Habang si Kean at Mirasol ay patuloy na nagsusumikap na magkaroon ng anak, ang kanilang buhay ay puno ng mga pagsubok. Hindi matanggap ni Kean ang kanyang kalagayan, ang pagkawala ng kanyang alaala, at ang pagiging bahagi ni Mirasol sa kanyang kasalukuyang buhay. Kahit anong pagsusumikap nilang dalawa, mayroong kulang—ang pagkakaroon nila ng sariling anak.Sa bawat araw na lumilipas, pilit na itinatago ni Kean ang kanyang kalungkutan at naguguluhan sa mga sandaling nagdaan, at sa kabila ng mga efforts ni Mirasol na maging masaya sila, may mga gabi na tanging ang mga alaala ng nakaraan ang bumabalik sa kanyang isip—mga alaala na hindi na niya matandaan, ngunit nararamdaman niyang isang bahagi ng kanyang pagkatao ang nawawala.Hindi rin niya matanggap na siya ay naging bahagi ng isang relasyon na hindi siya buo, na ang kanyang mga desisyon ay nagmula sa isang memorya na hindi na niya kayang alalahanin.Ang paglalakbay nilang dalawa ni Mirasol ay puno ng mga pagdududa, at bagamat nagmama
Habang patuloy na nagsusumikap si Mirasol at Kean na magkaanak, ang mga pangarap ni Mirasol ay muling nabigo nang malaman niya ang masakit na katotohanan mula sa kanyang check-up. Pagkatapos ng serye ng mga medical exams at laboratory tests, ipinahayag ng OB-GYN na may malubhang problema sa kanyang matris na naging sanhi ng kanyang kahirapan sa pagbubuntis. Ang mga pinsalang natamo niya mula sa pambubogbog ng kanyang dating asawa, si Jonas, ay nagdulot ng miscarriage noong nakaraan, at ito rin ang dahilan kung bakit siya nahihirapan magbuntis muli.Habang nakatambay sa klinika, si Mirasol ay hindi maitago ang pagkabigo at kalungkutan. Tinutok ni Mirasol ang kanyang mga mata sa OB-GYN, hindi makapaniwala sa narinig. Ang mga salitang iyon ay nagdulot ng matinding sakit sa kanyang puso, ngunit sa kabila ng mga ito, may isang maliit na bahagi ng kanyang isipan na nagbigay ng pag-asa. Ang posibilidad na may ibang paraan ay isang liwanag sa madilim na sitwasyon."Pero, hindi ba't maliit na
Samantala, si Maria, kasama ang kanyang anak na si Harry, ang kanyang ina na si Rosemarie, at ang mga kapatid niyang sina Eric at John, ay nagpasya munang bumalik sa Australia. Para sa kanilang lahat, hindi lamang ito basta pagbabalik sa isang lugar kundi isang hakbang patungo sa muling pagbubuo ng isang pamilya na matagal nang nawalan ng mga piraso.Nang magkrus muli ang landas nina Maria at Rosemarie, halos hindi makapaniwala si Rosemarie na ang nawawala niyang anak, na iniyakan at hinanap sa mahabang panahon, ay muling nasa kanyang harapan. Ang mga alaala ng pag-iisa, ng pangungulila sa mga gabing tahimik, at ng pagdarasal na makasama muli si Maria ay bumabalik sa kanya habang mahigpit niyang niyayakap ang anak.Habang sakay sila ng eroplano patungo sa Australia, ramdam ni Rosemarie ang bigat ng mga taong lumipas. "Maria," bulong niya sa anak habang nakasandal sa kanyang balikat si Harry na mahimbing na natutulog, "alam mo ba kung ilang beses kitang pinangarap na makapiling muli? S
Nang magsimula ang klase ni Maria sa unibersidad sa Australia, hindi niya mapigilang maramdaman ang matinding emosyon. Ito na ang simula ng kanyang panibagong paglalakbay—isang paglalakbay na puno ng pag-asa at pangarap, hindi lang para sa kanyang sarili kundi para rin sa kanyang anak na si Harry.Habang naglalakad siya sa loob ng kampus, dama niya ang lungkot ng pangungulila sa nakaraang buhay, ngunit mas malakas ang kanyang determinasyon. Sa bawat hakbang, naiisip niya si Harry, ang kanyang inspirasyon. Alam niya na ang bawat oras na ilalaan niya sa kanyang pag-aaral ay para sa mas maliwanag na kinabukasan ng kanyang anak.Sa bawat yapak ni Maria sa makulay at malawak na kampus ng unibersidad, dama niya ang matinding emosyon. Para sa kanya, ang bawat pader, bawat silid-aralan, at bawat paghinga sa bagong lugar na iyon ay simbolo ng kanyang muling pagbangon. Hindi naging madali ang buhay para sa kanila ni Harry, ngunit ngayon, narito siya, handang suungin ang anumang pagsubok para sa
Nang magsimula ang klase sa unibersidad sa Australia, ramdam ang kasiyahan sa hangin. Ang mga bagong mukha ay pumuno sa lecture hall, bawat estudyante ay may kani-kanyang kwento, pangarap, at ambisyon. Para kay Maria, ito ang isang pagkakataon na matagal na niyang pinapangarap—isang bagong simula. Mula sa mga pagsubok na hinarap, ngayon ay handa na siyang humarap sa bagong hamon: Business Management.Habang ipinapakilala ng guro ang kurso at ang mga paksa, tinanong niya ang bawat estudyante na magpakilala. Nakaramdam si Maria ng halo-halong kaba at pananabik habang siya ay tumayo. Naging tahimik ang buong kwarto at lahat ng mata ay nakatutok sa kanya.“Hi, everyone! My name is Maria Esperanza,” nagsimula siya, ang boses ay medyo nanginginig pero determinado. “I’m from the Philippines, and I’ve always wanted to pursue a career in business management. I’m here because I believe this course will help me build a better future, not just for me, but for my son as well. I’m excited to learn
Habang nakaupo si Maria sa kanyang upuan, dumating ang kanilang propesor, at nagsimula ang klase. Tahimik siyang nakikinig, ngunit ang bawat salita ng guro ay nagiging pahiwatig ng kanyang mga pangarap. Alam niyang bawat aral na kanyang matutunan ay magiging susi sa tagumpay na matagal na niyang inaasam.Sa kalagitnaan ng talakayan, biglang nagtanong ang propesor tungkol sa mga layunin ng bawat estudyante. Isa-isa silang nagbahagi ng kanilang mga plano—mga ideya sa pagpapalago ng negosyo, pagpapabuti ng mga pamamahala, at pagbibigay inspirasyon sa iba.Nang tumawag ang propesor sa kanya, bahagya siyang nag-atubili, ngunit sa kalooban niya ay nakaramdam siya ng lakas."I’m here," sabi ni Maria, "not just for myself, but for my son, my family. Gusto kong makamit ang tagumpay na hindi ko nagawa noon. Alam kong hindi magiging madali, pero hindi ako susuko. I want to build something meaningful, not just for me but for the people I love."May katahimikan sa silid matapos ang kanyang sinabi,
Habang patuloy na nagmamahalan sina Mirasol at Kean, dumating ang isang matinding pagsubok sa kanilang buhay na mag-asawa. Gusto nilang bumuo ng sarili nilang pamilya, ngunit sa bawat pagtatangkang magkaanak, lagi silang nabibigo. Hanggang isang araw, sinabi ng doktor ang mabigat na balita—hindi na kakayanin ng matris ni Mirasol ang pagbubuntis. Hindi nakapagsalita si Mirasol, nanlamig ang kanyang buong katawan habang iniisip ang lahat ng pangarap nilang pamilya na tila biglang naglaho. Si Kean naman ay tahimik na nakaupo sa kanyang tabi, pero halatang nasasaktan din siya.“Kean…” bulong ni Mirasol, pilit na itinatago ang mga luha. “Paano na tayo? Paano na ang pangarap nating pamilya?”Hinawakan ni Kean ang kanyang kamay, mahigpit at puno ng pagmamahal. “Mirasol, mahal ko… pamilya pa rin tayo, kahit ano pang mangyari. Kung hindi tayo magkakaroon ng anak sa paraan na inaasahan natin, hahanap tayo ng ibang paraan. Ang mahalaga, magkasama tayo.”Doon na bumuhos ang luha ni Mirasol, pero
Habang nakatayo si Kean sa harap ni Donya Loida, damang-dama niya ang bigat ng bawat salitang binitiwan ng matanda. Ang kawalan ng balita tungkol kay Maria at Harry ay parang mabigat na pasanin na hindi matanggal-tanggal sa kanyang dibdib. Alam niyang malaking bahagi sila Maria at Harry sa kanyang nakaraan, sa kanyang buhay at pamilya, ngunit ang pagkawala nila ay isang kabiguan na hindi pa niya lubos na matanggap.Muling tumingin si Kean kay Donya Loida, ang mga mata niya ay puno ng determinasyon. "Lola," sabi niya, ang tinig ay matigas ngunit may malalim na pagnanasa, "hindi ako titigil. Hahanap ako. Kahit gaano katagal, gagawin ko ang lahat para makita ang anak ko si Harry, La. Maiintindihan naman siguro ni Maria na ako ang mag-aalaga sa anak namin. Kaming dalawa ni Mirasol ang tatayong magulang," sabi niya.Nagulat si Donya Loida sa sinabi ni Kean. "Apo, ibig mong sabihin kukunin mo kay Maria si Harry? Nababaliw ka na ba?" galit na tanong nito. "La, ang gusto ko lang naman ay maku