LOGINShare
CHAPTER 28
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ERIN'S POV
Nanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.
Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko.
"Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.
Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron.
"Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko.
"Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya.
"S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit.
"Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung brown envelop.
Muling pumatak ang luha ko, ipinatong ko iyon sa desk at niyakap ang isang unan. Doon ko ibinuhos ang lahat ng sakit. Lahat-lahat!
Sa bawat pagpikit ko ng mata, siya ang nakikita ko. Bigla kong naalala ang sinabi ni Sab.
Hindi ko alam kung saan ako huhugot ng lakas. Nanghihina ako, at feel ko hindi ko kayang igalaw ang katawan ko. Sobrang sakit sa dibdib.
Malinaw naman ang lahat sa akin. He loves Nadia. Imposible na pagpapanggap lang lahat ng nakita ko sa kanila. Hindi niya mabubuntis si Nadia kung wala siyang nararamdaman sa kaniya.
Isa lang naman ang gusto ko, ang mag-isa ngayon. Nalaman ko na, at that's enough. Tutuparin ko na rin ang sinabi ko sa kaniya.Na once maalala niya ang lahat, at ganon pa rin ang desisyon niya. Hindi na ako tututol pa.
Hinayaan kong tumulo ang mga luha ko sa unan. Gusto ko ilabas lahat, pero hindi kaya.
Handa na ba talaga akong pakawalan siya? Kakayanin ko bang ipaubaya siya kay Nadia? Hindi ko naman kasi naisip na maari tong mangyari. Na darating kami sa point na ganito.
"I'm tired..."
SABBEY's POV
Asa na ba yung babaeng yon? May usapan kami ah? Hindi na naman sumipot. Siguro inaway na naman yon ng impaktang si Nadia! Kung kailan importante ang sasabihin ko tsaka pa siya wala.
Gabi na, pupuntahan ko na nga lang siya. Para mabisita ko na rin si Nadia'ng impakta. Nakarating naman ako sa kanila nang makita ko sa di kalayuan ang isang lalaki na kausap si Syd.
"ANG TAWAG SAYO? GAGO!" sigaw ng lalaki sa kaniya at sinuntok siya. Wait! I know that guy! Siya yung kaibigan ni Syd! Bakit sila nag-aaway? Lumapit pa ko sa kanila para marinig sila.
"Ramn, wala ako sa mood makipag-away sayo."
"KAKAMPIHAN MO YANG KABIT MO KESA SA ASAWA MO? WAKE UP SYD! ERIN LOVES YOU! PERO GINAGO MO LANG SIYA!"
"ANG SABI KO MANAHIMIK KA NA! KASALANAN NIYA ANG LAHAT! NILOKO NIYA AKO! KAYA HINDI NIYA PWEDENG ISISI SA AKIN ANG LAHAT NG ITO!" sigaw ni Syd.
"GAGO KA! MALAKI KANG GAGO! HINDI MO MAN LANG PINAGPALIWANAG YUNG ASAWA MO BAGO KA GUMAWA NG KAGAGUHAN!"
Medyo intense na dahil parehas silabg galit.
"PALIWANAG? KUNG SAYO NANGYARI YUN BAKA GINAWA MO RIN SA ASAWA MO!"
"HINDI AKO KASING TANGA MO, SYD! HETO! PANOORIN MONG MAIGI!" sigaw ng lalaki at binigay sa kaniyaang phone kay Syd.
Narinig ko ang mga ungol mula sa phone.
"NAKIKITA MO YAN?! MUKHA BANG SI ERIN YAN?! MAG-ISIP KA NGA SYD! NILOLOKO KA NG BABAENG PINALIT MO KAY ERIN!" sigaw pa niya.
Dahil sa sadyang tsismosa ako. Sumilip na rin ako sa video. And nakita ko doon ang video na sinend ni Erin noon sa akin. Pero this time. Malinaw na at nasa pornhub pa! Hindi iyon si Erin. Ibang iba rin ang boses ng mga tao sa video.
Nakita ko ang pagkagulat ni Syd. Maya-maya hinablot ng lalaki ang phone niya.
"Mag-isip ka!" sigaw niya bago umuwi sa kanila.
"Asan si Erin?" naiinis na sabi ko kay Syd.
Hindi niya ko sinagot at napahilamos lang.
"Erin!" pagtawag ko pero nagsalita si Syd.
"She's leave..." laking gulat ko nang makita ang namumuong luha sa mga mata niya.
"Fuck! I need to talk to my wife!" sabi niya at dali-daling nag-drive.
Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyayari. At wala dito si Erin. Where is she? For sure kay Eron lang ang punta non.
For now, hahayaan ko muna siya. She need space sa lahat ng nangyayari sa kaniya. Kailangan niya mapag-isa at makapag-isip.
Bigla akong naawa sa kaniya. I witness all her suffering. Kung paano siya nasaktan. Kahit di siya sabihin, I know her. Masakit iyon as a wife.
Hindi ko siya masisisi. Dahil never pa ko nagmahal ng seryoso. She's changed for her husband. Inalis niga lahat ng mga bad habbits niya. Kaya for sure, she love him so much. Kaya napakasakit non. Gusto ko man siya puntahan, pero alam kong hindi niya rin ako haharapin. Hihintayin ko na lang na humilom ang sugat niya para makwento niya ang lahat.
Sa ngayon, hahayaan ko muna siya. Since di ko siya nakita. Idadaan ko na lang ito sa Starry. Ilang gabi rin niya iyon di dinalaw at pumunta doon. Kaya alam kong hindi siya okay nung panahon na hindi ko siya makausap ng matino. Alam kong may bumabagabag sa kaniya bukod sa kabit ng asawa niya.
Pumasok na lang ako sa starry at dumiretso sa office niya. Tatawagan ko na lang siya kapag okay na ang lahat.
Related chapters
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 29
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 30
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
A WIFE'S BURDEN BLURB
"Oh fuck!" Umiigting ang panga ni Syd habang naririnig ang mga ungol ni Erin mula sa video.Kita nito kung gaano nasasarapan ang dalaga sa pag-roromansa sa kaniya ng isang lalaki."H-hun, l-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." hindi makapaniwalang paliwanag ni Erin habang pinapanood nila ang scandal video niya."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa kaniya."N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid ko siya sa bahay nila! Pero walang nangyari samin--""Oh I see, you're indenial!" nakangiti niyang saad dito."H-hindi ako 'yan! Maniwala ka Syd, h-hindi ko magagawa sa'yo 'yan! May asawa si Nicholai!" mangiyak-ngiyak nito habang kinukumbinsi si Syd na hindi siya ang nasa video."Enough, " ma-awtoridad na utos ni Syd sa kanila na ikinatigil nila. Kita sa mata niya ang galit.Muli siyang humarap kay Erin bago magsalita.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 1
ERIN'S POVMaaga akong nag-ayos para maaga akong makapunta sa Starry Hub. Medyo nakaka-stress lang ang araw na to, bukod sa ang tagal ng asawa ko dumating, nawawala pa ang phone ko.Tatlong taon na rin naman kaming kasal ni Syd. Pero hindi pa kami binibigyan ng anak. Iniisip ko, ano pa nga bang kulang sa akin? Maganda naman ako? Sexy! Mayaman! At higit sa lahat loyal. Well, never naman nagloko ang asawa ko. Kampante ako, sa ganda ko ba naman to? May balak pa siyang magloko?Sa inis ko, inihagis ko ang isang bagay na nahawakan ko. Hindi ko pa rin nahahanap ang phone ko! Alas sais na ng gabi. Bumaba na lang ako sa sala para hanapin si Manang."Madame?" bungad niya sa akin habang may hawak na pamunas."Manang, pakisabi kay Syd nauna na ako. Hindi ko mahanap ang phone ko eh. Pakihanap na lang din please," sabi ko pa bago ako lumakad palabas.Naglakad
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 2
ERIN'S POVNakarating ako sa bahay, tahimik lamang siyang umakyat sa kwarto. Napa-sigh na lang ako. Nakakainis naman kasi!Naabutan ko siyang nag-shower kaya naman pumasok ako doon."Hun..." Niyakap ko siya. Pero mabilis niyang tinanggal ang kamay niya."Naliligo ako, Erin," malamig na sabi niya.Napakagat ako sa labi, hindi ako sanay sa ganito. Lumabas ako, naghanda na rin ako ng damit ko pantulog.Matapos niyang maligo, sumunod ako at naghalf-bath. Tutal ang lagkit ko na. Mabilis lang akong nag sabon bago ako lumabas.Naka-bathrobe ako. Hindi ko na siya pinansin pa, hindi ko ugali ang manuyo sa pangalawang pagkakataon. Once is enough.Nag-blower ako mabilis matuyo ang buhok ko at makatulog na ako. Matapos ko iyong gamitin ay inihubad ko na ang bathrobe. Sanay naman akong nagbibihis sa harap niya at ganon
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 3
ERIN'S POV"Where are you going?" tanong ko kay Syd habang nakadungaw sa kaniya. Nagbibihis siya."May importante akong meeting, Wife."Napataas ang kilay ko, meeting?"Wala akong babae, huwag kang mag-alala uuwi ako na malinis at matino," sabi niya pa at hinalikan ako sa labi."Wala naman akong sinabi na may babaeka ah?" pangungulit ko."Nakataas ang kilay mo, I know you. Nanghihinala ka. Hindi pa sira utak ko para ipagpalit ka sa kahit na sino," sabi niyabago ako hinarap."Huwagkanang mag-alala. This is the meeting only," sabi niya.Nakumbinsi naman ako na pumayag. Wala aman ako magagawa, alangan sumama ako?"Ingat," sabi ko na kang at hinalikan siya sa labi."Wait for me," sabi niya pa.Alas kwatro na, pero pinayagan ko pa rin siyang umalis
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 4
ERIN'S POVPapunta na ko ng starry, mabuti na lang at wala si Syd at maaga siyang umalis kanina. Kaya naman minabuti ko nang umalis habang wala siya. Dahil panigurado, hindi na naman siya papayag na bumalik ako doon.Mabilis akong nakarating, dumiretso ako sa office ko bago ko hinarap ang napakaingay na club. Minabuti kong tumulong kesa tumambay ako. Kahit di naman sabado ay marami ang tao dito. Mabuti nga ay nakakadalaw ako dito, unlike noon na bihira talaga. Noong una, talagang gusto na ito ipasara ni Syd. Subalit dahil ito ang gusto kong business ay hindi na siya komontra pa.Hindi ko rin alam kung bakit ako nahulog sa kaniya. Dito naman kami nagkakilala, pero umamin na siya na ayaw niya ng ganittong trabaho. Pero dahil nga sa hilig ko ito noon, wala siyang nagawa kundi ang pumayag. Dahil mag-aaway lang kami.Ilang oras pa ang lumipas, dahil busy ang lahat ng waiter, pati na rin ang manager,
Latest chapter
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 30
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 29
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 28
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 27
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 26
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 25
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 24
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 23
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin
