ERIN'S POV
Maagang umalis si Syd, kaya hindi ko agad siya nakausap. Bukas ang flight namin papuntang Spain, kaya naman nagre-ready na siya.
Lumipas lang naman ang araw na wala akong ginawa. Nakakapagod rin pala magpahinga.
Lumabas na lang ako at naglakad-lakad. Pumunta akong ckub house, magrerelax na lang ako doon. Baka sakaling matanggal ang bored ko.
Maya-maya lang, hindi ko inaasahan na makikita ko si Trina. What she's doing here?
Nagulat ako ng kapitan niya sa braso ang isang lalaki. He's look familiar! Yes! Home owner din siya rito sa South ridge! Another boy na naman?
And sa pagkakaalam ko ay asawa niya yung babaeng madalas kong nakakasalubong.
Natawa na lang ako, at talagang pinanindigan niya talaga ang pagiging kabit? Umiling ako bago ako lumakad. Palabas na ko ng club house ng mag-text si Sabbey.
Punta raw ako saglit sa Starry, alas sais na. Mabilis naman akon pumuntang bahay at kinuha ang kotse ko. Tamang-tama wala pa si Syd. Minadali kong pumunta doon. Mabuti na lang at hindi pa ako nakakapag-beauty rest.
Nakarating ako sa Starry. Wala pang tao dahil nagaasikaso pa lang sila.
"Sab, what's the problem?' tanong ko sa kaniya.
"Wala naman pero may nakalimutan kang pirmahan na documents. Nasa ffice mo lahat ng kailangan pirmahan. Konti lang yon," sabi niya pa
Dumiretso ako sa office at nakita ko doon ang folder. Mabilis kong pinirmahan ang mga iyon. About sa sales report ng bar. Matapos kong pirmahan ang lahat. Lumabas na ako. Baka hinihintay na ako ni Syd sa bahay.
"Sab, I'm done," sabi ko sa kaniya.
"Ayun, salamat naman. O siya magpahinga ka na. At bukas na ang flight niyo," sabi niya at umarteng naiiyak.
"Anong arte yan?" tanong ko at tinaasan siya ng kilay.
"Namimiss lang kita, masama?" sabibniya at nag-pout pa.
"Para namang hindi ako babalik dito, sira. Malamang tatawag ako para kamustahim ka," sabi ko oa.
Niyakap niya ko. Hinayaan ko na lang. Minsan lang yan magdrama ng ganiyan. Masaya ako, kasi makakalayo na kami rito. Especially Nadia. Malalayo ko na ang asawa ko sa kaniya.
Medyo napagod din ako kakapirma doon, kaya naman iminom muna ko ng konti.
Alas syete na pala, pero wala pa ring text si Syd sa akin. Ano kayang nangyari? Baka naman isu-surprise niya ako dito? Baka mamaya naghihintay lang yon sa may parking.
Nakarating ako sa parking pero wala naman doon si Syd, nakakapagtaka lang at hindi siya nagtetext o tawag man lang.
Kaya naman minabuti ko nang umuwi. Baka kanina pa ako hinihintay non. Nakarating ako sa gateng South Ridge. May babae doong naghihintay sa labas.
She looks familiar, pero laking gulat ko nang maaninagan ko siya.
It's Trina! Ano na namang ginagawa niya? Bakit ba lagi ko siyang nakikita rito? Pero imposible namang dahil yon sa jowa niyang may asawa dahil wala dito yung lalaki.
Bumaba naman ako nang marinig ko na nag-aaway sila ng guard.
"Ma'am pasensya na po, pinagbabawalan na po kayong pumasok dito sa loob," sabi ng guard.
"Then why?! How dare you to do that things to me!" sigaw niya sa guard.
Naka-cross arm akong nakatayo sa likod niya.
"Stop messing our village, Trina. Walang lugar ang mga katulad niyo rito," sabi ko habang naka-cross arm sa kaniya.
Lumingon siya at nagulat ng makita ako. Pero bigla rin iyong nagbago.
"So you're here? HAHAHAHA! Good timing," sabi niya na medyo nagpagulo sa isip ko.
" Of course! I am one of the home owners in this village. A legal wife. That's why a mistress like you, a garbage is not fitted here! Sa madaling salita hindi tapunan ng b****a ang lugar na ito," mataray na sagot ko.
Nagulat ako ng ngumisi pa siya. Seriously? Ano bang kinakangisi niya? Nakakairita pag nakaganiyan siya, promise.
"Stop smirking, Trina. Hindi bagay. Amoy kabit ka pa rin," sabi ko pa. Aalis na sana ako ng magsalita siyang muli.
"Well, let's see. Huwag mo kong yabangan, Erin. Baka bukas magising ka na lang, wala ka nang asawa."
Kahit hindi ako nakatingin sa kaniya alam kong nakangisi siya.
"If I were you, bibilisan ko nang umuwi."
Muli akong tumingin sa kaniya. Masamang tingin ang ibinato ko.
"What did you say?" galit na tanong ko. Nakita ko siyang ngumiti lang.
Pero bigla akong kinutuban sa sinabi niya. Mabilis akong pumasok ng kotse at pumasok sa village. Minadali ko ang pag-drive pauwi. Bakit parang hindi maganda ang tono ni Trina kanina? Among nangyayari? Bakit para bang may masamang mangyayari sa amin ni Syd?
Kinakabahan kong tinungo ang Magnolia highway. Hindi ko maipaliwanag kung bakit ganito na lang ako kinakabahan. Ano bang sinasabi ng baliw na Trina na yon? Anong mawawalsa akin si Syd?
Huminga ako ng malalim, hindi mangyayari yon, Erin. Maayos kayo ni Syd namakakaalis dito sa Pinas. Magbabagong buhay pa kayo sa Spain.
Minabuti kong mag-relax habang papalapit ako sa bahay. Pero nasa malayo pa lang ako ng matanaw ko ang isang kotse sa harapng bahay namin.
Kotse ni Syd? Bakit andito sa labas ang kotse niya?
Medyo kinakabahan akong pumasok. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari. Hindi siya tumawag, hindi rin nag-text. Kaya naman hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Nagkataon lang naman siguro na andon si Trina. Dahil nakaharang ang kotse ni Syd, minabuti kong igilid ang kotse ko. Pumasok agad ako sa loob at hindi na nag-abalang magtanong sa guard.
Habang papasok ako, hindi ko maiwasang hindi kabahan.
Mula sa pinto, rinig na rinig ko ang isang boses ng babae. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Para akong nilalamig na hindi ko maintindihan.
Umuungol ang boses na naririnig ko sa loob. Kinakabahan man ay pinili kong humakbang papasok. Hawak ko ang doorknob, hindi ko pa pinipihit iyon. Napapapikit ako sa tuwing maririnig ko ang mga ungol mula sa loob. Anong nangyayari? B-bakit may ungol?
Naalala ko ang sinabi ni Trina kanina. Kaya naman bigla akong na-alerto. H-hindi kaya, kaya siya andon ay hinihintay niya si Nadia? Bigla akong nanghina nang muling marinig ang ungol ng isang babae.
Hindi ko kayang humakbang. Hindi ko kayang makita kung ano man ang ginagawa nila. Pero hindi komalalaman kung ano iyon kung hindi ko titignan. Kailangan kong tatagan ang loob ko.
Pero sa tuwing maririnig ko ang ungol mula sa loob ay nanghihina ako. Nawawalan akong lakas.
Nagdesisyon akong pumasok sa loob. At laking gulat ko nang makita ko si Nadia at si Syd sa sofa.
Parehas silang napalingon sa akin. Nakita ko ang pagngiti ni Nadia sa akin. Habang hindi man lang nagsasalita si Syd at seryoso lang siyang nakatingin sa akin.
ERIN'S POV"Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito.Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip."Oh fuck, Nicholai!"Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko.Isa lang ang alam ko, imposible ito!"H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid k
ERIN'S POVNapatingin ako sa phone ko nang mag-ring iyon. Kaya agad kong kinuha at nakita na si Syd ang natawag.Hindi na ako nag-alangan at sinagot ko agad iyon."Hon? Where are you?" tanong ko. Pero nagulat ako ng hindi siya ang nagsalita."Ikaw po ba ang misis niya?" tanong ng isang babae sa kabilang linya."Yes, who's this?" tanong ko ulit."This is nurse Sheena, yung asawa niyo po naaksidente, andito po siya ngayon sa hospital," sabi niya. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya.Agad akong nag-drive papunta sa hospital. Kinabahan ako, may masamang nangyari kay Syd. At dahil sa kagagawan ko iyon!Naiiyak akong nagtungo sa hospital. Dahil sakin napahamak siya.Humahangos akong itinakbo ang hallway papuntang Emergency room. Tamang-tama lang ang paglabas ng doctor."Misis?
ERIN'S POVIlang araw ang lumipas mula ng i-uwi namin si Syd. Masaya ako kasi naka-uwi na siya. Pero mas malaki ang part na nalulungkot ako.Mula kasi nung araw na inuwi namin siya, para bang ibang tao na ang kasama ko. Parang hindi na siya si Syd.Ang laki nang nagbago sa relasyon at pagsasama namin. Hindi na siya yung tulad ng dati na sweet at palagi akong nilalambing. Ngayon parang ibang tao na siya. Malayong-malayo sa Syd na asawa ko."Manang wala pa po ba si Syd?" tanong ko kay Manang."Wala pa po Ma'am," sagot niya bago siya tumungo sa kusina.Kararating ko lang mula sa Starry. Matao daw kaya naman minabuti kong tulungan sila. Since wala pang exact date kami aalis.Naghintay ako sa kwarto namin, alas onse na wala pa rin siya. Napapadalas na ang pag-uwi niya ng gabi. Kaya naman kinakabahan ako.Ilang
ERIN'S POV"Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin."Aalis? We leave?" takang tanong niya."Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-""Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie."Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-""Go if you want. I stay here, and that's final."Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya."Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko."What?""Please..."Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam
ERIN'S POV"Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin."Aalis? We leave?" takang tanong niya."Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-""Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie."Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-""Go if you want. I stay here, and that's final."Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya."Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko."What?""Please..."Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam
ERIN'S POVNanginginig akong lumakad papasok. Habang papalapit ako, mas lalo kong naririnig ang mga ungol mula sa loob. Hindi ko na napigilan pa ang luha kong tumulo. Sobrang bigat ng dibdib ko ngayon.Pero mas lalo pa iyong sumikip nang makita ko sila. Lahat ng nararamdaman ko kanina parang nag-triple. Hindi ako makahinga, para bang pinipigilan akong huminga."Ohh! Fuck babe! Uhmm! Shit!"Hindi ko magawang tumakbo papalabas o para sugurin man lang si Nadia. Wala akong lakas. Parang hinigop ang buong lakas ko ng makita ko kung paano bumayo si Nadia sa ibabaw ni Syd."Ohh fuck! Nadia! Ugh!"Nakita ko rin kung paano masarapan si Syd sa ginagawa nila. Kung kanina, may luha sa mga mata ko. Ngayon para bang natuyo na lang sila bigla. Gusto kong umiyak pero walang nalabas ni isang patak ng luha sa akin."Ohh! Ahh! Syd ba
ERIN'S POVDays Passed.Palabas na ko ng kwarto para sana lumabas at magpahangin sa club house ng makasalubong ko si Syd. Kasama si Nadia. Dapat masanay na ako eh, pero hindi pa rin. Nasasaktan pa rin ako. Sobra.Iiwasan ko sana sila ng hilahin ako ni Nadia kaya napabalik ako sa kinaroroonan ko."May sasabihin sayo si Baby Syd," sabi niya at lumingkis pa sa braso ni Syd. Hindi lang yon, pinakita niya mismo kung paano niya halikan ang asawa ko sa mismong harap ko.Pilit ko naman iyong iniiwasan eh. Sinusubukan ko ngang huwag na lang sila pansinin. Dahil alam kong hindi rin magtatagal iyon. Pero kahit ano palang iwas ang gawin ko, hindi magbabago na nasasaktan talaga ako. Sa simpleng lingkis pa lang ni Nadia. Sa tuwing wala si Syd dito at iniisip kong nag-sex na naman sila para na kong pinatay eh."Ano yon?" tanong ko sa seryosong si Syd na ngayon ay nakatitig sa akin. May dala siyang bro
ERIN'S POVBalak ko sanang maglakad-lakad sa club house. Natengga na rin kasi ako rito sa bahay. Hindi rin ako nag-shopping. Kaya naman minabuti ko na lang na doon pumunta. Nang malibang naman ako kahit papaano.Pababa na ko ng hagdan ng makita ko si Nadia na nakangiti sa akin sa sala. Yung ngiting demonyita!Hindi ko sana siya papansinin pero nagulat ako nang magsalita siya."Hindi mo man lang ba ako i-welcome, Erin?" sabi niya pa sa akin. Lumingon naman ako para tignan siya."Why would I?" sagot ko sa kaniya.Tumawa naman siya, ewan ko kung anong sense ng pag-uusap namin."Well, bitter ka nga pala," sabibniya at tumawa pa.Nagulat ako nang pumasok ang ilang guard dala ang malalaking maleta. Kaya agad akong nagtaka."Ano yan?" tanong ko sa kanila."Aww, sorry I forgot to tell you. I live here," nakangiting sabi n
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin