Kabanata 41

I let myself drawn in tears until I fall asleep.

Kinabukasan ay hindi na naging maganda pa ang pakiramdam ko I feel like I have lost everything. I lost everything that I didn't even owned.

"Reign?" rinig kong tawag ni shenlo pagkapasok niya sa kwarto.

"Shenlo can we leave?" bungad ko na kinagulat ko.

"H-ha?"

"I want to leave."

Di na siya nakapagsalita pa lalo na ng bangitin ko ang mga salitang iyon na tila sigurado na ako rito.

I hide the gown under the bed as I choosed to fixed my self. Nalulula man ay nagawa ko parin kumilos. Hangang sa dumating ang gabi at kita ko na ang paglabas ng buwan, bilog na bilog at tila ang lapit lapit lamang nito sa akin. Mariin akong pumikit at sinara na ang kurtina saka nahiga sa kama at pinilit na makatulog kahit pinupuno ng sakit ang dibdib ko dahil sa naging desisyon ko.

'I'm sorry sage but it is just for us.'

natapos ang gabing iyon na dapat ay gabi kung kailan kami magiging tunay na mag-asawa ngunit hindi ko binalak na dumalo.

Iyak lang ako ng iy