LOGINShare
CHAPTER 12
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ERIN'S POV
Papunta na ko ng Starry para kuhain t pirmahan ang ibang documents doon. Pagpasok ko, bumungad sa akin ang napakaraming tao. Nagkakatuwaan sila sa gitna ng dance floor.
Dapat pala sa likod na ko dumaan. Para hindi na ko nakisiksik pa dito. Nakarating naman ako kaagad doon.
Matapos ang ilang minuto. Natapos ko na ring pirmahan ang lahat ng documents. Kaya naman naisipan kong lumabas na lang.
Paglabas ko, sumalubong sa akin ang mga busy na waiter. May isang waiter na lumapit sa akin.
"Ma'am Erin, si Sir Syd po hinahanap kayo kanina pa," sabi niya. Napataas ang kilay ko. Nagpaalam naman ako sa kaniya ah?
Agad naman akong pumunta sa VIP room. Doon naman siya madalas maghintay kapag busy ako at di ko siya naasikaso.
Pagbukas ko ng pinto, nabigla ako sa bumungad sa akin. Parang biglang kumulo ang dugo ko sa nakikita ko.
"Wife..."
"What are you doing?" nakataas ang kilay na tanong ko kay Nadia.
"Oh, Erin!" nakangiting sabi niya na para bang walang nangyari.
Nangigil ako. Sobra.
"Wife, let's go." Hinawakan ni Syd ang kamay ko at hinarang ang sarili niya.
"Ganiyan ka ba ka desperada, Nadia? Sa dami ng lalaki talagang asawa ko pa? O baka naman naganti ka lang dahil ako ang pinili ni Syd at hindi ikaw?"
Gusto ko siyang ingudngod sa sahig, promise. Ngumiti siya na parang inasar ako.
"Well, hindi ko naman kasalanan kung naakit sa akin ang asawa mo, Erin. Bakit? Na-threaten ka ba sa akin?" nakangising sabi niya na mas lalong ikina-inis ko.
Calm down, Erin. Hindi mo siya ka-level. Mababang level ang meron siya.
"Hindi, pero ako yung naaawa sayo. Ilang beses ka na ngang nirereject ng asawa ko pero panay pa rin ang pagdikit mo sa kaniya.Wala ka na bang ibang maakit?" This time, nakita ko ang pagpalit ng expression ng mukha niya.
"Wife... That's enough, let's go," sabini Syd at hinawakan ang kamay ko.
"I'm not done yet, Syd! I want to slap with the word toxic on her face! Ang mga katulad mo, hindi nabibilang sa mundong ito. HINDING-HINDI KA PAPATULAN NG ASAWA KO, REMEMBER THAT!" sigaw ko bago ako lumabas ng VIP room.
Sa tingin niya magpapatalo ako sa kaniya? Isa lang siyang kabit, at kahit anong gawin niya. Kabit ay kabit.
Pero maski pala kabit hindi siya matatawag non. Mas bagay pa rin ang salitang mang-aagaw at malandi sa kaniya. Hindi naman siya pinatulan ng asawa ko, so she's not considered as a mistress.
Nakauwi kami ni Syd, ewan ko pero wala akong ganang kausapin siya. Naiinis ako! Wala naman siyang kasalanan pero ewan nakakainis siya! Naiinis ako kasi bakit parang wala siyang ginagawa oara lubayan siya ni Nadia? At para bang gustong-gusto niyang nilalandi siya.
"Umamin ka nga sa akin, Syd. Naakit ka ba sa kaniya?" tanong ko. Gusto ko lang malaman kung minsan na bang naisip niya na pumatol don. Huminga siya ng malalim bago nagsalita.
"Ofcourse not, Wife. You are enough." Hinalikan niya ako sa labi.
"Pero bakit? Bakit parang wala kang ginagawa para tigilan ka na niya?" nagtatakang tanong ko. Wala akong nakikitang rason para hindi niya iwasan si Nadia.
"Okay, I tried. And I did. Don't worry, hinding-hindi na siya makakalapit sa akin," sabi niya at niyakap ako.
"I don't want to see you like this." Muli niya kong hinalikan sa labi.
"I really love you my wife," sabi niya pa.
"I love you more, Syd."
___________________________________________
Nagiimpake ako ng gamit namin, since next day na ang alis namin. Hapon na rin naman. Isa pa ayoko na ma stress bukas, kaya inagahan ko ang pag-impake. Kailangan kong makausap mamaya si Eron.
Matapos kong maligpit ang iba, naligo na ako. Pupunta pa akong Starry. Maasikaso ko man lang kahit ngayon baka kasi bukas hindi na ko makapunta.
Gaya nang nakasanayan, sobrang daming tao ngayon kumpara kagabi. Pag malapit ang weekend marami talaga dito.
Kanina pa pala umalis si Syd. Baka hindi raw siya makapunta sa Starry dahil kailangan niyang madaliin lahat.
"Girl!" narinig kong sigaw ni Sabbey. Agad naman siyang lumapit ng makita ako.
"Mabuti dumating ka? Akala ko magpapahinga ka?" sabi niya sa akin.
"Bukas na, gusto ko lang asikasuhin ngayon."
"O siyeteka lang girl ah?" bulong niya at nakita ko namang lumapit siya sa isang lalaki. Napataas ang kilay ko. Kaya naman pala nagmamadali siyang umalis. Napailing na lang ako. Ibang klase siya.
Naglakad-lakad ako sa loob ng Starry habang nagse-serve na rin.
"Sir lasing na lasing na po kayo," sabi ng isang babaeng staff sa lakaking nakatalikod. Nakaharap siya sa counter bar.
"I SAID I WANT MORE!" sigaw niya. Medyo nagkakagulo na rin dahil sa binasag niyang baso na hawak niya. Kaya naman lumapit na ako para malaman kung ano ang nangyayari.
"What's happening here?" tanong ko. Nagsitabi naman ang mga tao.
"Ma'am nakikipag-away po siya," sambit ng staff.
Pagtingin ko sa lalaki ay nagulat ako.
"Nicholai?" takang tanong ko. Halos sumubsob na siya sa kalasingan kaya naman inalalayan ko siyang tumayo.
"GAGO KANG LALAKI KA!" nagulat naman ako ng biglang tumalsik si Nicholai dahil sa suntok ng lalaki.
"Stop!" sigaw ko at lumapit kay Nicholai na nakahiga sa sahig. Inalalayan ko siyang tumayo.
"What's happened, Nicho?" tanong ko sa kaniya.
Inayos niya ang sarili niya bago siya tumingin sa akin.
"Guard ilayo niyo na siya, ako nang bahala kay Nicholai," sabi ko.
Nagpatulong ako dalhin siya sa kotse niya. Medyo mabigat siya dahil lasing
"Akin na ang phone mo, tatawagan ko ang asawa mo," sabi ko sa kaniya. Binigay naman niya pero nagsalita siya.
"Wala akong asawa," sabi niya at muling tumingin sa akin.
"Hindi rason na itanggi mo siya kapag may problema kayo," sabi ko. Pero nagulat ako ng walang ibang babaeng nakasulat sa contact niya. Nakita ko ang pangalan doon ni Gonzalo.
Sinubukan kong tawagan siya pero out of coverage area.
"Anong number ng asawa mo?" tanong ko sa kaniya.
"Wala akong asawa, Erin," tumayo naman siya.Tinitigan naman niya ako sa mata.
"May problema ba kayo? Pag-usapan niyo yan," sabi ko sa kaniya.
Medyo naiilang ako dahil tinititigan niya ako.
"You're so beautiful, Erin." Bigla niyang hinawakan ang kamay ko kaya naman bahagya ko iyong binawi sa kamay niya.
"Nakainom ka, Nicholai. Mabuti pa ihahatid na kita," sabi ko sa kaniya. Pero nagulat ako ng hinapit niya ako papalapit sa kaniya.
"Nicholai! May asawa na ako! At ikaw rin! Umayos ka!" sigaw ko sa kaniya.
Pero imbes na pakawalan niya ko ay tinitigan niya ako sa mata. Napatingin akobsa mga mata niya, yes. Gwapo siya pero mali to! I love my husband.
"Erin..."
Akmang hahalikan niya ko, pero mabilis ko siyang naitulak. Kaya pumasok siya sa loob ng kotse.
"I-hahatid na kita," sabi ko bago isinara ang kotse.
"Ken, paki-uwi na lang ng kotse ko. Ako na ang maghahatid sa kaniya," sabi ko at binigay ang kotse ko sa kaniya. Manager siya ng bar.
Nag-umpisa na akong mag drive papuntang suth ridge.
Related chapters
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 13
ERIN'S POV.Habang nag-drive ako, hindi ko mapigilan hindi mapatingin kay Nicholai. Ano bang problema ng lalaking to?"Honey..."Napalingon ako ng wala sa oras ng magsalita siya. Kaya napataas ang kilay ko ng makitang nakapikot ang mga mata niya.May problema yan sila ng asawa niya. Muli kong ibinaling ang tingin ko sa daan.Ilang saglit pa ay nakarating kami ng South ridge. Ang alam ko ay sa Mulberry rin siya nakatira. Kaya naman tinignan ko ang phone niya at mabilis na hinanap ang address niya. Mabuti na lang at na sinabi ng guard ang bahay niya.Malapit lang ang bahay niya sa bahay ko noon. Kaya dadaanan ko na rin si Eron para makausap siya.Dito pa lang, tanaw ko na ang katulong napapasok sa bahay nila Nicholai. Nakita niya siguro ang kotse ni Nicho kaya napatingin siya."Good evening sir- S-sino po ka
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 14
ERIN'S POVMaagang umalis si Syd, kaya hindi ko agad siya nakausap. Bukas ang flight namin papuntang Spain, kaya naman nagre-ready na siya.Lumipas lang naman ang araw na wala akong ginawa. Nakakapagod rin pala magpahinga.Lumabas na lang ako at naglakad-lakad. Pumunta akong ckub house, magrerelax na lang ako doon. Baka sakaling matanggal ang bored ko.Maya-maya lang, hindi ko inaasahan na makikita ko si Trina. What she's doing here?Nagulat ako ng kapitan niya sa braso ang isang lalaki. He's look familiar! Yes! Home owner din siya rito sa South ridge! Another boy na naman?And sa pagkakaalam ko ay asawa niya yung babaeng madalas kong nakakasalubong.Natawa na lang ako, at talagang pinanindigan niya talaga ang pagiging kabit? Umiling ako bago ako lumakad. Palabas na ko ng club house ng mag-text si Sabbey.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 15
ERIN'S POV"Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito.Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip."Oh fuck, Nicholai!"Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko.Isa lang ang alam ko, imposible ito!"H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid k
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 16
ERIN'S POVNapatingin ako sa phone ko nang mag-ring iyon. Kaya agad kong kinuha at nakita na si Syd ang natawag.Hindi na ako nag-alangan at sinagot ko agad iyon."Hon? Where are you?" tanong ko. Pero nagulat ako ng hindi siya ang nagsalita."Ikaw po ba ang misis niya?" tanong ng isang babae sa kabilang linya."Yes, who's this?" tanong ko ulit."This is nurse Sheena, yung asawa niyo po naaksidente, andito po siya ngayon sa hospital," sabi niya. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya.Agad akong nag-drive papunta sa hospital. Kinabahan ako, may masamang nangyari kay Syd. At dahil sa kagagawan ko iyon!Naiiyak akong nagtungo sa hospital. Dahil sakin napahamak siya.Humahangos akong itinakbo ang hallway papuntang Emergency room. Tamang-tama lang ang paglabas ng doctor."Misis?
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 17
ERIN'S POVIlang araw ang lumipas mula ng i-uwi namin si Syd. Masaya ako kasi naka-uwi na siya. Pero mas malaki ang part na nalulungkot ako.Mula kasi nung araw na inuwi namin siya, para bang ibang tao na ang kasama ko. Parang hindi na siya si Syd.Ang laki nang nagbago sa relasyon at pagsasama namin. Hindi na siya yung tulad ng dati na sweet at palagi akong nilalambing. Ngayon parang ibang tao na siya. Malayong-malayo sa Syd na asawa ko."Manang wala pa po ba si Syd?" tanong ko kay Manang."Wala pa po Ma'am," sagot niya bago siya tumungo sa kusina.Kararating ko lang mula sa Starry. Matao daw kaya naman minabuti kong tulungan sila. Since wala pang exact date kami aalis.Naghintay ako sa kwarto namin, alas onse na wala pa rin siya. Napapadalas na ang pag-uwi niya ng gabi. Kaya naman kinakabahan ako.Ilang
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 18
ERIN'S POV"Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin."Aalis? We leave?" takang tanong niya."Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-""Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie."Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-""Go if you want. I stay here, and that's final."Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya."Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko."What?""Please..."Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 19
ERIN'S POV"Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin."Aalis? We leave?" takang tanong niya."Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-""Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie."Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-""Go if you want. I stay here, and that's final."Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya."Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko."What?""Please..."Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 20
ERIN'S POVNanginginig akong lumakad papasok. Habang papalapit ako, mas lalo kong naririnig ang mga ungol mula sa loob. Hindi ko na napigilan pa ang luha kong tumulo. Sobrang bigat ng dibdib ko ngayon.Pero mas lalo pa iyong sumikip nang makita ko sila. Lahat ng nararamdaman ko kanina parang nag-triple. Hindi ako makahinga, para bang pinipigilan akong huminga."Ohh! Fuck babe! Uhmm! Shit!"Hindi ko magawang tumakbo papalabas o para sugurin man lang si Nadia. Wala akong lakas. Parang hinigop ang buong lakas ko ng makita ko kung paano bumayo si Nadia sa ibabaw ni Syd."Ohh fuck! Nadia! Ugh!"Nakita ko rin kung paano masarapan si Syd sa ginagawa nila. Kung kanina, may luha sa mga mata ko. Ngayon para bang natuyo na lang sila bigla. Gusto kong umiyak pero walang nalabas ni isang patak ng luha sa akin."Ohh! Ahh! Syd ba
Latest chapter
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 30
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 29
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 28
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 27
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 26
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 25
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 24
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 23
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin
