LOGINShare
Chapter 4
Last Updated:
2025-02-04 09:43:59Napahawak ako sa labi ko nang maalala ko na naman ang nangyari sa amin kagabi ni Terrence. Yung halik niya, yung haplos at hinga niya sa balat ko. Lahat yon nakakapanindig balahibo. Sa lahat ng lalaking nakahawak sa katawan ko, sa kanya lang ako nakaranas ng ganon. Parang siya lang yung tumatak sa katawan ko. Parang hindi siya malimutan. Parang hinahanap-hanap ko pa. Napahinga ako ng malalim bago ako bumangon sa tabi ni Terrence. Inayos ko naman ang puting kumot na nakabalot sa katawan ko. Mahimbing ang tulog ni Terrence at hindi niya namalayan na wala na ako sa tabi niya. Ilang beses din ba naming ginawa iyon kagabi? Parang tatlong beses! Uminom kami pareho ng pills para mas ganahan at ginamit din niya sakin yung sex toy. Sobrang init ang naramdaman ko sa mga sandaling iyon. Talagang hindi ko malimutan ang gabing yon.
Kinuha ko sa bedside table ang cellphone ko. Binuksan ko ang online bank account ko at nakitang may laman itong apat na milyong piso. Sinilip ko ulit si Terrence at ganun pa rin ang itsura niya, tulog na tulog. Siguradong siya ang naghulog ng dalawang milyon sakin dahil ika nga sa kanya kahapon, dodoblehin niya ang presyo ko. Nagkibit-balikat ako nang mapagtanto na hindi lang pala ako p****k dito, dahil base sa pagkakaalala ko, ipapakasal kami ng Lolo niya at kailangang mabuntis ako! Doon pa lang parang naisip ko, kakayanin ko bang pakisamahan si Terrence? Kahit na p****k ako, nangangarap pa rin naman akong may lalaki na tatrato sakin ng maganda, yung kahit na may pangit akong nakaraan, hindi niya iyon ipanlalaban sakin para iwanan ako. Yung tanggap ako ng buo. And I think, Terrence will not be that kind of man. Kailangan niya lang ako para maisalba siya sa yaman at iniingatan niyang pangalan. So dapat, ganun din ako… kailangan ko siya dahil sa pera niya at hindi na muli ako bumalik sa pagiging p****k.
IT’S BEEN 3 days nang huli naming pagkikita ni Terrence, ni hindi pa ako nakakauwi kila Momi. Siguradong nag-aalala na yon sakin. Hindi ko nga alam kung bakit ayaw nila ako palabasin. Hindi raw pwede at lalo na kung wala si Terrence. Ni hindi ko rin mahawakan ang phone ko para makausap ang pamilya ko. Kasi for sure nag-aalala na yung mga yon. Buti na lang talaga at nakapag iwan ako kay Momi ng pera na pambili nila ng makakain. Pero siguradong hinahanap na ako ng mga kapatid ko.
Sa tatlong araw na nakakulong ako sa kwarto at sa buong mansyon, hindi ko maiwasang hindi mamangha at magtaka. Kahit saan kasi ako magpunta, may nakabuntot sakin na tatlong men in black at dalawang katulong. Kahit sa pag CR ko, nasa labas sila. Medyo nakakairita nga, para tuloy akong preso na binabantayan at baka makatakas. Hinayaan ko na lang din baka kasi inaakala nila na magnanakaw ako or worst, tatakasan ko ang kontrata namin. Wala pa naman akong pambayad kung mag breach ang contract!
Ngayon heto nasa kusina ako. Sa sobrang bored ko ay nagpasya akong matutong magluto. Umokay naman ang mayordoma at gusto rin ang nais ko. Pinagsuot nila ako ng black apron at may hairnet din na nasa ulo ko. Nakahilera naman ang limang katulong sa gilid at nagmamasid lamang sa ginagawa namin ng mayordoma.
“Since baguhan ka pa lang sa pagluluto, Lady Raisha…ang una kong ituturo sayong putahe ay sinigang na baboy. Since iyon din ang favorite food ni Young Master, iyon kasi ang madalas na iluto sa kanya ng kanyang yumaong Ina,” umpisa ng mayordoma at inayos ang mga ingredients na nasa lamesa.
Hindi ko naman magawang hindi mang-usisa. “If ever na kung okay lang ho, pwede ko bang malaman ang kinamatay ng Mommy at Daddy ni Terrence? Pero if hindi naman, okay lang ho, ang tsismosa ko talaga hehehe,” nahihiya kong sambit at inayos ang takas na buhok sa tainga ko. Napaubo naman ang mayordoma.
“Hindi dapat ako magsasabi nito sayo pero… namatay si Madam dahil sa may lumason sa kanya. Pinatay siya noong 8 years old pa lang si Young Master…” nangilabot ako sa narinig ko. “At ang Daddy naman niya, na-ambush after ng libing ni Madam.” Ibig sabihin ang bata pa lang ni Terrence nung namatay parents niya. So, tama nga ako, kulang siya sa aruga ng magulang kaya ganun kagaspang ang ugali niya. Pero rest in peace, soon-to-be-mother-and-father-in-law.
“Nahuli po ba yung mga pumatay?” Wala naman akong narinig na sagot mula sa mayordoma at tila parang pilit na sinesikreto ang pagkamatay ng mother ni Terrence.
Abala ako sa paghihiwa ng sibuyas at bawang nang makarinig kami ng putok ng baril. Nabitawan ko agad ang kutsilyo at dumaplis ito sa daliri ko. Maging ang mga kasambahay na nakahilera sa gilid ay mga napatalon sa gulat. Nagtatanong ang mga mata ko sa kanila pero tikom ang kanilang mga bibig. Ang mayordoma naman ay parang sanay na sanay sa ganitong eksena dahil hindi ko siya nakitaan ng gulat o reaksyon habang tinitikman ang sabaw ng isa pang nilulutong putahe.
“Medyo kulang pa ito sa alat at anghang, pwede ka pang maglagay dito ng asin at pinong paminta Lady Raisha…” aniya sa normal lang na salita. Hindi ko kayang hindi manahimik, nainip akong hindi tanungin ito.
“Uh, mawalang galang na po, bakit po may putok ng baril? I mean, narinig niyo po ba?”
“Hindi mo pa ba alam na sa mansyon na ito ay normal lang na may namamatay? Dapat hindi ka na nagugulat dahil nakadikit na yan sayo…”
“Ho? Hindi ko po kayo ma-gets, clarify niyo pa”
“Lady Raisha… ang napangasawa mo lang naman ay ang heir ng mafia boss. Si Young Master Terrence, ang susunod na mafia boss ng Ashford Clan.”
WHAT?!
Bigla akong nanginig at hindi mapakali. Parang nag slow motion ang paligid ko sa narinig. Hanggang dito ba naman ay sinusundan ako ng kasamaan? Wala na bang katahimikang ibibigay ang buhay ko? P****k na nga bobo pa? Ano ba talaga ang saysay ng buhay ko at lagi na lang akong nalalagay sa alanganin?
Related chapters
A Night Worth Millions Chapter 5
PABALIK-balik ang lakad ko at namamawis din ang mga kamay ko. Ewan ko, nang malaman kongmafia clan pala itong napasok ko, parang kinutuban ako ng hindi maganda. Hindi ko na rin tinapos yung pagluluto sa kusina at parang nawalan ako ng gana na matuto. Parang bigla akong natuliro. Parang natakot ako bigla sa napasukan ko. Oh Lord, gusto kong yumaman pero hindi sa ganitong paraan! Akala ko normal na mayamang pamilya lang napasukan ko, kundi super duper powerful din pala. Normal ang namamatay sa bahay na ito? Ibig sabihin, may mga multo rito? Tapos pinatay ang mga magulang ni Terrence! Tapos kanina, may narinig akong putok ng baril, ibig sabihin may pinatay sa loob ng mansyon na ito! Hindi ko yata kakayanin na makapangasawa ng mamamatay tao o makihalubilo sa mga taong pumapatay. Hindi sa pagiging choosy ko or pokpok na nga mademand pa, pero heler, gusto kong mamuhay ng mapayapa! Yung masaya, walang stress, marami pera pero mabubuhay ng matagal. So meaning kapag naging asawa ko na as in s
Last Updated : 2025-02-06A Night Worth Millions Chapter 6
INTENSE na intense na akong kaharap ngayon yung Lolo ni Terrence, hindi katulad nung mga nakaraang araw na ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. Simula nung malaman ko ang lahat. Talagang tinatak at naka pinned sa utak ko na hindi dapat ako magkamali sa bahay na ito. Dahil once na magkamali ako, pwede akong mamatay ano mang oras. At dahil siya pala ang pinaka boss ng kanilang mafia clan, mas hindi ako naging komportable. Akala ko kasi mabait siya, at kaya maraming guards dahil senyor na. Mali pala, ito pala ang mga loyalty guards na nagbabantay sa kanilang mafia boss. Kung titingnan ay wala sa itsura nito ang pagiging serial killer dahil sa katandaan. Siguro nasa edad sixty plus na siya at may tobacco pang nakalagay sa kanyang bibig. Mga tipikal na matatanda. Nandito pala kami ngayon sa library. Nakapalibot naman sa amin yung mga naka men-in-black na mga lalaki. Sobrang lamig din ng paligid at lahat kami ay nakatutok sa matanda na busy sa kakabuga ng usok. Mayamaya’s sumenyas siya sa
Last Updated : 2025-02-07A Night Worth Millions Chapter 7
Hindi naman napansin ni Roman na may papalapit sa kanya dahil nakayuko itong nakaupo. Habang papalapit ay naririnig ko ang kanyang hikbi. Nabigla naman ako ng hinawakan ni Terrence ang aking balikat na kamuntikan nang magpatili sakin. Sinamaan ko siya ng tingin pero nangisi lang siya. “What’s on your mind huh? Alam ng bata na patay ka na, gusto mong takutin?” bulong ni Terrence sakin. “Wapakels, akong bahala… pls, ngayon lang ‘to,” nailing naman siya sa balak kong gawin. Gusto kong makausap si Roman, gusto kong personal na makapagpaalam sa kanya. “Magtago ka, hayaan mo lang muna ako.” Wala naman nagawa si Terrence dahil tinulak ko siya.Nang tuluyang makalapit kay Roman ay siyang pag-angat niya ng tingin sakin. Parang nagulat pa siya nang makita ako at nanlalaki pa ang kanyang mata. “Ate?!” sigaw niyang sabi saka mabilis na yumakap sakin. “Sabi na eh, hindi ikaw yon, hindi ikaw yung natutulog don, ayaw ko maniwala! Hindi totoo!” sunod-sunod at utal-utal niyang sabi. Tinahan ko nama
Last Updated : 2025-02-08A Night Worth Millions Chapter 8
SPGHALOS malukot na ang bedsheet sa bawat pagpipigil na hindi hawakan o haplusin si Terrence. Parang nauubusan na rin ako ng hangin sa sobrang sarap ng nararamdaman ko. Ang bawat pagromansa niya sakin ay parang minamarkahan ang buong pagkatao ko. Ngayon ko lang naranasan ang sarap ng pagsesex. Kahit p****k ako, ni hindi pinaramdam sakin ng mga lalaking nakasex ko ang pakiramdam na niroromansa. Normally kasi ay haplos, labas at pasok sila palagi. After non labasan ay isasampal sakin ang kinitang pera. Ganun lang lagi. Pero ngayon sa pinaparanas sakin ni Terrence ay kakaiba. Akala mo eh napakahalaga kong babae sa kanya. Ang bawat pagdila niya sa balat ko ay nagpapataas ng balahibo ko. Nakakakilabot in a way na nasasarapan ako. “Ahhh…” ungol ko pa ng tumaas papunta sa pusod ko ang dila niya at inikot-ikot ang sirkulasyon ng dila doon. Pigil na pigil akong hindi siya hawakan sa ulo. Mas gusto kong diinan niya ang pagdila doon at isubsob pa siya ng mas malalim. Hanggang sa mas tinaasan n
Last Updated : 2025-02-09A Night Worth Millions Chapter 9
ALA SINGKO Y MEDIA pa lang ay dilat na dilat na ang mata ko. Wala na si Terrence sa tabi ko. Naabutan ko pa siyang umalis kaninang saktong alas tres ng madaling araw. Akala niya siguro ay nakatulog ako after ng session namin kanina. Dahil sa simula hanggang sa matapos kami sa pagpapasarap, hindi ako inantok kahit na pagod na pagod. Hindi rin naman nakaligtas sa pandinig ko kanina yung sunod-sunod na putok ng baril. Hanggang sa hindi na ako dinalawan ng antok sa mga sandaling iyon. Habang nakatapis ng kumot ay sinilip ko ang madilim na labas mula rito sa aming kwarto. Namataan ko rin mula rito na ang daming mga armadong lalaki na nakapalibot sa buong mansyon. Lahat sila ay nakasuot na kulay itim na polo shirt at itim na slack. Hindi mo nga sila mapapansin kung hindi mo talaga tititigan. I sighed deeply and tried to go back to bed. Sana makayanan ko ang pagtira sa mansyon na ito kasama ng mga taong alam kong pwede akong patayin anytime. Nagising ako nang mayroon akong narinig na hagik
Last Updated : 2025-02-11A Night Worth Millions Chapter 10
HINDI na ako nag-usisa pa kung ano yung mga ginagawa nung Trevor sa mga ex fiance ni Terrence. Siguro kasi half meant na nasaktan at nadismaya ako. Well, bakit nga ba ako masasaktan? Siguro kasi kakaiba ako sa lahat ng babae. Ako yung babae na kahit maganda eh madungis naman. I’m totally different from other sophisticated woman. Hindi nga naman ako maipagmamalaki. Hindi ako kapuri-puri. Ganda lang naman ang meron ako. Wala akong diploma, wala akong pag-aari at mas lalong wala akong pakialam sa kanila. Basta ang sakin ay wala akong natatapakang ibang tao. Na for me, madungis man sa iba at kabobohan na nagpapagamit ako ng katawan for money, marangal na ‘to sakin kasi nabubuhay at napapakain ko ang pamilya ko. Yun ang goal ng katulad ko. Alam kong nagtataka rin si Terrence dahil mula kanina ay maingay ako sa kotse pero ngayon ay ang tahimik ako. Kanina pa nga siya tingin nang tingin sakin. Napapansin ko sa peripheral vision ko. Binalewala ko na lamang siya at pinokus ang sarili sa bawat
Last Updated : 2025-02-13A Night Worth Millions Chapter 11
NANGINGINIG ako sa muling pagkabukas ng ilaw dahil yung kaninang lalaking kausap ko, naliligo na sa sariling dugo. Wala ng buhay. Napahawak ako sa bibig ko at iniiwasang maduwal dahil sa amoy at nagkalat na dugo. Nang tingnan ko naman yung mga tao sa paligid, parang mga balisa sila katulad ko. “Ashford! Wala kang pinagkaiba sa ama mo, naghahanap ka ng dahilan ng pagbagsak niyo,” rinig kong sinabi ng isang matandang lalaki. “Anyway, pakilinis nung kalat. Si Terrence Ashford ay isa ng blood royalty.” “No thanks, I don’t like the idea…” malamig naman na sagot ni Terrence at hinatak akong paalis doon. Sumunod naman yung mga men-in-black ni Terrence. “Ang weird naman ng mga taong nandon, Terrence. Pero bakit kailangang patayin yung lalaki?” usisa ko. Huminto naman kami sa paglalakad at hinarap niya ko. “Kapag hindi siya pinatay, ikaw ang papatayin niya. Lalo na nung nalaman niyang konektado ka sakin.”“Pero bakit?”"What?! You still don’t get it? This world isn’t kind—you need to kill
Last Updated : 2025-02-17A Night Worth Millions Chapter 12
HINDI na ako muling nakipag-usap kay Terrence dahil feeling ko napapahiya lang ako sa kanya. Binigay ko na lang din ang buong atensyon ko sa mga rumarampa na modelo. Isa sa mga nakakuha ng pansin ko yung suot ng babae na kwintas, singsing at hikaw. Pinakatitigan ko ito dahil talagang kakaiba siya. Mukhang napansin din naman ni Terrence yung tinititigan ko. “That’s Alexandrite stone…” “Ang ganda… nagche-change siya ng color ‘no? Bagay sa modelo,” mangha kong sabi kasabay ng pagtango. Hindi naman na ako nakarinig ng ano pa man kay Terrence. Napansin kong may kausap siya sa phone niya. Hindi na ako nakinig pa at itinuon ang pansin sa mga nag bi-bidding sa stone na yon. Medyo nagtataka lang ako kasi nandito lang ba kami para manuod ni Terrence? Grabehan naman, hindi ko keri yung mga presyo sa bidding! Alam kong mayaman si Terrence pero kung ako hahawak ng pera, ayokong gagastusin lang para sa alahas yung pera. Dahil in the first place, kahit na lumaki akong mukhang pera, may benefits n
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
A Night Worth Millions Chapter 63
Raisha’s POVGAYA ng inaasahan ko ay sinamahan ulit ako ni Xander. Pero sa ibang park niya ako dinala, dito sa Malesice Park. Hindi ko alam kung bakit pero ang tahimik ng lugar na ’to. Para bang... pinipilit akong kalmahin kahit ang gulo-gulo sa loob ko. The trees sway lazily, and the scent of fresh grass lingers in the air. Nakakagaan. Nakakapanatag. For the first time in weeks, parang nakakahinga ako nang maluwag.I look down at myself. Suot ko pa rin ’yung simple cream-colored knitted dress na pinili ni Xander para sa akin kaninang umaga. Soft, stretchy, and comfortable for my seven-month baby bump. Sabi niya bagay daw sa ’kin. That it makes me look calm and gentle—exactly what I don’t feel inside.Napahawak ako sa tiyan ko. My baby. The only thing that keeps me grounded. The only proof that I had a past before everything blurred into nothing.“Are you okay?”Napalingon ako kay Xander. Nakaupo siya sa tabi ko, isang siko nakapatong sa backrest ng bench habang nakatitig sa akin. His
A Night Worth Millions Chapter 62
Raisha’s POVMay kakaiba.Hindi ko maipaliwanag kung anong pakiramdam ‘to pero simula pa lang kanina habang nakaupo kami ni Xander sa park, parang may mabigat na bumabalot sa paligid, lalo na rin sa pagitan naming dalawa. Akala ko pagod lang ako. O baka dahil buntis ako kaya overreacting ako sa mga simpleng bagay. Pero the way he looked at me kanina... hindi siya ‘yung Xander na kilala ko. Hindi siya ‘yung bestfriend ko. ‘Yung taong nag-aalala sakin palagi. ‘Yung laging masaya. Maingay. Malambing.Kanina, habang nakatitig siya sa kawalan, parang may ibang tao sa loob ng katawan niya. Ibang mata. Ibang lakad. Ibang kilos. Parang anytime may sasabog sa kanya. "Rai, tara, need na natin umuwi… magpahinga ka na." Napatango na lang ako. Umakbay siya, and I leaned into him, gaya ng nakasanayan. Pero sa loob-loob ko, tinatanong ko ang sarili ko—bakit parang may lamat na sa tiwala ko sa kanya? Bakit parang may tinatago siya?Madalas kong mapanaginipan ang mga piraso ng aking alaala—yung hind
A Night Worth Millions Chapter 61
Xander's POVI've always been a good actor. The kind of actor who knew how to smile with sincerity, laugh with ease, cry with sympathy. Pretending to be Raisha’s gay best friend was the easiest role I ever played—because I got to stay close to her, protect her… or so she thought.The truth? I never wanted to protect her. I wanted to use her. Siya lang naman kasi ang sagot para mapabagsak ko ang mga kumakalaban sakin. At mas lalo kong pagbubutihan ang actingan ko para mas makuha ko ang loob niya. Lalo pa’t wala siyang maalala ngayon. Alam kong nag-iisip din itong babaeng ito. Hindi pa rin mawawala sa dugo niya ang pagiging Montenegro, mauutak at tuso. I clenched my fists. Montenegro tss. Totoo naman ang sinabi ko kay Raisha na yung Kuya niya ay minurder ang isang clan na naglelead kung na saan siya. Ang clan na mayroong 350 katao, pinatay niya lahat ng mag-isa lang. Ang tindi ng galit ni Lucas nung malaman niyang nawawala ang kapatid niya. Isama pa ang galit ng isang Terrence Ashford n
A Night Worth Millions Chapter 60
"Boss, there’s movement in Prague. May nakapagsabi sa isa sa ating mga sources, a woman matching Raisha’s description was seen escorted out of a safe house by the Luceros."Carlos’ voice cut through my thoughts like a blade. I turned to him, jaw clenched. "Show me."He tossed a folder onto the table. Inside were blurry surveillance photos. A woman with her face partially covered, but those eyes—God, those eyes looked like hers."She’s under heavy guard," Lucas said. "It’s like they’re hiding a ghost."A twisted grin spread across my face. "Then it’s time we haunt them."Within hours, we were in the air. The jet roared across the sky while my mind screamed louder. This could be it. Another shot. Another piece to the puzzle. And even if it wasn’t her—Someone would bleed for daring to pretend.We arrived in Prague under cover of night, our people already deployed. I watched the monitors from our mobile command center as we tracked the convoy. I didn’t blink. I couldn’t. I sat forward, e
A Night Worth Millions Chapter 59
Terrence’s POVThe jet hadn’t even fully stopped when I was already out of my seat, fingers gripping the armrest like it owed me answers. My lungs burned with every breath. Hawaii’s night air met me with a warm breeze, but it didn’t calm the storm that was ripping through my chest.Lucas trailed right behind me, his stance tight, every muscle in his body ready to strike. Neither of us said a word. We didn’t need to. The silence between us screamed louder than bullets—this was it. We’d followed the trail across oceans, through blood and betrayal, and it led us here: a secluded beach house at the edge of Oahu.It looked peaceful. Untouched. The kind of place lovers would disappear to, not a battlefield.But I wasn’t here for peace.I was here for my wife.My boots landed hard on the wooden path leading to the house, the creaking under my weight syncing with the crash of waves in the distance. The smell of the sea lingered in the air—salt, sand, and something sharp underneath it. Metal.
A Night Worth Millions Chapter 58
Terrence's POVI swirled the deep red wine in my glass, watching the way it clung to the sides before taking a slow sip. The silence of my office was deafening, a stark contrast to the chaos in my mind. My fingers tapped against the wooden desk, the weight of regret pressing down on me like a fucking vice.I had spent months drowning in my own torment, every breath a reminder of what I had lost. The moment Raisha disappeared, my world crumbled, leaving nothing but an empty shell of the man I used to be.Our home felt like a graveyard—cold, lifeless, filled with memories that mocked me at every turn. Her scent still lingered on our sheets, a cruel ghost that haunted my sleepless nights. Every time I closed my eyes, I could see her—her soft, tear-streaked face, the pain I had carved into her heart, the fear in her eyes when she walked away from me.And fuck, I let her go.What kind of man does that? What kind of husband, what kind of father?I was supposed to be a goddamn mafia boss, po
A Night Worth Millions Chapter 57
Malamig ang simoy ng hangin sa loob ng kwarto, banayad na dumadampi sa aking balat habang nakadungaw ako sa malawak na bintana ng hotel namin ni Xander. Isang linggo na kaming nasa Hawaii—malayo sa gulo, sa ingay, at sa mga taong pilit akong hinahabol. Pero kahit gaano kalayo, hindi ko matakasan ang sarili kong isip.Dahan-dahan kong hinaplos ang tiyan ko, pinapakiramdaman ang munting kiliti na parang paalala—hindi na ako mag-isa. Hindi pa halata, pero alam kong nariyan siya. Ang anak ko. Isang lihim na kahit ako, hindi ko pa rin lubos na maintindihan.Paano kung bumalik ang alaala ko? Paano kung ang katotohanang pilit kong tinatakasan ay bumalik at guluhin ang tahimik kong mundo?"Rai? Okay ka lang ba?"Narinig kong tanong ni Xander mula sa likuran, mababa ang boses niya, parang nag-aalalang baka masyadong malakas ang tunog ng mundo para sa akin ngayon.Napalingon ako sa kanya at tipid na ngumiti. Hindi ko na mabilang kung ilang beses niya akong tinanong niyan sa loob ng isang linggo
A Night Worth Millions Chapter 56
Hawak ni Xander ang kamay ko habang nagmamadali kaming lumabas sa likuran ng maliit na clinic kung saan ako nagising. Nakayakap sa akin ang malamig na hangin ng gabi, ngunit hindi ito kayang patayin ang apoy ng kaba sa dibdib ko. Wala akong ibang alam kundi ang isang bagay—kailangan kong makalayo. At si Xander lamang ngayon ang aking mapagkakatiwalaan sa mga oras na ito. "Sumakay ka na, Rai. Mabilis tayo dapat bago pa nila tayo mahanap," mahina ngunit mariing sabi ni Xander habang binubuksan ang pintuan ng itim na SUV. Dahan-dahan akong pumasok, ramdam ko pa rin ang panginginig ng katawan ko. Alam kong may mga tanong akong gustong masagot, pero wala nang oras. Ang alam ko lang, kailangan kong protektahan ang sarili ko… at ang dinadala ko sa sinapupunan.Nagsimula nang tumakbo ang sasakyan sa madilim na kalsada. Tahimik kaming dalawa. Napuno ng tunog ng makina at hina ng paghinga ko ang loob ng sasakyan. Ilang saglit pa, hindi na ako nakatiis."Xander… bakit mo ako tinutulungan? Kasi
A Night Worth Millions Chapter 55
Hawak ng lalaki ang kamay ko habang patakbo kaming tumatakas papasok sa isang eskinita. Nakita ko pa ang mga tao sa isla na takhang tumatakbo kami ng kasama ko. Ang tatlong lalaki kanina na naiwan namin, ngayon ay nadagdagan na ng apat na kalalakihan. Mukhang ako talaga ang sadya ng mga ito. Sino ba talaga ako at bakit parang may atraso ako sa kanila? Masamang tao ba ako? May pinagkakautangan? Kapwa kami habol-hininga ng kasama ko, at rinig na rinig ko ang tunog ng mga yapak sa likuran namin. Kailangan naming makalayo. Pero habang tumatakbo, parang may bumabagabag sa loob ko—isang pakiramdam na hindi ko maipaliwanag."Konti na lang, Rai. Malapit na tayo sa ligtas," aniya habang hinihila ako paabante. Kita ko kung siya kaderterminado na mailayo ako sa mga lalaki.Rai? Bakit parang hindi pamilyar sa akin ang pangalang ‘yon? Parang may kung anong bumangga sa loob ko—isang piraso ng sarili kong alaala na hindi ko mahawakan.Huminto ako bigla, pinigilan ang kamay niyang nakahawak sa akin.
