Home / แฟนตาซี / 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook) / บทที่ 5 แม่ครับโจ๊กอร่อยมากเลยครับ เสี่ยวเป่าชอบมากเลย

Share

บทที่ 5 แม่ครับโจ๊กอร่อยมากเลยครับ เสี่ยวเป่าชอบมากเลย

last update Last Updated: 2025-01-29 12:54:40

บทที่ 5 แม่ครับโจ๊กอร่อยมากเลยครับ เสี่ยวเป่าชอบมากเลย

ณ หมู่บ้านชนบทที่ห่างไกลในปี 1978….

.".ฮือ!!..ฮือ!!..ฮือ!!..แม่จ้า....แม่...แม่ตื่น".

“แม่ครับ แม่ตื่นนะ ตื่นนะ หิวแล้ว พวกหนูหิวแล้ว”

เสียงร้องไห้หลายเสียงประสานกัน....พร้อมกับดวงตาที่ลืมขึ้นของหยางชิงโม่......

หยางชิงโม่รู้สึกมึนงง ศีรษะของเธอยังหนักอึ้ง ราวกับถูกก้อนหินทับอยู่ เธอค่อยๆ หันศีรษะมองตามเสียงที่ร้องไห้อยู่เสียงเหล่านั้นเป็นเสียงของเด็กๆ แน่นอน และดูเหมือนว่าคงร้องไห้มานาน เพราะเสียงร้องไห้ของพวกเขาต่างก็แหบแห้ง เมื่อหันมาก็เห็นเด็กน้อยทั้งสามนั่งร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มอยู่ เสื้อผ้าเปียกปอน มองดูน่าสงสาร เด็กๆ นั่งเรียงกันอยู่ข้างๆ เตียงของเธอ ใบหน้าของพวกเขาเหมือนกันราวกับแกะสลัก ดวงตากลมโตสีดำขลับ จมูกโด่ง ปากเล็ก ผิวสีแทนเล็กน้อย เมื่อพวกเขาเห็นเธอลืมตาขึ้นมาเสียงร้องไห้นั้นก็หยุดลง และบนดวงหน้าที่ถึงจะผอมแต่ทว่าพวกเขาก็น่ารักนัก และตอนนี้บนใบหน้าพวกเขาก็มีแต้มด้วยรอยยิ้มจางๆ ที่เปื้อนคราบน้ำตา แม่ของพวกเขาตื่นแล้ว คุณแม่ตื่นแล้ว!!!!

หยางชิงโม่พยายามฝืนความอ่อนเพลีย ลุกขึ้นนั่ง มองดูลูกๆ ของเธอ เด็กน้อยทั้งสามผอมแห้งจนเห็นกระดูก เสื้อผ้าเก่าๆ ของพวกเขามีรอยปะบ้างแห่ง แม้จะดูเก่าและโทรม แต่ก็สะอาดสะอ้าน บ่งบอกถึงความเอาใจใส่ของแม่ที่มีต่อลูก

“แม่ครับ...แม่ตื่นเถอะ...พวกผมหิวมากเลย.”

เสียงเล็กๆ ของเด็กๆ ดังก้องจากหูและเสียงนั้นมันเข้าสู่ในหัวใจของหยางชิงโม่ เธอมองดูพวกเขาน้ำตาคลอเบ้า จากนั้นก็เรียกเด็กๆ เข้ามาและเธอโอบกอดลูกๆ ไว้แน่น เด็กๆ ที่เธอเคยเห็นเพียงในความฝัน ตอนนี้พวกเขาอยู่ต่อหน้าเธอแล้ว เธอทะลุมิติมาหาพวกเขาได้แล้วจริงๆ เมื่อเด็กๆ เห็นแม่กางแขนออกพวกเขาต่างก็พุ่งเข้ามาในอ้อมแขนผอมๆ ของคุณแม่ทันทีพวกเขาต่างก็กอดคุณแม่เอาไว้แน่น หยางชิงโม่รู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายเล็กๆ หัวใจของเธอเจ็บปวด รู้สึกผิดที่ปล่อยให้ลูกๆ อดอยาก ….นี้มันคือความรู้สึกของใครกัน …ทำไมเธอถึงรู้สึกเสียใจที่เด็กๆ เหล่านี้อดยาก…หรือว่ามันจะเป็นความรู้สึกของเจ้าของร่างเดิมกันนะ…

“แม่ขอโทษนะลูก แม่ป่วย แม่เลยลุกขึ้นมาทำอาหารให้พวกลูกไม่ได้”

หยางชิงโม่ปลอบลูกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จากนั้นเธอก็ลูบผม ลูบหน้าลูกชายทั้งสามคนของเธอ..ใช่แล้วตอนนี้ความรู้สึกที่เธอมีเมื่อมองดูพวกเขานั้นก็คือ พวกเขาคือลูกของเธอ เธอรู้สึกรักและผูกพันกับพวกเขาทันทีที่ได้สัมผัสและกอดพวกเขา …

“ไม่เป็นไรครับแม่ พวกเราเข้าใจ พวกเราแค่หิว” 

เด็กคนโตพูดขึ้น เขาผอมแห้งเช่นเดียวกับเด็กอีกสองคน

“แม่...แม่มีอะไรให้พวกเรากินไหมครับ? พวกผมหิวมากเลยครับแม่ ” 

เด็กคนกลางถาม เขาคงจะหิวมากแล้วจริงๆ เพราะเธอได้ยินเสียงท้องของเขาร้องดังขึ้นมา และทำยังทำสีหน้าเขินอายเล็กน้อยด้วย หยางชิงโม่ยิ้มแล้วลูบศีรษะเขาพลางพยักหน้าเบาๆ จากนั้นเธอก็ค่อยๆ ลุกขึ้นและคงจะเป็นเพราะความคุ้นชินจากเจ้าของร่างเดิมทำให้เดินรู้ว่าห้องครัวอยู่ที่ไหนนั้นเอง เธอจึงค่อยๆ เดินไปที่ห้องครัวทันที ห้องครัวเล็กคับแคบหยางชิงโม่มองไปรอบๆ ห้อง มองหาอาหารที่จะให้ลูกๆ ทาน แต่มีเพียงหม้อข้าวเปล่าๆ ใบหนึ่ง เด็กๆ เดินตามเธอมา และมีเจ้าเด็กน้อยคนหนึ่งเดินมากอดขาแม่ของเขาแน่นพลางแหงนหน้าขึ้นมองเธอ เขารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย แม้จะอดอยาก แต่พวกเขาก็มีความสุขเพราะได้อยู่กับแม่

จากนั้นเธอก็มองไปที่เด็กๆ ทั้งสามคน เจ้าคนที่อยู่ตรงประตูจากความทรงจำของเธอ

นี้คือลูกชายคนโตของเธอ เจ้าใหญ่ ต้าหลง

ถัดมาที่กำลังเดินมาจับมือของเธออีกคนคือเจ้ารอง เอ๋อหมิง

และคนที่กอดขาเธออยู่คือเจ้าเล็ก เสี่ยวเป่า

ใบหน้าเล็กๆ เท่าฝ่ามือของทั้ง 3 คนนั้นมีความคล้ายคลึงกับเธอมากทีเดียวทำให้เด็กทั้ง3คนหน้าออกหวานนิดหน่อยถ้าไม่นับว่าผอมแห้งจนเห็นโครงหน้าที่มีแต่กระดูกแบบนี้ เด็กพวกนี้หน้าน่ารักจริงๆ หยางชิงโม่คิด ดีเลยเธอจะขุนให้อวบอ้วนเป็นซาลาเปาน้อยให้ได้เลย แต่ตอนนี้เรื่องหน้าตาลูกเอาไว้ก่อนเถอะตอนนี้ลูกๆ เธอหิวมากแน่ๆ หยางชิงโม่หันไปมองเจ้าใหญ่และเอ่ยขึ้นมาว่า

“เจ้าใหญ่ พาน้องไปล้างหน้าเถอะ เดียวแม่จะทำโจ๊กให้ทาน”

“ครับแม่... ไปเถอะเจ้าเล็ก เจ้ารอง” เจ้าใหญ่เรียกน้องๆ ให้เดินออกไปล้างหน้าที่ด้านนอกบ้านทันที เพราะบ้านแบบโบราณลานซักล้างจะอยู่นอกบ้าน

หลังจากเด็ก ๆ เดินจูงมือกันออกไป เมื่อเด็กๆ เดินออกไปหยางชิงโม่หลับตานึกถึงแหวนมิติของเธอที่เก็บของเอาไว้มากมาย ทันใดนั้นนิ้วกลางข้างขวาของเธอก็ปรากฏรูปรอยแหวนหยกสีเขียววงนั้นขึ้นมา มันเป็นเพียงรอยสักเล็กๆ รูปแหวนหยกเท่านั้น มันไม่ได้ตามมาแบบเป็นแหวนหยกจริงๆ หยางชิงโม่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตอนนี้แหวนตามมาจริงๆ ด้วยแล้วของข้างในละ??? เธอหลับตาและนึกถึงมิติที่มีโกดังสินค้าที่อัดแน่นของเธอ ฉับพลันเธอก็เห็นของที่เธอเก็บเข้ามิติมาทั้งหมด เรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบเต็มพื้นที่ขนาดใหญ่นั้นเลยทีเดียว หยางชิงโม่ยิ้มอย่างดีใจ และคิดว่าไม่อดตายแล้ว จากนั้นก็นึกถึงโจ๊กหมูสับและนำออกมา 4 ถุงรวมทั้งน้ำเต้าหู้ที่เธอสั่งให้ลุงคนขายแยกมาให้เป็นชุดๆ ออกมา

หยางชิงโม่เมื่อได้โจ๊กมาวางตรงหน้าแล้ว เธอก็หันไปมาหาหมอ เพื่อจะเทโจ๊กทั้งหมดลงในหม้อเก่า ๆ ใบหนึ่งและวางลงบนเตา ทำเหมือนว่าเธอต้มมันด้วยตัวเอง และนำไฟแช็คออกมาติดเตาอย่างรวดเร็ว กลิ่นของโจ๊กลอยออกมาถึงข้างนอก เด็กๆ ทั้ง 3เมื่อล้างหน้าล้างตาเรียบร้อย พวกเขาต่างกก็รออยู่ด้านนอกห้องครัวและพวกเขาต่างพากันยื่นศีรษะมองเข้าไปในครัวเรียงลำดับบนสุดคือเจ้าใหญ่ ล่างลงมาคือเจ้ารอง และ เจ้าเสี่ยวเป่าที่อยู่ด้านล่างสุดซึ่งตอนนี้มุมปากมีน้ำลายเริ่มไหลแล้ว

พวกเขามองแม่ที่กำลังต้มโจ๊กอยู่ และตอนนี้มันก็เริ่มส่งกลิ่นหอมออกมานอกห้องครัวแล้ว เมื่อโจ๊กร้อนได้ที่เธอตอกไข่ใส่ของไปด้วยเมื่อไข่เริ่มสุกเล็กน้อยเธอรีบยกลงทันที หยางชิงโม่นำชามออกมา 4 ใบ และตักโจ๊กข้าวขาวที่มีไข่ลวกวางด้านบนลงไป จากนั้นก็รีบเรียกลูกๆ มานั่งที่โต๊ะตัวเล็กด้านในครัวทันที เมื่อพวกเขานั่งเรียบร้อยเธอก็วางชามโจ๊กตรงหน้าพวกเขา และวางแก้วน้ำเต้าหู้ข้างๆ แบบเนียนๆ ให้ลูกดื่มด้วยเลย

เจ้าเล็กนั้นหิวมานานแล้ว เขารีบยกช้อนและตักโจ๊กข้าวขาวที่แสนจะหอมอร่อยนั้นเข้าปากทันที แม้ว่ามันจะร้อนมาก เขาก็ไม่ยอมคายออกมา เมื่อความร้อนคลายลงเขาสามารถกลืนโจ๊กคำนั้นได้ ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นทันที พลางร้องขึ้นมาว่า…

“แม่ครับ!! แม่… โจ๊กข้าวขาวอร่อยจังเลย ไข่หอมมาก ข้าวก็ห้อมหอม ..เสี่ยวเป่าชอบมากเลย ชอบจังเลย”

เจ้าเล็ก เสี่ยวเป่าเริ่มแจกน้ำตาลหวานให้แม่ก่อนใคร จากนั้นก็ตักโจ๊กขึ้นมาอีกคำและส่งเข้าปากต่อทันที พลางทำเสียงฮึมฮำ และนั่งตีขาบนเก้าอี้ไปมาอย่างมีความสุข…และเขายังเงยหน้าส่งยิ้มให้แม่บ้างบางครั้งด้วย

“จริงครับแม่ บ้านเราไม่ได้กินโจ๊กข้าวขาวแบบนี้นานแล้วแถมในชามยังมีไข่ด้วยนะ เออร์หมิงก็ชอบมากครับ” เจ้ารองเอ่ยตามน้องทันที เขาก็ทำท่าเดียวกันกับน้องชายนั้นคือ เอียงศีรษะซ้ายขวาและตีขาไปมาใต้โต๊ะ

“อร่อยมาก หอมมากครับแม่ แม่เก่งที่สุดเลย” ต้าหลงตามน้องก่อนจะกล่าวขึ้นอีกว่า

“แม่กินด้วยกันสิครับ แม่กินเลย แม่ไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะครับ” เขาว่าพลางเลื่อนชามโจ๊กมาตรงหน้าแม่เขาเหมือนกัน เด็กๆ พากันพยักหน้าให้เธอรีบกิน หยางชิงโม่มองลูกทุกคนก่อนจะพยักหน้า

“กิน กิน กิน” เสี่ยวเป่าพยายามจะตักโจ๊กให้ชามของตัวเองให้แม่ของเขากิน

“อืม แม่จะกินพร้อมกันกับลูกๆ จ๊ะ”

หยางชิงโม่เอ่ยพลางตักโจ๊กและทานไปกับลูกๆ ทั้ง 3 คนของเธอ พลางถอนหายใจ ดีที่มาทันเวลา ไม่เช่นนั้นเด็กๆ ของเธอน่าจะหิวโหยกว่านี้แน่ และตอนนี้เมื่อเธอมองไปที่พวกเขาความรู้สึกรักและรู้สึกผูกพันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วย ตอนนี้เธอดีใจที่ได้ขนอาหารมามากมาย ต่อไปเด็กๆ จะต้องมีชีวิตที่ดีเธอจะเลี้ยงดูพวกเขาให้ดีที่สุดให้ได้ หยางชิงโม่คิด จากนั้นสายตาเธอก็มองไปรอบๆ ห้องครัวเก่าและบ้านโทรมๆ หลังนี้พลางถอนหายใจ และคิดว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวจะจัดการเอง จากนั้นสายตาของเธอก็มองเลยออกไปที่นอกหน้าต่าง

ฉับพลันสายตาของเธอก็ปะทะกับเข้าบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ค่อยจะเข้าพวกกับสภาพแวดล้อมเท่าไหร่นัก บางสิ่งบางอย่างที่เป็นสีดำก้อนกลมๆ นั่งอยู่บนกำแพงรั่วบ้านของเธอและมันยังมองเข้ามาข้างในบ้านของเธอและ..สบตากับเธอพอดีอีกด้วย!!!!

เฮ้ย!!!!!!

****อะไรอะ อ้วนๆ ดำๆ ไม่เข้าพวก****

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 6 เสี่ยวเฮยก็ตามมาด้วย!!!

    บทที่ 6 เสี่ยวเฮยก็ตามมาด้วย!!!..."เหมียวววววววว!"...เสียงร้องแหลมดังขึ้นกะทันหัน ทำให้หยางชิงโม่สะดุ้ง เธอหันไปตามเสียงด้วยความตื่นเต้น หัวใจเต้นรัว "เสี่ยวเฮย!! เจ้าเสี่ยวเฮยหรือเปล่า?" เธอรีบลุกขึ้นจากที่นั่ง เรียกมันเสียงดังด้วยความหวังท่ามกลางแสงสลัวของสถานที่แปลกประหลาด เจ้าแมวสีดำตัวอ้วนกลมปรากฏตัวขึ้น มันชำเลืองมองหยางชิงโม่ด้วยสายตาที่ไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันหลังนั่งเลียขนของมันต่อ ด้านหลังที่อ้วนกลมเหมือนถังแก๊สเล็ก ๆ ทำให้เธอมั่นใจว่านั่นคือเจ้าเสี่ยวเฮยของเธอแน่นอน แมวตัวไหนจะอ้วนกลมขนาดนี้ได้ถ้าไม่ใช่มัน?ครู่หนึ่ง มันแอบชำเลืองมองเธออีกครั้ง สายตาที่ส่งมาเหมือนจะบอกว่า "จะเสียงดังทำไม?" แต่หยางชิงโม่ไม่ถือสา เธอยิ้มกว้าง ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับด้วยความดีใจ เธอรีบวิ่งเข้าไปหาเจ้าแมวตัวน้อย อุ้มมันมากอดแน่น ๆขนปุยสีดำสนิทมันวาวของมันบ่งบอกว่ามันกินดีอยู่ดีและอุดมสมบูรณ์มาก แม้แต่เด็ก ๆ ในแถวนี้ยังผอมแห้ง แต่เสี่ยวเฮยกลับอ้วนกลมเป็นถังแก๊สน้อย ๆ ขนของมันนุ่มนิ่ม เมื่อเธอยกมันสัมผัสกับแก้มของเธอ เสียง "เพอร์" เบา ๆ ดังก้องอยู่ในหู ราวกับกลัวว่ามันจะหายไปอีกครั้ง เธอกอดมันแน่

    Last Updated : 2025-01-29
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 7 มาเปลี่ยนบ้านหลังน้อยให้ดูอบอุ่น Cozy cozy กันเถอะ.

    บทที่ 7 มาเปลี่ยนบ้านหลังน้อยให้ดูอบอุ่น Cozy cozy กันเถอะ. หยางชิงโม่ทิ้งเจ้าเสี่ยวเฮยเอาไว้กับเด็กๆ เธอลุกเก็บถ้วย จาน แก้วไปล้างที่ด้านหลังบ้าน..และได้เวลาสำรวจบ้านช่องกันแล้ว...เธอหันมองไปรอบตัวของเธออย่างช้า ๆ บ้านอิฐคับแคบและมืดมน เตียงไม้เก่า ๆ ตู้เก็บของที่อับชื้น มีโต๊ะกลมเล็ก ๆ ที่สีถลอก และเก้าอี้โทรม ๆ สาม สี่ตัวตรงมุมห้อง แต่สิ่งที่เตะตาเธอที่สุดคือปฏิทินติดผนังเมื่อเข้าไปมองใกล้ ๆ เธอก็รู้ว่าตอนนี้เป็นกลางเดือน 7 ปี 1978 ใกล้จะเข้าหน้าหนาวเข้าไปทุกทีแล้ว อากาศเริ่มลดมา เธอต้องเตรียมความพร้อมให้กับลูกๆ ของเธอก่อน สภาพของบ้านเธอแบบนี้หน้าหนาวจะต้องทรมานมากแน่ๆ เธออยากทำบ้านใหม่ให้ทันหน้าหนาวที่จะมาถึงในอีกไม่ถึง 2 เดือนนี้ แต่กลัวว่าการสร้างบ้านต้องใช้เวลานานกว่านั้น ดังนั้นในตอนนี้ที่ทำได้น่าจะแค่ซ่อมแซมหลังคาและตัวให้แน่นหนาก่อนและดูว่าถ้าเธอจะให้ทำเตาผิงในโถงบ้านจะทำได้หรือไม่ อย่างน้อยถ้าในบ้านมีเตาผิงพวกเธอ 4 แม่ลูกยังมานอนในห้องโถงได้ถ้าอากาศหนาวจัดหยายชิงโม่เดินดูรอบ ๆ บ้านว่าจะต้องซ่อมแซมอะไรบ้าง หลังจากหมดหน้าหนาวค่อยหาทางสร้างบ้านใหม่หรือขยับขยายออกไป.เมื่อเดิ

    Last Updated : 2025-01-29
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 8 เริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมมิติที่ตามมา

    บทที่ 8 เริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมมิติที่ตามมาเช้าวันต่อมา หยางชิงโม่ที่ตั้งใจจะซ่อมแซมและจัดบ้านของเธอได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเธอเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าสำหรับเด็กๆ วันนี้เธอจะเอาข้าวต้มกุ้งจากมิติที่เธอสั่งจากร้านชื่อดังออกมาทาน เธอสั่งมาถึงอย่างละ 500 ชุดเลยทีเดียวเอาเป็นว่าไม่ต้องทำอาหารประเภทข้าวต้มกันไปอีกนานเลย เพราะมันมีทั้งข้าวต้มกุ้ง ข้าวต้มปลา ข้าวหมู ข้าวต้มทะเล รู้สึกอยากทานแบบไหนก็เอาออกมาเลย เธอดีใจที่มีมิติติดมาในยุคนี้ด้วย เพราะไม่เช่นนั้นเธอจะต้องปวดหัวกับการที่จะต้องหาอาหารมาทานแน่นอนถึงแม้ว่าช่วงนี้จะไม่อดอยากเหมือนหลายปีก่อน แต่การจะได้ทานเนื้อสัตว์ก็ไม่ได้บ่อยนัก นอกจากนำข้าวต้มออกมาเธอยังเอาปาท่องโก๋และนมสดออกมาด้วย ลูกๆ ของเธอต้องเริ่มดื่มนมตั้งแต่ตอนนี้ ส่วนเจ้าเสี่ยวเฮยเธอได้เอาเนื้อปลาที่ใส่ในข้าวต้มปลา แยกออกมาให้มันต่างหากด้วย 1 ถ้วยใหญ่เมื่อเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยเธอเดินไปปลุกเด็กๆ ให้ตื่นมาล้างหน้า แปรงฟัน โดยเธอนำแปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ แชมพู ครีมนวดผม ออกมาวางไว้ในห้องน้ำเรียบร้อยและเธอได้สอนเด็ก ๆ ในการแปรงฟัน ล้างหน้า ด้วยสบู่ ยาสีฟันที่เธอนำมาด

    Last Updated : 2025-01-30
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 9 ครัวครอบสามีดีเกินไปนะผิดกับธรรมเนียมนิยม นิยายย้อนอดีตส่วนใหญ่

    บทที่ 9 ครัวครอบสามีดีเกินไปนะผิดกับธรรมเนียมนิยม นิยายย้อนอดีตส่วนใหญ่หลังจากหยางชิงโม่เดินดูรอบบ้านและจัดแต่งบางส่วนของบ้านเพื่อให้อยู่ได้ก่อนในช่วงนี้ และเธอได้ค้นดูในตู้ใบเก่าพบว่า หยางชิงโม่คนเก่ามีเงินเก็บเอาไว้ถึง 180 หยวนเลยที่เดียว ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ถือว่ามีเงินมากพอสมควร นี้หยางชิงโม่คนเก่าคนไม่เคยใช้เงินเลยแน่ๆ ถึงมีเงินเก็บมาขนาดนี้ และคงจะเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เธอป่วยและเสียชีวิตเพราะประหยัดเกินไปไม่ยอมซื้อของมาบำรุงตัวเอง แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ ตัวเองอดแล้วยังให้ลูกอดด้วย จะเก็บเงินเอาไว้ทำไมหากว่าลำบากมาก เอาออกมาใช้สิ ..หยางชิงโม่คิดบ่นเจ้าของร่างเดิม จากนั้นเธอก็เก็บเงินเอาไว้ในมิติ เช้าวันต่อมาหลังเธอได้ไปหาพ่อสามีและพี่ชายสามีและน้องสามี และได้บอกให้พวกเขามาช่วยเปลี่ยนหลังคาที่ชำรุด 2-3 แห่ง ทำห้องอาบน้ำ และห้องน้ำให้เธอใหม่ โดยเธอนำชักโครกออกมาและบอกวิธีการติดตั้งให้พวกเขาซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานพวกเขาก็สามารถทำได้แล้ว โดยเธอได้ให้ค่าจ้างไปคนละ 20 หยวน ซึ่งพ่อสามีและพี่ชายสามีไม่อยากจะรับมาแต่เธอไม่ยอมและให้เหตุผลว่า ตอนนี้พี่สะใภ้เฉินเจียวกำลังตั้งครรภ์จำเป็นต้องใช้เงิน

    Last Updated : 2025-01-30
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 10 อยากทำการค้า

    บทที่ 10 อยากทำการค้าพอเรื่องบ้านเรียบร้อยน่าอยู่ขึ้น หยางชิงโม่จึงได้มีเวลามานั่งดูเหตุการณ์ต่างๆ ที่กำลังจะขึ้นในช่วงปลายปี 1978- 1980 ซึ่งเธอได้ปริ้นออกมาหลายแผ่นด้วยกัน เธอต้องการที่จะเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น ในเมื่อให้เธอย้อนอดีตมาแล้ว แถมยังให้มิติใส่ของมากมายมาด้วย ดังนั้นเธอจะต้องนำมาสร้างประโยชน์ด้วยสิเหตุการณ์สำคัญที่จะเกิดภายใน 2 ปีข้างหน้าคือการก่อตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษเมืองเซินเจิ้น ในมณฑลกวางตุ้ง ทางภาคใต้ของจีนเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษแห่งแรก ต่อมา ก็ขยายเขตเศรษฐกิจพิเศษขึ้นที่เมืองจูไห่, เซี่ยเหมิน และซ่านโถว (ซัวเถา) ระหว่างนั้น เซินเจิ้นเป็นจุดสาธิตทดลองนโยบายปฏิรูปของเติ้ง และดึงดูดให้นักลงทุนเข้ามาในประเทศ ซึ่งประจวบเหมาะที่เมืองจูไห่เป็นเมืองที่พวกเธออาศัยอยู่พอดี หยางชิงโม่ อ่านดูบริเวณที่จะทำเป็นเขตเศรษจกิจพิเศษ ซึ่งเป็นบริเวณทิศตะวันออกของเมือง ปัจจุบันเป็นที่อยู่อาศัยที่เก่าแก่มานานของชาวเมืองจะเรียกว่า สลัมก็ได้ ซึ่งบริเวณนั้นมีพื้นที่ประมาณ 10 กิโลเมตร อาคารเก่าปลูกติดกันเป็นห้องๆ แต่ด้านหลังนั้นกว้างมากสามารถที่จะขยายพื้นที่ออกไปได้อีก

    Last Updated : 2025-02-08
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 11 กำลังง่วงนอนก็มีคนส่งหมอนให้ทันที

    บทที่ 11 กำลังง่วงนอนก็มีคนส่งหมอนให้ทันทีเมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบันของตัวเองแล้วตอนนี้เธอไม่รู้จักใครที่นี้เลย ที่จะนำสินค้าของเธอไปขายได้ ดังนั้นเธอต้องวางแผนที่จะทำให้สินค้าของเธอเป็นสินค้าที่ขายส่งให้กับห้างร้านขนาดเล็กใหญ่และหาตัวแทนจำหน่ายเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงได้ทำรายชื่อห้างร้านรวมถึงตลาดสดที่เธอต้องการที่จะส่งสินค้าให้พวกเขา โดยเท่าที่เธอหาข้อมูลมานั้น สินค้า ประเภท สบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน เสื้อผ้า ของเล่น รวมถึงอาหารสดประเภทต่างๆ ยังคงเป็นสินค้าที่หายากในยุคนี้ แต่ด้วยความที่เธอตัวคนเดียวสินค้าที่เป็นประเภทอาหารสดเธอจะยังไม่นำออกมาขาย แต่จะเสนอขายสินค้าประเภทของใช้ในชีวิตประจำวันให้กับทางห้างและตลาดสดดูก่อน โดยเธอได้นำตัวอย่างสินค้าที่จะเสนอขายไปด้วย อย่างละ 10 ชิ้นเมื่อออกจากบ้านใหญ่เธอกลับมาที่บ้านตัวเองแล้วเตรียมอาหารเที่ยงสำหรับเด็กๆ และได้เตรียมเผื่อบ้านใหญ่ด้วยเลย โดยเธอได้เอาขาหมูพะโล้หม้อใหญ่ออกมาและอกไก่ชุบแป้งทอดออกมาใส่ตะกร้าแล้วเดินออกไปที่บ้านใหญ่พร้อมพวกเด็กๆ อีกครั้งซึ่งเธอได้คุยกับเด็กๆ แล้วว่าวันนี้จะไปรับของที่คุณยายคุณตาส่งมาให้ ดังนั้นจึงให้พวกเขาไป

    Last Updated : 2025-02-08
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 12 ไม่มีใครสามารถโกงแก๊งมังกรดำได้ 

    บทที่ 12 ไม่มีใครสามารถโกงแก๊งมังกรดำได้ ขณะที่รถค่อยเคลื่อนเข้าสู่ตัวเมืองหยางชิงโม่สังเกตสภาพความเป็นอยู่มากมายระหว่างทาง ถนนหนทางในยุค 80 ยังเป็นถนนดินแดงสลับกับถนนลูกรังเป็นส่วนใหญ่ ผู้คนส่วนใหญ่ใช้จักรยานเป็นพาหนะ มีรถยนต์ผ่านไปมาน้อยมาก"ถ้าเทียบกับปี 2024 แล้ว ที่นี่เหมือนคนละโลกเลย" หยางชิงโม่พึมพำกับตัวเอง ขณะมองดูอาคารเก่าๆ ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา บริเวณที่ในอนาคตจะกลายเป็นตึกระฟ้าและศูนย์การค้าหรูหราเมื่อรถแทรกเตอร์ของหมู่บ้านเดินทางมาถึงตัวเมืองจู่ไห่ก็เป็นเวลา 9 โมงเช้าพอดี หลีอันเล่อบอกทุกคนว่าจะรอที่ทางเข้าหน้าตลาดสด และจะจอดรอจนถึงเวลา 12 นาฬิกาเท่านั้นถ้าใครอยากจะกลับด้วยก็ให้มาให้ตรงเวลาเมื่อทุกคนต่างแยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน หยางชิงโม่ก็เดินตรงไปที่ตลาดสดเพื่อดูว่าในร้านแต่ละร้านมีสินค้าแบบไหนบ้าง เธอเดินเข้าไปในตลาดกลางเมือง สังเกตราคาสินค้าต่างๆ อย่างละเอียด เห็นผู้คนกำลังต่อคิวซื้อของใช้จำเป็น บางร้านมีป้าย "ต้องใช้คูปองแลกซื้อเท่านั้น" ติดอยู่ เธอจดบันทึกราคาสินค้าพื้นฐานไว้ในใจ:ข้าวสาร 1 กิโลกรัม ราคา 2.14 หยวนเนื้อหมู 1 กิโลกรัม ราคา 2.20 หยวนน้ำตาลทร

    Last Updated : 2025-02-11
  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 13 แก๊งมังกรดำ

    บทที่ 13 แก๊งมังกรดำณ แก๊งมังกรดำ ฉีฮ้าว พี่ใหญ่ของแก๊งกำลังนั่งหน้าโต๊ะ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แก๊งมังกรดำของเขานั้นก่อตั้งขึ้นมาได้เกือบ 8 ปีแล้ว เขาและท่านนายพลเซี่ย ได้ก่อตั้งตลาดมืดขึ้นเพราะจะได้เป็นทางเลือกให้กับประชาชนที่ต้องการจะซื้อสินค้า อาหาร ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนั้น ท่านนายพลเซี่ยเคยเป็นผู้บังคับบัญชาของเขามาก่อน และเมื่อ10 ปีก่อนนั้นเขาถือเป็นนายทหารหนุ่มที่มีฝีมือดีที่สุด และยังเป็นทหารคนสนิทของท่านนายพลเซี่ยแต่แล้วก็มีเหตุการณ์ลอบสังหารขึ้นในระหว่างทางที่ท่านนายพลกำลังจะกลับกองทัพที่ปักกิ่ง ในตอนนั้นเขาซึ่งอยู่ใกล้ได้เอาตัวเข้าขวางวิถีกระสุน ทำให้ท่านนายพลรอดมาได้อย่างหวุดหวิด แต่ตัวเขานั้นบาดเจ็บสาหัส ขา แขน ปอดเสียหายอย่างหนัก ทางโรงพยาบาลแจ้งว่า ขาของเขาไม่สามารถจะกลับมาเดินได้เหมือนปรกติอีกต่อไปเขาสลบไปถึง 2 สัปดาห์เมื่อฟื้นขึ้นมาเขาขอย้ายมาอยู่ที่เมืองจู่ไห่ที่เป็นบ้านเกิดของเขาและตั้งใจจะลาออกเพื่อกลับมาทำนาที่บ้าน ซึ่งท่านนายพลก็อนุญาตให้เขาลาออก ระหว่างนั้นคุณหนูเซี่ยจางหยุนลูกสาวคนสุดท้องของท่านนายพลเซี่ยซึ่งกำลังคบกันกับเขาอยู่และทั้งสองว่างแผนจะแต่งงานกันใ

    Last Updated : 2025-02-11

Latest chapter

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 100 ข่าวเด่นประเด็นร้อน

    บทที่ 100 ข่าวเด่นประเด็นร้อนเมื่อเหตุการณ์สงบลงเจ้าหน้าที่ได้เข้ามาจับกุมตัวของคนร้ายและรถพยาบาลได้นำตัวของหยวนเปียวผู้ที่ได้เข้ามาช่วยท่านผู้นำไปส่งโรงพยาบาล ทุกอย่างก็เริ่มคลี่คลาย ท่านผู้นำเดินมาหาหมอหยางชิงโม่ที่ตอนนี้กำลังยืนอยู่และมือของเธอข้างหนึ่งก็ถูกเฉินหวังตรงจับเอาไว้แน่น“ผมต้องขอโทษคุณหมอด้วยนะครับที่การมาทานอาหารครั้งนี้ทำให้คุณหมอตกอกตกใจขนาดนี้ ไม่นึกจริงๆ การรักษาความปลอดภัยของผมจะหละหลวมขนาดนี้ ผมคงต้องกลับไปจัดการใหม่อีกครั้งแล้วล่ะ” ท่านผู้นำกล่าวขึ้นมา“ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นเหตุสุดวิสัย พวกเราไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” หยางชิงโม่พูดขึ้นมา“คุณหมอหยางคะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ฉันกลัวมากเลยค่ะ” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาและร่างของเธอก็ถูกกอดเอาไว้จากด้านหลัง และมือที่ถูกเฉินหวังตงจับเอาไว้แน่นนั้นก็ถูกดึงออก จากมือใหญ่แข็งแรงและมีมือเล็กขาวนวลนั้นก็มาจับเอาไว้แทนเฉินหวังตงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่เจ้าบ้าหรูอี้มาแย่ง ‘แฟน’ ของเขาไปและมันยังพัฒนาถึงขั้นกอด ‘แฟน’ ของเขาอีกหยางชิงโม่ที่ถูกกอดจากด้านหลังก็ตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อตั้งสติได้เธอก็ยกมือขึ้นมาลูบมือของจ้าวหรูอี้แล้วปล

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 99 ดินเนอร์กับท่านผู้นำประเทศ ep 2 

    บทที่ 99 ดินเนอร์กับท่านผู้นำประเทศ ep 2 เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ หยางชิงโม่และท่านผู้นำและไม้ประดับคู่นั้นก็เริ่มทานอาหาร บรรยากาศระหว่างมื้ออาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น ท่านผู้นำเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เธอฟัง หยางชิงโม่รู้สึกประทับใจกับความรู้และประสบการณ์ของเขามากจ้าวชุนหยางนั่งทานอาหารมื้อค่ำอย่างเอร็ดอร่อย รอบตัวเขามีเพียงองครักษ์ 2 นาย ยืนประจำการอยู่ห่างๆ บรรยากาศภายในห้องอาหารเงียบสงบ แสงไฟสีนวลสาดส่องลงมาสร้างบรรยากาศอบอุ่นทันใดนั้น เสียงฝีเท้าหนักๆ ดังขึ้นจากด้านหลังของเขาแต่เมื่อมองไปเห็นเขาเพียงพนักงานที่กำลังถือถาดเพื่อจะนำไวน์มาเสิร์ฟให้พวกเขาเท่านั้น พนักงานชายคนนั้นเดินมาทางด้านหลังและก่อนที่ทุกคนจะทันตั้งตัวเขาก็ชักมีดเล่มเล็กออกมาและจ่อไปที่คอของท่านผู้นำประเทศทันที“อย่าขยับไม่อย่างนั้นฉันจะเชือดคอผู้นำของพวกแกแน่นอน” น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นเป็นภาษาจีนแต่ว่าสำเนียงนั้นไม่ชัดเจนเหมือนว่าคนที่พูดเป็นชาวต่างประเทศอย่างไรอย่างนั้นตอนนี้ทุกคนต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้น มันเป็นไปได้อย่างไรกับการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดขนาดนี้แต่ยังมีคนร้ายสามารถเล็ดลอด

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 98 ดินเนอร์กับท่านผู้นำประเทศ ep 1 

    บทที่ 98 ดินเนอร์กับท่านผู้นำประเทศ ep 1 “ผมยังไม่มีแฟนครับ”เฉินหวังตงตอบอย่างภาคภูมิใจ และหันไปมองหน้าของหมอหยางที่ทำสีหน้าประมาณ ‘ฉันนึกแล้ว’ ใส่เขาและเธอก็หันไปขับรถต่อไป ทิ้งให้ภายในรถมีแต่ความเงียบ....เมื่อบอกไปแล้ว ชายหนุ่มก็หันไปมองหน้าคุณหมอคนสวยพลางรออีก เขารอให้เธอถามต่อหรือแสดงอาการดีใจ อะไรก็ได้ แต่สิ่งที่เขาได้รับคือ ความเงียบและสีหน้านิ่งเฉยและตั้งหน้าตั้งตาเหยียบคันเร่งรถเหมือนจะพยายามขับให้ถึงที่หมายโดยเร็วที่สุด เฉินหวังตงแสดงอาการผิดหวังเล็กน้อยที่เธอไม่ถามต่อ เขาก็เลยจะเฉลยให้เธอฟังซะเลยดีกว่าเพราะตัวเขาเองก็อึดอัดใจเหมือนกัน คือ อยากบอกอยากเล่าอะนะ (55555 สงสาร)“คือว่าผมกับจ้าวหรูอี้เป็นเพียงเพื่อ.....“ถึงคอนโดของคุณเฉินแล้วค่ะ” หยางชิงโม่ที่เหยียบรถห้อมาเต็มที่ในที่สุดก็ถึงคอนโดของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ เสียที เฮ้ออึดอัดเป็นบ้าเลย ทำไมตอนที่เธออยู่ที่ยุค 80 กับเขาตอนนั้นไม่เป็นแบบนี้นะ ตอนนั้นทั้งสองออกจะหวานแหววกันตลอดด้วยและดูเหมือนว่าเขากำลังจะเล่าอะไรอีกแล้วละ ...ขณะที่เฉินหวังตงกำลังจะบอกเงื่อนไขที่เขากับเจ้าจ้าวหรูอี้คุยกันกับเธอ หยางชิงโม่ก็พูดแทรก

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 97 ผมยังไม่มีแฟน

    บทที่ 97 ผมยังไม่มีแฟน“น้องจะบอกว่ามีคนปองร้ายท่านผู้นำหรือ” หยางชิงโม่ก้มหน้าลงและพูดกระซิบกับจางหมี่ทั้งที่บริเวณนั้นไม่มีใครแต่ว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณการระวังตัวนั้นเอง“ทั้งใช่และไม่ใช่ค่ะ” จางหมี่บอกแบบคลุ่มเครือ เธอไม่อยากจะฟันธงไปเลยการมีคนต้องการที่จะปองร้ายท่านผู้ เพราะว่าคนที่ทำนั้นมันอยู่ใกล้ตัวของท่านผู้นำมากนั้นเอง เฮ้อ ปัญหาครอบครัวแม้ว่าจะยิ่งใหญ่แค่ไหนก็หนีไม่พ้นจริงๆ จางหมี่คิดหยางชิงโม่หยิบขวดน้ำทิพย์ที่จางหมี่ให้มาแล้วเก็บเอาไว้อย่างดีภายในแหวนมิติของเธอ“แล้วท่านผู้นำจะเชื่อพี่หรือ ถ้าพี่บอกว่าแม่บ้านของเขาน่าสงสัย” หยางชิงโม่กังวลเล็กน้อยเพราะต้องทราบว่าเธอก็แค่คนแปลกหน้าที่บังเอิญได้มีโอกาสเข้าไปช่วยเหลือเขาเท่านั้น ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดใดๆ กับพวกเขาเลย“เขาจะเชื่อค่ะ อย่าลืมว่ากว่าเขาจะขึ้นมาเป็นผู้นำคนทั้งประเทศได้ไม่ใช่เรื่องง่ายและเขาจะต้องระมัดระวังเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ยิ่งพี่หมอเอายาไปให้และบอกว่ามาจากฉันเขาจะยิ่งตรวจเช็คเรื่องพวกนี้อย่างถี่ถ้วนแน่นอน” จางหมี่บอกออกไป“ได้งั้นพี่จะทำตามที่น้องจางหมี่บอกก็แล้วกัน”"อีกอย่างตอนที่พี่

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 96 ฉันเลือกที่จะลืมเขา

    บทที่ 96 ฉันเลือกที่จะลืมเขาหยางชิงโม่นั่งรอเพียงไม่นาน ร่างแสนสวยของจางหมี่ก็เดินเหมือนลอยมาหาเธอแล้ว สองสาวทักทายกันนิดหน่อยและจางหมี่ก็เชิญเธอเข้าไปด้านในร้าน เพราะว่าภายในร้านชานั้นพวกเธอไม่ได้ขายอาหารเต็มรูปแบบ มีเพียงขนมและของกินเล่นที่ใช้กินคู่กับชาเท่านั้น ส่วนวันนี้นั้นเธอได้นัดที่จะเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่พี่หมอ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเข้าไปทานกันด้านใน ในขณะที่พวกเธอสองคนเดินนั้น ได้มีสายตาของหมาป่าต่างเพศสองตัวจ้องอยู่และพวกเขามองส่งนางฟ้าไปจนลับตาพลางถอนหายใจด้วยความเสียดายเฉินหวังตงและจ้าวหรูอี้ที่มองนางฟ้า 2คนเดินเข้าไปข้างในต่างก็ถอนหายใจด้วยความเสียดายเมื่อไม่มีอาหารตาที่แสนสวยแล้ว พวกเขาสองคนก็หันหน้ามาหากันแทน แม้จะเบื่อหน่ายแค่ไหนก็ตาม“งั้นเอาแบบนี้ไหม อีก 2-3 วันนี้คุณปู่ของคุณจะเชิญหมอหยางของผมไปทานอาหารเพื่อเป็นการขอบคุณที่หมอหยางของผมช่วยชีวิตน้องชายของคุณเอาไว้ วันนั้นผมจะถือโอกาสบอกท่านผู้นำเลยว่าเราสองคนตัดสินใจเลิกกัน ส่วนคุณจะไปหาแฟนของคุณก็ไปผมจะเป็นคนบอกเอง”เฉินหวังตงหันมาปรึกษาหาทางออกให้กับทั้งสองฝ่าย“ถ้าแบบนั้นฉันก็คงจะโดนคุณปู่ยำแน่นอน นายมีทางอื่นอีกไห

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 95 เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า ?

    บทที่ 95 เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า ? “คุณหมอหยางคะ ท่านผู้อำนวยการเฉินให้มาเชิญไปพบที่ห้องค่ะ" นางพยาบาลหน้าห้องเดินเข้ามาบอกหยางชิงโม่หลังจากเธอกลับมาจากการผ่าตัด และเข้ามาในห้องพักแพทย์เพื่อพักผ่อน “ ได้ค่ะเดียวฉันจะตามไป ขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน” หยางชิงโม่ตอบไปและหลังจากเปลี่ยนชุดผ่าตัดออกเธอคว้าเสื้อกาวน์คลุมทับชุดทำงานผู้หญิงแบบกางเกงทันสมัยแล้วเดินออกมาแล้วตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการเฉินหวังตง ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นมา “เชิญครับ” เสียงด้านในตอบรับเสียงเคาะประตู หยางชิงโม่เปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานที่หรูหรา ของผู้อำนวยการเฉินหวังตง เฉินหลังตงมองตรงไปที่ร่างของหญิงสาวสวยจัดคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาในห้องของเขา “ เชิญนั่งครับหมอหยาง” เฉินหวังตงเอ่ยขึ้นมา “ ขอบคุณค่ะ ท่านผู้อำนวยการมีอะไรหรือเปล่าคะ” หยางชิงโม่ตรงเข้าประเด็นทันที ตั้งแต่ที่ได้ข้อมูลจากนางพยาบาลน้อยเรื่องที่เขามีแฟนแล้ว เธอจึงไม่อยากจะยุ่งหรือคิดวุ่นวายกับเขา เพราะถึงอย่างไรเธอก็ได้วงข้อที่สามเอาไว้แล้ว “ ผมได้รับการติดต่อจากท่านผู้นำว่าอยากจะเลี้ยงอาหารค่ำเป็นการขอบ

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 94 ไหนบอกว่าจะไม่ลืมกันไง

    บทที่ 94 ไหนบอกว่าจะไม่ลืมกันไง หลังจากได้ข้อมูล ‘เพียงเล็กน้อย’ จากนางพยาบาลน้อยแล้ว หยางชิงโม่ก็เงียบหงันไปทันที เธอย้อนนึกถึงอดีตมากมายที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมากับเฉินหวังตง หรือแม้แต่ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตที่เขาเอ่ยว่า รักเธอสุดหัวใจ และจะไม่ลืมเธอ หยางชิงโม่ได้แต่นิ่งไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรในสถานการณ์นี้ เจ้ากระดาษและเสี่ยวเฮยก็หายหัวไปเลย ไม่ยอมมาบอกอะไรเลยขณะนี้เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาคือเฉินหวังตงของเธอหรือเปล่า และยังมีเรื่องที่ว่าเขามีแฟนแล้วเป็นถึงหลานสาวของท่านผู้นำ ถ้าหากเธอไปแย่งเขาชีวิตของเธอจะไม่พังพินาศหรือ เธออุตสาห์ขนข้าวขนของจากที่โนนมาตั้งมากมาย หวังจะมาร่ำรวยสุขสบายเป็นเศรษฐีพันล้าน หมื่นล้านที่นี้ ถ้าไปมีเรื่องขัดแย้งกับครอบครัวผู้นำประเทศแล้วเธอจะอยู่อย่างสบายได้อย่างไรละ ยิ่งคิดหยางชิงโม่ยิ่งกลุ้ม มันอะไรกันหนักหนานะชีวิตนี้ ..หรือเธอจะเปลี่ยนเป้าหมายดี? หยางชิงโม่คิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่เช่นนั้นไม่นานก็มีเสียงเรียก ว่ามีเคสต้องผ่าตัดอีกแล้วเธอจึงได้ลุกไปทำงาน และลืมเรื่องเฉินหวังตงไปพักหนึ่ง หนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว หยางชิงโม่ยังคงไปทำงานปรกติ และได้รับข้อมูล

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 93 การพบเจอ

    บทที่ 93 การพบเจอภายในลิฟต์ที่ตอนนี้มีคนเข้ามาเกือบ 10 คนหยางชิงโม่ที่ในที่สุดก็ถูกดันเข้าไปด้านในสุดพร้อมกับผู้อำนวยการเฉินหวังตง ทั้งคู่ต่างถือกาแฟในมือ เมื่อลิฟต์ขึ้นแต่ละชั้น ผู้คนก็ทยอยขึ้นมาจนเต็ม แรงเบียดเสียดทำให้เธอกระเถิบเข้าหาเขาจนชิด หยางชิงโม่เงยหน้าขึ้นมองและเหมือนดวงตาคู่นั้นจะรออยู่ก่อนแล้ว ดวงตาของทั้งคู่สบกันทันที เธอใจเต้นแรงมองสบตากับเขาในระยะประชิด หยางชิงโม่พยายามมองเข้าไปในดวงตาดวงนั้นเพื่อพยายามมองหาความคุ้นเคย ..แต่..ไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่ในดวงตาสีดำสนิทแสนสวยนั้นเลย สิ่งที่เธอเห็นเป็นเพียงแววตาที่ชื่นชมความสวยงามของเธอเท่านั้น ไม่มีความคุ้นเคยในนั้นเลยมันเกิดอะไรขึ้น หรือว่า เขาจะจำฉันไม่ได้ หรือว่า เขาไม่ใช่เขา หยางชิงโม่คิด เธอรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที เมื่อถึงชั้นของเธอ เธอเบียดผู้คนออกจากลิฟต์ระหว่างนั้นคล้ายกับมือของเขาและเธอจะสัมผัสกัน แต่มันรวดเร็วมาก หรือว่าจะเป็นมือของคนอื่นก็ไม่รู้ เธอรีบเดินออกจากลิฟต์แล้วตรงไปที่ห้องทำงานของตัวเอง ขณะที่เธอกำลังครุ่นคิดเรื่องของเขาคนนั้นอยู่ พยาบาลน้อยผู้ช่วยรีบร้อนวิ่งมาที่เธอและรายงานเสียงรั่ว“ คุณ

  • 80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)   บทที่ 92 ไวน์ผสมยาอายุวัฒนะ พี่หมอจะไม่แก่อีกต่อไปค่ะ

    บทที่ 92 ไวน์ผสมยาอายุวัฒนะ พี่หมอจะไม่แก่อีกต่อไปค่ะสามวันมาแล้วหลังจากหยางชิงโม่ย้อนกลับมาสู่ยุคปัจจุบัน เธอนั้นวุ่นวายอยู่กับการจัดการเรื่องราวต่างๆ ของตัวเองไม่ว่าจะเป็นเรื่องคอนโดที่จะต้องจัดการตกแต่งใหม่หรือเรื่องงานที่เธอได้โทรศัพท์เข้าไปเพื่อขอลาพักร้อน 1 สัปดาห์ เธอจัดการนำอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆ ที่จำเป็นในชีวิตประจำวันออกมาตกแต่งคอนโดใหม่อีกครั้ง หลังจากที่ก่อนหน้านี้เธอได้เก็บทุกอย่างเข้าแหวนทั้งหมด และเมื่ออยู่ที่โน่นเธอได้นำออกไปใช้หมดแล้ว จางหมี่ได้นำของใช้และเฟอร์นิเจอร์บางอย่างที่นำมาจากอนาคต(ปี 2030-2040) ออกมาใช้ด้วย เพราะตอนที่อยู่ที่ยุคนั้นเธอเคยชินกับพวกมันแล้วดังนั้นจึงหยิบบางชิ้นออกมาจัดวาง แต่ก็ยังมีเฟอร์นิเจอร์รวมไปถึงของใช้ที่จำเป็นอื่นๆที่ยังต้องออกไปซื้อมาอยู่ดี สำหรับการออกไปซื้อของในครั้งนี้ เธอได้โทรนัดหมายกับสาวน้อยจางหมี่ให้ออกมาพบกันที่ร้านอาหาร เพื่อทานอาหารเย็นด้วยกัน เธอนั้นอยากจะขอบคุณรวมถึงอยากจะรู้เรื่องราวของสาวน้อยคนนั้นด้วย มีตาทิพย์ที่สามารถมองเห็นอนาคตอย่างนั้นรึ ช่างน่าสนใจจริงๆ เพราะเธอนึกว่าการที่เธอมีแหวนมิตินี้คือ มหัศจรรย์สุดแล้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status