LIKE
“Dahil nandito na si Miss Suarez at tapos na magtanim ang mga bata, pwede nang kunin ni Mr. Saavedra at Miss Suarez si Rain.” Talaga ayaw ni Rhian ng atensyon, kaya't malamig niyang ininterrupt si Marga. Sigurado na gagawa pa kasi ito ng eksena kung magtatagal pa itong kasama sila. Nang marinig ito, tumayo si Marga at ngumiti kay Zack. Ang layunin niya sa pagpunta dito ay hindi para manatili si Zack kay Rhian. Ngayon na ito na mismo ang nagmungkahi, inaasahan niyang mangyayari ito. Hindi naman tanga si Zack para manatili pa dito pagkatapos lantaran na itaboy ng babae. Nang marinig ang mga salita ng dating asawa, kumunot ang noo ni Zack, at tinitigan siya, "Si Doktor Fuentes ay tumulong kay Rain at sa akin sa pagtatanim ng puno. Hindi ko siya maaaring iwan. May isa pang puno. Magtanim tayo ng sabay." Nagmumukhang nag-aalangan si Rhian, nais niyang tumanggi. Sa gilid, tumingin si Rain kay Rhian ng may pag-asam. "Gusto pa niya magtanim ng puno kasama si tita! Nang marinig ni Rhian a
"Ano ang ginagawa mo dito?" Nang makita na walang nakatingin, hinila ni Zack si Marga patungo sa gilid ng kagubatan at tinanong ito ng walang ekspresyon. Nang marinig iyon, tiningnan ni Marga ang maliit na bata sa kanyang mga bisig nang may pag-aalala, "Nag-aalala ako kay Rain, kaya pumunta ako dito para makita siya. Huwag kang mag-alala, hindi ko kayo istorbohin." Nang matapos siyang magsalita, narinig niya muli ang malamig at matigas na boses ni Zack, "Ngayon ay makikita ko na ayos na si Rain. Kung wala nang iba, maaari ka nang umuwi." Nanlumo si Marga, "Zack, galing pa ako sa malayo at pagod pa ako. Hindi ba pwede na pakainin mo muna ako? Saka… saka nandito na ako eh, bakit mo ako pinapaalis kaagad.” Kagat ang labi na yumuko siya, puno ng pagsisisi ang boses nang siya’y magsalita, "Alam kong galit ka pa sa akin dahil sa huling beses na sinaktan ko si Rain, pero hindi ko talaga sinasadya iyon. Sa loob ng maraming taon, tinuturing ko si Rain bilang aking sariling anak, w-wa
"Hmph!" Narinig din ni Zian ang mga papuri kay Marga, kaya’t umingos siya. Malinaw naman na hindi iyon totoo, na ang pinapakita ng ale ay peke lamang. Malayo ito sa kanyang mommy! Natigilan naman si Rhian nang makita ang pag-ingos ng kanyang anak, “May problema ba, anak?” Pinaglaruan ni Zian ang kanin sa kanyang plato at nakasimangot na sumagot, “Hindi ko gusto ang ale na iyon kanina. Mukha siyang sinungaling!” Dahil dito, natigilan si Rhian at nagulat, "Bakit mo naman nasabi iyan, Anak?" Nakita nilang magkikita lang si Zian at si Marga ng dalawang beses, kaya bakit parang malaki ang galit nito kay Marga? Sa nakikita niyang ekspresyon nito ngayon, talagang hindi nito gusto ang babae. Tumingin si Zian kay Mommy at nais sanang sabihin na dahil ang babaeng iyon ay magiging asawa nang kanilang daddy, at hindi dito ay hindi sila nito gusto at iniwan sila nito. Pero naisip niyang hindi alam ng kanilang ina na matagal na nilang alam kung sino ang kanilang ama. Kapag sinabi niya iyon, m
"Tita ..." Nawala sa paningin nila si Rhian. Tumingala si Rain at nag-umpisang umiyak, ang kanyang tinig puno ng lungkot, "Gusto ko si tita ganda..." Medyo nainis si Zack sa sinabi ni Rhian kanina. Nang marinig niyang patuloy na humahanap ang maliit na bata sa babae, kumunot ang kanyang noo, "May sarili ng mga anak ang babaeng iyon, hindi mo pwedeng laging guluhin sila." Tumingin si Rain kay Daddy nang may galit. Hindi gusto ng bata ang sinabi ng kanyang daddy. Samantalang si Zack, nais lang niyang paalalahanqn ang anak. Sa huli, hindi rin nanalo si Rain sa kanyang ama. Tumingin siya ng nakasimangot dito at sa bandang huli ay yumuko. Kung ayaw niyang pumunta, hindi na siya pupunta at hindi siya mapipilit. Pero nasa parehong kwarto lang sila, at si tita ay kailangan pa ring bumalik upang mag-ayos ng mga gamit. Nang maisip ito, tumigil na si Rain sa pag-iyak at sinabi kay Daddy, "Gusto ko nang bumalik sa kwarto ko." Wala namang alam si Zack sa iniisip ng maliit na bata. Akal
Biglang tumunog ang doorbell. Inisip ni Rain na si Rhian at ang iba pa ay bumalik na. Kumislap ang kanyang mga mata, tumalon siya mula sa kama, at mabilis na naglakad papunta sa pintuan upang buksan ito. Ngunit nang makita niya ang taong nandoon, muling kumupas ang kanyang mga mata. "Rain." Ang ngiti sa mukha ni Marga ay may kabuntot na pilit. Tinatago lang niya ang inis niya. Dahil mahaba ang binti ni Zack at sanay na lumakad ng mabilis. Naiwan siya ng mag-ama kanina. Hindi man lang siya hinintay ni Zack, kaya naman talagang inis na inis si Marga. Hindi man lang siya nilingon ni Zack, nagpatuloy ito sa paglakad na parang walang kasama. Pinalad na may nakita siyang hotel staff na malapit sa kanya, nagpahatid siya sa front desk. Matapos magtanong sa front desk tungkol sa kanilang kwarto, nakarating siya sa silid nila Zack. Nang makita ni Zack ang tao sa labas, nasira ang mukha niya. Nagkunwari si Marga na hindi niya napansin ang pagbabago sa kanilang ekspresyon, pumasok si
Natural na ayaw ni Rain na lumipat sila. Pero wala siyang magawa. Ang daddy niya pa rin ang magdedesisyon. Tumayo si Marga at tumingin kay Zack. "Zack, bababa muna ako para magtanong. Kung maaari, magpalit kayo ng kwarto." Tumingin si Rain sa kanyang daddy nang may pag-asang tumanggi ito. Ngunit madilim at hindi mawari ang ekspresyon ni Zack. Kahit tanggihan niya ang mungkahi ni Marga na magpalit ng kwarto, alam ni Zack na paalisin na sila ni Rhian pagbalik nito mamaya, gagawin pa rin niya ang desisyong lumipat. Iminungkahi lang naman ng guro kahapon na magsalo sila sa kwarto dahil wala nang ibang bakanteng kwarto. Pero ngayon na baka may bakante na, baka itaboy na sila nito mamaya. After all, halata naman na hindi sila gustong makasama ng babae, nakita niya kahapon ang mariing pagtanggi nito na makasama sila. Lalo na ngayon na lumitaw si Marga, lalo lang gugustuhin ni Rhian na umiwas sa kanya. Nang maalala ang reaksyon kahapon ng dating asawa, halos pumayag na si Zack sa sin
Paglabas ni Zack mula sa hotel, halos hindi na siya nag-alinlangan at agad na tumakbo papunta sa direksyon ng botanical garden. Alam niyang gusto ng bata na makasama si Rhian. Tumakbo ito palabas upang hanapin siya. Bukod sa botanical garden, wala nang ibang pupuntahan ang bata. Pagdating niya sa botanical garden, walang bakas ng bata. Lalong bumigat ang pakiramdam ni Zack. Kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Rhian. Naglalakad si Rhian sa botanical garden kasama ang mga anak nang biglang tumunog ang cellphone niya. Nang makita ang tumatawag, bahagya siyang napakunot-noo. Si Zack? Hindi ba dapat kasama niya si Marga? Bakit siya tumatawag? Matagal nang nagri-ring ang cellphone bago nag-aatubiling sinagot ni Rhian. "Nasaan si Rain?" Bago pa siya makapagsalita, narinig na niya ang nababahalang tinig ng lalaki. Tila nag-aalala ito. Biglang bumigat ang dibdib ni Rhian. "Hindi namin siya kasama, bakit?" Tumingin si Zack sa paligid, hindi mapakali. "Nawawala si Rain.
“Paano nawala bigla si Rain?” Hindi mapigilan ni Rhian ang magtanong habang naglalakad sila palabas ng botanical garden. Kung hindi niya malalaman ang buong kwento, baka patuloy niyang sisihin ang sarili. Tumingin si Zack sa kanya ng nakatiim-bagang. Bagama’t hindi sinabi ni Rain ang dahilan ng pagtakas, sigurado siyang umalis ang bata dahil gusto nitong makita si Rhian. Nang magtama ang kanilang mga mata, mas lalo pang hindi mapakali si Rhian. “Hindi ba kasama mo siya kanina? Kayo ni…” nag-alangan siya na banggitin ang pangalan ng fiancee nito. “Look, Mr. Saavedra. Hindi naman sa nangingialam ako. Paanong hindi ninyo naasikaso si Rain? Dalawa na kayo, isang bata lamang si Rain. Bukod pa don, masunurin at mabait na bata si Rain… bakit siya tatakas?” Hindi na nakapagpigil si Rhian at nagtanong ng inis. Agad din na pinagsisihan ni Rhian ang sinabi. Alam niyang labis nang nag-aalala si Zack sa pagkawala ng bata, dahil sinabi niya ito, baka magmukhang sinisisi niya ito. Pero nagula
Tumango ang mga bata nang may kaluwagan, ngunit patuloy silang tumingin kay Rhian nang sabik.Hindi alam ni Rhian kung dahil lang ba sa ilusyon niya, pero parang may pakiramdam siya na may konting pagsisisi sa mga mata ng mga bata.Pero, anong ginawa nila na nagpaparamdam sa kanya ng ganoon?Naguguluhan si Rhian sa mga titig ng mga bata.Habang nag-aalmusal, naging sobrang maagap ang mga bata at patuloy na nagsusubok mag-serve ng pagkain at mag-refill ng tubig para kay Rhian.Matapos ang ilang beses, hindi na napigilan ni Rhian na magtanong, "Sabihin niyo nga, may ginawa ba kayong hindi sinabi kay Mommy?"Nagtulungan ang mga bata, nag-isang tingin sa isa't isa at pagkatapos ay iniiwasan ang mga mata ni Rhian at tumango ng mahina.Nag katinginan ang mga bata, nagpalitan ng ilang mahahabang sandali ng katahimikan at sumang-ayon sa hindi pagpapaliwanag sa Mommy.Hindi nila matutukoy kung paano ba ipaliwanag ang kanilang ginawa na naghanap sila ng kwento ng Sleeping Beauty nang hindi sina
Hindi alam ng mga magulang kung nagulat sila sa biglaang paglabas ni Zack o kung hinihintay lang nila ang sagot ni Rhian. Matagal na walang bagong mensahe sa grupo.Medyo nagkunot ang noo ni Rhian, tinitigan ang mensahe ni Zack nang matagal, at pagkatapos ay lumabas sa group chat na may halo-halong emosyon.Talaga nga, hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ng lalaking ito.Tahimik na nakaupo ang dalawang bata sa tabi ni Rhian. Nang makita nila ang ekspresyon ni Rhian, lalo silang nag-alala, natatakot na baka sabihing hindi siya makikilahok sa event."Mommy, antok na ako, matutulog na ako." Bago pa magsalita si Rhian, isang malalim na hinga ang ginawa ng mga bata at habang umiiwas, lihim nilang tinitingnan ang reaksyon ni Rhian.Nang marinig ito, pilit na ibinaling ni Rhian ang kanyang isip at pinat pat ang ulo ng mga bata. "Kung antok na kayo, matulog na kayo. Bukas, dadalhin ko kayo sa kindergarten."Nang marinig ito, kumislap ang mga mata ng mga bata at tumango sila ng masaya.R
Pumayag naman ang principal, ngunit nahirapan din siya, "Alam po ninyo, kakaiba ang sitwasyon ng aming kindergarten. Ang mga magulang po ay abala, at maraming naging koordinasyon bago namin napili ang listahan. Kung babaguhin po ito, hindi ko alam kung gaano katagal bago makontak ang ibang magulang, at malaki po ang abala. Bukod pa po diyan, magsisimula na ang anniversary celebration sa susunod na linggo. Kung baguhin po natin ngayon, baka hindi po sapat ang oras para sa rehearsal at makaapekto sa kinalabasan ng pagtatanghal."Pagkatapos magpaliwanag, nagkunwaring naiintindihan ang principal at tinanong, "Mayroon po bang espesyal na dahilan kung bakit ninyo nais baguhin ang listahan, Miss Rhian?"Sinabi ng principal na ganoon nga, kaya't natural na hindi na makapagsalita pa si Rhian. Pilit niyang nginitian at nagpasya, "Kung mahirap po, ayos na." Agad naman sumagot ang principal, "Salamat po, Miss Rhian, sa inyong kooperasyon."Pagkatapos nito, nagmamadaling ipinatigil ang tawag, tila
Matapos kumain ng ilang subo, isinara ni Rhian ang kanyang telepono, tumayo, at naglakad palabas, umaasa na ang lahat ng ito ay isang simpleng pagtatanghal lamang sa kindergarten, at hindi siya kailangang makipag-ugnayan nang labis kay Zack at sa kanyang anak.Pag-uwi niya ng gabi, nandiyan na ang dalawang maliit na bata.Nang makita ni Rhian ang mga bata, hindi niya maiwasang maisip ang tungkol sa pakikipagtulungan kay Zack sa pagtatanghal, kaya’t ang ngiti sa kanyang mukha ay medyo pilit.Ang dalawang bata ay halatang alam na ang tungkol sa pagbuo ng mga grupo at sila'y parehong excited at kinakabahan.Ang dalawang bata ay umaasang makakasama nila ang kanilang Rain sa parehong grupo.Ngunit ang pagiging magka-grupo kasama ang Rain ay nangangahulugang makakasama nila ang kanilang daddy.Talaga namang ayaw ng mga bata na makaharap si Zack, at alam din nilang hindi gusto ni Mommy na makipag-ugnayan nang labis kay Zack.Natakot din sila na kung malalaman ni Mommy ang tungkol sa pagkaka-
Si Rio naman ay sumang-ayon, "Gusto namin si Mommy ang makapanood sa aming pagtatanghal. Kami po'y mga bata pa, kung wala po kayo, matatakot kami."Nang makita ni Rhian na seryoso si Rio at nagsabing matatakot siya, hindi naiwasang matuwa ni Rhian, at naisip na talagang gusto ng mga bata na makasama siya.Hindi niya alam kung ano ang talagang iniisip ng mga bata, ngunit ayaw niyang palampasin ang unang pagtatanghal nila sa entablado. Pagkatapos mag-isip ng matagal, sa wakas ay sumagot siya, "Sige, Mommy na lang ang sasama sa inyo."Matapos noon, binaba ni Rhian ang kanyang mata at isinara ang chat interface kay Teacher Pajardo.Dati sana ay gusto niyang sabihin kay Teacher Pajardo na hindi siya makakadalo, pero ang saya at pagkasabik ng mga bata ay hindi niya kayang pagtakpan, kaya't hindi niya na tinanggihan ang mga ito.Nang marinig ng mga bata na pumayag si Mommy, nagsaya sila at niyakap si Rhian at nagpakilig, "Salamat po, Mommy! Mahal na mahal po namin kayo!"Ngumiti si Rhian at
"Rain, anong nangyari? Bakit ka malungkot?"Nakita ni Zack ang maliit na batang kumakain nang malungkot, kaya't hindi niya maiwasang magtanong.Tinutukso ni Rain ang kanyang daddy, "Hindi mo na po gusto si Tita."Nagulat si Zack nang marinig iyon mula kay Rain. Pagkatapos ng ilang segundo ng katahimikan, tinanong niya ng malalim na tinig, "Bakit mo nasabi iyon?"Tumingin si Rain sa kanya nang malungkot, "Nakikita ko po si Tita sa anniversary celebration, pero si Daddy po, parang hindi excited."Tumaas ang kilay ni Zack, "Hindi ba ako excited?"Pagkatapos marinig ito, tinitigan siya ni Rain na para bang hindi makapaniwala.Kaninang nasa kotse, hindi ipinakita ni Daddy na masaya siya.Pati ngayon, nang itanggi ni Daddy, hindi rin siya mukhang excited.Nagtatago si Daddy!Nakita ni Zack ang pagdududa ng bata, kaya't nagkunot ang kanyang noo at sinabing malumanay, "Si Daddy ay nag-iisip na hindi na natin kayang magpatuloy ng ganito."Naguguluhan si Rain, kaya't napa tingin siya sakanyang
Pero pagkatapos ng lahat ng sakripisyo at pagsisikap niya, nang balikan niya, parang walang nagbago, at nag-away pa sila ni Dr. Rhian. Naiinis si Gino sa kanila.Ngayon, sinabi na niya lahat ng ito kay Zack, umaasa na magkakaroon ng isang reaksyon mula dito.Pero ang tanging natanggap niyang sagot ay ang "naiintindihan ko."Tanging headache na lang ang naramdaman ni Gino.Sa Saavedra Family Manor.Matapos isara ni Zack ang telepono, tumayo siya nang walang ekspresyon sa pintuan ng kwarto ni Rain nang matagal, ang kanyang isipan ay puno ng mga naiisip tungkol kay Rhian na makakasama ang ibang lalaki.Anim na taon na ang nakalipas, iniwan siya ng maliit na babae nang walang pasabi.Naghanap siya sa kanya ng anim na taon.Ngayon na bumalik na siya, hindi papayagan ni Zack na makasama siya ng ibang lalaki.Sa mga nakaraang linggo, sa tuwing makikita niya si Rhian na may kausap na si Mike, labis na nagagalit si Zack.Ngayon na ang maliit na babae ay makikipag-kooperasyon kay Luke Dantes, t
"Nakilala ko na ang iyong guro. Bagamat matagal na siyang nasa ibang bansa, malaki ang kontribusyon ng mga gamot na kanyang isinagawa para sa bansa." Pagtuloy ni Lolo Rommel sa pag-usap kay Rhian. "Maalala ko, matagal ko nang hindi siya nakikita. Nais ko sanang malaman kung kumusta na siya ngayon?"Nalaman ni Rhian na nais ni Lolo Rommel na mag-relax siya, kaya't ngumiti siya ng magaan. "Nagbukas po ng research institute ang aking guro sa ibang bansa. Ang research institute na pinagtatrabahuhan ko ngayon ay ipinagpatuloy niyang itayo. Ipinadala po niya akong bumalik ngayon upang mag-aral ng tradisyunal na medisina. Kung malaman po niyang ako'y nagkaroon ng pagkakataon na makipag-cooperate sa Dantes family, tiyak po na magiging masaya siya."Tumango si Lolo Rommel. "Kapag bumalik siya sa bansa, magka-kape tayo."Agad na tumango si Rhian. "Ipapaabot ko po sa kanya."Nagpatuloy ang tatlo sa pag-uusap hanggang sa hapon. Nang magsimulang lumubog ang araw, naramdaman ni Mr. Rommel dantes an
Hindi nag-atubili si Rhian na sumagot ng tapat: "Ang aking guro ay may malalim na interes sa sinaunang medisina ng Tsina. May mga aklat siya sa kanyang bahay, at ako'y pinalad na mabasa ang mga iyon. Pagkatapos ay nagsimula akong mag-explore at mag-aral mag-isa, at sa tulong ng aking guro, na-develop ko ang acupuncture method na ito sa mahabang panahon."Nang marinig ito, tumango si Lolo Rommel na parang iniisip at nagbigay ng papuri kay Rhian.Bagamat sinabi ni Rhian na ang acupuncture method niya ay batay sa mga sinaunang aklat ng medisina at sa gabay ng kanyang guro na si Dr. Mendiola, alam ni Lolo Rommel, na matagal nang nasa industriya, na sa larangan ng acupuncture, tanging ang sipag at dedikasyon ang tunay na susi sa tagumpay.Si Rhian ay tiyak na nagsikap upang mabuo ang natatanging acupuncture method na ito."Bago ang free clinic, tuwing nakikipag-ugnayan sa akin si Gino Florentino, palaging pinupuri ka niya. Nang bumalik kami mula sa free clinic dalawang araw na ang nakakara