WARNING-SPG!!! READ YOUR OWN RISK!MULA sa private room, nasa second floor ay nakikita ni Manuel, ang mga grupo na sumasayaw roon sa gitna ng dance floor. Ngunit mas na kaagaw sa pansin niya ang babaeng sumasayaw na nakasuot ng maikling palda at crop tops. Nakalugay rin ang blonde at alon-alon nitong buhok. Tila hindi ito napapagod sa pag-indak ng balakang nito.Hawak niya ang baso na may laman double scotch whiskey. Lumapit si Manuel sa gilid ng tinted wall glass. Upang sa gan’on mapagmasdan niya ng mabuti ang babaeng sumasayaw roon sa gitna ng dance floor.“She’s Yzabelle Marie Calvajar,anak ni Don Franco Calvajar,” ani Travis na nakatayo na rin ito sa kanang bahagi niya. Katulad niya ay may hawak din baso si Travis na may lamang whiskey.Pamilyar sa kay Manuel ang pangalan ni Don Franco Calvajar. Isa rin itong kilalang tao sa mundo ng mga negosyante at alam niya rin na meron itong nag-iisang anak na babae. Ngunit hindi niya pa nakikita ang anak ni Don Franco.“She’s pretty,” komento
“WHAT?! magpapakasal po ako?” Naniningkit ang mga mata ni Yza nakatingin sa ama. “You, hear me right? Magpapakasal ka Yza, sa ayaw o gusto mo!” Matigas na angil ni Franco. Lango na naman ito sa alak.Simula nang mamatay ang ina niya sa sakit na bone cancer ay nalulong na rin ang kanyang ama sa bisyo, katulad na lang ng pagsusugal at paglalasing. Halos pagkain nito ng tatlong beses sa isang araw ay nakakalimutan nito, mas inuuna pa nito ang alak na kadalasan ay ginagawang kape sa umaga.Hindi rin lingid sa kaalaman niya na paunti-unting nalulugi ang kanilang negosyo. May sariling kompanya sila. Her father owned Esso machinery works corp. Esso-one of the leading machine tool accessories manufacturer in the world. Ngunit bumagsak iyon ng naging pabaya na ang kanyang ama.“Did I tell you, Dad. Ayoko magpakasal sa lalaking hindi ko pa nakilala’t nakikita.” Pagmamatigas pa rin niya. Lihim siya napangiwi, she can't imagine the guy is old enough in her age. O mas matanda pa s
MAY NGITI nakapaskil sa mga labi ni Yza nang maalala ang magandang panaginip niya nang nagdaang gabi. Tila totoong-totoo nangyaring may umaangkin sa kanya.Uminat siya ng katawan, habang nanatili pa rin nakapikit ang kanyang mga mata. Ramdam pa rin niya ang pamimigat ng kanyang ulo, dala marahil ng hang over. Naramdaman niya ang bahagyang pagkirot sa gitna ng kanyang mga hita ng tinuwid niya ang kanyang mga binti. Bigla ay tinambol ng kaba ang kanyang dibdib at napuno siya ng takot.Nagmulat ng mga mata si Yza, nagimbal siya sa kanyang natuklasan ng sumalubong sa paningin niya ang hindi pamilyar na lugar. Wala siya sa sariling kuwarto niya. Nasa ibabaw siya ng queen size bed na hubo’t hubad. Hindi isang panaginip ang nangyari sa kanya nang nagdaang gabi, kung di totoong may umangkin sa pagkababae niya. Ang palatandaan ay ang mansta na kulay pula nasa bed sheet. Hilam ng luha ang kanyang mga mata, pinagsisihan niya ang ginawa niya ngunit huli na. Nangyari na ang hindi
NAKAPANGALUMBABA si Yza, habang nakatanaw roon sa labas nitong karinderya. Alas-diyes pa lang ng umaga kaya mangilan-ilan pa lang ang kanilang mga customer na kumakain.“Nagbibilang ka ba ng mga taong dumadaan o hinihintay mo si pogi?” pambubuska ni April na dumaan ito sa tabi niya.Kunwari sumimangot siya.“Nakapangalumbaba lang may hinintay agad?”Huminto si April sa paghakbang ng mga paa nito atsaka pumihit paharap sa kay Yza. May malapad na ngiti nakapaskil sa mga labi nito. Talagang nang-aasar ito.“Pansin ko lang, ilang araw ng hindi naka dayo rito si pogi. Miss mo na siya ano?” Tudyo ni April.Tumayo si Yza mula sa stool na inuupuan niya. “Grabe talaga ‘yang instinct mo, April. Di ko alam na may pagka madam Auring ka na rin pala.” Natatawa niyang sambit, atsaka tinalikuran na ang kaibigan bago pa ito makahirit ng isasagot nito sa kanya.“Saan ka pupunta?”“Nakikita mo naman di ba? Sa kusina,” pang-aalaska niya rito.“Ang sabihin mo, talagang umiiwas ka lang na pag-usap
“Nay, dalhin na kita sa clinic sa gan’on matingnan ka ng Doctor. Lalong lumala ‘yang ubo mo,” may pag-aalala ng sabi ni April.Kasalukuyan silang nagliligpit at naglilinis sa loob ng karinderya. Maaga sila nagsara dahil sa maaga rin naubos ang mga pagkain ni luto ni Aling Lucing. Mag-alas singko pa lang ng hapon. “Huwag na, gastos lang iyan.” Tanggi agad ni Aling Lucing na pinagpatuloy nito ang pagkwenta ng kinita nila ngayong araw na ‘to.“Nay lalong lumalala kasi ‘yang ubo mo,” giit pa rin ni April.Tumigil si Yza sa paghuhugas ng mga plato, marinig niya ang pag-uusap ng mag-inang Aling Lucing at April. Lumabas siya mula rito sa loob ng kusina.“Tiya Lucing, tama naman po si April. Kailangan mo nang magpa-check up sa Doctor,” nababahala na rin siya sa ubo ng butihing Ginang. Sa tuwing inaatake ito ng ubo ay tila kating-kati ang lalamunan nito. Napansin niya rin na nangangayat na rin si Aling Lucing simula ng atakihin ito ng ubo.“Mamaya, iinom ko lang ito ng calam
“HELP!” May kalakasan ang boses ni Manuel ng huminto ang kotse minamaneho niya sa tapat ng entrance door ng hospital. Mabilis ang bawat kilos niya.Kaagad naman siya dinaluhan ng security guard na may wheelchair itong tinutulak. Mabilis ang kilos ng bawat isa upang ipasok sa loob ng Emergency room, si Yza na wala pa rin malay-tao. Papasok na rin sana sa loob ng ER si Manuel ng harangan siya ng nurse.“Sir, sorry pero hindi po kayo allowed doon sa loob.” Anang Nurse na nagmamadaling sinara ang dahon ng pinto.Napabuntong-hininga na lamang siya ng malalim. Walang nagawa si Manuel kung di ang maghintay na lamang dito sa labas ng pinto ng ER. Nakasandal siya sa dingding na nakahalukipkip habang nakatingala roon sa kisame, tila ba naroon ang kasagutan ng mga katanungan na tumatakbo sa kanyang isip nang mga sandaling iyon.Naiinip na siya sa kahihintay sa Doctor ng umaasikaso sa kay Yza. Sobrang nag-alala na rin siya sa kalagayan ng dalaga.Panay ang buga niya ng hangin. Pabalik-ba
SA LOOB nang ilang araw nakalipas ay naging tahanan na rin ni Manuel ang hospital. Kasama si Yza sa private room nito.Sa katulad niyang six footer ay pinagkasya niya na lamang ang sarili sa di gaanong mahabang sofa. Kahit na palaging sumasakit ang buong katawan niya, dahil sa hindi siya maka higa ng maayos. No choice siya at bawal magreklamo.Naupo siya sa sofa. Bahagyang sinuklay ang kanyang buhok gamit ang dulo ng kanyang mga daliri. Naihimas niya rin ang ibabang bahagi ng kanyang baba, ramdam niya rin ang stables niya roon.Lumipad ang tingin niya roon sa kama na inookopa ni Yza na mahimbing pa rin ang tulog nito. Sumingaw ang munting ngiti sa sulok ng kanyang mga labi ng marinig niya ang mahinang paghihilik ni Yza. Naiiling siya ng mapansin niya na nahulog ang kumot nito.Lumapit siya sa gilid ng kama. Inayos niya ang kumot sa katawan ni Yza. kumilos ito, nalihis ang damit pantulog na suot nito. Tumambad sa kanyang paningin ang makinis at maputing hita ng dalaga. Walan
MAY ilang butil ng luha ang umalpas mula sa sulok ng mga mata ni Yza. Awang-awa siya sa kanyang sarili. Pakiramdam niya ay wala na siyang silbi. Higit sa lahat naging pabigat na siya at nakakaabala sa ibang tao na may mabuting puso at nagmamalasakit sa kanya,sina Manuel,Tiya Lucing at April.Tiyak nag-alala na sina Aling Lucing at April sa kanya. Hindi alam ng mga ito ang nangyari sa kanya. Simula ng admitted siya dito sa ospital ay hindi niya na rin nakausap sina Tiya Lucing at April.Naiihi siya. Kanina pa niya gustong pumunta ng cr. Ngunit mahirap para sa kanya ang kumilos na mag-isa. Kanina pa nakaalis si Manuel at ilang oras na rin ang nakalipas buhat umalis ito. Hanggang ngayon hindi pa rin nakabalik ang lalake. Wala rin nurse na pumunta rito sa kwarto niya. Sobrang nahihirapan na siya sa kalagayan niya. Pakiramdam niya ay para na siyang imbalido.Bigla na lang siya napangiwi ng maramdaman niya ang pinaghalong kirot at sakit sa kanang binti niya. Pakiramdam niya ay pinagpawisan
Nagising si Yza mula sa comatose, dalawang taon na ang nakalipas. At sa mga panahon nagpapagaling siya ay naging maalagain sa kanya si Manuel. Parati nito pinaparamdam sa kanya kung gaano siya kamahal nito.Samantala si Celine ay hindi na nila sinampahan pa ng kaso. Nakakaawa na rin kasi ang kalagayan ni Celine. Naputol ang dalawang binti nito at nawala rin sa tamang pag-iisip ang babae. At kasalukuyang naka-confine na sa psychiatrist ward ng National Mental Hospital.Pinapasa Dios na lang nila ang mga nangyari sa nakaraan at mga ginawa ni Celine. Ang mahalaga ay sa wakas nabuo na rin ang kanyang pamilya. Siya, si Manuel at ang kanilang anak na si Yunna.Akala niya tuloy-tuloy na ang kasiyahan ng puso niya. Simula ng magsama na sila ni Manuel at binuo ang kanilang pamilya ay lalong pinaparamdam nito ang pagmamahal sa kanilang mag-ina. Ngunit nitong mga nakaraang araw ay napapansin niya na may kakaiba sa kay Manuel. Parang may tinatago ito sa kanya at ayaw rin ipaalam. Parati iton
“NO!” Matigas sabi ni Celne. “Kailangan mong mawala para tuluyan ng mapa sa akin si Manuel!” Galit at pasigaw sabi ni Celine.“Ikaw ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Yza?” Tanong ni Manuel, tila ngayon lang nag sick-in sa isip nito ang sinabi ni Celine. “Yes. Surprise Manuel? Pakana ko ang lahat para paghiwalayin kayo ni Yza and I am succeed,” tumatawang saad ni Celine. “ Ang pagkikita natin sa Amerika ay sinadya ko rin. Naka plano na ang lahat pero sinira na naman ni Yza ang mga plano ko!” matigas sambit ni Celine.“Walang hiya ka talaga,” galit wika ni Manuel. “Pinaniwala mo ako sa pawang kasinungalingan mo. Iniwan ko ang mag-ina ko sa pag-aakala na niloko ako ni Yza.”“Hangal ka kasi,” tumatawang sabi ni Celine. Tinulak nito si Yza. “Lakad!” pasigaw sambit nito ng hindi man lang natinag si Yza sa kinatatayuan.“Saan mo ako dadalhin?” tanong ni Yza, habang naglalakad sila palabas ng mansion. Nakatotok pa rin sa kanya ang kutsilyo.“Sa far far away!” Tumatawang sabi ni Cel
“HAVE a seat Celine, kumain ka na rin,” sabi ni Manuel, minuwestra niya ang bakanteng upuan nasa kaliwang bahagi.“Anyway, Manuel nakausap ko na ang wedding coordinator for our wedding. Nakapili na rin ako ng gown para sa araw ng kasal natin,” sabi ni Celine na may malapad na ngiti nakapaskil sa mga labi nito. Pati yata ang mga mata nito ay kumikinang sa sobrang excitement.Hindi sinasadya nabitawan ni Yza ang tinidor hawak niya ng narinig ang sinabi ni Celine.“Yza, you are invited in our wedding,” nakangisi turan ni Celine. “At si Yunna ang magiging flower girl sa araw ng kasal namin ni Manuel.” Binalingan nito si Yunna na walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid nito. Dahil sa busy ang bata sa kinakain nitong pancakes. “Do you like it, Yunna?”Tanging iling lang ng ulo ang sagot ni Yunna, puno ng pagkain ang bibig nito. Atsaka hindi na rin pinansin si Celine.“Huwag mong idamay ang bata, Celine,” sabi ni Yza ng umangat siya ng mukha at pinukol ng tingin si Celine nasa kabilan
KASALUKUYANG nasa loob ng mini library na nagsisilbing opisina ng Daddy niya si Manuel. Malapad ang ngiti na nakapaskil sa kanyang mga labi. Nasa kamay niya ang result ng pregnancy test ni Celine. Negative. Hindi buntis si Celine. Sa kabila ng nalaman niya ay hindi siya nagagalit bagkos masayang-masaya pa siya dahil sa wakas maayos niya na ang pamilya nila ni Yza. Kailangan niya kumuha ng magandang pagkakataon na kausapin si Celine. Kahit sa gan'on paraan ay maghihiwalay sila ng maayos ng babae at hindi nagkakasakit.Maingat niya binalik sa loob ng brown envelope ang papel, atsaka itinago sa drawer ng lamesa. Pagkatapos ay sinara niya ang drawer. Sigurado na siya sa gagawin niya. Mahal na mahal niya ang kanyang mag-ina. Gusto niya ng mabuo ang kanyang pamilya.“Dad, katulad sa pangako ko sa iyo. Aayusin ko na ang pamilya ko,” usal niya sa kanyang sarili, nakatingin doon sa malaking picture frame ng kanyang mga magulang.Marahas siya napabuntong-hininga. Higit isang buwan na ang nakal
Parang tanga pa rin siya pagkatapos ng mainit na tagpo sa pagitan nila ni Manuel. Halos wala rin siya sa sarili kanina habang kumakain sila ng hapunan. Mabuti na lang at hindi napansin ni Yunna. Paminsan-minsan ay nahuhuli niya si Manuel na tinititigan siya ng lalaki. Ngunit agad din siya umiiwas ng tingin dito. Nang matapos na sila kumain ay naglalambing si Yunna na samahan ito ni Manuel, sa kwarto nito para matulog na rin.Nang matapos niya na rin ang gawain sa kusina ay pumasok na rin siya sa loob ng sariling kwarto. Malalim na ang gabi ng nararamdaman ni Yza na lumundo ang parte ng kama sa tabi niya. Naamoy niya ang masculine scent ni Manuel. Kasunod niyon ay nararamdaman niya ang pagdantay ng kamay nito sa kanyang baywang mula sa pagkakatahilid niya. Napapikit siya at pinigil ang pagkawala ng singhap sa bibig, lalo na nang maramdaman ang pagdampi ng mga labi nito sa kanyang buhok. Ikinaigtad niya ang ginawang pagyakap sa kanya ni Manuel. Hindi yata at kulang pa ang ro
Maagang umuwi ng bahay si Manuel mula opisina. Pagka bukas niya ng dahon ng pinto ay sumalubong sa pandinig niya ang malakas na volume ng tv. Nadatnan niya niya si Yunna na nanood ito ng favorite cartoon character na palabas doon sa big flat giant screen tv. Hindi rin nito napansin ang kanyang presensya. Sinara niya ang dahon ng pinto. Pagkatapos ay lumapit doon sa console, kinuha ni Manuel ang remot control ng tv atsaka pinatay ang tv. Gumuhit ang inis sa mukha ni Yuna, halos hindi na ma drawing ng magaling na pintor ang itsura ng kanyang anak. Ikaw ba naman patayan ng tv habang nanonood ng paboritong anime character. Ngunit ng tumingin ito sa kanya ay dagli nawala ang busangot sa itsura ni Yuna. Napalitan ng pananabik. “Hey, my love.” Malapad ang ngiti nakapaskil sa mga labi ni Manuel. “Daddy!”Basta na lang tumalon si Yunna mula sa sofa na inuupuan nito, patakbong sinugod ng yakap ang ama. Yumukod naman si Manuel upang magpantay sila ng kanyang anak, sa ganun salubong
TULOG pa si nang pumasok si Manang Salod at kuhanin si Yuna sa kama nito tulad ng nakagawian. Napuyat siya dahil sa nangyari nang nagdaang gabi.Si Celine na napadaan sa tapat ng guestroon na pansamantala inuukopa ni Don Hector. Papasok sana ito upang kumustahin ang matandang Sandoval nang maudlot sa may pinto. Nasilip nitong kausap ni Don Hector ang abogado at malinaw nitong narinig ang sinasabi ng matandang Sandoval. Namangha ito sa narinig. Hindi nito inaakala iyon. Kumislap ang mga mata nitong maingat na umalis.Pasado alas-nueve na nang magising si Yza. Pumasok siya ng banyo upang ayusin ang sarili. Pagkatapos ay naka-robe pa rin na lumabas ng veranda. Nagulat siya nang matanawan sa ibaba sa parking lot ang isang ambulansiya.Mabilis siya lumabas ng veranda at malalaki ang ang bawat hakbang ng kanyang mga paa na bumaba ng hagdan.Kinakabahan nilapitan ang glass door upang buksan ito at pumasok. Subalit naka-lock. Agad siyang bumalik sa kabilang silid at doon lumabas patungo sa si
“PA, totoo ba ito?” nanginginig ang boses na tanong ni Manuel. Taas baba ang adams apple nito habang nagsasalita. Tila ba pinipigilan nito ang anuman emosyon naramdaman nito.Ngumisi si Don Hector. "Yes, legal and with stamps.”Hindi na nakatiis si Yza na makinig lang sa pinag-uusapan ng mag-ama. Kinuha niya ang documento mula sa pagkakahawak ni Manuel.Ganun na lang paniningkit ng kanyang mga mata ng makita ang nakasulat sa hawak niyang papel. Marriage contract iyon at nakasaad doon na kasal sila ni Manuel. At may pirma rin ni Manuel.Ilang beses siya kukurap-kurap na baka namalik-mata lamang siya. Ngunit hindi pa rin nagbabago ang nakasulat sa papel na hawak niya. Paanong nangyari na ang pangalan ni Manuel ang nakalagay sa marriage contract at hindi ang pangalan ni Hector. “Ano ang ibig sabihin nito?” Nanginginig ang buong katawan niya. Sa samu't sari na nararamdaman niya ng mga sandaling iyon.Tandang-tanda pa niya ang araw na ikinasal sila ni Hector. Dapat pangalan ni Hector ang
NADATNAN niya inaayos ng private nurse ang dextrose na nakakabit kay Don Hector. Sadyang matigas ang ulo ni Don Hector. Ayaw nito magpa confined sa hospital.Mas gustuhin daw nito na mmalagutan ng hininga sa sariling pamamahay nito.Hindi na lang siya nagpupumilit. Dahil alam niya rin na ang kagustuhan nito ang masusunod.“Kamusta siya?” tanong niya rito sa private nurse. Nakapikit ang mga mata ni Don Hector. “Kakatapos niya lang uminom ng mga gamot niya,” sabi naman ng nurse.“Hija,” anas ni Don Hector, nanatiling nakapikit pa rin ang mga mata nito.“Kumusta ang pakiramdam mo Hector?” tanong ni Yza, naupo siya sa gilid ng kama na hinihigaan nito.“Im fine,” nagmulat ito ng mga mata. Biglang umaliwalas ang itsura nito ng makita siya.Hindi pa rin siya sanay. Naawa pa rin siya sa matandang Sandoval. Malaki ang binagsak ng katawan ni Don Hector, simula ng naging malubha na ang kalagayan nito.Nagpaskil siya ng pilit na ngiti sa kanyang mga labi.“Gusto ko makita si Yuna,” sabi ni Don He