Kabanata 1

Pilit na ibinubuka ni Jenna ang mga mata para makita nang maayos ang numero ng kwarto ng inn na iyon. Ipinilig pa niya ang ulo nang sa tingin niya ay naliliyo na siya habang nakahawak sa door knob para lang huwag mabuwal.

Pumikit muna siya nang ilang segundo bago itinuong muli ang mga mata sa numero ng kwarto.

Pinauna kasi siya ng kaibigan sa kwarto dahil nga lasing na siya. Ang sabi nito ay susunod na ito sa kanya pagkatapos nang ilang minuto. Sinamahan niya ang kaibigan na magpakalasing dahil brokenhearted ito.

Hindi siya umiinom talaga pero dahil umiiyak na nakiusap sa kanya si Chelsea ay wala siyang nagawa kundi ang samahan nga ito. Hindi niya naman planong uminom pero pinilit siya ng kaibigan kahit tatlong baso lang daw.

Tatlong baso nga lang ba ang nainom niyang alak? Bakit halos hindi na siya makatayo sa kalasingan?

Bigla ay parang umiikot na naman ang paningin niya. Kung siya lang ang masusunod ay uuwi na siya sa bahay nila, kaso isa sa pakiusap ng kaibigan ay ang samahan ito sa gabing iyon at baka may gawin itong hindi maganda sa sarili dahil sa sakit na nararamdaman.

Napatingin siya sa paligid. Hindi niya alam kung bakit do'n sa maliit na inn pa naisipang mag-book ng kwarto ng kaibigan gayong pwede naman silang mag-book sa maayos na hotel.

No'n lang din siya nakakita ng inn na may malaking bar underground. Ayaw niya sanang tumuloy do'n dahil mukhang club iyon na pugad ng mga prostitutes at adik imbes na isang simpleng bar.

Muntik pa siyang matumba nang biglang bumukas ang pinto kahit hindi pa niya iyon naipihit. Mabuti na lang at may nakayakap agad sa kanya bago pa man sinalubong ng sahig ang mukha niya kung tuluyang natumba nga siya.

Sumalubong sa kanya ang kadiliman ng kwarto.

"What took you so long, babe?" Isang baritonong boses ng lalaki ang narinig niya.

"W-wait... I think this is not the-"

"You're not here to bore me with chitchat." Parang nawawalan na ng pasensiyang sabi ng lalaki na agad siyang hinila papasok ng kwarto. Narinig pa niya ang pag-lock nito ng pinto.

Naramdaman na lang niya ang katawan na bumagsak sa hindi kalambutang kama. Babangon na sana siya pero biglang may mabigat na bagay na dumagan sa kanya.

"S-sino ka?" Kahit nakaramdam na rin ng takot ay pilit niya pa ring kinikilala ang lalaki kahit walang nakikita ang mga mata niya sa sobrang dilim ng paligid.

"Just cooperate." Ang namamaos na boses ng lalaki ang narinig niya.

"Um..." nagpupumiglas siya at akmang sisigaw pero bago pa man lumabas ang boses sa bibig niya ay naramdaman na lang niya ang bibig ng lalaking nasa ibabaw niya.

Pinigilan ng mga labi nito ang sanay malakas na sigaw niya. Naaamoy at nalalasahan niya ang mint sa bibig ng hindi kilalang lalaki. Parang mapapaso ang balat ni Jenna sa init ng katawan ng lalaking pwersahang nakadagan sa kanya.

Ilang beses na sinubukan niyang igalaw ang katawan para maitulak ito pero ni hindi man lang natinag ang katawan ng mapangahas na lalaki.

Nanginginig ang katawan at magulong-magulo ang buhok niya nang lumabas ng kwartong iyon. Kahit siya mismo ang nakaranas ng karahasang iyon ay hindi niya pa rin maalis ang pag-aalala para sa kaibigang si Chelsea. Nasa gano'n siyang estado nang biglang may lumabas sa kabilang kwarto. Natuon agad ang pansin niya sa mga ito.

Nakita niya si Chelsea. Napalitan ng kalituhan ang ekspresyon ng mukha niya nang makitang ando'n din si Amanda, ang stepsister niya. Bago pa man niya maibuka ang bibig para magtanong ay nakita niya ang kakaibang ekspresyon sa mukha ng dalawa.

Ngumisi si Chelsea sa kanya habang pinagmamasdan siya mula ulo hanggang paa, saka lang niya naalala ang sariling mukha. Alam niyang sa ayos niyang iyon ay mahuhulaan na agad kung ano ang nangyari sa kanya.

"Explain it to me, Chelsea," kahit mahinahon ang boses ay nakakuyom ang mga palad niya sa tinitimping galit. Gusto niyang marinig ang paliwanag ng kaibigan.Nagkatinginan sina Chelsea at si Amanda nang marinig ang tanong niya. Kahit wala pang sinasabi ang mga ito ay nakikita niyang may kinalaman ang dalawa sa nangyari sa kanya sa kabilang kwarto. Maya-maya ay sa kanya na muling bumaling ang tingin ng dalawa.

"B-bakit?" Mas lamang ang hinanakit sa boses niya kaysa sa galit. Hindi niya kailan man naisip na kaya siyang ilagay sa ganitong sitwasyon ng mga taong itinuring na niyang parang mga kapatid.

Imbes na ma-guilty ay pasimpleng umismid lang si Chelsea at unti-unti ring ngumiti na parang nakakaloko, "Bakit ba andali mong lokohin, my dear bestie? Kung hindi dahil sa akin, siguradong ilang beses mo nang pinagmukhang tanga ang sarili mo."

"Kumusta naman iyong gigolo sa loob? Did you have fun tonight, sis?" Saka lang nagsalita si Amanda, ang stepsister niya.

Nagpalipat-lipat sa dalawa ang mga mata niya. Ayaw man niya ay hindi niya napigilan ang mga luhang umaagos.

Gigolo?

Isa bang lalaking bayaran ang nasa loob ng kwarto, ang sapilitang kumuha sa iniingatan niyang dangal sa loob ng twenty years? Bakit?

Parehong maganda ang relasyon niya sa mga ito, lalo na si Chelsea, ang matalik niyang kaibigan.

Malamig ang mga tinging ibinigay ni Chelsea sa kanya, "Do you really think, Jenna, that I treated you like a sister? Hindi mo ba alam na sa tuwing pinapalakas ko ang loob mo dahil isa kang "weakling" ay lumalaki ang poot ko sa'yo? Naiinis ako sa kabaitang pinapakita mo na para bang isa kang anghel sa lupa. Gustong-gusto kong sirain iyang pagmumukha mong halos hindi makabasag pinggan. Rinding-rindi na ako sa mga papuring naririnig ko para sa'yo mula nang magkakilala tayo, na kahit ang pamilya ko ay ikinukumpara ako sa'yo!"

"Well, same sentiments here, sissy. Nakakapagod ang pagtrato sa'yo ng daddy na para bang isa kang babasaging pinggan." Umikot pa ang mga mata ng stepsister niya habang sinasabi iyon.Napailing-iling siya habang patuloy sa pagtulo ang mga luha.

Ngayon lang niya nalamang may galit ang dalawa sa kanya dahil sa isa siyang mabuting tao? Napaka-absurd pakinggan kung gaano kababaw ang dahilan ng dalawa para ipariwara siya sa lalaking binayaran ng mga ito!

Si Amanda... alam niyang kahit hindi ito tunay na anak ng ama niya ay itinuturing din itong anak ng daddy niya. Lahat ng gusto nito ay ibinibigay din ng ama. Mas maluho pa nga ito kaysa sa kanya.

"Anyway, may ebidensiya na akong ibibigay kay daddy para sabihing isa kang pariwarang babae at tumatanggap ka ng mga indecent proposals dahil isa kang malanding babae," excited pa ang boses ni Amanda nang magsalita.

Nakatingin ang dalawa sa screen ng phone ni Amanda habang nagtatawanan.

"How dare..." ang kanina'y hinanakit na naramdaman ay napalitan ng matinding poot. May hinala siya na mga larawan niya ang pinagtatawanan ng mga ito. Alam niyang mga larawan iyon na hindi niya kailan man gugustuhing kumalat.

The betrayal of friendship, the cruelty of her stepsister, and her broken body, at this moment, gusto na lang niyang mamatay.

"Let's go, Chelsea. Mission accomplished na tayo." Agad na hinila ni Amanda ang braso ni Chelsea para umalis na sa lugar na iyon. Nagpatianod naman ang babae.

Hindi na siya nakakilos sa kinatatayuan. Nanlalambot ang mga tuhod habang mas lalong nararamdaman niya ang pananakit ng katawan dahil sa pwersang ginawa ng lalaking nasa loob ng kwarto.

Gusto niyang mapahandusay na lang pero pinilit niyang humakbang. Kailangan niyang umalis na sa isinusumpang lugar na iyon.