ka kahit saglit?" sabi ni Eron sa kaniya.
"Edi magtakip ka ng tainga! Problema ko ba yon?"
Napailing na lang ako sa kanila. Masyado silang nagpapahalata na gusto nila ang isa't-isa.
"Nga pala ate, pakisabi kay Shun. Dumalaw siya rito."
"Kapag nagkita kami. For sure naman, sasama sa akin yon pag-uwi ko dito."
"Kailan pala ang alis mo?" tanong ni Sab sa akin.
"By thursday..." sabi ko. Hinahanda ko na ang sarili ko dahil for sure sisigaw yan si Sab.
"WHAT?! SA THURSDAY?! AS IN THIS WEEK?!" sigaw niya. See? Sabi ko na eh.
"Girl! Tuesday ngayon! Oy! Wag kang ganiyan!" sigaw niya pa.
"Sorry na. Eh kasi naman para mabilis ako makauwi di ba?" pagpapalusot ko sa kaniya.
"Argh! Nakakainis ka naman eh! Basta mag-iingat ka doon! Mag-uwi ka ng papa dito ah?" sabi niya pa.
"Anong gagawin mo sa papa?" sabi ni Eron.
"O bakit selos ka?"
"Ilang papa ba gusto mo? Okay na ba si Pope Francis?" tanong ko sa kaniya.
"Gaga! Sa Spain ka! Hindi sa Italy!" sigaw pa niya.
Tumawa lang kami. Ang totoo, hindi ako sa Spain uuwi. Sa France ako ngayon. Doon ang mag-stay ng ilang taon. Ayoko lang sabihin sa kanila dahil marami na namang katanungan sa isip na na kailangan kong sagutin. Nakakapagod lang.
For now, I need to pack my things. Im ready to leave all the pain here. And I hope, I get well soon.
I leave for good. I stay there to start my new life again without Syd, without pain, and my feelings are gone.
Im happy na na-experience ko ang lahat ng iyon, dahil hindi ako magiging matatag ngayon. Mananatili iyon hangga't nabubuhay ako.
Related chapters
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
A WIFE'S BURDEN BLURB
"Oh fuck!" Umiigting ang panga ni Syd habang naririnig ang mga ungol ni Erin mula sa video.Kita nito kung gaano nasasarapan ang dalaga sa pag-roromansa sa kaniya ng isang lalaki."H-hun, l-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." hindi makapaniwalang paliwanag ni Erin habang pinapanood nila ang scandal video niya."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa kaniya."N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid ko siya sa bahay nila! Pero walang nangyari samin--""Oh I see, you're indenial!" nakangiti niyang saad dito."H-hindi ako 'yan! Maniwala ka Syd, h-hindi ko magagawa sa'yo 'yan! May asawa si Nicholai!" mangiyak-ngiyak nito habang kinukumbinsi si Syd na hindi siya ang nasa video."Enough, " ma-awtoridad na utos ni Syd sa kanila na ikinatigil nila. Kita sa mata niya ang galit.Muli siyang humarap kay Erin bago magsalita.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 1
ERIN'S POVMaaga akong nag-ayos para maaga akong makapunta sa Starry Hub. Medyo nakaka-stress lang ang araw na to, bukod sa ang tagal ng asawa ko dumating, nawawala pa ang phone ko.Tatlong taon na rin naman kaming kasal ni Syd. Pero hindi pa kami binibigyan ng anak. Iniisip ko, ano pa nga bang kulang sa akin? Maganda naman ako? Sexy! Mayaman! At higit sa lahat loyal. Well, never naman nagloko ang asawa ko. Kampante ako, sa ganda ko ba naman to? May balak pa siyang magloko?Sa inis ko, inihagis ko ang isang bagay na nahawakan ko. Hindi ko pa rin nahahanap ang phone ko! Alas sais na ng gabi. Bumaba na lang ako sa sala para hanapin si Manang."Madame?" bungad niya sa akin habang may hawak na pamunas."Manang, pakisabi kay Syd nauna na ako. Hindi ko mahanap ang phone ko eh. Pakihanap na lang din please," sabi ko pa bago ako lumakad palabas.Naglakad
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 2
ERIN'S POVNakarating ako sa bahay, tahimik lamang siyang umakyat sa kwarto. Napa-sigh na lang ako. Nakakainis naman kasi!Naabutan ko siyang nag-shower kaya naman pumasok ako doon."Hun..." Niyakap ko siya. Pero mabilis niyang tinanggal ang kamay niya."Naliligo ako, Erin," malamig na sabi niya.Napakagat ako sa labi, hindi ako sanay sa ganito. Lumabas ako, naghanda na rin ako ng damit ko pantulog.Matapos niyang maligo, sumunod ako at naghalf-bath. Tutal ang lagkit ko na. Mabilis lang akong nag sabon bago ako lumabas.Naka-bathrobe ako. Hindi ko na siya pinansin pa, hindi ko ugali ang manuyo sa pangalawang pagkakataon. Once is enough.Nag-blower ako mabilis matuyo ang buhok ko at makatulog na ako. Matapos ko iyong gamitin ay inihubad ko na ang bathrobe. Sanay naman akong nagbibihis sa harap niya at ganon
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 3
ERIN'S POV"Where are you going?" tanong ko kay Syd habang nakadungaw sa kaniya. Nagbibihis siya."May importante akong meeting, Wife."Napataas ang kilay ko, meeting?"Wala akong babae, huwag kang mag-alala uuwi ako na malinis at matino," sabi niya pa at hinalikan ako sa labi."Wala naman akong sinabi na may babaeka ah?" pangungulit ko."Nakataas ang kilay mo, I know you. Nanghihinala ka. Hindi pa sira utak ko para ipagpalit ka sa kahit na sino," sabi niyabago ako hinarap."Huwagkanang mag-alala. This is the meeting only," sabi niya.Nakumbinsi naman ako na pumayag. Wala aman ako magagawa, alangan sumama ako?"Ingat," sabi ko na kang at hinalikan siya sa labi."Wait for me," sabi niya pa.Alas kwatro na, pero pinayagan ko pa rin siyang umalis
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 4
ERIN'S POVPapunta na ko ng starry, mabuti na lang at wala si Syd at maaga siyang umalis kanina. Kaya naman minabuti ko nang umalis habang wala siya. Dahil panigurado, hindi na naman siya papayag na bumalik ako doon.Mabilis akong nakarating, dumiretso ako sa office ko bago ko hinarap ang napakaingay na club. Minabuti kong tumulong kesa tumambay ako. Kahit di naman sabado ay marami ang tao dito. Mabuti nga ay nakakadalaw ako dito, unlike noon na bihira talaga. Noong una, talagang gusto na ito ipasara ni Syd. Subalit dahil ito ang gusto kong business ay hindi na siya komontra pa.Hindi ko rin alam kung bakit ako nahulog sa kaniya. Dito naman kami nagkakilala, pero umamin na siya na ayaw niya ng ganittong trabaho. Pero dahil nga sa hilig ko ito noon, wala siyang nagawa kundi ang pumayag. Dahil mag-aaway lang kami.Ilang oras pa ang lumipas, dahil busy ang lahat ng waiter, pati na rin ang manager,
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 5
ERIN's POVKatatapos lang ng home owners meeting. Dahil na-stress ako, naisipan kong pumuntang club house ng south ridge village.Naglakad-lakad ako doon."Ed, I'm busy," narinig kong sabi ng isang babae malapit sa akin. Nasa harap siya ng kotse niya habang may hawak na phone sa tainga. I know her, si Alexandra. Ang may -ari ng Epitome beauty products. We're neighborhood, halos ilang bahay lang ang pagitan namin noon sa Mulberry.Doon ako noon bago ako lumipat sa Magnolia with Syd. Pabalik na ako ng bahay, actually maglalakad lang ako since malapit lng naman ito. Isa pa, para makapag-excercise na rin ako.Habang pauwi, hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa paligid. Ako lang ata ang maglalakad pauwi. Medyo mainit na rin kasi. Tinamad kasi ako mag-drive. Since malapit lang naman."Wife?" Napalingon ako ng may tumawag sa likod ko. Ewan ko kung bakit ko lumingon, hindi naman Erin ang tinawag, eh sa ganon ang tawagan namin ni Syd.Nakita
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 6
ERIN'S POV"Good evening, Madame," bati sa akin ng isang guard. After kong pumunta sa office, dumiretso na ako sa loob. Gaya noon, bumungad sa akin ang napakaingay na Bar.Maya-mayaa lang nagulat ako ng may mag-text. Si Eron."Ate, andito ako sa parking..."Yan ang text niya, kaya naan pumunta akong parking. Agad kong nakita ang kotse niyang naka-park. Naninigarilyo siya, habang nakasandal sa kotse siya."What are you doing here? bakit di ka pumasok sa loob?" tanong ko sa kaniya.Hinithit niya muna ang sigarilyo niya bago tumayo at lumapit sa akin."Masama ang asawa mo, Ate."Tinitigan ko siya bago muling nagsalita."Eron, nag-usap na tayo about this--""Masama siya! Kilalanin mo maigi ang asawa mo!" sabi niya. Huminga ako ng malalim bago muling nagsalita."Eron, please
Latest chapter
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 30
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 29
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 28
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 27
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 26
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 25
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 24
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 23
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin
