LIKE
"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. S-sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal... pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Pero sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na nilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..."Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya.Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan.Ngunit masyado na siyang matagal na naghintay, nagmahal at naghirap. Kaya ngayon ay nagmamakaawa siya sa kaunting aliw at sandali na makasama ito sa huling pagkakataon."Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!"Nangalit ang mga ngipin ni Zack, ang kanyang gwapo at perpektong mukha ay puno ng galit. Gusto niyang itulak ang babae pala
Anim na taon ang lumipas.Bansa ng America, FV Medical Research Institute.Lumabas lang si Rhian mula sa laboratoryo ng marinig ang kanyang assistant na si Linda na nagsabi, "Doctor Rhian, may gustong sabihin sa iyo si Doktor Lu, kaya't pinapunta ka niya sa opisina niya."Kakagising lang ni Rhian kaya medyo antok pa siya dahil sa puyat. Ngunit ng marinig niya ito, bigla siyang nagising at naging alerto."May nabanggit ba siya kung tungkol saan? Hindi kaya... nasira na naman ng dalawang pasaway kong anak ang mga resulta ng mga research? Ano sa palagay mo?""Baka nga." Sagot si Linda sa alanganin na tinig.Ang kanyang amo na si Doktor Rhian ay palaging mahusay at malaki ang kakayahan. Sa murang edad, naging pinakamagaling na ito sa larangan ng medisina. Ito ang naging pinakamahusay na tagasunod ni Doktor Lu Mendiola, at ni minsan ay hindi pa ito napapagalitan pagdating sa trabaho dahil talaga naman na mahusay ito at nagta-trabaho ng walang palya.Ang tanging problema lang, sa tuwing may
Pagkatapos niyang umalis sa lugar na iyon anim na taon na ang nakalipas, hindi na niya naisip na bumalik sa lugar na 'yon. Wala na siyang kapamilya na babalikan sa lugar na iyon. Bukod pa rito, nakaramdam na siya ng pagmamahal sa lugar na ito. Nasanay na sila dito ng kanyang mga anak."Pero, Doktor Lu—"Pinutol siya nito, "Rhian, alam kong ayaw mong bumalik, pero sana isipin mo nang mabuti... Nag-aral ka ng medisina sa akin sa loob ng maraming taon, at dapat mong maunawaan ang lawak at lalim ng tradisyunal na gamot ng Pilipinas. Sa ibang bansa, hindi sapat ang mga halamang gamot para sa iyong pag-aaral. Pero sa Pilipinas, iba ang sitwasyon... Maraming halamang gamot ang magagamit mo. Marami pa ang mga halamang gamot doon na hindi pa natutuklasan na maari mong magamit sa pag aaral mo. Mayroon din silang pamana ng sinaunang mga kasanayan sa medisina. Hindi ka ba interesado sa aspektong ito? Kaya... iminumungkahi kong bumalik ka upang madagdagan ang kaalaman mo!""Sa iyong kakayahan, tiy
Habang palabas ng paliparan, kinakabahan si Rhian at patuloy na lumilingon upang kumpirmahin kung nahabol na ba sila ng lalaki.Sa kabutihang palad, hanggang sa makalabas sila ng gate ng paliparan, hindi na nila nakita ang pigura na iyon.Nakahinga nang maluwag si Rhian.Ang dalawang maliliit na bata, ay medyo nakaramdam ng kakaiba nang makita nilang halos bawat tatlong hakbang ay lumilingon ang kanilang ina sa daan.Gayunpaman, nakikita nila kung gaano kabalisa ang kanilang ina, alam nilang hindi ito ang tamang oras upang magtanong, kaya tahimik lang silang sumunod palabas."Rhian! Rio! Zian!"Isang boses ng babae ang kanilang narinig mula sa hindi kalayuan.Tumingin ang tatlo at nakita nila ang isang babae na nakasuot ng pormal ngunit magarang kasuotan sa kabilang dako ng kalsada, nakangiti na kumakaway ang kamay habang naglalakad patungo sa kanila.Nang makita ang papalapit na babae, ang tensyonadong puso ni Rhian ay unti-unting huminahon, at isang ngiti ang sumilay sa kanyang mukh
May hinala rin si Rhian sa kanyang isipan... Maaari bang pipi ang batang ito?Sa pag-iisip sa posibilidad na ito, mas lalo siyang naaawa sa batang babae, mahinahon niyang sinabi, "Ibigay mo ang kamay mo sa ate, okey?"Habang nagsasalita, iniabot niya ang kanyang kamay.Tiningnan siya ng batang babae nang may pagkakaba, at bahagyang bumilog ang kanyang mata ng marinig ang kanyang boses.Hindi nagmadali si Rhian, naghintay sa bata ng may pasensya.Matagal nag-atubiling ang batang babae bago maingat na iniabot kay Rhian ang kanyang kamay.Nakita ito ni Rhian, kaagad niyang hinawakan ng maingat ito, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, siya ay nagkaroon ng pagkakataon na suriin itong mabuti.Umikli ang distansya nilang dalawa, ramdam ni Rhian ang malambot na katawan nito katulad ng kanyang dalawang anak, amoy gatas din ito.Lumambot ang puso ni Rhian, hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namayapa. Kung lumaki at nabuhay ang kanyang anak na babae, dapat ay ganito na siya ka
Kalmadong at hindi pinahalata ni Marga na pinisil niya ang kanyang palad, upang masaktan at maiyak, upang maipakita na siya ay tunay na nag-aalala. Tumingin si Zack sa kanya nang malamig ng ilang segundo. "Siguraduhin mo na totoo ang sinabi mo." Matapos ang ilang sandali, inilayo ni Zack ang kanyang tingin at lumapit kay Manny na naghihintay sa gilid, "May balita na ba mula sa pulis?" Sumagot si Manny nang may mabigat na tono, "Wala pa, master." Pagkatapos sabihin iyon, tiningnan niya ang kanyang master ng maingat at may pag-aalala. Ang Young lady ay mahal na mahal ng kanilang amo. Sa mga nagdaang taon, naging target ito ng maraming tao, dahil ito ay kaisa-isang anak ng pinakamayamang tao sa bansa na si Zack Saavedra. Sinusubukan na targetin ito ng mga kalaban sa negosyo, minsan na rin itong muntik madukot. Kaya naman ang kaniyang master ay mas naging protective sa anak nito. Ngayon ay hindi nila mahanap ang Young lady kahit saan, at kahit ang pulis ay walang balita, kaya't naisi
Ang Romantic Restaurant ay isang pribadong restawran sa Pilipinas. Ito ay kilala sa maalalahaning serbisyo at masasarap na putahe. Bukas lamang ito para sa mga high-end na kostumer na may reserbasyon, at kailangang gawin ang reserbasyon isang buwan nang maaga. Kahapon, nakahanap si Jenny ng ilang koneksyon at nakakuha ng reserbasyon. Napaka-elegante rin ng pagkakaayos ng restawran. Bawat upuan ay hiwalay ng isang screen. May maliit na pintuan na kahoy sa harap, ngunit walang kisame. Kapag kumakain sa gabi, ang chandelier sa itaas ay nagbibigay ng magandang atmospera, na parang sinaunang panahon kung saan umiinom ang mga tao sa ilalim ng buwan. Pumasok ang ilang tao at umupo sa isang bilog na mesa. Hindi nagtagal, dumating na ang waiter dala ang mga pagkain. Nagaalala si Rhian na baka hindi maging komportable ang batang babae sa tabi niya, kaya't nakatutok siya rito, pinaghahainan ng pagkain at paminsang pinupunasan ang bibig nito. Nakaupo si Rio at Zian sa kabilang bahagi ni
May dalawang tao lamang sa loob ng silid. Nilibot ni Zack ang tingin niya sa buong silid at sa huli ay tinutok niya ang kanyang mata sa kanyang anak. Sumama ang loob ni Rain kanina sa biglaang pag alis ni Rhian, kaya ng makita niya ang daddy niya, nagtatampo na tumalikod siya. Masama ang kanyang loob sa daddy niya dahi ito ang dahilan kaya umalis ang magandang babae kanina. Bahagyang dumilim ang tingin ni Zack. "Young lady, okay ka lang ba?" Tahimik ang mag-ama, kaya't si Manny, ang assistant, ang siyang kumilos upang magtanong sa Young lady. Tiningnan siya ng batang babae, pagkatapos ay tumalikod muli nang galit at hindi siya pinansin. Maingat na tinignan ni Manny ang bata, at nang masigurong ligtas ito, huminga siya nang maluwag at lumapit kay Zack upang mag ulat. “Ayos lang ang inyong anak, Master.” Tumango si Zack, pinagmasdan ang anak niyang tahimik, at pagkatapos ay inusisa ang taong nakaupo sa tabi ng kanyang anak. Nang magtama ang kanilang mga tingin, bumiga
Pagkatapos ng pag-uusap ni Dawn kay Zack, umuwi siya at agad nakipag-ugnayan sa pamilya Suarez. Dahil sa balita, ayaw ni Marga na pumasok sa kumpanya at makinig sa mga usapan ng mga empleyado tungkol sa kung gaano kaganda ang pagkakapareho ni Zack at ng babaeng nasa larawan, kaya nanatili siya sa bahay sa nakaraang dalawang araw. Nang tumawag si Dawn, si Belinda ay nakaupo sa sofa katabi ni Marga. "Nakipag-usap na ako kay Zack, ipaalam mo kay Marga na huwag mag-alala, hindi na mauulit ang ganitong insidente. Maghihintay na lang tayo sa engagement!" maririnig na sinabi ni Dawn mula sa kabilang linya. Tumingin si Belinda kay Marga at ipinahiwatig na siya na ang sumagot sa tawag. Inabot niya ang telepono sa anak, na agad naman nitong kinuha. Hinanda ni Marga ang kanyang sarili at nagpasalamat nang magalang at may lambing, "Salamat po, Tita. Hindi ko alam kung paano ko kayo pasasalamatan. Sa tuwing may ganitong problema, palagi nalang kayong nari’yan ni tito para tulungan ako.”
Sa kabilang banda, pagkauwi ni Rhian kasama ang mga bata pabalik sa bahay, nag-aalangan siya kung iimbitahan ba si Zanjoe na pumasok para alukin na magkape bilang pasasalamat sa paghatid sa kanila. Napansin naman ni Zanjoe ang kanyang pag-aalangan, kaya nginitian nito ng nakakaunawa si Rhian, "Medyo late na, kailangan ko na ring umuwi. Magkita tayo bukas." Hindi maipaliwanag ni Rhian ang pakiramdam ng ginhawa na bumangon sa kanya, kaya hindi na niya pinilit si Zanjoe. “Salamat nga pala sa paghatid ha.” “Walang anuman, Doktor Fuentes. Basta ikaw… malakas ka sa akin eh.” Birong-totoo ni Zanjoe bago tuluyang umalis. Habang pinagmamasdan niyang umalis ang kotse ni Zanjoe, dinala ni Rhian ang dalawang bata papasok sa bahay. Naghanda na ng hapunan si Aling Alicia at inilapag ang mga pagkain sa mesa nang makita sila nitong dumatong. Tinuturing ni Rhian si Aling Alicia na parang kapamilya, kaya’t nagsalo silang apat sa pagkain. Habang kumakain, naalala ni Aling Alicia ang tung
Pagkatapos umupo sa sala ng ilang sandali, inutusan ni Zack si Aunt Gina na tawagin si Rain para kumain. Si Rain ay matyagang naghintay sa kanyang kwarto, iniisip ang sinabi ng kanyang lola kanina, at iniimagine ang eksena na kung ang magandang tita ang magiging ina niya. Sabik na sabik na bumaba siya. Nang makaupo sa mesa. Napansin ni Rain na tahimik ang daddy niya… ngunit dahil sa pagkasabik, hindi niya inisip na may problema ito. Habang kumakain, hindi niya napigilang magtanong, "Daddy, pakakasalan mo po ba si tita ganda?" Puno ng pag-asam ang kanyang tono at mga mata. Mula nang bumalik ang maliit na batang babae, bagamat madalas siyang makipag-usap, karamihan ng kanyang mga sinabi ay mga maikling pangungusap lang. Ito ang unang pagkakataon na nagtanong siya ng ganito kahabang pangungusap. Napansin ni Zack ang tanong ng bata at nagulat siya. Nang maisip ang saloobin ng anak kay Rhian, nag-isip siya sandali at nagtanong, "Gusto mo ba siya na maging ina?" “Yes, daddy!!!” T
Nang marinig ni Zack ang mga salita ng kanyang ina, tumaas ang labi niya nang may pang-aasar, "Kung wala akong balak na pakasalan siya? Paano mo ito ipapaliwanag kay Marga?" Nang marinig ito, napasinghap si Dawn sa pagkabigla. Nang makabawi, tumalim ang kanyang mata sa galit. "Ano'ng ibig mong sabihin? Si Marga ay naghintay para sa'yo ng maraming taon at nagbigay ng maraming sakripisyo para sa'yo! Sinasabi mo ngayon na wala kang balak magpakasal sa kanya? Ang kasunduan ng kasal natin at ng pamilya ni Marga ay pinalaganap na sa buong bayan sa loob ng maraming taon. Naisip mo ba kung anong sasabihin ng tao kapag nakansela na ang kasunduan?" Sumagot si Zack ng malamig, "Bakit mo iniisip na hindi ako kumilos sa bagay na ito sa loob ng anim na taon? Sinabi ko na sa'yo na hindi mo na kailangang makialam. Ako na ang bahala tungkol sa bagay na ito!" Nang marinig ni Dawn ang mga salitang iyon, nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Malinaw ang gustong iparating ng kanyang anak—malinaw n
Nang makita ni Zack na malapit nang magtapos ang klase sa kindergarten, dahan-dahan niyang isinantabi ang kanyang mga iniisip at nagmaneho patungo roon. Ayon sa nakasanayan ng kanyang anak, baka makita niya ang babae sa kindergarten. Baka hindi nito agad pinaalis ang babae… Pagdating niya doon, napansin niyang hindi naman siya huli, pero ang babae ay dumating nang mas maaga at wala na si Rhian at ang mga anak nitong lalaki. Si Rain ay sanay na maghintay sa kanyang ama kasama ang kambal, pero ngayon, siya lang mag-isa, tahimik siyang nakatayo habang ng teacher ang kamay niya. "Mr. Saavedra, nandito na po kayo." Alam ni Teacher ang kalagayan ni Rain kaya't maingat siya sa bata. Noon pa man ay hindi niya ito iniiwan ng mag-isa hangga’t wala ang sundo nito. Kaya ng makita niyang dumating ang ama ng kanyang estudiyante, lihim siyang nakahinga ng maluwag. Mabuti at hindi ito nahuli ngayong araw. Bumitaw di Rain sa kanyang guro at lumapit sa kanyang ama. Pagkabasok nila sa kotse, ha
"May mga hot topic ba na kailangang pagtuunan ng pansin kamakailan?" tanong ni Zanjoe nang mapansin niyang matagal nang nagbabrowse si Rhian sa cellphone. Nang marinig ito, tinago ni Rhian ang kanyang cellphone at tumingin sa lalaki, pinipigilan ang sarili na huwag mapahalakhak ng tawa dahil sa mga komentong nabasa. Ngumiti siya nang parang wala lang, "Wala, may nakita lang akong ilang tsismis. Tsismis na sobrang nakakaaliw!” Dahil sa kasalukuyang relasyon nila ni Zack, ang balita tungkol kay Zack ay tila tsismis na lamang sa kanya. "Anong tsismis? May celebrity bang naba-bash ngayon?" tanong ni Zanjoe habang nag-iisip kung anong balita ang sinasabi ni Rhian. “Pero mukhang natatawa ka kanina… sino ang tinatawanan mo?” Natigilan si Rhian sa tanong niya, ngumit sumagot pa rin siya, "Hindi celebrity, hindi ko matandaan kung sino siya, basta na-click ko lang.” pagsisinungaling niya. Pagkatapos sabihin iyon, hindi niya binigyan si Zanjoe ng pagkakataon na magtanong. Mabilis niyang
Kakauwi pa lang ni Rhian mula sa trabaho nang marinig niya ang mga staff na pinag-uusapan ang tungkol sa kasal nina Zack at Marga. Puro papuri ang maririnig sa mga ito… at naiinggit din ang ilang kababaihan. "Ang sweet talaga ni Sir Saavedra. Inalagaan niya ang kanyang fiancée nang buong gabi. Nakakainggit talaga! Ang nobyo ko, ni minsan ay hindi naging ganyan ka-sweet sa akin!” “Ako din. Kahit minsan ay hindi naging ganyan ang nobyo ko. Kaya nakakainggit talaga ang fiancee ni Mr. Saavedra. Hindi lang gwapo at mayaman ang mapapangasawa niya, sweet din at maalaga!” Papuri na may halong sambit naman ng isang babae. Mayamaya, may napansin ito. “Hindi niyo ba napapansin? May pagkakahawig kay Doktor Rhian ang babaeng karga niya?” Dahil sa sinabi nito, tiningnan ng mabuti ng iba ang malabong kuha ng larawan. “Aba, oo nga noh! Kahawig na ni Doktor Rhian!” Sang-ayon nila. Habang naglalakad at nagkukuwentuhan ang mga researcher, napansin nila si Rhian at binati siya. "Paalam, Dok
Matagal na nag-usap ang tatlo at napagdesisyunang humingi ng tulong kay Dawn para solusyunan ang isyung ito. Sa huli, si Dawn ang pinaka-nagtulak kay Marga na makapasok sa pamilyang Saavedra, at alam nilang makikinig si Zack sa kanya. Dahil dito, pinakiusapan ni Belinda si Dawn na makipagkita sa kanila. "Narito rin pala si Marga? Ano ang gusto mong kainin? Treat ko na ito," masayang bati ni Dawn habang umupo sa harapan nila, hindi napansin ang kakaibang ekspresyon ng dalawa. Ngumiti nang pilit si Marga. "Salamat, tita Dawn, pero wala akong gana ngayon." Pagkasabi nito, yumuko siya na tila malungkot, inilagay ang mga kamay sa tuhod, at nilaro ang sariling mga daliri. Gawain na ito ni Marga… sa ganitong paraan, alam niyang makukuha niya ang pansin ng mommy ni Zack. At hindi nga siya nagkamali. Nang makita ang itsura ni Marga, nagtanong si Dawn nang may pag-aalala, "Hindi ba maganda ang pakiramdam mo ngayon? Anong nangyari? May problema ba?" Pigil ang emosyon, tumango si
Patuloy pa ring naniniwala ang mga empleyado sa balita at pinag-uusapan ang tungkol sa balitang kumalat."Narinig ko na ayaw daw talagang magpakasal ni Sir Zack kay Ma'am Marga, kaya panay ang pag-antala niya sa engagement nila. Hindi ko inasahan na napaka-romantiko pala niya sa likod ng eksena.""Ang gwapo at maalaga ni Sir! Gusto ko rin ng boyfriend na katulad niya!""Ako din! Gusto ko din ng lalaking katulad niya! Mayaman na, gwapo pa! Nasa kanya na ang lahat!"Habang naririnig ang mga usapan, nagbago nang ilang beses ang ekspresyon ni Marga. Halos maipit niya ang sariling palad sa tindi ng kanyang pagkuyom hanggang sa magkaroon ng marka ng dugo upang pigilan ang galit na nararamdaman. "Oras ng trabaho ito! Huwag kayong mag-usap ng ganyan! Bago kayo magtsismisan, magtrabaho kayo nang maayos!"Pagkasabi nito, malamig na tiningnan ni Marga ang mga empleyadong nagsasalita, bago tumalikod at nagmamadaling umalis nang hindi lumilingon.Hindi na niya talaga matagalan ang mga usap-usapan!