SINISTER'S POV:
Naging matiwasay ang panibagong linggo ko sa loob ng FGC at sa kabutihang palad ay wala pa naman akong nakakasalubong na problema kung kaya't nakahinga ako ng maluwag. Ngayong araw dadalaw ang CEO ng FGC kung kaya naghahanda ang bawat empleyado sa pagdating nito kasama si Maria na halos hindi magkandaugaga sa kakaparoo't-parito upang maisaayos ang paligid ng buong FGC branch. Mula sa aking kinatatayuan, natanaw ko ang isang mahabang pila ng mga empleyado sa magkabilaang bahagi ng hallway na malapit sa elevator. At dahil sa top floor ako naka-destino, wala akong ibang mapupuntahan bukod sa exit door. Nang bumukas ang elevator agad na nagsiyukuan ang mga empleyado pati na rin si Maria habang ako ay sumisilip lang mula sa halaman na nasa aking harapan. Isang matangkad na lalaki ang lumabas kasama ang isang sopistikadang babae na sa tingin ko ay sekretarya nito. "Maligayang pagdating Sir Duty," sabay-sabay na wika ng mga empleyado. Halos hindi ko makita ang itsura ng tinatawag nilang Sir Duty dahil masyadong mayabong ang halaman na kinaroroonan ko. "How's it going here, people?" mula sa baritono nitong boses, medyo pamilyar siya sa akin ngunit ipinagsawalang bahala ko na lamang 'yon. "We're fine, Sir. The FGC still it's peak as one of the leading companies in town," rinig kong sabi ni Maria. "Alright. Go back to your work and Miss Palarin, come with me in my office." Nagsimulang maglakad ang Boss ng FGC papasok ng opisina nito kasama ang sekretarya at si Maria. Tanging ang matipunong likuran na lamang ang nakita ko bago ako tuluyang lumabas mula sa aking pinagtataguan. "Hoy! Bakit nagtatago ka riyan?" kunot-noong tanong sa akin ng isa sa mga empleyadong nakakita sa ginagawa ko kaya naman nahiya ako bigla. "U-Uhm, wala. Naglilinis lang ako. Iyon ba ang Boss natin?" usisa ko sa kanya. "Oo. Once a month lang pumunta si Sir Duty dito. Ang gwapo, no?" Napangiwi ako sa kanyang tinuran. Base sa pustura at pananalita ng aming Boss, masasabi kong bata pa nga ito ngunit sumisigaw ang pagiging istrikto nito lalo na pagdating sa trabaho. Kung sabagay, ganun rin naman ang Daddy ko pagdating sa empleyado namin at isa pa, Boss nga naman siya. Nagpaalam na lang ako sa babaeng kumausap sa akin at saka nilagpasan ang pinto ng opisina ngunit ganun na lamang ang gulat ko nang lumabas si Maria mula sa pintuang iyon. "Sin! Sakto at nandito ka!" biglang sambit nito nang makita ako at basta na lang akong hinila papasok ng opisina. "T-Teka, bakit ka ba nanghihila?" bulong ko kay Maria hanggang sa tuluyan kaming makapasok sa loob ng opisina ni Sir Duty. "Sir, siya po ang tinutukoy ko na naglilinis nitong opisina mo," ani ni Maria kaya naman napayuko ako at nayakap ang mop na hawak ko. Ni hindi ako sigurado sa itsura ko kung maayos pa ba ang damit at buhok ko gayong kanina pa ako nagpapaikot-ikot dito sa buong floor upang maglinis kahit wala namang lilinisin. "Hmm... What's her name?" usisa nito. "Sin Evangelista po," sagot ni Maria para sa akin. Parang gusto kong tumakbo palayo dahil hindi ako handa na harapin ang Boss namin. "Can you leave us alone, please?" pakiusap ni Sir Duty. Mukha naman siyang mabait at approachable ngunit sabi nga ng iba huwag kang magpapalinlang sa mga may maamong boses at mukha. "Sige, Sir." Iniwan kami ni Maria at nang sekretarya nito. Gusto ko sanang sumunod ngunit hindi ko kayang gumalaw sa kinatatayuan ko. Kaya naman nang tumayo si Sir Duty mula sa kinauupuan nito at naglakad palapit sa akin, nahugot ko ang sarili kong hininga nang yumuko siya at bumulong sa aking tenga. "It's been awhile, my lady. I didn't know I will find you here..." Naiangat ko ang aking mukha at ganun na lamang ang pagkagimbal ng aking pagkatao nang makilala ang taong nasa harapan ko. "D-Duane!?" nagugulat na wika ko at nabitawan ang mop na hawak ko. Umayos ng tayo si Duane at isinilid ang mga kamay nito sa bulsa ng kanyang pantalon at seryosong tumingin sa akin. "Why did you leave me at the hotel without waking me up?" aniya. Napatanga ako sa kanyang harapan. "A-Anong hotel? Sa pagkakaalala ko sa GMH tayo huling nagkita." Hindi ko talaga alam kung ano ang tinutukoy niya ngunit agad akong napalunok nang tignan niya ako ng pailalim na tila may ginawa akong malaking kasalanan sa kanya. "That night, you told me to take you away from this hurtful world, own you and do everything I want because you said your life was meaningless," humakbang ito palapit sa akin dahilan para maiatras ko ang aking paa palayo sa kanya. Sa bawat paghakbang ng kanyang paa ay tila hinahalukay ang aking kalooban dahil sa kaba na aking nararamdaman. "I followed what you wanted but you left me. Do you remember how you used to beg me to own your whole being while moaning my name, Sinister Creige?" Napasinghap ako nang bumagsak ang aking katawan sa malambot na sofa dahilan para ma-corner ako ni Duane. Hinahalukay ko sa aking isipan ang sinasabi niya ngunit kahit isa ay wala akong maalala nang biglang pumitik sa aking sintido ang isang alala- ang hubad nitong katawan na nakadapang natutulog sa ibabaw ng kama. "I-Ikaw yung kasama ko sa hotel ng gabing isuko ko ang sarili ko?" hindi makapaniwalang sambit ko. Duane put his hand on either side of me to stop me from doing whatever I was planning to do just to get away from him. He tilted his head. "Bingo, Sin. Sinister or whatever your name it is, you are mine. Mine alone." In an instant, Duane's lips were on mine regardless of the sweat on my face and the memory flashed through my mind of the night I gave myself to him. I never thought that we would meet in this situation and if I am unlucky - he is my Boss. Nang bitawan nito ang labi ko, sinapo niya ang kanang pisngi ko gamit ang malaki nitong palad at pinakatitigan akong mabuti sa aking mga mata. "Even if you hide your whole personality from me, I will still recognize you. Remember that I marked you the night you surrendered yourself to me, Sinister. You are the sin that I want to hold forever and you will never get rid of me." Akala ko ang pagpapakasal ko lang kay Mr. Wrights ang magiging problema ko pati ang pamilya ko ngunit hindi ko inaasahan na babagsak ako sa isang Duane Tyron Fullentes.SINISTER'S POV: Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o takbuhan na lamang si Duane dahil tiyak na puro kamalasan ang darating sa akin. I mean, he's not my type nor my kind of love target. Ni hindi ko alam na pagmamay-ari niya ang FGC at dito pa talaga kami nagkita? Ang angas talaga. Hindi ako sigurado kung mahal pa ba ako ni Lord o hindi na dahil sa patong-patong na pagsubok na siyang hinaharap ko. "Since I already found you, might as well give me some welcome party, my lady," aniya dahilan para mangunot ang aking noo. "H-Ha?" natatangang wika ko. Umayos ng tayo si Duane at pinagpagan ang nalukot nitong coat bago muling nakapamulsang tumingin sa akin. Bumalik ang seryosong mukha nito at tila magkakaroon kami ng pansariling pagpupulong. Ang gwapo sana kaso naalala ko bartender siya ng Grind Me Harder at hindi ko aakalaing pinatulan ko ang isang ito. Sa lahat ng makakasama ko ay bakit siya pa? "Welcome party for me as the CEO of my own
SINISTER'S POV: Kaysa maghintay at mainip sa loob ng opisna ni Duane, lumabas na lang ako at inatupag ang aking trabaho. Hawak ang mop, inabala ko ang aking sarili sa pagpupunas ng sahig habang ang ibang empleyado ay abala sa kanilang trabaho ngunit hindi pa rin maiwasan ang chismisan. "Napaaga yata ang pagbisita ni Sir Duty rito?" rinig kong sambit ng isa sa mga babaeng empleyado. "Blessing kaya ang makita ag gwapong mukha ni Sir Duty. Balita ko single pa rin siya hanggang ngayon sa kabila ng pagiging successful nito sa buhay." "Malay mo naman ako pala ang nakatadhana sa kanya?" Nagtawanan ang mga ito sa kanilang pinag-uusapan samantalang ako ay napapangiwi at napapailing na lamang. Lumipat na lang ako ng ibang lugar kaysa pakinggan ang pag-uusap ng mga babaeng nahuhumaling kay Sir Duty. Kung tutuusin, gwapo naman talaga si Duane at malakas ang dating, iyon nga lang may latak sa ulo. "Sin," napalingon
SINISTER'S POV: Pagkarating ko sa ground floor, agad kong tinungo ang lugar papuntang likuran ng FGC kung saan anroon ang storage room na sinasabi ni Maria. Isa rin ang storage room na siyang lungga ko kapag gusto kong mapag-isa o kung wala akong ginagawa sa itaas. Pumasok ako sa storage room at saka hinanap ang box na sinasabi ni Maria ngunit karamihan sa mga iyon ay mga papel na hindi na ginagamit at ang ilan pa ay pawang mga sirang mesa at upuan. "Saan ba ang sinasabi ni Maria dito?" bulong ko sa aking sarili. Binitawan ko ang mop at balde na dala ko at saka ako naghalungkat sa kabundok na kahon na nasa aking harapan at nang makita ko ang kahon na may nakasulat na bond paper ay agad akong kumuha ng dalawa at saka inayos ang sarili ko dahil balot ako ng alikabok. Yakap-yakap ang dalawang balot ng bond paper, nagtaka ako kung bakit hindi ko mabuksan ang pinto gayong maayos naman ito at isa pa hindi ko naman ito isinara nan
SINISTER'S POV: "O bakit? Maka-react ka dyan parang type kita? Hoy, gumising ka Fullentes," wika ko rito. "I am all awake, Sinister! Hindi kita hahanapin kung wala akong pakialam sa’yo!" Singhal nito na siyang ikinangiwi ko. "Inutusan ba kitang hanapin ako? Ang sarap ng tulog ko sa storage room tapos iisturbuhin mo lang ako dahil sa isang pagkakamali ng empleyado mo?" napipikang wika ko rito kaya naman laglag ang panga ni Duane sa akin. Kung hindi ba naman siya isang kalahating tanga, baka bukas na ako nagising. "I told you; you should wait me inside my office but you disappear!" "Hindi ko obligasyon na hintayin ka at isa pa may trabaho rin ako na kailangan kong punan. Hindi ko papatulan ang maging P.A mo kaya pwede ba lubayan moa ko at si Maria!?" hindi ko na hinintay pa ang sasabihin ni Duane dahil lumapit ako kay Maria at hinila ito patayo mula sa pagkakaluhod nito at naglakad kami pala
SINISTER'S POV: Tulala lang ako sa harapan ng mesa dito sa canteen na pagmamay-ari ng FGC at laman pa rin sa aking isipan ang pinag-usapan naming ni Duane kanina. Paano nga kung sakaling my mabuo? Sana naman ay hindi. "Bakit tulala ka dyan?" Naiangat ko ang aking paningin nang umupo si Maria sa harapan ko at may dala rin itong pagkain. "W-Wala. May iniisip lang ako," kinuha ko ang kubyertos at saka nagsimulang kumain. "Inaapi ka ba ni Sir Duty? I mean no offense. Balita kasi na walang pinaptulan si Sir Duty na babae dahil para sa kanya, ang pera lang niya habol sa kanya which is totoo naman dahil bukod sa matalino, gwapo at malakas ang dating, halimaw rin ito pagdating sa negosyo. Kaya nga marami ang ankikipag-kompetensiya sa isang Duane Tyron Fullentes," mahabsng litanya ni Maria. "Bakit niya namang naisip na pera lang niya ang habol sa kanya?" pang-uusisa ko. Sumenyas
SINISTER'S POV: ~~ "Sinister! Sinister lumabas ka dyan!" Naalimpungatan ako dahil sa malakas na pagkalampag sa labas ng pinto at mukhang bumubuga na naman ng apoy si mommy sa hindi ko malamang dahilan. Dala ng antok at hang-over mula sa nagdaang walwalan na pinuntahan ko, bumangon ako sa kama nang hindi alintana ang aking itsura. Binuksan ko ang pinto ng aking kwarto at ang galit na mukha ni mommy ang sumalubong sa akin. "Wala ka na ba talagang matinong magawa, ha?" singhal nito sa akin nang harapin ko siya. "Kailan po ba ako naging matino sa paningin ninyo?" inaantok na sagot ko. Sa inis ni mommy dahil sa pabalagbag kong sagot, hinablot nito ang buhok ko at hinawakan ng mahigpit. "Sumasagot ka na? Puro mukha mo ang nakikita sa balita at internet dahil diyan sa kalandian mo! Kung sinu-sinong lalaki ang sinasamahan tuwing aalis ka ng bahay. Sana inisip mo na masisira ang pangalan natin dahil dyan
SINISTER'S POV: Marahang tapik sa aking pisngi ang nakapagpagising sa akin kaya naman dahan-dahan kong imunulat ang aking mata at tumambad sa akin ang mukha ni Duane. "Bakit?" takang tanong ko rito. "Gusto ko sanang pakinggan ang ungol mo kaso binabangungot ka na. Nandito na tayo sa labas ng bahay ko," aniya. Napangiwi ako at inayos ang aking sarili at kinapa ang aking mukha dahil baka merong panis na laway ngunit sa kabutihang palad ay wala naman. Balahura pa man din ako minsan at walang pakialam sa palaigid. Pero dahil kasama ko ang isang Duane Tyron Fullentes, nacu-conscious ako agad. Naunang lumabas ng sasakyan si Duane kaya naman sumunod ako dito habang yakap-yakap ang bag na binili ko pa mula sa ukay-ukay na naglalaman ng ibang personal kong kagamitan nang manatili ako sa bahay ng mga Encarnacion. Isang moderno at simpleng bahay ang sumalubong sa akin at pakiramdam ko napaka-relaxing ng paligid dahil bukod s
SINISTER'S POV: Nang-iwan ako ni Duane sa kwartong gagamitin ko, iginala ko ang aking paningin mula sa malaking kama, bed side table, bed lamp, kurtina, bintana at higit sa lahat, ang walk-in closet. Mas maganda pa ito kaysa sa kwarto na inuukopa ko sa bahay namin at tila pinasadya talaga ito para sa akin. Mukhang ito na ang bagong buhay na ninanais ko ngunit sa piling ng isang Duane Tyron Fullentes na isa sa mga kakompetensya ng aming kompanya. Lumapit ako sa kama at inilapag ang bag na dala ko sa ibabaw niyon bago ako naupo at halos napasinghap ako nang lumubog ang katawan ko dahil sa sobrang lambot ng kama. "Kumunoy ba ang kama na 'to?" bulong ko sa aking sarili ngunit ngumisi na lang ako at saka gumalaw na parang uod. Kulang na lang tumalon ako sa ibabaw ng kama na parang bata. Malambot din naman ang kama ko sa bahay pero mas malambot ang isang ito. Nang magsawa ako sa paglalaro, agad akong bumangon sa kama at muling kinuha
SINISTER'S POV: "Kaya mo pa, Sinister?" usisa sa akin ni Saviel nang makasakay kami kay Homare at alam kong namumutla na ako. "H-Huwag mo akong kausapin!" "Hmp! Sungit nito. Kami na nga ang bahala sa anak mo at baka mahimatay ka bigla." Inirapan ko si Saviel at mahigpit ang pagkakakapit ko sa gilid ng upuan kahit na hindi pa man umaandar ay nahihilo na ako. Sa kamalas-malasan ay si Homare lang talaga ang tanging sasakyan namin pauwi ng Pilipinas. Humigpit ang pagkakahawak ko sa gilid ng upuan ng unti-unti nang umaangat si Homare at mariin akong napapikit at sa pagmulat ko ng aking mata, nasa rooftop na kami ng HuPoFEL. Agad akong naghalungkat ng plastic sa compartment at gaya ng dati, inilabas ko ang lahat ng sama ng loob ko. "Ang weak mo talaga kahit kailan, Sinister. Kailan ka ba magbabago?" rinig kong sambit ni Saviel sa akin habang karga si Sin'ceré habang si Deiven ay na kay Sinji. Nang mahimasmasan ako, agad kong tiningala si Saviel na ngayon ay nakatayo na sa tabi ko at
SINISTER'S POV: Hindi magkandaugaga si Saviel at Sinji sa pag-aasikaso sa kambal dahil ngayong araw ay uuwi na kami sa Pilipinas matapos ang limang taon na pagtatago ko mula kay Duty. "Bakit ba aligaga kayong dalawa?" hindi ko mapigilang magtanong dahil kanina pa sila paroo't-parito sa harapan ko habang umiinom ako ng kape sa hawak kong tasa rito sa sala ng hotel room na siyang tinutuluyan namin. Huminto si Saviel at Sinji at sabay silang napatingin sa akin. "Dapat ba mahinhing kilos lang?" takang tanong ni Saviel sa akin dahilan para masapo ko ang aking noo at ilapag sa coffee table ang hawak kong tasa at saka pinagsalikop ang aking braso sa ibabaw ng aking dibdib. "Mukha kayong sasabak sa isang dilubyo dahil dyan sa ginagawa niyo, pwede bang kumalma naman kayo?" Umupo si Sinji sa tabi ko, "oo nga naman mars. Bakit ba tayo nangangarag kung uuwi lang tayo sa Pinas?" Umangat ang isang kilay ni Saviel sa amin at saka ito pumamewang. "Hoy! Baka nakakalimutan mong iniwan mo ang mga
DUANE TYRON'S POV: "HOY! WALA ka bang balak na pumunta sa VIP room at doon magpakalunod ng alak?" sita sa akin ni Thunder nang hindi ako gumagalaw mula sa pangangalumbaba ko sa loob ng bar counter kahit na may mga customer na at si Thunder ang tumayong bar tender ngayong gabi. "Wala, kaya huwah mo akong pansinin at magtrabaho ka na lang!" balik na singhal ko rito kaya napakamot na lang si Thunder sa kaniyang batok. "Hirap sa inyong mga broken ginagawa niyong kanlungan ang alak. Bakit hindi kayo maghanap ng babae!? Ang hihina niyo!" rinig ko pang bulong nito habang inaasikaso ang isang customer. "Kung sabihin ko kaya sa asawa mo na may kabit ka?" Marahas na napalingon si Thunder sa akin at inambahan ako ng suntok. "H-Hoy, wala kang narinig at huwag mong sasabihin sa asawa ko ang tungkol doon. Busy siya sa e-sports no!" "Buti pinapayagan pa ang asawa mo na maglaro? Pinikot mo lang yata si Fumiko para patulan ka." Ngumiwi ito sa akin at ni-head lock ako bigla ngunit kahit anong g
~ FIVE YEARS LATER ~ DUANE TYRON'S POV: "HOW many times do I have to tell you that you need to revise this report!?" sigaw ko sa aking sekretarya dahil araw-araw na lang ay puro palpak na report ang binibigay nito sa akin na pati schedule ko ay hindi niya magawang ayusin. "I-I'm sorry Sir, I will work on that." "Get out before I fired you!" Kinuha nito ang folder na ibinagsak ko sa aking mesa kanina at saka ito nakayukong kumaripas ng takbo palabas ng opisina ko. Pabagsak akong naupo sa swivel chair ko at hinilot ang aking sintido. Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin ko mula nang umalis si Sinister sa HuPoFEL. Tinanong ko si Luther Aqueros kung na saan ang asawa ko ngunit wala itong ideya. Nagising na lang daw isang araw si Doc Gun at nang bibisitahin nito si Sinister at ang mga bata ay wala na ang mga ito. Kahit sa CCTV ng building ay walang nakuha kahit isang footage at hanggang sa lumipas ang limang taon na wala akong balita sa mag-ina ko. Limang taon. Limang taong nag
SINISTER'S POV: SAPO ang aking bibig upang pigilan ang napipintong pagsusuka ko, hinalungkat ko ang compartment na nasa harapan ko gamit ang libre kong kamay at nang makakuha ako ng plastic ay doon ko nilabas ang sama ng loob ko dahil sa mabilisang byahe mula Pinas hanggang Hawaii nang lumapag si Homare sa rooftop ng hindi ko kilalang building at mukhang pagmamay-ari ito ng Bloodfist. "Ano ba yan Sinister!? Ilang beses ka nang nakasakay kay Homare, nahihilo ka pa rin?" Hindi ko magawang barahin si Sinji dahil abala ako sa pagsusuka. Sinong tanga ang masasanay sa ganito kabilis na sasakyang panghimpapawid kung sa land transportation pa nga lang bawal na ang high speed? Buti sana kung katulad nila ako na malakas ang resistensya na dumaan sa iba't-ibang training lalo na't delikado ang kanilang trabaho. "Hayaan mo na mars. Kapag broken kailangang ilabas ang sama ng loob sa pamamagitan ng pagsusuka." "Ay sabagay. Pag lasing nga tayo kailangang walang hungover para hindi tayo magsabi n
SINISTER'S POV: Dalawang linggo na ang nakalipas mula nang manganak ako at sa loob ng nakalipas na mga araw ay mas pinili kong palakasin ang katawan ko dahil aalis ako sa lugar na ito na malayo sa kung na saan si Duty. Akala ko ay mahal niya ako ngunit nagkamali ako nang marinig ko ang pag-uusap nilang dalawa ni Luther. Hindi ko aakalain na papaikotin lang ako ni Duty sa mga kamay niya para makapaghiganti sa nanay ko at ginamit niya lang ako para punan ang hustisya na gusto niyang makuha para kay Tita Calia. Minsan napapaisip na lang ako kung ano pa ba ang purpose ko rito sa mundo at kung bakit nadadamay ako sa problema ng ibang tao? I just wanted to live my life in peace but those people around me didn't let me. Gusto kong sumbatan, saktan at awayin si Duty ngunit para saan pa? Magsasayang lang ako ng oras at panahon kung aawayin ko lang siya lalo na't inanakan niya lang naman ako at ang kambal namin ang siyang naging bunga ng isang gabing pagkakamali. Akala ko kasi ay si Duty n
DUANE TYRON'S POV:MABILIS kaming nakauwi nina Sinji at Saviel at agad akong nagpagamot kay Gun upang hindi mahalata ni Sinister na may ginawa ako. Ayoko namang humarap sa kaniya na may bangas sa mukha dahil sayang ang kagwapuhan ko kung puro sugat at pasa mula sa huling laban na ginawa ko.Kasalukuyan na akong nasa kwarto ni Sinister at nadatnan ko si Aqueros doon habang natutulog si Sinister samantalang ang kambal ay nasa incubator na nasa loob nitong kwarto na kanilang kinaroroonan."What brought you here?" lumapit ako sa kama ni Sinister at naupo sa mono block na nasa tabi nito habang si Aqueros ay nasa sofa at nagbabasa ng libro na gawa ni Saviel. Please Me, Master pa nga ang titulo at hindi ko aakalain na mahilig si Aqueros sa ganoong libro."Killing some time. How's your work?" aniya nang hindi man lang tumitingin sa gawi ko dahil nanatiling nakatutok ang mata nito sa libro."Psh, Sinji ends Buenavidez life and I don't know why he's interested with Sinister,""You don't even lo
DUANE TYRON'S POV:Pagkarating namin sa ikalawang palapag kung saan naroon si Buenavidez, pinagbuksan kami ng pinto at nadatnan namin ang matanda na nakatingin pa rin sa kaganapan sa ibaba."They said you want to talk with me?" pasalampak akong naupo sa sofa kahit na hindi ako pinahintulotan na maupo. Bastos na kung bastos, wala akong pakialam habang si Sinji at Saviel ay nakatayo sa likuran ko."I saw your fight and I must say you're the one I am looking for," ani nito nang hindi man lang nililingon ang gawi naming tatlo. Nanatili itong nakatingin sa ibaba habang ang mga kamay nito ay magkasalikop sa kaniyang likuran."For what?"Humarap sa amin si Buenavidez at lumapit sa coffee table at inilapag sa harapan ko ang isang maliit na envelope kaya napatingin ako rito."What's this?""See it for yourself,"Naningkit ang mga mata ko at hinablot mula sa mesa ang maliit na envelope na nilapag niya at tinignan ang laman niyon ngunit halos mawalan ako nang kaluluwa nang makita litrato ng asaw
DUANE TYRON'S POV: Napangiwi ako nang bumagsak ang lalaki sa lapag ng ring at halos hindi na ito makagalaw dahilan para magsigawan ang mga manunuod. Tila nakakabingi ang mga sigawan na iyon at pakiramdam ko ay nasa impyerno na ako. "Maghanda ka na Fullentes," tapik sa akin ni Sinji nang ilabas mula sa ring ang lalaking wala nang malay kaya wala akong nagawa kundi ang umakyat sa loob ng arena at harapin ang taong mas doble pa ang laki ng katawan sa akin. Sa mundo ng fist fight, kung sino ang unang bumagsak ay siyang talo at kung sino ang mananatiling nakatayo ay siyang magpapatuloy sa laban kahit na pagod na pagod ka na hanggat hindi mo maririnig ang tunog ng bell ay hindi ka pwedeng sumuko. Ngumisi sa akin ang lalaking makakalaban ko ngunit tinignan ko lamang ito ng pailalim at sa isang hudyat ng referee, lumusob ito sa akin at inundayan ako ng suntok sa mukha ngunit naka-iwas ako agad at inundayan ito ng suntok sa kaniyang laghukan dahilan para mapaluhod ito sa sakit. Wala