Nobela ni vintaegexmc

Chapter 2Talulla's POV“You did well today again, Miss Zelda.”Napabaling ako sa secretary ko na nakangiti ngayon sa akin, habang hawak-hawak nito ang folder na pinirmahan ko. Tipid ko siyang nginitian. “Thank you, Layla,” pasasalamat ko sa kaniya at saka tumayo ako sa kinauupuan ko. “You may take your leave now, Layla. Thank you for your hardwork today,” nakangiting paalam ko sa kaniya at saka ako lumabas na ng opisina ko at diretsong naglakad na papuntang elevator.Habang naglalakad ako papuntang elevator ay naririnig ko ang mga nagbubulungan na empleyado rito sa floor kung nasaan ang opisina ko. “Naglayas daw si Miss Zelda sa bahay nila e’.”“Sinagot niya raw si Mrs. Zelda, kaya baka siguro pinalayas siya…”“Hindi! Kusa raw umalis si Miss Zelda sa bahay nila.”“Kahit sino rin naman kasi mapupuno kung paano siya kontrolin ng mga magulang niya…”“Sabagay.”“Kaya nga e’. Buti na lang may kaibigan si Miss Zelda, para kahit papaano ay may mapagsasabihan siya ng mga hinanakita niya.”

Talulla's POVMabilis kong inayos ang sarili ko at dali-dali akong lumabas nitong opisina ko. Pinapatawag daw ako ni Mrs. Zelda sa opisina nito, kaya abot-abot ang kabang nararamdaman ko dahil dalawa lang naman ‘yon, kung wala itong ipapagawa sa akin na sobrang importante ay paniguradong may nagawa na naman akong kapalpakan.Shit…Nang makarating ako sa tapat ng opisina ni Mrs. Zelda ay huminga muna ako ng malalim at saka inihanda ang sarili ko at kumatok saka taas noong pumasok ng opisina nito. Pagkapasok ko ay nakita ko agad si Mrs. Zelda na seryoso ang mukha habang nakaharap ito sa laptop niya.Bahagya naman akong yumuko at saka ito binati. “Good day, Mrs. Zelda,” pormal na bati ko sa kaniya at saka naglakad palapit sa office table nito.“I think you already know what’s our agenda right now. Right, Ms. Zelda?” maawtoridad na tanong sa ‘kin ni Mrs. Zelda.Mrs. Zelda ang tawag ko sa kaniya kapag nandito kami ngayon sa opisina, dahil walang pami-pamilya raw pagdating sa trabaho kaya

“And do you think that’s enough reasons to leave me without any words and any traces?” galit na tanong sa ‘kin ni Sebastian.Nandito ako ngayon sa opisina ni Sebastian. Pinapunta niya ako rito sa opisina niya dahil gusto niya raw mag-usap kaming dalawa, kaya pinagbigyan ko siya sa gusto niya. Blangko lang ang tingin na tiningnan ko siya. “Yes. That’s already enough reason that I can explain to you, Mr. Osvaldo,” sagot ko sa kaniya at kitang-kita ko sa mga mata niya ang gulat dahil siguro sa inakto ko tungo sa kaniya. “Five years ago… I already asked for divorcement, pero humindi ka at hindi mo ako pinansin ng halos isang linggo na magdadalawang linggo pa,” pagak akong natawa. “And now you are asking for my reasons? At hindi pa enough sa’yo ang in-explain ko? Are you out of your mind?!–”“Because you don’t have any valid reasons to divorce me, Talulla!” galit na singhal niya sa akin, kaya gulat akog natigilan.Nakita ko sa mga mata niya ang galit at sakit na para ba’ng matagal na niyan