Mag-log inShare
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 88
Kaugnay na kabanata
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 89
Malamig ang hangin sa Singapore, ngunit mas malamig ang pakiramdam ni Maria habang naglalakad siya papasok sa ospital kung saan na-admit si Kean. Hindi niya maikaila ang pangungulila at sakit na dulot ng mga huling pag-uusap nila. Ang kanyang puso ay tila nababalot ng yelo, at ang mga alaala ng mga masasakit na salita ni Kean ay sumasalot sa kanyang isip.“Maria, bakit ka nandito?” tanong ni Kean, walang anumang emosyon sa kanyang boses habang nakatingin siya sa kanya mula sa kama. Nakayakap siya sa mga kumot, tila wala siyang pakialam sa kanyang kalagayan.“Kean, nag-aalala ako sa’yo. Sabi ng doktor, kailangan mong magpahinga at...” sinubukan ni Maria na magsalita, ngunit pinutol siya ni Kean.“Wala akong kailangan mula sa’yo. Hindi mo ako matutulungan, Maria. Mas mabuti pang umalis ka na lang,” sagot ni Kean, ang kanyang boses ay puno ng pang-aasar at galit.“Ano bang nagawa ko sa’yo para ganito ang treatment mo sa akin? Mahal natin ang isa't-isa Kean!"umiyak si Maria. Ang mga luha
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 90
Habang patuloy na naglalakad si Maria palabas ng ospital, ramdam niya ang bigat ng bawat hakbang. Ang bawat salitang binitiwan ni Kean ay tila punyal na sumugat sa kanyang puso. Humihikbi siya, pero pilit niyang pinipigil ang mga luha, alam niyang hindi niya pwedeng ipakita ang kanyang kahinaan—lalo na sa harap ng mga tao sa paligid.Sa kabila ng sakit, naramdaman niyang sinundan siya ni Donya Loida. Hinawakan nito ang kanyang kamay, tila ba nag-aalo. "Maria, anak, alam kong mabigat ang nararamdaman mo. Pero wag kang susuko agad. Hindi mo naman ginusto ang ganito, hindi mo ginusto na magka-ganoon ang relasyon niyo ni Kean. Nakikita ko ang lahat ng sakripisyo mo para sa kanya at kay Harry. Ipaglaban mo ang pamilya mo!""Salamat po, La," sagot ni Maria, pilit na tinatago ang kanyang mga luha. "Pero... baka tama na. Siguro, kailangan ko na siyang palayain. Mahal ko siya, pero kung lagi lang akong masasaktan, baka kailangan ko na rin ipagtanggol ang sarili ko."Nag-alinlangan si Donya Loi
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 91
Habang nakaupo si Maria sa gilid ng kama, nakatitig sa natutulog na si Harry, hindi niya maiwasang mapaluha. Bawat alaala ng mga masasakit na salita ni Kean ay tila sumasakit sa kanyang puso. Mahal niya si Kean nang labis, ngunit paulit-ulit siyang binabalewala at tinatanggihan. Ang sakit ng pagtataksil ni Kean—ang pagpili niya kay Mirasol—ay tila walang katapusan. At higit sa lahat, hindi man lang kinikilala ni Kean ang kanilang anak dahil sa amnesia.Buong gabi siyang gising, pinapakinggan ang malalalim na hininga ni Harry, ngunit ang mga mata niya ay hindi matahimik sa kaiiyak. Gaano man niya subukang ipaglaban ang kanilang pamilya, lagi siyang nauuwi sa tanong kung may patutunguhan pa ba ang lahat ng sakripisyo niya para kay Kean. Pero ngayon, parang nawawala na siya sa sarili. Pagod na siya. Hindi na niya kaya ang masaktan pa.Kinabukasan, maaga siyang nagising upang gumawa ng isang desisyon. Kinuha niya ang cellphone at nag-type ng isang maikling mensahe para kay Donya Loida, na
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 92
Nasa likod ng isa sa mga makukulay na pader ng Singapore, nakatayo si Maria na tila isang nabigong ibon na naiiwan sa rehas ng kanyang mga alaala. Ang sakit na dulot ng mga salitang binitiwan ni Kean sa ospital ay nakataga sa kanyang puso. Hindi niya maiwasang maiyak habang naaalala ang mga nakaraang araw na puno ng ligaya at pag-asa, na unti-unting naglaho sa kanyang paningin. Ngayon, ang tanging natitira sa kanya ay si Harry, ang kanilang anak, na walang kamalay-malay sa hirap ng pinagdaraanan ng kanyang mga magulang.“Mama, bakit umiiyak ka?” tanong ni Harry, na nakatingin sa kanya ng puno ng pag-aalala habang hawak-hawak ang pisngi niya.“Wala, anak. Nag-iisip lang si Mama,” sagot niya, pinipilit ang ngiti sa kanyang mga labi. Ngunit sa loob niya, tila may isang bagyong rumaragasang puno ng sakit at lungkot.Hindi nagtagal, pinili ni Maria na umuwi sa Pilipinas. Hindi na niya kayang tiisin ang sakit na dulot ng pag-alis ni Kean sa kanilang pamilya. Sa kanyang isipan, nagdesisyon si
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 93
Ilang araw nang tahimik si Kean, ang kanyang isip ay abala sa mga iniisip na hindi nag-aalala sa kanyang asawa at anak. Para sa kanya, ang lahat ay tila nasa maayos na kalagayan. Nakatutok siya sa kanyang paggaling sa ospital at sa pagsisimulang relasyon nila ni Mirasol, na sa paningin niya ay tila isang bagong simula. Ngunit sa likod ng lahat ng ito, may isang nakatagong sakit na hindi niya nakikita—ang paglimot kay Maria. Samantala, si Doña Loida, abala sa kanyang negosyo at sa mga plano para sa expansion ng kanilang kumpanya sa Singapore, ay hindi rin nakapansin sa nagaganap. Sa gitna ng mga meeting at tawagan, isang pangungulila ang nag-ugat sa kanyang puso.“Sana ay makausap ko si Maria at si Harry,” naisip niya, nang bigla siyang mag-alala sa apo sa tuhod na hindi niya nakikita.Pinili ni Doña Loida na tumawag sa cellphone ni Maria upang kumustahin ito. Sa kanyang pag-aalala, sinubukan niyang tawagan ang numero ng kanyang manugang, ngunit palaging lumalabas na out of coverage
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 94
Naglakad si Maria palabas ng mansyon ng mga Ambrosio, tahimik na inaakap si Harry habang pinipigil ang bawat patak ng luha sa kanyang mga mata. Ang bigat ng kanyang puso ay parang bumibigat sa bawat hakbang na kanyang ginagawa, at tila ba ang bawat metro ng distansya sa mansyon ay isang pagputol sa mga alaala, pangarap, at mga pangako na minsan niyang inakala na magtatagal."Anak, simula na ito ng bago nating buhay," mahina niyang sabi kay Harry habang humigpit ang kanyang yakap sa anak. "Tayong dalawa lang. Wala na ang Papa mo. Nakalimutan na niya tayo, at kailangan nating tanggapin iyon." Mahina ang boses ni Maria, puno ng sakit at pangungulila, pero pilit niyang pinalalakas ang kanyang sarili para sa kanilang dalawa.Napansin ni Maria ang mga mamahaling gamit na iniwan niya sa mansyon—mga bagay na minsan ay nagdala ng aliw sa kanya pero ngayon ay nagiging paalala lamang ng mga panahong sinaktan siya. Iniwan niya ang lahat ng mamahaling alahas, damit, at kahit ang mga kasangkapang mi
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 95
Ilang araw matapos umalis si Maria sa mansyon ng mga Ambrosio, napansin ni Doña Loida na tila may isang masakit na katahimikan na bumalot sa paligid. Napakahirap para sa kanya na hindi makita si Harry na tumatakbo sa hardin o si Maria na tahimik na nag-aayos ng mga bulaklak sa terrace. Sa kabila ng kanyang makapangyarihang presensya, alam ni Doña Loida na ang mga ngiti at halakhak ni Harry ang nagbibigay ng tunay na saya sa kanilang tahanan. Isang gabi, hindi niya mapigilang pumasok sa kwarto na dating tinutuluyan ni Maria at Harry. Sa kanyang pagpasok, napansin niyang malinis at tila walang bakas ng kanilang mga alaala. Dahan-dahan siyang lumapit sa kama ni Harry, hinaplos ang malambot na unan, at tila narinig pa ang nag-uumapaw na tawanan ng bata. Napaiyak siya sa mga alaala ng kanilang masasayang sandali. "Bakit ko sila hinayaang umalis?" bulong niya sa sarili, may bigat sa kanyang puso. "Sana… sana hindi pa huli ang lahat." Biglaang tumunog ang telepono niya. Si Kean. Dali-dali
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 96
Sa likod ng makulay at masayang tanawin ng kanilang bahay, isang tahimik na kuwarto ang puno ng mga alaala. Sa gitna ng silid, nakaupo si Maria, ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakayakap sa kanyang anak na si Harry. Ang liwanag mula sa bintana ay tumatama sa kanilang mga mukha, ngunit sa kabila ng liwanag, tila nagbabadya ang dilim ng takot at lungkot sa kanilang mga puso.Pagkatapos ng kanilang pag-uusap, ang mga alaala ng nakaraan ay nagbalik sa isip ni Maria. Ang tawanan nila ni Kean sa harap ng bintana, ang mga yakap, at ang mga simpleng sandali na nagbigay kulay sa kanilang buhay. Ngunit ang bawat ngiti ay sinasabayan ng luha. Mahirap para sa kanya na bitawan ang mga alaala, ngunit kinakailangan.Maya-maya, dumating ang pagkakataon nilang lumipad. Kinabukasan, maaga silang nagising upang ihanda ang kanilang mga gamit. Napaka-espesyal ng umagang iyon, ngunit sa kanyang puso ay may pangambang sumisiksik. “Minsan lang ito, at napakalayo ng ating pupuntahan,” bulong niya sa sari
Pinakabagong kabanata
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 138
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 137
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 136
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 135
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 134
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 133
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 132
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 131
A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO Chapter 130
