ERIN'S POV
Huminga ako ng malalim bago naglakas loob na sumugod sa gate na nasa harap ko ngayon. Hindi pa man ako nakakasigaw, nakita kong papalabas na si Nadia kasama si Trina. At mukhang nagkakatuwaan sila.
"Asan ang asawa ko?" galit na bungad ko sa kaniya, habang si Sab naman pinipigilan ako.
Napalingon naman sila sa gawi ko, nakita ko ang pagkagulat nila na andito ako ngayon.
"Asan ang asawa ko, Nadia?!" sigaw ko kay Nadia na tila nagbago ang expression ng mukha.
May ngisi sa labi noya bago siya tumingin kay Trina na nakatingin sa akin.
"Bakit sa akin mo hinahanap ang asawa mo? Bakit, Erin? Nagsawa na ba siya sayo?" sabi niya at ngumiti ng matamis na ikinainis ko.
Tumingin pa siya kay Trina bago sila ngumiti. Wow!
"At talagang magkaibigan talaga kayo ano? Sabagay, bagay naman kayong magsama. Mga KABIT, illegal kumbaga," nakangiti ko ring sabi na ikina-iba ng expression niya.
"Pwede ba, Erin. Kung galit ka dahil iniwan ka ng asawa mo, huwag mo kaming madamay-damay. Hindi ko kasalanan kung baog ka at nagsawa sayo ang asawa mo kaya naghahanap ng mas fresh sayo," sabi niya pa bago muling ngumiti. Naiinis ako! Pero kahit naman pikon ako hindi ako papatalo. I'm a legal.
"Fresh? Fresh ka na sa lagay na yan, Nadia?" natatawang tanong ko. Pinipigilan pa rin ako ni Sabbey.
"Tama na Nadia, Erin. Trina wag ka na dumagdag pa," sawag ni Sabbey.
"Oh, Sabbey! You're here?" parang namamanghang sabi pa ni Trina sa kaniya.
"Sabagay, wala namang papatol sa inyo na single. Hanggang pangalawa lang kayo, don't expect too much. Nakakamatay ang umasa," sabi ko bago ako muling ngumiti ng napakatamis.
"Hinding-hindi ka papatulan ng asawa ko, Ndia. Siguro kailangan niya munang mag-drugs bago ka niya patulan." Nakita ko ang pagkainis ng mukha nila kaya na-satisfied na ako. Tumalikod na kami ni Sab bago pumasok sa kotse.
Satisfied na ko at nainis sila, sa huli kailangan ang legal pa rin ang magtagumpay. Hindi pwedeng puro pang-aapi na lang ang nararanasan ng legal. Hindi naman ako papayag non, patayan kung patayan.
Hindi umuwi si Syd kagabi, kaya dito ako pumunta. Nagbabakasakali na baka nandito nga siya. Pero sapat na yung makita kong wala siya dito. Nakampante ako kahit konti.
Pero asan nga ba si Syd? Bakit di siya umuwi kagabi?
"Saan natin hahanapin ang asawa mo?" tanong ni Sab sa akin.
"I don't know," napapikit ako ng mata bago isinandal ang ulo ko sa bintana.
Naisipan kong magpahatid na lang ulit sa bahay. Humiga ako sa kama, ipinkit ko ang mata ko at muking huminga ng malalim. Naramdaman ko ang pagbukas ng pinto ngvkwarto, dahilan oara bumangon ako.
And I saw him, si Syd! Napatayo ako, nakatingin siya sa akin. Nakita ko ang mga mata niyang mapungay na nakatingin sa akin
"Wife..." Dali-dali niya akong niyakap ng sobrang higpit.
Naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko. Muli siyang humarap sa akin.
"Im so sorry, Wife. Im so sorry... Fuck! I miss you so damn much!" sabi niya at hinalikan ako sa labi. Hindi naman ako pumalag at hinayaan ko lang siyang gawin iyon sa akin.
Hinawakan niya ang mukha ko habang tinignan ako sa mata.
"I can't, I can't live without you! I love you my Wife." Muli niya akong hinalikan sa mga labi.
"I can do whatever you want. I choose you, Erin. Magbabago ako para sayo, I can leave that fucking world!" sabi niya pa bago hinaplos ang pisngi ko.
Natuwa ako sa sinabi niya, akala ko tuluyan na niya kong tinalukuran. Sobrang sarap pakinggan lahat ng sinasabi niya. Ang saya ng puso ko.
"Aalis tayo, lalayo tayo sa lahat. Magsisimula tayo ulit ng walang kahit anong sikreto ang tinatago," sabi niya pa at hinalikan ako sa labi.
"I love you my wife, I'm really really in love with you!"
"I love you most Hun, I love you!" Niyakap ko siya sa sobrang tuwa ko. Muli kong naramdaman ang mga halik niya. Hindi ko na pinigilan pa ang sarili ko.
Im so lucky to have him. Tanggap niya ang situation namin. He still loves me, even if I can't give his a child. Kaya sobrang swerte ko na andito siya at binalikan ako. Hindi lang iyon, he choose me over his messy world.
________________________________
Nakangiti ako habang nakapatong sa dibdib niya, ramdam ko ang lamig na nanggaling sa aircon. Pero mas dama ko ang katawan niyang mainit na dumadampi sa katawan ko.
Hinahaplos niya ang buhok ko.
"Hon? Paano kung dumating yung araw na gustong-gusto na talaga natin magka-anak?" biglang tanong ko sa kaniya.
"We can adopt a child. Walang kaso sa akin yon. Basta ikaw ang magiging ina niya," sabi niya pa.
"Anong gusto mong ipangalan sa kaniya?" tanong ko pa.
"Jariah..." Napatingin ako sa kaniya.
"Ang cute, parang ako lang," sabi ko sa kaniya.
"You're my queen, and she's my princess."
Napangiti naman ako sa sinabi niya, walang dahilan para iwanan ako ng asawa ko kahit di kami magkaka-anak.
Myself is enough for him. Bumangon kami. Nagpasya siyang maguto for me. Ang sweet! Bukos sa sweet, napakagwapo niya!
Noong una, natatakot pa ko na baka maagaw siya. Pero napatunayan ko na yon. Na kahit gaano kasexy si Nadia ay hindi siya maagaw sa akin. Hindi physical ang makakapagpabago ng damdamin niya.
Napangiti na lang ako, dati pinapangarap ko lang na magkaroon ng ganitong buhay. Yung may asawa ako na katulad ni Syd. Pero ngayon, he's here. Making my life complete. Yung tatanggapin ako kung sino talaga ako. Ang sarap sa pakiramdam na may ganitong taong nagmamahal sayo. Kahit ano pang mangyari ay hindi ka niya bibitawan.
Napangiti ako habang tinititigan ang asawa kong busy sa pagluluto. Hindi muna ako pupunta sa Starry. Mag-focus muna ako sa asawa ko. Ayokong mawalan ng time sa kaniya. Ayokong maramdaman niya na wala siyang halaga sa akin.
Kaya aasikasuhin ko muna siya. Bukas ko na aasikasuhin ang Starry, magpapa-alam na rin ako na baka si Sabbey na ang mamahala pansamantala doon habang wala ako. Tutal wala siyang libangan at palagibsiya sa Starry. Ready na kaming magbagong buhay sa Spain. Kasama ang pinakamamahal ko.
ERIN'S POVMatapos ang pag-uusap namin ni Syd. Nagdesisyon na kaming umalis ng bansa. Kailangan naming mag bagong buhay sa Spain.Gaya ng ipinangako niyia last week, unti-unti ko namang naramdaman ang pagbawi niya. Maaga na siyang nauwi sa bahay. Minsan nga ay dumalaw pa ko sa kaniya at naabutan ko siyang busy sa mga documents na naipon mula nang magloko siya sa company.Kaya naman, siya na ang nag-ayos ng mga papeles namin papuntng Spain, since siya naman ang CEO ng Fournier Airlines. Kaya mas mapapa-aga ang pag-alis namin.Minabuti ko nang magimpake kaagad bago kami umalis. Hindi ko pa rin nakakausap ang kapatid ko At ayokong ipaalam sa kaniya ang mga nalalaman ko. Dahil panigurado ay magagalit na naman siya.Siguro bukas ko na lang siya kakausapin. Sa ngayon ay kailangan kong mmag focus sa Starry since taon rin akong mawawala.Andito ako ngayon sa club house
ERIN'S POVPapunta na ko ng Starry para kuhain t pirmahan ang ibang documents doon. Pagpasok ko, bumungad sa akin ang napakaraming tao. Nagkakatuwaan sila sa gitna ng dance floor.Dapat pala sa likod na ko dumaan. Para hindi na ko nakisiksik pa dito. Nakarating naman ako kaagad doon.Matapos ang ilang minuto. Natapos ko na ring pirmahan ang lahat ng documents. Kaya naman naisipan kong lumabas na lang.Paglabas ko, sumalubong sa akin ang mga busy na waiter. May isang waiter na lumapit sa akin."Ma'am Erin, si Sir Syd po hinahanap kayo kanina pa," sabi niya. Napataas ang kilay ko. Nagpaalam naman ako sa kaniya ah?Agad naman akong pumunta sa VIP room. Doon naman siya madalas maghintay kapag busy ako at di ko siya naasikaso.Pagbukas ko ng pinto, nabigla ako sa bumungad sa akin. Parang biglang kumulo ang dugo ko sa nakikita
ERIN'S POV.Habang nag-drive ako, hindi ko mapigilan hindi mapatingin kay Nicholai. Ano bang problema ng lalaking to?"Honey..."Napalingon ako ng wala sa oras ng magsalita siya. Kaya napataas ang kilay ko ng makitang nakapikot ang mga mata niya.May problema yan sila ng asawa niya. Muli kong ibinaling ang tingin ko sa daan.Ilang saglit pa ay nakarating kami ng South ridge. Ang alam ko ay sa Mulberry rin siya nakatira. Kaya naman tinignan ko ang phone niya at mabilis na hinanap ang address niya. Mabuti na lang at na sinabi ng guard ang bahay niya.Malapit lang ang bahay niya sa bahay ko noon. Kaya dadaanan ko na rin si Eron para makausap siya.Dito pa lang, tanaw ko na ang katulong napapasok sa bahay nila Nicholai. Nakita niya siguro ang kotse ni Nicho kaya napatingin siya."Good evening sir- S-sino po ka
ERIN'S POVMaagang umalis si Syd, kaya hindi ko agad siya nakausap. Bukas ang flight namin papuntang Spain, kaya naman nagre-ready na siya.Lumipas lang naman ang araw na wala akong ginawa. Nakakapagod rin pala magpahinga.Lumabas na lang ako at naglakad-lakad. Pumunta akong ckub house, magrerelax na lang ako doon. Baka sakaling matanggal ang bored ko.Maya-maya lang, hindi ko inaasahan na makikita ko si Trina. What she's doing here?Nagulat ako ng kapitan niya sa braso ang isang lalaki. He's look familiar! Yes! Home owner din siya rito sa South ridge! Another boy na naman?And sa pagkakaalam ko ay asawa niya yung babaeng madalas kong nakakasalubong.Natawa na lang ako, at talagang pinanindigan niya talaga ang pagiging kabit? Umiling ako bago ako lumakad. Palabas na ko ng club house ng mag-text si Sabbey.
ERIN'S POV"Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito.Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip."Oh fuck, Nicholai!"Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko.Isa lang ang alam ko, imposible ito!"H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid k
ERIN'S POVNapatingin ako sa phone ko nang mag-ring iyon. Kaya agad kong kinuha at nakita na si Syd ang natawag.Hindi na ako nag-alangan at sinagot ko agad iyon."Hon? Where are you?" tanong ko. Pero nagulat ako ng hindi siya ang nagsalita."Ikaw po ba ang misis niya?" tanong ng isang babae sa kabilang linya."Yes, who's this?" tanong ko ulit."This is nurse Sheena, yung asawa niyo po naaksidente, andito po siya ngayon sa hospital," sabi niya. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya.Agad akong nag-drive papunta sa hospital. Kinabahan ako, may masamang nangyari kay Syd. At dahil sa kagagawan ko iyon!Naiiyak akong nagtungo sa hospital. Dahil sakin napahamak siya.Humahangos akong itinakbo ang hallway papuntang Emergency room. Tamang-tama lang ang paglabas ng doctor."Misis?
ERIN'S POVIlang araw ang lumipas mula ng i-uwi namin si Syd. Masaya ako kasi naka-uwi na siya. Pero mas malaki ang part na nalulungkot ako.Mula kasi nung araw na inuwi namin siya, para bang ibang tao na ang kasama ko. Parang hindi na siya si Syd.Ang laki nang nagbago sa relasyon at pagsasama namin. Hindi na siya yung tulad ng dati na sweet at palagi akong nilalambing. Ngayon parang ibang tao na siya. Malayong-malayo sa Syd na asawa ko."Manang wala pa po ba si Syd?" tanong ko kay Manang."Wala pa po Ma'am," sagot niya bago siya tumungo sa kusina.Kararating ko lang mula sa Starry. Matao daw kaya naman minabuti kong tulungan sila. Since wala pang exact date kami aalis.Naghintay ako sa kwarto namin, alas onse na wala pa rin siya. Napapadalas na ang pag-uwi niya ng gabi. Kaya naman kinakabahan ako.Ilang
ERIN'S POV"Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin."Aalis? We leave?" takang tanong niya."Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-""Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie."Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-""Go if you want. I stay here, and that's final."Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya."Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko."What?""Please..."Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin