Chapter 55 พบหน้า

แม่ทัพหยางเฟยหลิงยกจอกสุราขึ้นดื่ม ท่ามกลางเสียงแสดงความยินดีแต่เขากลับไม่ได้สนใจเสียงเหล่านั้น สายตามองผ่านร่างสาวงามที่ร่ายรำเบื้องหน้า ไปยังเจ้าของร่างบอบบางที่สวมอาภรณ์สีชมพูกลีบบัวนั่งอยู่ด้านหลังฉากกั้นบรรเลงเพลงพิณอย่างไพเราะ

หยางเฟยหลิงเป็นบุตรชายคนโตของสกุลหยาง เขามีน้องสาวอีกสองคนและน้องชายอีกสองคน น้องสาวสองคนและน้องชายคนรองแต่งงานออกเรือนแล้วและมีหลานตัวน้อยในจวนทำให้พ่อแม่ได้อุ้มหลานตามใจหวัง ส่วนน้องชายคนเล็กยังสร้างเรื่องปวดหัวอยู่ไม่น้อย ตัวเขาในปีนี้อายุยี่สิบเจ็ดแต่ไม่รู้สึกเดือดร้อนที่ตนยังไม่มีภรรยาและทายาท ไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอันใด ชีวิตเขาอุทิศให้สนามรบมานานกว่าสิบปี เขาไม่เคยคิดจะมีแต่งงาน แม้ที่ผ่านมาบิดามารดารบเร้าขู่เข็นอย่างไร เขาก็ไม่เคยสนใจ คนที่อยู่กับความเป็นและความตายอย่างเขา ไม่มีความคิดที่จะดึงสตรีใดมารับเป็นม่าย จวบจนสามารถปราบแคว้นเป่ยเหลียงได้สำเร็จ บ้านเมืองสงบสุข เรื่องการแต่งงานของเขาจึงถูกหยิบยกขึ้นมาพูดอีกครั้ง

เดิมทีสกุลหยางไม่เคยอยู่ในสายตาผู้ใด บิดาเป็นบัณฑิตยากจน ในปีที่เขาอายุเพียงสิบสี่ก็หนีออกจากบ้านไปเป็นทหาร นิสัยเขามุทะลุดุ