Pinakagwapo
Ilang oras ang tinagal namin ni Jez. Matapos kasi ng libing ay nagpaiwan ako pero itong kaibigan ko ay ayaw akong iwan. Si Apple naman ay umuna ng umalis dahil may kikitain daw siya ngayong araw.
"Girl, Tara na. Bukod sa walang ka pang almusal ay nangangamoy ka na"
Hindi ko maintindihan kung gusto niya bang pagaanin ang loob ko o insultuhin ako. Naubos ko na ang tissue binigay niya kaya wala siyang nagawa kung hindi ang ipahiram sa aking ang panyo niya.
"Salamat. Ibabalik ko na lang paglaba na", sabi ko sa gitna ng pagsinga ko roon. Ngumiwi naman siya habang pinapanood ako.
"Hindi na kailangan. Sayo na yan!"
Maarte talaga ang isang ito.
"Alcohol. Ako ng maglalagay sayo" nakangiwi siya habang ginagawa iyon.
Wala naman kaming napagkwentuhan habang tinutungo namin ang daan palabas ng sementeryo. Siguro ramdam niyang wala ako sa wisyo upang makipagdaldalan.
"Nga pala may photoshoot ako ngayon. Kinuha akong endorser ng boutique. Dyan lang yun sa kabilang barangay. Isasama sana kita"
Ngumuso siya.
Napatigil naman ako saka nakapamewang.
"Seryoso ka ba? Ang lansa na ng amoy ko tapos isasama mo ko?"
Iritado siyang kumamot sa kanyang ulo.
"Sino naman kasi itong makulit na ayaw pang maligo kanina?"
Pinagtaasan ko siya ng kilay. "Wala akong damit! Ayoko namang maligo ng hindi nagpapalit. Ano ko tanga?"
"Oo na, girl. Bibilhan kitang damit pero samahan mo muna ako"
Naglabas siya ng panibagong panyo galing sa bag niya. Scout talaga ang lalaking ito. Palaging handa. Ginamit niyang taklob iyon bago hawakan ang braso ko upang higitin ako.
Ilang oras ang naging photoshoot niya. Sakto namang pagkalam ng sikmura ko ay natapos iyon. Tawa siya ng tawa habang tinitignan ang sarili sa camera ng kanyang photographer. Malaki ang bayad sa kanya ng may ari ng boutique. Kwento kasi sa kanya nito simula ng siya ang maging brand ambassador nito ay hindi lang doble ang naging kita nito. Sino ba namang hindi masisilaw sa angkin itsura nitong si Jez?
Kung hindi siya pusong babae baka marami na siyang naging girlfriend. Malamang isa na ko sa listahan. Syempre charot lang! Hindi pwedeng maging kami. Sis code namin iyon.
Wala namang sinabi sa akin ang photographer nito pero ayaw ko ng tingin niya na para bang mas masaklap pa sa pulubi ang itsura ko.
Bumili rin siya ng ilang pirasong damit sa palengke. Gusto niya pang sa mall kami mamili. Eh pangbahay lang naman ang kailangan ko.
"Sinabi ko na sayo. Sa mall tayo bumili!" aniya nito habang namimili ako ng bago kong tsinelas.
"Gagastos ka pang malaki. Eh paraket-raket ka lang naman. Sarili mong kita yon! Hindi sa akin!"
"Kasya na po ba sa inyo?" saad ng tindera sa gitna ng usapan namin. Tinignan niyang maigi kung tama sa paa ko ang bulaklakan na tsinelas na pinili ko.
"Okay na po" sabi ko. Hinubad ko naman iyon saka binigay sa kanya.
"Kailan ka pa nahiya sa libre? Eh garapal ka nga, girl. Naalala mo nung may nanligaw sayong alam mo na? Palagi kang nagpapalibre ng munchkins at zagu"
Last year lang naman iyon pero hindi malinaw sa isip ko paano ako nakilala ng lalaking iyon. Ilang beses ko siyang tinaboy kaso parang walang epekto. Kaya ang ginawa ko tinadtadtad ko siya ng puro pangbuburaot hanggang sa tantanan niya ko.
Inggit pa nga itong si Jez dahil ni-singko ay wala akong nagagastos. Hatid-sundo kasi ako ng lalaking iyon. Paano may wheels. Gulong ng bike ganon. Syempre kotse! Ano ba!?
"Iba iyon sa ngayon. Nasaan na nga pala ang lalaking yon?"
Inabot sa akin ng tindera ang supot na may laman na tsinelas.
"Ewan. Wala na rin akong balita"
"Nga pala sabi mo may alam kang pwedeng maging trabaho ko. Saan nga pala yon? Kailangang-kailan ko na"
"Naghahapit ka? Walang panggatas?"
Minsan gusto ko siyang hambalusin ng dos por dos.
"Walang pangkain. Gaga!"
Sumakay kami ng tricycle matapos mamili. Sa labas kami pareho kaya halos makuba itong si Jez dahil sa baba ng bubong nito. Idagdag pang parang pagong kilos nito.
"Alam mo baka kanina pa tayo nandoon kung tinakbo na lang natin" bulong ni Jez.
"Manong baka naman may maibibilis pa yan?" sabi ni Jez.
Talbugan ang bilbil ko ng tumawid kami sa malaking humps na sinundad pa ng bako-bakong daan.
Nang bumaba kami ay tila mawalan kami ng balanse dahil sa pag-ikot ng paligid.
"Grabe, Manong! Salamat ha! Ang smooth ng biyahe!", siraulo talaga itong si Jez.
Nang binuksan niya ang kulay na asul na gate bungad palang ng bahay ay puro kalat ang tumambad.
"Pasensya ka na ha. Makalat ang workplace mo"
Parang nagkakaroon na ko ng ideya kung anong klaseng trabaho at kung sinong mga paglilingkuran ko.
Murahan ng mga lalaki ang siyang narinig ko habang pinipihit ni Jez ang seradura ng pinto.
Tila ba nagningning ang paligid ko ng makita kung sino ang mga lalaking maingay.
"Ang bulok mo lumaro! ML na nga lang hindi mo maayos!", naka sando siyang puti at naka boxers lang. Ang paggalaw ng Adam's Apple nito ay sumasabay sa bawat paghalakhak niya.
Matangkad siya kaya mas gwapo siyang tignan lalo pa't kitang-kita kung gaano siya kasaya kasama.
"Ikaw nga bulok ka mag basketball!" aniya ng isa pang lalaki. Naka T-shirt naman itong abo at nakashorts pero palingharap iyon. Binato niya ng unan ang kaasaran niya.
"Hoy! Tumigil na nga kayo para kayong mga bata!" aniya Jez.
Tumitig ang dalawa sa akin habang unti-unting lumalapit.
"Ang baho! Ano yun! Tae?", iyon yung lalaking naka shirt.
"Ikaw yun! Sarili mong amoy. Uso kasing maligo! Tatlong araw ka ng walang ligo eh!" halakhak ng lalaking nakasando na ngayon ay hinarang ang harap niya gamit ang unan nitong hawak.
Napalunok ako. Mas gwapo sila sa malapitan.
"Sino yan, Jez? Napaka matulungin mo naman. Nagdala ka pang pulubi rito para tulungan siya"
Sarap tirisin ng matangkad na ito.
"Hindi yan pulubi! Gaga! Kaibigan ko yan!"
Hinawakan ko si Jez sa braso niya. Pa-simple akong bumulong.
"Wag mong sabihin na rito ko mag tra-trabaho?"
Unti-unti siyang tumango saka ngumiti ng pilit ng magtagpo ang mga mata naming dalawa.
"Ganon na nga. Sana ayos lang sayo"
Sasagot sana ako ng hindi pero...
"Jez, siya na ba yung nahanap mo?" maamo ang maliit niyang mukha para siyang pinadala sa akin ng langit. Gusto kong matumba para mahulog sa kanya. Yung ngiti niya! Grabe!
"Uh. Hi. Anong pangalan mo, Miss?"
Parang lullaby ang boses niya.
"Pengelen ke?"
"Sige pa, girl. Landiin mo pa. Hindi ka halata", bulong ni Jez sa akin habang sinisiko ako.
"Pangalan ko?" , tumango siya sa paglilinaw ko ng tanong.
"Uhm. Kaoree Rogen"
Hindi ko alam kung makikipagshake hands ba ko o ano pero sa huli ang pinili ko ay.. syempre... shakehands!
Hindi siya suplado. Tinanggap niya ang kamay ko.
"Wyn. Wyndery Roshan"
Nasa langit na yata ako.
"Ikalma mo obaryo mo" panira naman itong si Jez. Hindi malaman kung guardian angel o ano.
"Ako rin! Magpapakilala! Lugaw girl. Ako nga pala si Latrelle. Latrelle Aurelius, madali lang tandaan di ba? Pinakagwapo"
Lugaw girl? Pero bumaling na lang ako sa isa pa.
"Ako si Marcus Giberson, pinaka cute.Wag ka maniwala kay Latrelle. Hindi siya pinakagwapo rito"
Binatukan siya ng kaibigan. Nako! Alam ko naman iyon! Sa aking mga ngiti alam kong si Wyn ang pinaka gwapo rito.
"Girl, mapili sa babae si Wyn. Di yan papatol sayo. Kaya kung ako sayo iba na lang" palihim na bulong muli ni Jez habang ang dalawang kamay ay nasa likuran.
"Thanks sa suporta ha. Pero nga pala tanggap na ba ko?"
----#HIOR----
Kwarto"Ikaw yung nakita ko sa lugawan!" sabi ni Latrelle.Kumunot ang noo ko. Siya pala iyon? Grabe naman ang memorya nito napakatalas."Mahilig siya sa lugaw" sabi ni Jez.Bumaling ang atensyon ko sa lalaking galing sa pangalawang palapag ng bahay.Naka headphones siya at may dala-dalang libro — Harry Potter ang title ng makita ko.Kumpara sa kanila masasabi kong siya ang pinakagwapo kung hindi lang ito mukhang suplado."T.H, si Kaoree bago nating kasambahay" aniya Latrelle.Tinignan ako ng malamig niyang
Nutella"Listahan ng mga gawain mo", inabot sa akin ni T.H 'yung notebook. Umagang-umaga ay iyon agad ang ibinungad niya sa akin.Alasais palang ay gising na ko para magluto ng umagahan nila. Binanggit sa akin ni Jez na ang kain ng mga tao dito ay alas osto ng umaga o hindi kaya naman ay tanghali na.Kasalukuyan na wala siya ngayon. Maaga kasi ang raket niya. Hindi niya naman binanggit kung saan pero hindi na ko nagtanong. Nauna pa siya sa akin ng magising kaya tinapay lang ang umagahan niya.Nagsalin ako ng kape galing sa coffee maker saka binigay iyon kay T.H. Malamig ang mga mata niyang tinignan ang hawak ko."No. Thanks. Hindi ako nainom niyan"
Lechon"Sakit ng bewang ko"Nag-stretching ako pagkabangon sa kama. Ano kayang oras na? Tinignan ko ang aking wrist watch. Alas singko ng hapon. Kailangan kong magwalis ng bakuran.Mumukat-mukat ang mga mata ko habang kinukusot iyon pababa ng kusina.Luminga-linga ako sa paligid. Humagikhik ako. "Walang tao. Wala namang nakalagay sa listahan na hindi ako pwedeng kumain nga marami"Ngiting kakaiba ang Ate niyo dahil pagbukas ko ng refrigerator bumungad sa akin ang masasarap na pagkain. Unti-unting naipon ang laway ko sa aking bibig.Kailangan ko ng bilisan. Buti na lang umalis sila ngayon. Chance ko ng makatikim ng l
Ice-creamMatapos ng gawain ko ay nagpaalam ako sa aking mga amo na maghahanap akong scholarship pero anghel nga talaga itong si Wyn dahil sa inoffer niya sa akin.Kinuwento ni Jez ang nangyari tungkol sa akin kaya ito sinamahan ako ng dalawa sa future in-laws ko.Nalaman kong hindi close ni Wyn ang kuya niyang si Ten kaya nagdesisyon siyang sumama kay T.H. Kasundo niya naman ang mga magulang niya. Katunayan ay mukhang mababait ang mga ito base sa kwento ni Jez.Pagpasok sa itim at higante nilang gate ay napanganga ako."Girl, hindi lang langaw ang kasya sa bunganga mo kundi ipis", aniya Jez na nasa tabi ko.May mal
Type"Ganda mo", bungad ni Latrelle. Lahat sila ay nakasuot ng uniporme. Unang araw ng klase ngayon kaya lahat kami ay maagang gumising."Thank you. Saka alam ko naman 'yun", sabi ko habang pinaghahanda sila ng pagkain.Isa-isa silang umupo. Napansin kong si T.H ang kulang. Baka naliligo pa ang isang iyon."Ganda mong basahan", sabi ni Latrelle. Tumawa silang dalawa ni Marcus habang si Wyn ay umiling na lang.Kami nina Jez at Marcus ay parehas ng eskwelahan na pinasukan. Ang dalawa kasi ay parehas na may problema sa pamilya. Hindi katulad nina Latrelle at T.H, kahit na may problema silang kinahaharap katulad ng sa kaibigan nila ay malaki ang sustento nilang natatangg
Pamagat"Kaoree Rogen, 18 po. Dyan lang po nakatira katabi ng Laguna De Bae", pagpapakilala ko sa klase.Matapos magpakilala ng ilan ko pang kaklase saka nagpakilala ang professor namin sa unang subject.Pinaggrupo kami nito para sa ibibigay niyang gawain kinabukasan. Umalis siya matapos ng kanyang ginawa kahit may isang oras pa siyang natitira.Nakaupo ako habang pinagmamasdan ang mga kaklase kong kinikilala ang isa't-isa. Parang bubuyog boses nila dahil sa pinagsama-samang mahihinang ingay.Ang ilang lalaki na nasa likuran ko ay nagkasundo dahil sa ML."Duo na lang tapos kayo magkakampi", sabi nung lalaking may&nb
BullyPagkarating namin sa cafeteria agad naming napansin si Jez. Nasa dulo siya sa katabing bintana. May iilan na bumabati sa kanya pero ang iba ay hindi niya pinapansin.Meron namang grupo ng mga babaeng nagtatakang lumapit sa kanya. Sobrang ganda nung isa sa kanila. Apat silang kababaihan na nagtutulukan. Pero 'yung babaeng may hairclip ang talaga namang iba ang mukha sa kanila.Kahawig ng pusa ang mga mata nito. Ang balingusan ng ilong niya ay depina at ang labi niya ay kumikinang dahil sa glitters ng liptint nito.Mukha siyang anime dahil sa ikli ng palda niya. Nakakapagtaka dahil nakalusot siya sa guard at alam kong bawal iyon.Pumila kami sandali habang
Isip bataAraw ng Sabado, as usual maaga akong gumising dahil ako ang nagluluto sa umaga.Sanay na ko sa gawain ko sa bahay na ito. Kapag weekends, magluluto sa umaga, at maglilinis. Minsan magdidilig ng halaman kapag abala sina Marcus at Wyn.Namimili ng grocery kasama si Jez o hindi kaya si Wyn. Minsan naman si Marcus dahil nagiging close na siya sa akin.Pag tuwing linggo, naglalaba ako at naglilinis ng kwarto nila. Sina T.H at Wyn lang naman ang hindi nagpapalinis. Minsan si Jez kapag hindi siya abala sa trabaho niya.Magaan sa akin ang paglalaba dahil dadalhin ko lang naman sa laundry shop tapos kukunin ko 'yung damit. Minsan pati pagpa-plantsa ng mga iyon ay sa
Hindi ako nakakain ng maayos ng makita si Rosella kaya nag-take out na lang ako ng pagkain. Kinain ko ang egg sandwich habang abalang nagsasagot ang mga bata sa kanilang quiz. Natuwa naman ako sa scores nila dahil lagpas sa kalhati ang pumasa. Naiwan akong mag-isa habang naglalagay ng mga disenyo sa classroom matapos ang ilang oras na klase.Nakangiti ako habang pinapaskil ang mga top 10 sa quiz. Pinapalitan ko kada may activities ang mga nakapaskil sa bulletin board para ganahan silang mag-aral at gumawa ng homework. Alasais na nang hapon ng nakatapos ako.Wala na ang karamihang teachers ng bumalik ako sa faculty. Bawat desk ay tambak ng papel at libro. Binati ko si Manang na nagmo-mop ng sahig. Nagpaalam ako sa kanya na uuna na ko at tumango siya. Sa paglabas ko ng gate naabutan ko si Theo na kumakain ng tusok-tusok. Nakikipagtawanan siya sa kanyang mga estudyante.Napangiti na lang ako ng mukhang masaya siya. Hindi ko akalain na magiging guro siya. Parang kailan lang gusto niyang
Malaki ang pasasalamat namin kay T.H kung hindi dahil sa kanya ay hindi mapapabilis ang gawain namin ni Sasha. Nang gumising kami para mag-umagahan ay nagluto si T.H at hinatid kami ni Sasha sa eskwela.Maaga ang pasok ngayon ni Sasha dahil marami siyang aasikasuhin para sa dancing club na meron siya. Ako naman ay swerte dahil mukhang walang ma-aassign na club sa akin at kung meron man ba ako ay maging Assistant Teacher lang.Nang hinatid ni T.H ang dala kong mga gamit ay hindi maiwasan na pagtinginan siya ng mga estudyante kahit ang aking co-teachers. Rinig ko ang bulungan nila sa bawat table.Napangiti na lang ako ng pinaghinalaan nilang future husband ko raw ang lalaking kasama ko. “Gusto mo bang magkape muna?” Sakto at may bagong stocks ng mga kape sa kusina na binili ng isa sa mga facility rito.“Marami pa kong gagawin. Pero susunduin pa rin kita mamaya.” Mabilis niyang hinalikan ang noo ko saka iniwan akong parang tuod na kinikilig sa aking table. Habang inaayos ang papel ng mga
Nakinig kami sa music habang nag-dr-drive si T.H para ihatid ako sa eskwelahan. Para bang may dinadaga ang dibdib ko at tulo ang pawis ko kahit bukas ang aircon ng sasakyan. “H’wag kang kabahan.” Sabay hawak sa kamay ko pero mabilis kong iniwas iyon. Sariwa pa sa alaala ko ang nangyari kanina.Kung hindi lang natakluban ng pakiramdam ko ngayon ang nangyari kanina ay baka iyon ang isipin ko at halos hindi makasalita sa harap ni T.H. Inabot niya ang bottled water ng mag-red ang stop light.Halos kalhati ng tubig ang naubos ko. “It’ll be alright saka alam kong kaya mo ‘yan.”Hindi ito ang first time na nagturo ako. Maraming kwento si Sasha na maraming estudyanteng bratinela at palaban sa school na iyon kaya nabalot ako ng takot. Kaya siguro may kataasan ang sahod dahil araw-araw ay para bang digmaan sa tuwing nagtuturo kami.Hinaplos ni T.H ang kamay ko at hinalikan ng may pag-iingat ang aking noo. Nakakahiya! Baka namumula ang pisngi ko. “Natural na kabahan ka pero h’wag sobra.”Umatra
NOTE: THIS CHAPTER HAS RATED SPG PART. KUNG MINOR KA PLEASE REFRAIN READING THE ALMOST LAST PART OF THIS CHAPTER.----Kinabukasan ay umuwi rin ako matapos ng pagdalaw ko kila Mama at Papa. Naabutan ko si Sasha na nag–aayos ng visual aids niya. Traditional at modern teaching kasi ang method of teaching namin.Nagpahinga muna ako matapos ng mahabang biyahe. Hindi ako sumabay pag-uwi kay Monique dahil dalawang araw pa siya roon. Matapos ng mahabang tulog ay nag-ayos rin ako nang mga gagamitin ko sa eskwela. Pero wala naman masyadong effort dahil puro discussion muna kami saka reporting.Ang swerte nga ni Sasha at maganda ang schedule niya. Samantalang ako ay tatlong araw na pang-umaga at dalawang araw ang panghapon. Kada lunes ay alas otso ang una kong klase. Pero dahil sa flag ceremony kailangan mas maaga ako ng thirty minutes.Nag-stretch ako ng balikat saka mabilis na naligo. Amoy ko ang masarap na meat loaf at itlog sinamahan pa nang sinangag na kanin. Napapikit na lang ako sa amoy
“Ayan may genie naman pala. Tuparin na ang pangarap ng parents mo. H’wag ng tanggihan ang biyaya.” Humagikhik si Jez nang umupo siya sa likuran namin. Binudbura niya ng pulbos ang mukha at likuran ng kanyang anak saka nilagyan ng bimpo sa lingkod.Kumunot ang noo ko at binaling na lang ang sarili sa pagpapalaman ng tinapay. Nilagyan kong peanut butter saka kinain ang tatlong layers na pinagpatong-patong kong tinapay.“Tubig.” Inabot ng lalaking katabi ko ang baso na may laman na tubig. “Salamat.” Nang hindi manlang siya tinatapunan ng tingin.“Hoy mga babaita! Kumusta kayo! May dala akong chocolates!” Naka-white sleeves at short na maong si Melissa. Bitbit niya ang isang brown na paper bag.Kumpara noon mas humaba ang buhok niya. Nagkalaman din ng mga braso at hita niya. Mas lalong naging porselena ang balat nito. Tumayo ako at niyakap siya. Amoy fresh from abroad. “Huy! Ano? Kumusta naman!”Hindi ako gulat ng makita siya dahil gabi palang ay sinabihan namin siya ni Jez na pumunta.
Walang araw ngunit maulap ngayong araw. Walang hangin pero hindi mainit sa pakiramdan. Nilatag ko ang brown na blanket at nilagay ang picnic basket. Habang ang trashcan ay nasa tabi ng punong narra na siyang nagbibigay silong sa pwesto namin.Nakakapagtaka at hindi mataas ang damo sa paligid kahit ilang taon kaming hindi nakadadalaw.“Jaycee! H’wag takbo nang takbo!” Saway ni Jez sa anak nito. Kararating lang namin pero parang kinahig na nang manok ang buhok ng kaibigan ko. Habol doon. Habol dito ang ginawa niya. “Momma! Ganda!” Wika nang paslit habang hawak ang lollipop niya sa pagtakbo. Sinundan niya ang dalawang paru-paro na tila ba naghahabulan. Dumapo iyon sa ilang bulaklak na nakahanay malapit sa puntod nina Mama at Papa.Hinawi ko ang mga piraso ng tuyong dahon.Nagsindi ako nang dalawang kandila katabi ng mga bulaklak na binili namin ni Jez sa labas. Nilabas ko ang picture frame nina Mama at Papa. Nakaupo sila sa batuhan habang nakaakbay si Papa kay Mama. Labing limang taon
Nilibang namin ang aming sarili sa pagkwe-kwentuhan. Muntik pang makatulog si Marcus habang nag dr-drive kaya pinalitan siya ni Latrelle. Gamit ng rearview ng kotse ay nakatingin ako kay T.H. Hindi ako makapaniwalang hindi siya pinansin ng mga kaibigan niya matapos ang ilang taon.Kwento nila ay nito lang nila lubusan napatawad si T.H kahit si Wyn ay hindi rin daw siya kinakausap. Hindi ko akalain na nakiramay sila sa nangyari sa akin na kahit mas matagal nilang kilala si T.H ay hindi nila iimikan dahil sa nagawang mali nito.Isa lang ang hindi nila sigurado—kung napatawad na nga ba ni Jez si T.H. Sa kanilang apat si Jez ang hirap magpatawad. May punto kasi siya ang pinakamatalik kong kaibigan.Gusto ko man marinig ang kwento ni T.H pero nahihiya akong magtanong. Hindi pa man isang daan porsyento na napatawad ko na siya pero may malaking tanong sa akin bakit niya ‘yun nagawa. Trip niya lang ba? O, may mas malalim pang dahilan? Baka naman dahil bata pa siya noon at hindi niya sigurado
"Breakfast?" Alok sa akin ni Sasha matapos niyang um-order ng sopas. Pasado alas-dyes na siya nang umaga nagising.Gulo ang buhok niya at hindi manlang naghugas ng mukha niya. Uupo sana ako sa tabi niya pero inuna kong ipagtimpla siya nang kape. Napansin kong hinihimas niya ang kanyang sentido."Salamat. Kaunti lang ang kakainin ko. Saka nga pala pabalik ako ng Laguna at bukas pa ang uwi ko." Napatigil siya sa pagsandok ng sopas na para sa akin."Go on. Mag-ingat ka." Akala ko pa naman ay sasabihin niyang sasama siya at magmamaktol dahil alam kong matagal na rin siyang hindi nakakauwi. Hindi pa siguro sila nagkaayos ng kapatid niyang si Sachi.Napatitig ako sa kanya sandali. Wala manlang reaksyon ang mukha nito. "What are you staring at?" Umiling-iling ako."Wala naman. Saka ito pala, magkape ka para sa hang-over mo." Dinama niya ang init nito ng inamoy niya iyon saka sumimsim. Mukhang nahimasmasan ng kahit kaunti ang kaibigan ko.Habang kumakain ay nagkwentuhan kami. Nag-sorry siya d
Hindi ko akalain na ganito pa rin ang epekto niya sa akin. Nasasaktan pa rin ako kapag nakikita ka T.H pero hindi ko maipagkakaila na hindi pa rin kita nalilimutan."Bakit hindi ka makaimik?" Kumurap ako ng ilang beses at nag i-init ang pisngi ko. Hindi pa ko handang magdagdag ng populasyon sa bansang ito kaya bawal ang marupok."Pwede na ba?" Akmang hahalikan niya ko ng tinulak ko siya. Aktong sasampalin ko na siya pero mabilis kong binawi iyon.Tumakbo akong lumabas at saka bumalik sa condo. Dumapa ako saka nagtaklob ng unan para sumigaw.Tinawagan ko si Sasha at mabilis siyang sumagot. Bumungad sa akin ang mapang-asar na tawa nito."Masaya ka ha! Masaya ka!?" Kung 'di ka lang mas matangkad sa akin masasabunutan kita."Yeah! Finally! What do you think? Mas gumawapo si T.H 'di ba?" Tumawa siya at nakarinig akong pamilyar na boses."Marcus! Ikaw ba 'yan?! Humanda ka talaga! Pipingutin ko ang tenga mo!" Imbis na sumagot pabalik ay tawa lang ang naging reaksyon nito.Napagpasyahan ko na