This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are neither the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance of actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission
----
Nakailang version na itong kwentong ito at hindi matapos ng ayos. Hahaha! Sana ito na ang pinakahuling bersyon.
----
Heartthrob Series #1
You can also read my other works.
Esta Guerra- Completed
Pumili
Mahilig naman ako sa gwapo pero hindi pa ako nagkaroon ng boyfriend.
Siguro dahil na rin sa mahal ako ng mga magulang ko kaya hindi ko na kailangan ng pagmamahal pa na galing sa iba.
Kilig na kilig lang ako sa mga telenovela sa TV. Pinaka crush ko nga roon ay si Donny Pangilinan. Sinong hindi kikiligin sa gwapong lalaking iyon at humble pa?
"Kaoree!" tawag sa akin ni Jezrielle. Jez for short. Matagal ko na siyang kaibigan. Wala naman akong tunay na kaibigan bukod sa kanya.
Seasonal friends lang naman kasi ang iba.
May hawak siyang paper bags. Mahilig kasing mag shopping ang isang ito. Kada yata sweldo niya sa part time job niya ay pinamimili niya ng kung anong mga luho niya.
"Kaloka! Ang daming lalaki dun, girl!", tinuro niya yung eskinita sa kabilang kanto.
Bakasyon ngayon kaya may paliga sa barangay namin. Sigurado akong yun ang dahilan kung bakit nagtumpukan ang mga iyon doon.
"Grabe ha! Naalala mo pa-pala ako!", sabi ko ng binitbit ko ang isa pang paper bag niyang hawak. Mukha kasing bigat na bigat na ang isang ito. Parang hanger ang braso niya dahil sa dami ng bitbit.
Tumawa siya saka inayos ang bangs niyang humarang sa mga mata niya.
"Ilang biyahe lang hindi mo pa ko madalaw!" sa totoo lang sa magkaibang barangay kami nitong si Jez nakatira. Lumipat kasi sila tirahan noong nag highschool siya.
Mas matanda siya sa akin ng dalawang taon. Ako ay mag co-college palang ngayon habang siya ay magta-tatlong taon sa kolehiyo. Si Apple na bunsong kapatid niya ang kasabayan ko. Kasundo ko rin naman ang isang iyon pero hindi gaano.
"Alam mo naman ako! Pa raket-raket! Panay photoshoots! Saka kaya ako pumunta rito gawa ng nakipagkita ako sa aking mother!"
Matagal ng pinalayas si Jez sa kanila. Nahuli kasi siya sa ng kanyang tatay naglalagay ng make up. Hindi makapaniwala na ang nag-iisang unico-hijo niya ay pusong babae.
Ang sabi niya nakatira siya kasama ng mga childhood friends niya sa iisang bahay. Pag ma-may ari iyon ng isa sa mga kaibigan niya kaya nakakalibre siya sa renta. Ayos naman daw roon dahil hati-hati sila sa mga gastusin.
"Buti ka pa nga tanggap ka ng mga magulang mo kahit malandi ka" ngumuso siya.
Tumawa ako. "Hindi ako malandi. Maharot lang! Eh 'di sana ang dami ko ng naging jowa!"
Sa dami ng nanligaw sa akin. Wala akong nagustuhan. Level kasi ni Donny Pangilinan ang gusto ko! Pero syempre kailangan ko munang maging artista para siguro siya ang makatuluyan ko.
"Gandang-ganda ka kasi sa sarili mo! Tatanda kang dalaga dahil sa pag reject mo sa mga lalaking iyan! Kung babae ang katawan ko..."
Tinaasan niya pa ko ng kilay. "Haharot ako ng bongga!"
Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya.
"Sakto yung dalaw mo ngayon. Birthday ni Tatay may kaunting handa"
"Buti naman at hindi ako nagmeryenda pagbaba ko kanina ng jeep", aniya.
Nang dumating kami sa bahay ay nadatnan naming ang iilang kakilala. May bawat kumpulan. Ang iba ay kumukuha ng pagkain habang ang iba ay nakikipagkwentuhan sa tatay kong may hawak na manok. Sana all manok. Hinihimas niya pa iyon at inaamoy-amoy. Parang iyon pa ang anak niya kaysa sa akin.
Minsan ko ng inisip na gawing tinola iyon pero sa tuwing kakatayin ko na ang manok. Nadadatnan ako ni Itay na may hawak na kutsilyo.
"Daming chika ng mga tao dito ha" sabi ni Jez na akala mo naman ay hindi mahilig sa magkwento.
Hindi ko akalain na ganito karami ang bisita ngayon ni Papa. Sabagay nung isang taon ay wala naman kaming handa kaya bumawi ngayon. Idagdag pang dikit-dikit ang bahay dito. Kaya walang kawala kung kakahango palang ng spaghetti at amoy agad sa kapit-bahay.
"Anak!", Si Mama iyon na binaba ang mga platong hawak sa mesa.
Hinalikan niya ko magkabilang pisngi.
"Bakit ang tagal mo? Akala ko ba ay sandali ka lang kila Charlotte"
Ngayong bakasyon kasi ay suma-side line ako ng pagtuturo kay Chander, anak ni Ate Charlotte. Batchmate ni Mama pero hindi naman sila close kaya hindi rin siya naimbita.
"Nahirapan ako turuan si Chander. Nga pala, si Jez, Ma, napadalaw"
Nagbeso-beso ang dalawa.
"Aba! Parang na gwapo ka ah!" aniya Mama. Pero totoo naman iyon. Kumpara kasi ng huling dalaw niya dito ay iba ang itsura niya. Parang masyadong stress sa buhay.
"Hindi na ba ko ulikbain, Tita?" natawa kami sa sinabi nito.
"Ikaw na ba yan Jezrielle?" si Papa na hawak pa rin ang manok niya. Wala talaga siyang balak na bitiwan yon?
"Hindi po Tito baka po dopple ganger ako"
Napakamot si Papa sa sinabi nito.
"Nagbibinata ka na ah! Ang gwapo ah", tinapik ni Papa ang balikat nito.
"Enebe! Tito!", halos bumaluktot ang dila niya sa sinabi.
"O, siya tama na ang bolahan ang magsikain na kayong dalawa", niyaya kami ni Mama sa loob. Doon ay walang ibang tao kung hindi kami ni Jez at ilan pang ka-trabaho ni Papa sa isang construction site.
Wala naman kaming ibang kamag-anak kung hindi si Lola na tinatawag kong Lolita. Pero malayo sila rito kaya hindi sila nadalaw. Kami ang napunta sa kanila.
Nag iisang anak lang kasi pareho si Mama habang si Papa ay may kakambal. Ang grandparents ko sa side ni Mama ay parehas ng patay. Si Lolito naman na tatay ni Papa ay namayapa na rin. Ang tanging pinsan ko lang ay nag-iisa. Si Lucky na mas bata sa akin.
Nagsandok kami ni Jez ng makakain. Katulad ng nakasanayan. Shanghai ang una niyang tinarget habang ako naman ay hotdog na tinusok kasama ng marshmallow.
"Wala manlang gwapong bisita rito. Puro tanders na!"
Uminom si Jez ng tubig.
"Mas mahalaga kumakain ka. Aanhin mo ang gwapo kung hindi ka naman busog"
Napailing ako.
"Hindi busog ang mata ko!" reklamo nito.
"Oy! Ano yang gwapo-gwapo na yan ah!" si Mama iyon.
"Syempre joke! Ayos lang yan. Mga bata pa kayo. Enjoy lang pero wag agad na alam niyo na!" ito naman si Mama parang generation z kung makisali sa usapan.
"Opo, Tita! Alam niyo ba may irereto sana ako kay Kaoree. Ayaw niya lang yata" ngumuso siya.
"Sino ba? Nako! Baka hindi yan mabait!" si Mama na una pang umusisa sa picture na pinakita ni Jez.
"Akin na nga!", kinuha ko ang cellphone nito.
"Nakailang reto ka na sa akin ah! Puros palpak!" ani ko.
Nung huling reto niya ay nalaman kong may girlfriend pala yung lalaki. Buti na lang hindi ako nayari nung babae. Ito kasing si Jez kung sino na lang ang madampot, may maireto lang sa akin.
"Pili ka na lang dyan!" humagikhik si Jez pati si Mama habang tinitigan ko ng maigi ang picture.
Lahat naman sila gwapo pero bakit may isang hindi marunong ngumiti sa kanila?
----#HIOR----
SunogMaaga akong gumising dahil sa potpot na tunog mula sa bisikletang sinasakyan ng tindero ng pandesal. Narinig ko ang pagtawag ni Mama sa nagtitinda. Paborito naming kainin sa umaga iyon kaya hindi siya nakakaligta na bumili.Tiniklop ko ang kumot at sinalansan ang unan ko ng maayos. Umunat ako bago lumabas.Si Papa ay nagtitimpla ng kape sa paborito nitong tasa. Ang aroma ng kape ay hinahalina ako. Naghila ako ng upuan saka umupo dito."Ayan mag almusal na kayo" sabi ni Mama. Nang hawakan ko ang supot ng pandesal ay mainit-init pa iyon."Paborito mong kape" aniya Papa ng maghila ng upuan sa tabi ko. Alam niyang gusto ko ng kapeng hinaluan ng gatas o kaya coffee
PakikiramayBuong maghapon kaming nasa tapat ng bahay ng may ari ng loteng tinitirhan namin. Parang wala siyang naririnig na hinaing ng mga tao. Sinadya niyang pinasunog ang mga kabahayan sa amin para pagtayuan ng bagong commmercial na building.Iskawaters area iyon na halos lahat ng kabuuan ng lupa ay pagmamay-ari ng iba't-ibang negosyante. Noong nasa elementarya palang ako ay sinubukan naming manirahan kasama sina Lolita pero nahirapan kami sa sitwasyon. Hindi katulad dito ay maraming oportunidad saka ang eskwelahan doon ay malayo. Mahirap din ang biyahe dahil madalang ang sasakyan.Paunti ng paunti ang mga kasama ko habang nalipas ang oras. Ang ilan ay iniwan ang karatulang ginamit sa kalsada. Nahingi kami ng hustisya at kaunting tulong. Dinulog na namin ito sa Mayo
PinakagwapoIlang oras ang tinagal namin ni Jez. Matapos kasi ng libing ay nagpaiwan ako pero itong kaibigan ko ay ayaw akong iwan. Si Apple naman ay umuna ng umalis dahil may kikitain daw siya ngayong araw."Girl, Tara na. Bukod sa walang ka pang almusal ay nangangamoy ka na"Hindi ko maintindihan kung gusto niya bang pagaanin ang loob ko o insultuhin ako. Naubos ko na ang tissue binigay niya kaya wala siyang nagawa kung hindi ang ipahiram sa aking ang panyo niya."Salamat. Ibabalik ko na lang paglaba na", sabi ko sa gitna ng pagsinga ko roon. Ngumiwi naman siya habang pinapanood ako."Hindi na kailangan. Sayo na yan!"
Kwarto"Ikaw yung nakita ko sa lugawan!" sabi ni Latrelle.Kumunot ang noo ko. Siya pala iyon? Grabe naman ang memorya nito napakatalas."Mahilig siya sa lugaw" sabi ni Jez.Bumaling ang atensyon ko sa lalaking galing sa pangalawang palapag ng bahay.Naka headphones siya at may dala-dalang libro — Harry Potter ang title ng makita ko.Kumpara sa kanila masasabi kong siya ang pinakagwapo kung hindi lang ito mukhang suplado."T.H, si Kaoree bago nating kasambahay" aniya Latrelle.Tinignan ako ng malamig niyang
Nutella"Listahan ng mga gawain mo", inabot sa akin ni T.H 'yung notebook. Umagang-umaga ay iyon agad ang ibinungad niya sa akin.Alasais palang ay gising na ko para magluto ng umagahan nila. Binanggit sa akin ni Jez na ang kain ng mga tao dito ay alas osto ng umaga o hindi kaya naman ay tanghali na.Kasalukuyan na wala siya ngayon. Maaga kasi ang raket niya. Hindi niya naman binanggit kung saan pero hindi na ko nagtanong. Nauna pa siya sa akin ng magising kaya tinapay lang ang umagahan niya.Nagsalin ako ng kape galing sa coffee maker saka binigay iyon kay T.H. Malamig ang mga mata niyang tinignan ang hawak ko."No. Thanks. Hindi ako nainom niyan"
Lechon"Sakit ng bewang ko"Nag-stretching ako pagkabangon sa kama. Ano kayang oras na? Tinignan ko ang aking wrist watch. Alas singko ng hapon. Kailangan kong magwalis ng bakuran.Mumukat-mukat ang mga mata ko habang kinukusot iyon pababa ng kusina.Luminga-linga ako sa paligid. Humagikhik ako. "Walang tao. Wala namang nakalagay sa listahan na hindi ako pwedeng kumain nga marami"Ngiting kakaiba ang Ate niyo dahil pagbukas ko ng refrigerator bumungad sa akin ang masasarap na pagkain. Unti-unting naipon ang laway ko sa aking bibig.Kailangan ko ng bilisan. Buti na lang umalis sila ngayon. Chance ko ng makatikim ng l
Ice-creamMatapos ng gawain ko ay nagpaalam ako sa aking mga amo na maghahanap akong scholarship pero anghel nga talaga itong si Wyn dahil sa inoffer niya sa akin.Kinuwento ni Jez ang nangyari tungkol sa akin kaya ito sinamahan ako ng dalawa sa future in-laws ko.Nalaman kong hindi close ni Wyn ang kuya niyang si Ten kaya nagdesisyon siyang sumama kay T.H. Kasundo niya naman ang mga magulang niya. Katunayan ay mukhang mababait ang mga ito base sa kwento ni Jez.Pagpasok sa itim at higante nilang gate ay napanganga ako."Girl, hindi lang langaw ang kasya sa bunganga mo kundi ipis", aniya Jez na nasa tabi ko.May mal
Type"Ganda mo", bungad ni Latrelle. Lahat sila ay nakasuot ng uniporme. Unang araw ng klase ngayon kaya lahat kami ay maagang gumising."Thank you. Saka alam ko naman 'yun", sabi ko habang pinaghahanda sila ng pagkain.Isa-isa silang umupo. Napansin kong si T.H ang kulang. Baka naliligo pa ang isang iyon."Ganda mong basahan", sabi ni Latrelle. Tumawa silang dalawa ni Marcus habang si Wyn ay umiling na lang.Kami nina Jez at Marcus ay parehas ng eskwelahan na pinasukan. Ang dalawa kasi ay parehas na may problema sa pamilya. Hindi katulad nina Latrelle at T.H, kahit na may problema silang kinahaharap katulad ng sa kaibigan nila ay malaki ang sustento nilang natatangg
Hindi ako nakakain ng maayos ng makita si Rosella kaya nag-take out na lang ako ng pagkain. Kinain ko ang egg sandwich habang abalang nagsasagot ang mga bata sa kanilang quiz. Natuwa naman ako sa scores nila dahil lagpas sa kalhati ang pumasa. Naiwan akong mag-isa habang naglalagay ng mga disenyo sa classroom matapos ang ilang oras na klase.Nakangiti ako habang pinapaskil ang mga top 10 sa quiz. Pinapalitan ko kada may activities ang mga nakapaskil sa bulletin board para ganahan silang mag-aral at gumawa ng homework. Alasais na nang hapon ng nakatapos ako.Wala na ang karamihang teachers ng bumalik ako sa faculty. Bawat desk ay tambak ng papel at libro. Binati ko si Manang na nagmo-mop ng sahig. Nagpaalam ako sa kanya na uuna na ko at tumango siya. Sa paglabas ko ng gate naabutan ko si Theo na kumakain ng tusok-tusok. Nakikipagtawanan siya sa kanyang mga estudyante.Napangiti na lang ako ng mukhang masaya siya. Hindi ko akalain na magiging guro siya. Parang kailan lang gusto niyang
Malaki ang pasasalamat namin kay T.H kung hindi dahil sa kanya ay hindi mapapabilis ang gawain namin ni Sasha. Nang gumising kami para mag-umagahan ay nagluto si T.H at hinatid kami ni Sasha sa eskwela.Maaga ang pasok ngayon ni Sasha dahil marami siyang aasikasuhin para sa dancing club na meron siya. Ako naman ay swerte dahil mukhang walang ma-aassign na club sa akin at kung meron man ba ako ay maging Assistant Teacher lang.Nang hinatid ni T.H ang dala kong mga gamit ay hindi maiwasan na pagtinginan siya ng mga estudyante kahit ang aking co-teachers. Rinig ko ang bulungan nila sa bawat table.Napangiti na lang ako ng pinaghinalaan nilang future husband ko raw ang lalaking kasama ko. “Gusto mo bang magkape muna?” Sakto at may bagong stocks ng mga kape sa kusina na binili ng isa sa mga facility rito.“Marami pa kong gagawin. Pero susunduin pa rin kita mamaya.” Mabilis niyang hinalikan ang noo ko saka iniwan akong parang tuod na kinikilig sa aking table. Habang inaayos ang papel ng mga
Nakinig kami sa music habang nag-dr-drive si T.H para ihatid ako sa eskwelahan. Para bang may dinadaga ang dibdib ko at tulo ang pawis ko kahit bukas ang aircon ng sasakyan. “H’wag kang kabahan.” Sabay hawak sa kamay ko pero mabilis kong iniwas iyon. Sariwa pa sa alaala ko ang nangyari kanina.Kung hindi lang natakluban ng pakiramdam ko ngayon ang nangyari kanina ay baka iyon ang isipin ko at halos hindi makasalita sa harap ni T.H. Inabot niya ang bottled water ng mag-red ang stop light.Halos kalhati ng tubig ang naubos ko. “It’ll be alright saka alam kong kaya mo ‘yan.”Hindi ito ang first time na nagturo ako. Maraming kwento si Sasha na maraming estudyanteng bratinela at palaban sa school na iyon kaya nabalot ako ng takot. Kaya siguro may kataasan ang sahod dahil araw-araw ay para bang digmaan sa tuwing nagtuturo kami.Hinaplos ni T.H ang kamay ko at hinalikan ng may pag-iingat ang aking noo. Nakakahiya! Baka namumula ang pisngi ko. “Natural na kabahan ka pero h’wag sobra.”Umatra
NOTE: THIS CHAPTER HAS RATED SPG PART. KUNG MINOR KA PLEASE REFRAIN READING THE ALMOST LAST PART OF THIS CHAPTER.----Kinabukasan ay umuwi rin ako matapos ng pagdalaw ko kila Mama at Papa. Naabutan ko si Sasha na nag–aayos ng visual aids niya. Traditional at modern teaching kasi ang method of teaching namin.Nagpahinga muna ako matapos ng mahabang biyahe. Hindi ako sumabay pag-uwi kay Monique dahil dalawang araw pa siya roon. Matapos ng mahabang tulog ay nag-ayos rin ako nang mga gagamitin ko sa eskwela. Pero wala naman masyadong effort dahil puro discussion muna kami saka reporting.Ang swerte nga ni Sasha at maganda ang schedule niya. Samantalang ako ay tatlong araw na pang-umaga at dalawang araw ang panghapon. Kada lunes ay alas otso ang una kong klase. Pero dahil sa flag ceremony kailangan mas maaga ako ng thirty minutes.Nag-stretch ako ng balikat saka mabilis na naligo. Amoy ko ang masarap na meat loaf at itlog sinamahan pa nang sinangag na kanin. Napapikit na lang ako sa amoy
“Ayan may genie naman pala. Tuparin na ang pangarap ng parents mo. H’wag ng tanggihan ang biyaya.” Humagikhik si Jez nang umupo siya sa likuran namin. Binudbura niya ng pulbos ang mukha at likuran ng kanyang anak saka nilagyan ng bimpo sa lingkod.Kumunot ang noo ko at binaling na lang ang sarili sa pagpapalaman ng tinapay. Nilagyan kong peanut butter saka kinain ang tatlong layers na pinagpatong-patong kong tinapay.“Tubig.” Inabot ng lalaking katabi ko ang baso na may laman na tubig. “Salamat.” Nang hindi manlang siya tinatapunan ng tingin.“Hoy mga babaita! Kumusta kayo! May dala akong chocolates!” Naka-white sleeves at short na maong si Melissa. Bitbit niya ang isang brown na paper bag.Kumpara noon mas humaba ang buhok niya. Nagkalaman din ng mga braso at hita niya. Mas lalong naging porselena ang balat nito. Tumayo ako at niyakap siya. Amoy fresh from abroad. “Huy! Ano? Kumusta naman!”Hindi ako gulat ng makita siya dahil gabi palang ay sinabihan namin siya ni Jez na pumunta.
Walang araw ngunit maulap ngayong araw. Walang hangin pero hindi mainit sa pakiramdan. Nilatag ko ang brown na blanket at nilagay ang picnic basket. Habang ang trashcan ay nasa tabi ng punong narra na siyang nagbibigay silong sa pwesto namin.Nakakapagtaka at hindi mataas ang damo sa paligid kahit ilang taon kaming hindi nakadadalaw.“Jaycee! H’wag takbo nang takbo!” Saway ni Jez sa anak nito. Kararating lang namin pero parang kinahig na nang manok ang buhok ng kaibigan ko. Habol doon. Habol dito ang ginawa niya. “Momma! Ganda!” Wika nang paslit habang hawak ang lollipop niya sa pagtakbo. Sinundan niya ang dalawang paru-paro na tila ba naghahabulan. Dumapo iyon sa ilang bulaklak na nakahanay malapit sa puntod nina Mama at Papa.Hinawi ko ang mga piraso ng tuyong dahon.Nagsindi ako nang dalawang kandila katabi ng mga bulaklak na binili namin ni Jez sa labas. Nilabas ko ang picture frame nina Mama at Papa. Nakaupo sila sa batuhan habang nakaakbay si Papa kay Mama. Labing limang taon
Nilibang namin ang aming sarili sa pagkwe-kwentuhan. Muntik pang makatulog si Marcus habang nag dr-drive kaya pinalitan siya ni Latrelle. Gamit ng rearview ng kotse ay nakatingin ako kay T.H. Hindi ako makapaniwalang hindi siya pinansin ng mga kaibigan niya matapos ang ilang taon.Kwento nila ay nito lang nila lubusan napatawad si T.H kahit si Wyn ay hindi rin daw siya kinakausap. Hindi ko akalain na nakiramay sila sa nangyari sa akin na kahit mas matagal nilang kilala si T.H ay hindi nila iimikan dahil sa nagawang mali nito.Isa lang ang hindi nila sigurado—kung napatawad na nga ba ni Jez si T.H. Sa kanilang apat si Jez ang hirap magpatawad. May punto kasi siya ang pinakamatalik kong kaibigan.Gusto ko man marinig ang kwento ni T.H pero nahihiya akong magtanong. Hindi pa man isang daan porsyento na napatawad ko na siya pero may malaking tanong sa akin bakit niya ‘yun nagawa. Trip niya lang ba? O, may mas malalim pang dahilan? Baka naman dahil bata pa siya noon at hindi niya sigurado
"Breakfast?" Alok sa akin ni Sasha matapos niyang um-order ng sopas. Pasado alas-dyes na siya nang umaga nagising.Gulo ang buhok niya at hindi manlang naghugas ng mukha niya. Uupo sana ako sa tabi niya pero inuna kong ipagtimpla siya nang kape. Napansin kong hinihimas niya ang kanyang sentido."Salamat. Kaunti lang ang kakainin ko. Saka nga pala pabalik ako ng Laguna at bukas pa ang uwi ko." Napatigil siya sa pagsandok ng sopas na para sa akin."Go on. Mag-ingat ka." Akala ko pa naman ay sasabihin niyang sasama siya at magmamaktol dahil alam kong matagal na rin siyang hindi nakakauwi. Hindi pa siguro sila nagkaayos ng kapatid niyang si Sachi.Napatitig ako sa kanya sandali. Wala manlang reaksyon ang mukha nito. "What are you staring at?" Umiling-iling ako."Wala naman. Saka ito pala, magkape ka para sa hang-over mo." Dinama niya ang init nito ng inamoy niya iyon saka sumimsim. Mukhang nahimasmasan ng kahit kaunti ang kaibigan ko.Habang kumakain ay nagkwentuhan kami. Nag-sorry siya d
Hindi ko akalain na ganito pa rin ang epekto niya sa akin. Nasasaktan pa rin ako kapag nakikita ka T.H pero hindi ko maipagkakaila na hindi pa rin kita nalilimutan."Bakit hindi ka makaimik?" Kumurap ako ng ilang beses at nag i-init ang pisngi ko. Hindi pa ko handang magdagdag ng populasyon sa bansang ito kaya bawal ang marupok."Pwede na ba?" Akmang hahalikan niya ko ng tinulak ko siya. Aktong sasampalin ko na siya pero mabilis kong binawi iyon.Tumakbo akong lumabas at saka bumalik sa condo. Dumapa ako saka nagtaklob ng unan para sumigaw.Tinawagan ko si Sasha at mabilis siyang sumagot. Bumungad sa akin ang mapang-asar na tawa nito."Masaya ka ha! Masaya ka!?" Kung 'di ka lang mas matangkad sa akin masasabunutan kita."Yeah! Finally! What do you think? Mas gumawapo si T.H 'di ba?" Tumawa siya at nakarinig akong pamilyar na boses."Marcus! Ikaw ba 'yan?! Humanda ka talaga! Pipingutin ko ang tenga mo!" Imbis na sumagot pabalik ay tawa lang ang naging reaksyon nito.Napagpasyahan ko na