Kanina pa ako wala sa mood habang naglilinis sa hardin. Ang hirap nila panooring magkasama, para akong sinasaksak. Isang araw palamang ay hindi ko na makaya pano pa ang natitirang anim na araw na imamalagi ni Cendra dito?"Zake remember when we accidentally kissed here?! That was fun!" Nabitawan ko ang stick na hawak ko dahil sa narinig. I bit my lips to control my emotion. Kanina pa ako naiiyak ngunit kanina ko parin pinipigilan. Napalingon ako sa direksyon nila at nagtama ang paningin namin ni zach, may bakas ng pag-alala ang mga tingin niya sakin kaya yumuko lang ako at umiwas ng tingin."Hey let me help you." Nabigla ako ng may tumabi sa akin. Nanuot ang mamahaling amoy ng pabango niya sa ilong ko."Czeriff, a-ano w-wag na trabaho ko 'to""It's okay! Hindi pa ako nakakatry maglinis, at least you can teach me. Wala rin naman akong magawa dito." He sounds nice, kaya wala akong nagawa kundi iabot sa kaniya ang isang stick. Ginaya niya ang ginagawa ko at mukhang natutuwa siya. Nap
"You're confusing me, Wine Aiden." Nanatili akong tahimik at nakatitig sa kaniya, pinoproseso ang sinabi niya."Am I?""One moment you looked at me like I was the only one in your eyes one moment it's back to zero, why going back and forth when you can choose to move forward?""You're confusing me too..." Tumagilid ang mukha nito na tila siya naman ang pinoproseso ang sinabi ko."You set your own rules and want me to break it? That's what you mean by what you have said right? What's the point? You want me to die?""I set rules, to fight death." "I don't know where are you coming from, but the way I see it. You're not fighting death, you're running away from it.""I am not the one fighting death. It's your kind, mortals.""Then why running away from it?""I am not.""Really should I believe that?""I am death, why would I run away from myself?" Natahimik ako sa sinabi niya.I can't speak, he's death? What does he mean by that? Magsasalita na sana ako ng biglang..."Zake! Anjan ka lan
AUNT SALLYPinagmasdan ko ang master na tahimik na nakasandal sa railings ng veranda. Napakalayo nanaman ng tingin nito na natitiyak kong napakalalim nanaman ng kaniyang iniisip. Alas kwatro palang ng madaling araw at my kadiliman pa ang paligid, kaming dalawa palamang ang gising sa loob ng mansion kaya malaya ko siyang nalapitan upang kausapin. "Ano nang balak mo ngayon master?" Hindi na niya kailangan pang lumingon sa akin. Noon pa man ay hindi na niya gawaing lumingon sa akin kapag ganitong kinakausap ko siya ng masinsinan. "Nothing...""Masasaktan siya. Habang tumatagal ay mas mararamdaman niya ang pagkauhaw sa'yo. Alam kong alam mo na ang nararamdaman niya para sa'yo na pilit niyang itinatanggi sa kaniyang sarili, kapag dumating ang oras na malaman na niya sa sarili niya ang tunay na nararamdaman ay iyon ang magiging dahilan ng kaniyang paghina." "I can't...""Wala namang mawawala kung iyong susubukan, hindi siya naririto para sa wala. Anong malay na'tin baka siya na ang magi
"Hey Wine," abala ako sa pagluto ng gabihan ng biglang magsalita si Cendra sa gilid ko.Pansamantalang umakyat si aunt sally sa library kung nasaan si Dave at zach para dalahin ang meryenda nila. "Ms. Cendra.""You're really too formal Wine, just call me cendra.""Ok, Cendra. May kailangan ka ba?""Actually you, I'm bored. Wala manlang akong makausap so I came here kasi baka pwede ka.""May niluluto pa kasi ako.""Oh, is that so?" Sakto namang nakabalik ma si Aunt sally na kinalumo ko. "aunt sally! Mabuti nakabalik na kayo,""Cendra, bakit hija?""Aayain ko sana si Wine sa garden para magkipagkwentuhan. I'm really bored so can I borrow her?" Napatingin sa akin si Aunt sally at napabuntong hinga."Sige na wine, ako nang bahala jan." Mas lalong bumagsak ang balikat ko at mabigat ang loob na tumango. "Great! Let's go wine!" Hindi pa man ako nakakasagot ay agad na niya akong nahila.Dinala niya ako sa harapan ng mga rosas at doon kami naupo. I love the smell of roses, but I can't appr
Nakatulala lamang ako sa orasan na nasa kwarto ko. Hindi ko na matandaan kung paano pa ako nakapasok at nakapagpalit. Tila nablanko nalamang ang isip ko at pakiramdam ko'y namanhind na ang buong katawan ko. Umiiyak ako pero hindi ko na alam kung alin o ano pa ba ang iniiyakan ko. Napansin ko rin ang benda sa kamay ko kung saan ko hawak kanina ang rosas ngunit wala akong maramdamang sakit. "What the hell did you told her?!" "N-nothing,""She's damn crying! How dare you to make her cry remick!""Z-zake, I r-really don't k-know---"Shut the fvck up!"Napababa ako sa kama at mabilis na lumabas, nagtago ako sa padir malapit sa railings at dun sinilip ang nangyayari sa baba. Halos matutop ko ang bibig ko ng makita ang tila nagliliyab na mga mata ni zach at hawak hawak ang panga ni Cendra. Nasa tabi lamang si aunt sally at nakaupo naman si Dave na walang emosyong nanonood ngunit bakas ang takot nyang makialam. Habang si Czeriff ay tila wala namang pakialam at nakahawak lamang ang daliri s
Pinilit kong isantabi lahat ng mga nangyari noong nandito pa sila cendra. Sinubukan ko lahat ng makakaya ko para kalimutan lahat at magfocus sa pagtratrabaho.Gustuhin ko mang umalis nalang ay hindi ko na makaya. Alam ko sa sarili kong hinding hindi ko na 'yon makakaya. "Aunt sally saan po kayo pupunta?" Tanong ko ng mapansing mukhang paalis siya."Sa bayan sana mamalengke lang, paubos na ang stock natin." "Ako na ho," bahagya siyang natigilan at napatitig sa akin. "Ha? Sigurado ka ba jan hija?""Opo, 'di ko naman po makakayang hayaan nalang kayo. Ang layo ng bayan para kayo pa ang pumunta, dito nalang po kayo at ako na ang mamamalengke." "Oh sige, basta magingat ka.""Opo aunt sally, akin na po ang listahan ng bibilhin." Agad naman niyang inabot sa akin kasama ang perang pambili. Nagpalit lang ako at nagpaalam na para mas maaga akong makauwi. Tulad nang dati ay nilakad ko ang hangang station 6, ilang minuto lamang ang hinintay ko at dumating narin ang tren na daraan sa bayan ng
Matapos mamili, ay sinamahan parin ako ni Dave hangang sa makarating kami sa bukana ng Vampere Forest."Are you sure you'll be okay?""Oo naman, maaga pa naman eh." Tiningala ko ang langit at nakitang maliwanag pa naman. "Pwede naman kitang ihatid hangang sa harap lang ng mansion.""Hindi na talaga dave, nakakahiya na sayo. Kaya ko na talaga." Bumuntong hininga naman siya at ngumiti. "Oh sige na nga, pero hindi muna ako aalis dito ng mga trenta minutos. Kapag may humarang sayo, sumigaw ka lang---maririnig kita." Hindi makapaniwalang tiningnan ko siya and he really looks sincered. "Sure ka? Okay lang naman talaga.""No wine, I insist." "S-sige, salamat ulit dave! Saka dito sa black rose.""No prob, sige na...para madali karing makauwi." Tumango lang ako at kumaway sa kaniya bago nagsimulang maglakad papasok. I can only hear the sounds of dry leaves and tree branches, the chirping sounds of different birds and the rumbling sounds of air againts the trees. Too peaceful, I kind of p
Hindi ko alam kung kailan ako kumalma, niyakap lang ako ni zach ng hindi nagbibitaw ng kahit isang salita. He was just there caressing my back. Hindi ko maikakailang nakakapagpakalma ang init na nagmumula sa kamay niya, na humahaplos sa likuran ko. My sobs toned down as my tears stopped from dripping. "Wine hija? Kumain ka na muna." I heard Aunt sally's voice behind zach. Unti-unti akong lumayo ngunit mabilis na hinawakan ni zach ang mukha ko at tinaas ang t-shirt na suot niya para punasan ang mga luha ko.Nang lingunin ko si aunt sally ay may kakaibang ngiti ang sumilay sa labi niya na agad ring nawala ng makitang nakatingin na ako. Tila muli akong nabalik sa sarili at narealize ang lahat ng ginawa ko, nakakahiya! at nakakakaba. "O-okay na ho ako, pasensya na...d-dala siguro ng nangyari a-at nung panaginip ko." Mabilis akong tumayo at nagbow kay zach bago nilingon si aunt sally na may hawak na tray ng pagkain."Salamat po, okay na ako. Sa baba nalang po ako kakain aunt sally." K