LIKE
Nang marinig ang boses na iyon, lahat ng tao sa paligid ay napahinto. Bahagyang nanigas ang katawan ni Rhian. Kilala niya nang husto ang boses ng lalaking iyon. Sa simpleng pakikinig lamang sa boses nito, alam na niyang madilim ang ekspresyon nito sa mga sandaling iyon. Bukod dito, dahil sa mga nangyari kamakailan, hindi niya alam kung paano haharapin ang taong nasa likuran niya. Sa isang kisap lamang, nasa harapan na nila si Zack. Nakayuko at nakatingin ng diretso kay Rhian, napakadilim ng ekspresyon ng mukha. Napansin ni Ken ang tingin ng lalaki kay Rhian. Nagbago ang ekspresyon nito, kunot ang noo at bahagyang nagtataka, "Mr. Saavedra, ano ang...?" Hindi alam ng lalaki na may iba pang babae sa buhay ni Zack bukod kay Marga. Ngunit ang pakikitungo ngayon ni Zack kay Rhian ay nagbigay ng pagdududa sa kanya. Naisip ni Zack ang tagpong nakita niya kanina—ang pakikipag-cheers ng baso si Rhian kay Ken. Lumamig ang tingin niya sa lalaki. "Mr. Laxemada, maging mapili ka naman
Pagdating sa harap ng gate ng bahay nila Rhian, nakahanda na sanang tulungan ni Rhian si Jenny na bumaba ng kotse nang biglang magsalita ang lalaking nasa unahan. "Kung nag-aalala ka sa mga bata, bakit ka pa pumunta sa ganoong klaseng lugar?" Sa rearview mirror, makikita ang malamig na ekspresyon ni Zack, makikita din ang paggagalawan ng kanyang mga panga. Nakataas ang kilay na huminto si Rhian. "Mr. Saavedra, kung makapagsalita ka ay parang kahiya-hiya ang magpunta sa ganong lugar. Eh, nandoon ka rin, hindi ba?" Tiim-bagang na sumagot si Zack. "Naroon ako para i-discuss ang tungkol sa trabaho. Hindi ako naroon para mag-enjoy kasama ang napakaraming babae.” Pasaring nito, Sobrang halata ng pangungutya nito, dahilan para mamula ang mukha ni Rhian, lalo na nang maalala niya ang sinabi ni Zack sa bar kanina. "Simula't sapul, may dalawa ka nang anak. Pinapayuhan kitang panatilihing malinis ang iyong reputasyon. Kahit hindi mo alalahanin ang sarili mong pangalan, isipin mo naman
Dahil sa hindi magandang nangyari sa pagitan nila ni Zack, lalong hindi sigurado si Rhian kung paano niya haharapin si Rain.Tuwing binabanggit nina Rio at Zian ang tungkol sa maliit na bata, pilit nilang iniiwasan ang mga usapang may kinalaman dito.Makailang ulit, napansin ng dalawang bata ang kakaibang pakikitungo ng kanilang mommy kay Rain. Sa paaralan, bagama’t hindi nila iniiwasan si Rain, naging mas malamig ang pakikitungo nito kay Rain.Kakabisa pa lang magsalita ni Rain, at bihira siyang magsalita. Madalas, bumibigkas lamang siya kapag interesado siya sa isang paksa. Ngunit sa mga nakalipas na araw, dahil hindi na siya kinakausap ng dalawang bata at hindi niya nakikita si "tita ganda" nang ilang araw, bumalik si Rain sa pagiging tahimik katulad noong simula.Ang pagbabago sa maliit na bata ay si Zack lamang ang nakapansin.Ilang araw na ang nakalipas mula nang ibalik niya si Rain mula sa paaralan, paminsan-minsan ay naririnig pa rin niya itong nagsasalita. Ngunit nitong mga na
Napakunot ang noo ni Zack at hindi maiwasang maisip ang babae. Hindi niya alam kung paano ginabayan ni Rhian si Rain upang magsimulang magsalita. Ang sagot ay nasa harapan na niya, ito ang unang pagkakataon sa loob ng mahabang panahon, kaya naman nangangapa siya at hindi alam kung ano ang gagawin.Nagsalita ang kanyang anak! Malinaw at tiyak siyang nagsalita ito! Nakakagulat... subalit mas nangingibabaw ang kanyang tuwa. "Miss na miss mo na ba si tita Rhian?" tanong ni Zack, napansin na tila kay Rhian lamang tumutugon ang kanyang anak kaya sinubukan niyang muling magtanong tungkol sa babae.Pagkarinig sa tanong, mabilis na tumango si Rain at tumingala sa kanya nang may inaasam, tila iniisip na may magagawa siya para makita niya si Rhian.Sa harap ng umaasa niyang mga mata, bahagyang napalunok si Zack. Tumingin siya sa ibang direksyon at sinabing, "Gusto ka rin niya. Siguro abala lang siya sa trabaho nitong mga araw at walang oras para sunduin ang mga anak niya. Huwag kang mag-alala..
Kinabukasan ng umaga. Pagdilat ng mga mata ni Rhian, halos alas-7:30 na. Pagkakita niya ng oras, mabilis siyang bumangon mula sa kama. “My god! Mali-late na ako!” Nagmadali siyang mag-ayos, hindi na niya nagawang mag-almusal. Dahil naasikaso na ni Aling Alicia ang mata bata at tapos na silang kumain. Agad niyang inihatid ang mga ito sa eskwelahan. Si Aling Alicia ay nakatoka lamang sa pagsundo sa mga bata tuwing hapon. Sa umaga, si Rhian ang nagdadala sa kanila bago pumasok sa trabaho. Upang maiwasan si Zack, sinadya niyang mahatid sila nang mas maaga nitong mga nakaraang araw. Ngunit dahil sa sobrang dami ng trabaho kagabi, late na siyang nakauwi at hindi siya nagising agad ngayong umaga... Habang nagmamaneho, tahimik siyang nagdasal, umaasang hindi niya makakasalubong si Zack. Ngunit sa kanyang pagbaba mula sa kotse, agad niyang napansin ang isang Bentley na may pamilyar na plaka na nakahinto sa likuran ng kanyang sasakyan. Ilang sandali pa, bumaba mula sa sasakyan ang lalak
Huminto si Rhian. Humarap siya sa lalaki at tiningnan ito sa paraan na para itong isang estranghero. “May kailangan ka ba, Mr. Saavedra?” May kalamigan niyang tanong. Humarap siya sa lalaki, nang magkasalubong ang kanilang mata, bahagyang napakunot ang noo ni Zack. Ang ugaling ito ng babae ang laging nagtutulak sa kanya na pigilan itong umalis, kahit siya mismo ay nagulat sa kanyang ginawa. Pakiramdam niya, kung hindi niya ginawa iyon, tuluyan nang mawawala sa kanyang paningin ang babaeng ito. Nang walang marinig na sagot, napakunot ang noo ni Rhian at pilit na hinila ang kanyang pulso. "Kung wala kang sasabihin, pakibitiwan na ako. Kailangan ko pang pumasok sa trabaho." Napahinto ang mga magulang ng ilang mga estudyante na naghahatid sa kanilang mga anak. Umagaw sa kanilang pansin ang dalawang tao na nasa hallway. Dahil kilala si Zack hindi lamang sa kanilang bayan, kundi maging sa buong bansa, madaling natukoy ng mga tao kung sino ito at kung gaano kalakas ang kapan
Tumiim ang bagang ni Zack. Akmang magsasalita siya, nang biglang tumunog ang cellphone ni Rhian. Naputol ang kakaibang tensyon sa pagitan nilang dalawa. Walang pakialam na inalis ni Rhian ang kanyang tingin sa lalaki, kinuha ang cellphone mula sa kanyang bag, at tiningnan ang tumatawag. Malinaw na lumitaw sa screen ang pangalan, "Senior Mike." Palihim na napabuntong-hininga si Rhian, tila nabunutan ng tinik. Ang tawag na ito ay tila nagbigay sa kanya ng dahilan upang makatakas sa sitwasyon. Aminin man niya o hindi. Ang sitwasyon niya ngayon kasama si Zack ay nakakasakal. Para siyang nasa maliit na kahon na tanging ito lang ang kasama. Nakaka-intimida ang presensya nito. Inirapan niya ang lalaki bago sinagot ang tawag binuksan na ang pintuan ng sasakyan para pumasok. Sa pagkakataong ito, hindi na siya pinigilan ni Zack kaya napabuntong-hininga siya at nakahinga ng maluwag. Mabuti pa ay umalis na siya ngayon din sa lugar na ito… gusto niyang makalayo kay Zack. Samantala,
Habang iniisip ang pagkakataong matuto mula sa mga dalubhasa, ibinaba ni Rhian ang kanyang hawak na bago, kinuha ang imbitasyon at nagpasalamat kay Mike. "Salamat talaga dito ha. Talagang inaabangan ko ito!"Daig pa niya ang isang bata na nakatanggap ng kendi sa sobrang saya.Bihirang makita ni Mike ang ganitong kasiyahan kay Rhian, kaya’t napuno ng ngiti ang kanyang mga mata. "Walang anuman. Noong nakaraan, tinulungan mo ang elder sa pamilya namin sa operasyon, pero nagmamadali kang umalis kaya hindi na ako nakapag-pasalamat nang maayos. Lagi ka nilang binabanggit nitong nakaraan na nais kang imbitahin sa hapunan. Kaya ngayon, isipin mo na lang ang imbitasyon na ito bilang pasasalamat."Ngayon palang ay excited na si Rhian sa nalalapit na academic exchanges.Nang marinig niya ang sinabi ni Mike, nagpaliwanag siya dito, "Nagmadali kasi akong sunduin ang mga bata noong araw na iyon. Saka ginawa ko lang naman ang trabaho ko."Pagkatapos magpaliwanag, naalala niyang itanong ang tungkol s
Hindi na interesado ang mga maliliit na bata na magpatuloy. Umalis na si Rhian, kaya't wala nang dahilan para maglaro pa sila.Sa tabi, pinanood ni Zack ang mga maliliit na bata na naupo sa carpet nang walang gana. Hinila niya ang labi niya nang may kasiyahan, itinaas ang mata upang tumingin sa itaas, at umakyat.Kailangan niyang makipag-usap ng maayos sa maliit na babae tungkol sa hindi pagkakaintindihan kanina.Akala ng mga maliliit na bata na talo na ang plano nila, ngunit nang lumingon sila, nakita nilang nagdesisyon si Daddy na umakyat sa hagdan.Walang pag-aalinlangan, alam nila na tiyak ay pupunta siya kay Rhian!Nakita nila ito, at muling nagsimulang maghintay ang mga maliliit na bata.Sa itaas, nakapiit si Rhian sa kanyang kwarto, na may magkahalong emosyon.Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa kanya kanina. Bagamat naiirita siya sa pagiging dominante ni Zack, nang maglaro sila ng laro, nahulog pa rin siya sa pagiging malambing ng mga mata nito.Iniisip ang nararamdaman n
Narinig ni Rhian ang mga tinig ng mga maliliit na bata nang malinaw, at isang kakaibang pakiramdam ang dumaan sa kanyang puso, ngunit mabilis itong tinakpan ng isang konsensiyang may kasalanan.Kalahating oras lang ang nakalipas, nagkaroon siya ng hindi kanais-nais na pagtatalo sa mga tao sa paligid niya.Ngayon, isang laro lang ng mga bata ang naririnig sakanyang loob ng bahay, pero hindi siya makatayong matatag at nahulog siya sa mga bisig ng lalaki.Sa iba, ang kanyang mga kilos ay maaaring magmukhang sinasadya.Tanging si Rhian lang ang nakakaalam na siya ay talagang nagkamali.Pero kung ipaliwanag niya ito ngayon, magiging mas malala pa ang sitwasyon...Tinutok ni Rhian ang katawan sa mga bisig ng lalaki, na may magulong nararamdaman sa kanyang puso.Sa kabilang banda, si Rain ay patuloy na nakatuon sa laro, at seryosong sinabi sa kanila, "Huwag gumalaw!"Agad na tumugon ang ibang dalawang maliliit na bata.Sa kabilang panig, hindi na matiis ni Rain ang paghihintay sa dalawang ma
Sa simula ng laro, ang dalawang maliliit na bata ay tumayo sa magkabilang gilid, habang sina Rhian at Zack ay nasa gitna."123, wooden man!"Matapos maglakad ng kaunti, biglang humarap si Rain.Tumigil ang apat na tao sa tamang oras.Ang dalawang maliliit na bata ay medyo hindi matatag, at ang kanilang mga katawan ay tilting ng kaunti bago sila tuluyang makatayo nang maayos.Sa kabutihang palad, si Rain ay nagmamadali lang maglaro at hindi iniisip kung ano man ang nangyari, kaya't mabilis siyang bumaling pabalik.Nang magsimula silang maglakad muli, hindi nila alam kung ang mga maliliit na bata ay sobra na yata sa pagkasabik, kaya't palagi nilang pinipilit sumiksik sa gitna.Tumingin si Rhian kay Rio na nasa gilid niya, na may medyo walang magawa na ekspresyon.Si Rio ay nakatutok sa pagtingin kay Rain na nakatayo sa gitna, at ang kabigatan ay nakasulat sa kanyang mukha.Tila ang layunin ni Rio na maglakad patungo sa gitna ay para lamang madikit agad kay Rain.Nakita ito ni Rhian at n
Mula sa pinto ng kusina, makikita ang sala.Tumingala ang maliit na bata at nakita ang kanyang daddy na nakakunot ang noo, tila may kaunting pagkainis.Halatang nagsisisi siya sa paggalit kanina kay Tuta Rhian at sa kanya.Humph! Pumintig ang pisngi ng maliit na bata at naiisip niyang, karapat-dapat lang, sino ba ang nag-utos sa kanya na magalit nang hindi alam ang nangyayari!Hindi alintana ang kanyang iniisip, pagkatapos magreklamo sa kanyang isipan, naalala pa rin ng maliit na bata na gusto niyang si Rhian ang maging mommy niya.Kaya, kapag tinulungan niya ang kanyang daddy, parang tinutulungan din niya ang sarili.Dahil dito, iniwasan ng maliit na bata ang kanyang mga pagkamuhi at nagpasya na tulungan ang kanyang daddy."Tita Rhian maglaro tayo ng mga laro..." Maingat na hinatak ng maliit na bata ang damit ni Rhian at nagsalita sa isang malambing na tinig.Magaling mag-arte ang maliit na bata. Habang nagsasalita, puno ng lungkot ang kanyang mukha, parang hindi pa rin siya nakaka-r
Maingat na iniabot ni Rio ang bulaklak, "Marami pong lilies sa bouquet ni Mommy, kaya't naglakas-loob akong kumuha ng isa."Nang marinig ang mga salita ng bata, biglang nagkunot ang noo ni Zack at doon niya naintindihan ang ibig sabihin ng maliit na bata.Ang bouquet ng bulaklak na dinala ni Rhian ay malinaw na ibinigay ng iba upang magpasalamat sa kanya.Muli niyang na-misunderstand si Rhian.Walang dahilan para magalit siya sa maliit na babae.Nang maisip ito, unti-unting humupa ang tensyon sa mukha ni Zack, at pagkatapos ay kinuha ang mga lilies na iniabot ni Rio. "Pasensya na si Tito Zack ay naging emosyonal. Tito Zack at si little Rain ay mananatili para kumain."Pagkatapos niyang sabihin iyon, inilipat ni Zack si Rain mula sa kanyang mga braso.Pagkababa ng maliit na bata, galit na pinagmumusteri ang kanyang Daddy at tumakbo papuntang kusina upang hanapin si Rhian.Sa sala, hawak ni Zack ang lilies na kinuha ni Rio mula sa bouquet ni Rhian. Nakakunot ang kanyang noo habang pinag
Sa ibaba, napansin ni Zack ang mga bata na pababa mula taas.Ang tatlong maliliit na bata ay nag-uumpisang magsalita nang makita nilang biglang tumingin si Zack kay Rain at nagsalitang walang emosyon: "Rain, bumaba ka na, kailangan na nating umuwi."Nang marinig ito, nagulat ang mga bata.Bumangon si Rain at nagtanong ng malabo, "Bakit Daddy?..."Malinaw na sinabi niya kay Tita Rhian na mananatili siya para kumain ng hapunan na lulutuin ng Tita niya kaya ano ang ibig sabihin ng Daddy nito?Kahit na may alitan si Daddy at si Tita Rhian hindi siya dapat kunin.Sa huli, sinabi ni Daddy na tutulungan siya sa pagpapalapit kay Tita.Kung aalis siya, paano magiging malapit siya kay Rhian?Hindi kumibo si Zack, "May ibang bagay na kailangang gawin si Tita Rhian mo at hindi natin alam kung may ibang bisita mamaya, kaya huwag na nating guluhin si Tita Rhian mo."Habang nagsasalita, lumapit si Zack ng dalawang hakbang at inabot ang kamay niya kay Rain.Ang batang babae ay pinigilan ang sarili at
"Puwede bang magbigay daan, Mr. Zack?"Inayos ni Rhian ang coffee table at tumayo upang itapon ang basura, ngunit hinarangan siya ni Zack sa pinto.Nang marinig ang kanyang boses, nagkunot ang noo ni Zack at umusog upang magbigay daan.Habang tinitingnan ang likod ng maliit na babae, hindi naiwasan ni Zack na sumulyap sa bouquet ng mga bulaklak na pansamantala niyang inilapag sa sofa, at galit na nagningning sa kanyang mga mata."Hindi ba't sinabi mo na itatrato mo ako tulad ng sa kanila?"Nang bumalik si Rhian pagkatapos itapon ang basura, narinig niyang mababa ang tinig ng lalaki.Nang marinig ito, tumigil sandali si Rhian at tiningnan siya ng may pagkalito.Nagkunot ang noo ni Zack, "Bakit ang mga bulaklak na ipinadala ko sa'yo ay ibinalik, pero tinanggap mo ang mga bulaklak na ipinadala nila at dinala pa sa bahay mo?"Wala pang oras na makasagot si Rhian, at narinig niyang muling tanungin ng lalaki, "So, sino ang nagpadala ng mga bulaklak? Si Mike? O si Luke?""Oo..." Nais sanang
Nang paulit-ulit na banggitin ni Zack ang salitang "date", natigilan si Rhian."Kung wala palang oras si Miss Rhian sana sinabi mo na lang agad para ako na lang ang pumunta at kunin si Rain," sabi ni Zack.Nang marinig ang tono ng Daddy alam ni Rain na galit ang kanyang Daddy at hindi maiwasang mag-alala, "Daddy!"Nagmadali si Zack at inilagay ang tingin sa maliit na batang babae sa kanyang tabi, napansin niyang tila naging malamig ang tono niya.Tinutukoy ang galit na nararamdaman niya nang makita ang mga bulaklak sa mga braso ng maliit na babae.Pero sa mata ng maliit na babae, malamang ay wala siyang dahilan upang magalit."Rain, sorry at hindi agad nakabalik si Tita Rhian para samahan ka." Pinili ni Rhian na huwag pansinin ang lalaki sa sala, ibinaba ang mata at tiningnan si Rain, puno ng pasensya sa mukha.Nang marinig ng maliit na batang babae ang paghingi ng tawad ni Rhian mabilis siyang tumango at nagsabi, "Walang problema, mabuti't nandiyan na si Tita Rhian at masarap ang fri
Habang ang mga bata ay nagtatangkang makipag-negotiate kay Zack, narinig ang mga yapak mula sa pinto.Huminto ang lahat at tumingin sa pinto.Nakita nila si Rhian na nakatayo sa pinto, hawak ang isang bouquet ng mga bulaklak, at ang ekspresyon niya ay tila medyo nalilito."Mommy!" Tinawag nina Rio at Zian ang kanilang mommy nang makita siyang bumalik at mabilis. tiningnan ni Rhian ang lalaki na nakatayo sa sala.Si Zack... Paano siya nandito...Awtomatikong tiningnan ni Rhian ang mga bulaklak sa kanyang mga braso, at hindi maipaliwanag na nakaramdam siya ng kaunting pagkakasala.Sa kabilang banda, napansin din ni Zack ang mga bulaklak sa kanyang mga braso, at ang pakiramdam ng pagka-stress na dulot ng mga tanong ng mga bata kanina ay muling sumabog.Ibinalik ng maliit na babae ang lahat ng mga bulaklak na ibinigay niya noon.Ngunit ngayon, ang bouquet ng mga bulaklak sa kanyang mga braso ay malinaw na ibinigay ng iba, at malamang na mula kay Mike o kay Luke ngunit kinuha niya ito at d