Kabanata 15

I didn't tell Rius what happened yesterday. I don't want this to be the reason for him to leave his work just because of what Cassidy did. Sa restaurant siya nila Cassidy nagtatrabaho at alam kong aalis siya roon sa oras na malaman niya ang nangyari. Nilagyan ko nalang ng band aid ang mga sugat na natamo ko mula kay Cassidy.

Tumunog ang cellphone ko. I saw his name on the screen.

Rius: How's your day with Winslet?

Napangiti ako sa tanong niya. See? Even his messages brought happiness in my heart. 

I giggled and changed his name into 'bebu' on my contacts. 

Me: It was fun! I enjoyed a lot.

Bebu: Hmm... let's date tomorrow? 

Kumalabog ang puso ko sa mensahe niya. Napakagat labi ako habang nagtitipa. 

Me: Is it okay? Baka may work ka pa. 

Bebu: It's alright, besides I don't have work tomorrow. 

Napaisip naman  ako. It's saturday tomorrow kaya wala rin kaming klase. 

Me: Oh, sure! 

Bebu: Hmm...matulog ka na. Goodnight, baby.

Ang lakas nang pintig ng puso ko habang nagtitipa ng mensahe pabalik. I always utter this words on him pero hindi siya kumikibo sa tuwing sinasabi ko iyon. My heart is hoping that he will respond...this time.

Me: I love you, bebu.

Matagal kong tinitigan ang mga katagang iyon. Ilang minuto na ang lumipas pero akong wala na akong natanggap na mensahe mula sa kaniya. My heart ached with disappointment. I managed to create another message with trembling hands. 

Me: Ah, sige matutulog na ako. Goodnight, Rius.

Binura ko ang mga negatibong ideya sa isip ko. Perhaps he's not just expressive and vocal with his feelings for me. I know he loves me... nararamdaman ko iyon. 

“Where are you going?” Halos mapatalon ako sa gulat nang magsalita si Kuya Lucky sa likod ko. I'm about to sneak out but he still saw me. Dahan-dahan akong tumayo nang tuwid at nakangiwing humarap sa kaniya. 

“Ah...eh l-lalabas?”

“I know. Anong gagawin mo sa labas?”

“M-Mamamasyal...oo tama mamamasyal hehe.” Kinurot ko ang sarili ko dahil sa pagsisinungaling. 

Bumuntong hininga siya. “Okay, I'll come with you.”

Nanlaki ang mga mata ko. No way! Date namin 'to ni Rius. I'm doomed.

“Hindi puwede!” sigaw ko. 

Kumunot ang noo niya. “Why not? May kasama ka ba?”

An idea crossed my mind. Sorry Winslet pero idadamay muna kita ngayon. 

I nodded with confidence. “Yeah. It's Winslet. She's now waiting for me, Kuya.” I kissed his cheeks. “I'll go ahead, bye!”

Agad akong lumayo sa kaniya at tumakbo papalabas. That was close huh. I saw Rius standing in the corner while waiting for me. He's wearing casual jeans and white shirt with matching black cap on his head. 

Bumagal ang lakad ko papunta sa puwesto niya. Lumingon siya sa gawi ko at bahagyang uminit ang aking pisngi nang tignan niya ako mula ulo hanggang paa. I'm wearing knife-pleated skirt and sleeveless shirt. Naka sandals lang ako at ayokong magheels ngayon.

“K-Kanina ka pa? I'm sorry natagalan.” 

Lumapit siya sa akin at iniyakap sa baywang ko ang kaniyang braso bago ako magaang hinalikan sa noo. Napangiti ako dahil do'n. 

“It's okay. Tara na. The twins were excited to see you.” 

Tumango lang ako. 

We rode a bus bound to their house. Sa bahay nila kami magdi-date ngayon with his siblings. Hindi mahalaga sa akin kahit saan basta siya ang kasama ko. 

Sa bakuran palang ay nakita ko na ang pag-aabang ng dalawang bata sa pagdating namin. Leanna immediately run to our way. 

“Ate pretty!”

I smiled. “Hi, little girl.” 

Lumuhod ako para mapantayan siya. She sweetly hug me on my neck and kissed my cheeks. I tapped her back while smiling widely. I missed this kid so much. I glanced at the back and I saw Lucas staring at us with his usual innocent face. 

“Come here, baby,” Tawag ko. 

He shyly walks towards our position. I hugged him too the moment he went near us. Tumingin ako sa gawi ni Rius at nakita siyang nakamasid lang sa amin.

“Let's go inside. Mainit na rito sa labas,” aniya. I nodded and hold the twins' wrists to guide them walk towards their house. 

Nauna kaming maglakad kay Rius. Naramdaman ko na sa balat ko ang init. Pasado alas 10 na pala ng umaga. 

”Nasa'n si Tito?” tanong ko nang mapansing wala ito sa loob ng bahay nila. 

“Working.”

“Ano trabaho niya? Where does he work?” tanong ko ulit. 

He put the glass pitcher on the table after filling the glass cup with water and placed it in front of me. I thanked him before drinking. 

“He's working on... SDF Architectural Group Inc,” sagot niya.

“Architect siya? Wow!” manghang bulalas ko.

Umiling siya. “Hindi. Janitor siya ro'n.” 

“J-Janitor? Ah s-sorry akala k-ko...” Pero marangal pa rin naman na trabaho iyon ah?

“It's okay. Magluluto muna ako. What do you want to eat?”

I shrugged. “Anything.”

Pinanood ko siya habang kumikilos sa kusina nila. Just by observing the way he moves, you will know how good he is in terms of cooking. I pouted. Buti pa siya marunong magluto hindi 'gaya ko na walang ibang alam bukod sa maging pabigat. 

I glance at the twins. They're busy watching cartoons in the living room.

“Ilang years na kayong nakatira rito?” tanong ko. 

“10 years, since I'm 13 years old. Lumipat kami rito days after maipanganak ang kambal... dahil iniwan kami ni mama noong araw na iyon." 

My mouth parted. His mother leave after giving birth to the twins?! 

He jaw clenched. “Naging impyerno ang buhay ko... namin pagkatapos no'n. Nag-aral ako habang binabantayan ang mga kapatid ko dahil nasa trabaho si papa at walang mapag-iiwanan sa kambal. If I wouldn't do it,     I will be deprived with my education. Hindi ko naman pinagsisihan ang ginawa ko dahil para iyon sa mga kapatid ko. I think I will lose my sanity kapag may isang nawala sa kanila.”

Nahabag ako sa narinig. I salute him for being strong to overcome those obstacles. Kung ako 'yon... I won't make it. “How about your relatives? Hindi kayo humingi nang tulong?”

“Nope. We don't want to bother them. We survived without their help. Nandyan naman si Agatha para damayan ako rati,” seryosong aniya.

This is the first time I saw him with mix emotions. I can see pain and hatred in his eyes for her mother and their situation. Siguro hindi ko kakayanin kapag sa akin na siya makaramdam ng ganiyan... it will surely hurt big time. I inwardly thank Agatha for being there for him even I felt jealous with her. 

Natapos ang pagluluto niya at kasalukuyan kaming kumakain nang dumating ang isang panauhin na nakasira nang masayang sandali.

“Magandang tanghali! May dala akong ulam para sa inyo,” malambing at masayang bati niya, mukhang hindi pa napapansin ang presensya ko.

“Ate Aga, upo ka po. Ito po pala si Ate pretty,” Si Leanna.

She gazed at me and stiffened but immediately smiled afterward. Umupo siya tabi ni Rius at inilapag ang dala niya. 

“Nandito ka pala, Agony,” saglit niyang sabi bago bumaling sa katabi. “Kainin mo na Rius, hinanda ko 'yan para sa'yo.”

Rius warmly smiled at her. I felt my heart throbbed with pain. Napaiwas ako nang tingin sa kanilang dalawa at itinuon ang mga mata sa pagkain. Nawalan na ako nang gana. 

I get up from my seat when she grabbed my wrist and spoke. “Gusto mo, Agony? Ito oh tikman mo masarap 'yan.”

Hindi ko siya nilingon. “Hindi na, okay lang.”

Mahinahon kong sinabi iyon but she didn't listen and grabbed my wrist more. Naramdaman ko ang init nang hawak niya na parang sinadyang idinikit sa kamay ko, kaya marahas kong hinila mula sa pagkakawak niya ang pulso ko dahilan para matapon ang mainit na sabaw sa kaniya.

“Aray! Ang init, Sole!” sigaw niya. 

My eyes grew bigger as fear invade my system. I went near her.

“A-Aga--”

“Wag kang lalapit!” pigil niya.

“Bakit mo ginawa iyon, Fortunate? She asked you nicely pero naging marahas ka. Look what have you done! Nakasakit ka ng tao,” malamig na usal ni Rius.

I shook my head, trying to defend myself. “I didn't... m-meant to...”

Hindi niya ako pinakinggan at bigla nalang siyang umalis para kumuha ng first aid kit. Bumalik siya sa tabi ni Agatha nang hindi tumitingin sa gawi ko. Sumakit ang puso ko sa turan niya.

Tumingin ako kay Agatha at patuloy pa rin siyang umiiyak. I saw how he got worried about her. 

“I-I'm sorry,” I whispered. Hindi nila narinig ang sinabi ko kaya tumalikod ako at nagsimulang maglakad paalis sa hapag-kainan nang 'di nila napapansin. 

Nakarating ako sa labas ng isang kuwarto ng bahay nila. Pinihit ko ang door knob at pumasok doon. I saw a bed and I sat on it. Tears rolled down my cheeks as I stared at my swollen hand. Hinaplos ko iyon habang nanginginig ang labi sa pagpipigil nang iyak. 

Stop crying, Fortunate! Walang gagamot sa'yo kaya tumigil ka na sa kaartehan mo. He's more concerned with her than you. Kasalanan mo naman. Pero hindi ko naman kasalanan kung bakit bawal ako sa pagkaing 'yon! Mommy didn't want me to eat beef and pork or any foods that contain saturated fats ever since.

Humiga ako sa kama at nagtalukbong ng kumot. I don't care whose room is this. I just want to lie down.

Hindi ko namalayang nakatulog ako. Iminulat ko ang mga mata at napabalikwas ako nang bangon nang makita siyang nakaupo sa tabi ko habang pinagmamasdan ako.

“W-What are you doing here?” I asked.

“Ikaw dapat ang tinatanong ko niyan. Why are you here in my room?”

I looked away. “Sa'yo pala ito. Kung ayaw mo aalis nalang ako--”

“Baby, are you mad at me?” malambing niyang tanong. 

I stilled upon hearing it. Bumilis ang tibok ng puso ko. Bitterness glowed within me when I remembered what happened earlier. 

“No.”

”You are.”

“Hindi nga.”

“Kiss me then. You're not mad, right?” hamon niya. 

Kunot-noo na tumingin ako sa kaniya. Kiss? is it necessary to prove a point? Kinagat ko ang labi ko habang nahihiyang tumingin sa kaniya.

“Ayoko. I-I don't know how to kiss.”

He chuckled. “Hmm... I'll teach you then.”

Kumalabog ang puso ko nang ilapit niya ang mukha niya sa akin. He touched my neck before tilting his head for access. Napapikit ako nang maramdaman ang malambot niyang labi.

Nagpatianod ako sa gusto niya, with overwhelming desire and contentment. Napaawang ang labi ko when he nibbled on my lower lip. I moan as he inserted his tongue in my mouth. I mimic the way he kiss and he groaned. 

We're panting when he stopped kissing me and stared at my parted lips. “Shit! Ang bilis mong matuto.”

I felt my cheeks heated because of embarrassment. Nahihiyang tinakpan ko ang mukha gamit ang mga palad. He removed my hands on my face and starts giving me a gentle kiss again.

I'm about to kiss him when his lips went down on my neck. Napahawak ako nang mahigpit sa damit niya. Heat invade my system as I felt the unfamiliar feeling. His nose trailed down my neck and collarbones. 

Bumaba ang kamay niya mula sa likod ng ulo ko papunta sa baywang para higitin ako papalapit sa katawan niya. I gripped on his arms when he I felt his hand caressing the top of my breast. A long sweet moan escaped my lips. 

He withdrew from the kisses and let me lie down on his bed. He gazed at me with his burning eyes. I looked away when he took off his shirt. Yumuko siya para muli akong halikan. Inangat ko ang sarili ko at iniyakap sa leeg niya ang mga braso para maabot ang kaniyang labi. I gave him my sweetest kiss and he did the same too. 

Gumapang sa loob ng damit ko ang kaniyang kamay. I arched my back when I felt him pinch the top of my breast. Napaungol ako dahil sa ginawa niya. My knees trembled and I felt my body weakened with the unfamiliar sensation. I slowly touch his masculine chest back and forth, feeling his warmth in my hands. 

My fingers scratch his back when he unclasp my brassiere. 

“R-Rius...”

“Yes, baby?” he said huskily.

“W-What are you doing?” nahihiyang tanong ko. 

He chuckled with amusement. “Pleasuring you. Ayaw mo ba?”

Uminit ang pisngi ko at hindi na nagsalita. He rested his face on my neck, giving me light kisses. Dinig ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. I played his hair with my fingers. 

Dumaan ang sandaling katahimikan bago siya nagsalitang muli.

“Did you feel uncomfortable with the things we've been done earlier?” nag-aalalang tanong niya. 

“U-Uh, slight. You did something that made my body weak. Bakit gano'n?” tanong ko. 

Umalis siya sa pagkakayap at umupo. Inangat niya ang kumot hanggang leeg ko.  He plastered a smile on his face and pinched my nose. “Silly. Stop asking. I want you to stay innocent forever, baby.” 

I pouted. I'm just asking. 

“Bebu...” I said softly.

“Hmm?”

“I love you,” I whispered.

Hindi pa man siya nakakasagot ay narinig ko ang isang katok sa pintuan. 

“Sole? Lumabas ka na riyan. Kanina pa kita hinihintay!”

We stared at each other and my eyes widen. I suddenly get up from bed and fixed myself. Gano'n din si Rius. 

“Lalabas na!” si Rius. 

Humawak siya sa braso ko at bahagyang napaigtad nang mahawakan niya ang kalmot doon. Agad kong inalis sa pagkakahawak niya pero hinila niya ang kamay kong may paltos na halos magpa-igik sa akin dulot nang kirot.

His forehead creased. “Anong nangyari rito?”

I avoided his gaze and stared at my feet. 

“Fortunate Agony!” mariing aniya, nagbabanta. 

“N-Nakalmot.”

“Alam ko. Sinong may gawa niyan?” mahinahong tanong niya. “Don't lie to me, please. Sabihin mo kung sino.”

“S-Si Cassidy,” I said nervously.

Dumilim ang kaniyang mukha. “Ano?! Bakit niya ginawa ito? Nakipag-away ka ba?”

I shook my head repeatedly with his last question. Afraid that he will be mad at me.

“No! I didn't do anything to her! Bigla nalang siyang sumulpot out of nowhere and attacked me,” depensa ko.

“Pero kalmot lang naman ito. Hindi na mahalaga. Don't get mad, please.”

He sighed. Hinawakan niya ulit iyon sa malamyos na paraan. 

“How about this?” turo niya sa paltos.

Napakagat labi ako. “A-Ah, kanina 'yan... no'ng natapon iyong dala ni Agatha. Hindi ko naman talaga sinasadya iyon pero sorry pa rin.”

Umigtang ang panga niya at niyakap ako nang mahigpit. He kissed my head gently and sighed heavily. 

“I'm sorry for shouting at you. I didn't meant to. Let's go outside. Gagamutin natin 'yan.” 

Tumango lang ako at nagpatianod sa paghila niya.

Pagdating namin sa sala ay nakita kong masayang kumakain si Chris. Nagulat ako nang makita ito pero sabi ni Rius taga rito lang din siya. 

“Masarap ba?” tanong ni Rius kay Chris.

He nodded happily. “Sobra!”

“Lahat naman ng libre masarap para sa'yo, gago!”

Kinurot ko ang braso niya. Hinimas niya iyon at nagtatakang napatingin sa akin.

“Stop cursing!” I whispered. Nagbabanta.

He just nodded before kissing my cheeks playfully. Napanguso lang ako sa ginawa niya.

“Syempre nagtitipid ako, pre! Naniniwala ako na sa buhay, ang taong kuripot mataas ang maabot,” ani Chris.

Tumingin siya sa amin at umismid. “Pero sana naman rumispeto kayo sa mga single na katulad ko! Harap harapan talaga? Bastusan ha?”

We laughed at him. He looks cute while ranting. 

“Makaalis na nga. Salamat sa pagkain! Ako na bahala sa mga bata,” aniya at lumabas ng bahay.

I poke Rius' arm. “I wanna go home.” 

The corner of his mouth turned up. “Are you sure? Don't you want us to continue what we did a while ago--”

I scowled. ”Rius naman!”

“Kidding. Tara na.”

He was smirking while we walked out of their house. I glared at him and he just shrugged. I looked around the surrounding. Nakita ko si Agatha na nakangiting nakikipag-usap sa mga kalalakihan. 

Friendly pala siya sa boys?

Umiwas ako nang tingin do'n at bumaling kay Rius. He's already watching me intently. Sinuklay ko buhok ko gamit ang mga daliri... naiilang sa mga titig niya.

My cheeks heated when I remembered what happened in his room. We almost did it! Ni hindi ko pa nga siya sinasagot.

“What's in your mind, baby?” he whispered as he went near me. Pinulupot niya ang kaniyang kamay sa baywang ko nang magsimula na kaming humakbang palayo sa bahay nila. 

Mas lalong uminit ang pisngi ko sa tanong niya. “N-Nothing. Ihahatid mo pa ba ako? You don't have to. Walang kasama ang mga bata,” pag-iiba ko nang usapan. 

“Ibinilin ko muna sila kay Chris. You're going home with me, baka mapahamak ka na naman,” masungit niyang turan. I nodded and didn't say anything. Tama naman siya. 

We rode a bus again at mabilis kaming nakarating sa harap ng condo. Alas 7 na kami nakarating. Hindi ko na siya pinapasok dahil baka mabuking ako ni kuya Lucky. 

“Papasok na ako. Ingat ka,” I said gently at him. 

Muli niya akong niyakap at hinalikan sa noo bago kumalas. He hold my hand for the last time and step backward. 

“Good night, baby. Matulog ka ng maaga, okay? Aalis na ako.” 

Napangiti ako sa sinabi niya. I watch him go. Sometimes 'I love you' is not  necessary for us to show how much we love the person. Just being with him is enough.

Pumasok ako sa elevator ng may ngiti sa labi. I received a text from Akiro when I stepped out of the lift.

Akiro: Hey, Fortunate. I miss you. Watch our performance next week, please. Pag hindi ka manonood magtatampo ako. 

I replied to him, promising I will watch no matter what.