02

Bumaba ako ng bandang alas sais para tumulong sa pagluluto. Habang naglalakad sa pasilyo ay hindi ko maiwasang hindi tumitig sa pintuan ng kaniyang kwarto. Unang araw ko palamang ay masyado na akong nahihiwagaan. Lalo na sa kaniya.

Marahan ang ginawa kong paghakbang, na tila iniingatan kong makagawa ng ingay, maging sa pagbaba sa hagdan.

Nang mapadaan sa living room ay napatingin ako sa hindi kalakihang picture frame na may liner na kulay gold. Actually halos lahat naman ng gamit dito ay nagkikinangan, kung hindi kulay ginto ay kulay silver. Muling bumalik ang attention ko sa picture frame at napahinto upang titigan iyon. Ngayon ko lamang ito napansin, marahil ay di pa ako masyadong nakapagmasid kanina.

Kumalabog ang dibdib ko ng makita ang isang pamilyar na mukha na nag-iisa sa litrato.

Those pair of gray eyes. Deep, piercing, dangerous and commanding. Pursed bloody red lips. White messy hair and pale skin. The perfect pointed nose. And how his brows creased in annoyance. Even hi