Kamuntik nang mag-file ng bankruptcy si Chelsea dahil mula nang i-take over niya ang boutique na iyon ay hindi man lang ito nakaka-recover. Napilitan na siyang magbenta ng ibang mga gamit para lang maisalba ang boutique. Matagal na niyang pangarap ang makapundar ng sariling business. Hindi naman ka
Sa loob naman ng sasakyan ay agad na napasandal si Zian. Hindi niya alam kung bakit imbes na matuwa at sa wakas ay nakita na niya ang babaeng hinanap sa loob ng anim na taon ay kabaliktaran ang nararamdaman niya. Bakit parang iba ang babaeng iyon sa babaeng laging nasa alaala niya? Why did he fe
"Yes! Wherever mommy goes, I'll go!" Kumikislap pa ang namimilog na mga mata ng batang lalaki habang sinasabi iyon na tumatalon-talon pa. Jenna couldn't help but stare at him in amazement. Sa tuwing tinititigan niya ang mukha ng anak ay hindi niya mapigilan ang kagalakan ng puso. Hindi pa rin siya
"Hey po, do you know who my father is?" Mabilis na nilingon ni Jenna ang anak nang marinig ang boses nito. Hindi niya napansin na bumaba pala ito ng cart bago pa siya naglakad palayo sa mga lalaking sumalubong sa kanila sa airport. "Xavier!" Agad na tawag niya rito sabay hawak sa kamay ng bata. "
"Did you introduce yourself to Jenna already?" Kahit matanda na ang lola niya ay hindi pa rin maikakaila ang pagiging demanding at bossy nito sa tono ng pananalita. Kung naiiba lang ay siguradong manginginig na sa boses pa lang ng abuela. Kalmadong umupo si Zian sa swivel chair sa harap ng mesa ng
First day niya sa trabaho sa araw na iyon. Mabuti na lang at malapit lang ang nursery school na nahanap niya para sa anak sa condo nila. Siya na ang naghatid kay Xavier at ang susundo naman sa anak niya mamaya ay ang stay out yaya na nirekomenda ng pinsan niyang si Kate. Alas otso ng umaga ang paso
"Just wait in my office," sabay talikod na sabi ng babae. "Wait, should't I be here also?" Pahabol na tanong niya bago pa man ito nakalayo sa kanya para bumalik sa loob. Nasa bukana pa rin kasi sila ng pintuan. Mabuti na lang at nasa bagong CEO na ng kompanya nakatuon ang atensiyon ng lahat. N
Ngani-ngani na niyang patulan ang babae pero pinigilan niya lang ang sarili dahil boss pa rin niya naman ito. Hindi naman big deal sa kanya ang pakikipagpalit nito ng office sa kanya. Baka nga naman kasi nagkamali lang ng bigay sa kanya. Ang hindi lang niya nagustuhan ay ang paraan ng pagpapaalis n
Dumiretso siya sa isang bakanteng upuan. Mamaya pa nila malalaman ang seat plan nila kaya't umupo siya sa silyang malayo sa inuupuan nito. "Ang isnabera naman ni Chunky." Ayaw yata talaga siyang tigilan nito. Narinig pa niya ang pagtawa ng iba pang naroon. Inirapan niya lang ang kaklase. Mabuti n
"Dad, can I skip softball practice after school? Pinagtatawanan kasi nila ako kasi mabagal akong tumakbo because of my weight-" "That's all the more reason you need to join. You need to do more physical activities so you can lose weight." Parang walang ano mang putol ng ama niya sa kanya habang bus
"Arthur, di ba you'll be in second grade next school year just like me?" Parang excited na tanong nito. Late kasi siya ng isang taon sa pag-aaral. Hindi siya napag-aral agad dahil dati pa ay sinusumpong na ng sakit ang ina niya. Nagtataka siya kung bakit parang ang saya nito kahit mukhang kakagisi
Agad na nilatag niya sa ibabaw ng kama ang mga pinamili nila sa mall. Sa totoo lang ay first time niyang makatungtong sa mall na gano'n kalaki. Isinama siya ni Zian habang namimili ito ng mga kagamitan sa school kahit isang buwan pa bago ang pasukan uli. Sinamahan sila ng yaya nito sa mall. Mula n
Kanina ay excited na excited siya nang malamang bibisita uli sila ng mamita niya sa bahay nina Zian. Ang mamita niya ay ang lola niya na ina ng daddy niya. Matalik na magkaibigan ang mamita niya at ang lola ni Zian kaya't walang linggo na hindi nadadayo ang lola niya sa mansiyon ng mga ito. Minsan
Sa labas pa lang ng gate ay halos malula na siya sa laki ng bahay na magiging tahanan na niya mula sa araw na iyon. "Arthur," nilingon siya ng lola niya. "Tandaan mo, ha, mula ngayon ay inay ang itatawag mo sa akin. Hindi mo ako lola kundi ako ang iyong ina. Huwag na huwag mo iyang kakalimutan." P
Mangiyak-ngiyak ito at hindi rin makapaniwala sa lahat ng nalaman nito. Napatitig siyang muli kay Zian. I love you... Iyon ang mga salitang tahimik na sinabi nito sa kanya na nababasa niya sa mga labi nito. Do'n na niya hindi napigilan ang pag-agos ng dalawang luhang nagpapaligsahan sa pag-a
Nang hindi siya umimik ay bumitaw na ito sa kanya. Nagulat na lang siya nang tawagin nito ang mga pulis at itinaas ang dalawang kamay. Nang akmang ipoposas na rin ng isa sa mga pulis ang nakalambitin na posas kay Zian ay saka lang siya parang natauhan. Tinampal niya ang kamay ng pulis bago pa ma
Inasikaso niya muna ang lahat ng mga dapat asikasuhin para maisampa ang mga kaso kina Amanda at Chelsea . Ang plano niya ay saka na kausaping mabuti ang anak kapag nakabalik na sila ng UK. Sa ngayon ay kailangan niya munang masiguro na makagawa ng hakbang para mapagbayaran ng dalawa ang mga kasala