Novels by GHIEbeloved

Nang dumating ang grupo sa Nero ay agad silang nalapasok bilang mga ibang lahi. May pinainom s akanilang mapagpanggap na mga gamot upang magaya ang nga lahing kampi sa kanila. kaya namab agad nilang nakapasok sa Kaharian.Ngunit laking gulat ng mga ito na makita si Morriban na nasa tabi ng trono ng kalaban."Hagan? Anong ibig nitong sabihin?" Giit na sabe ni Tamara nang hindi napapansin ng mga kwarta sibil ng kaharian ng Nerro.Pero bago pa man sila masagot ni Hagan ay isang nalakas na hiyaw ang bumalot sa buong plaza.At ikinagulat nila nang makuha ng isang dambuhalang nilalang si Asya. Hawak hawak siya sa leeg nito na paulit ulir na humihingi nh tulong sa ating apat. "Asya! " Pinilit sanang magtago ng lahat nginit hindu mapigilan ni Mischa na hindi lumabas upang mailigtas ang kanyang kapatid. "Intruder!" sigaw ng mga maliliit na nilalang galing sa mga the wicked at nalaman nalang nila Hagan na napapaligiran na sila ng nga nilalang na hayok silang pagppatay patayin. "Mga lapastan

Third Person's Point of View"Pero kung titignan sino talaga ang may kamalian? " tanong ni Gavin kay Hagan hsbang tinatathan ang malamig na daan. "Ang monseho ang may kamalian dahim wala silang balak nilang iligtas si Morriban ay wala na. Wla ana dahim ano! DhIl s ang sandatang pinagawa s samin ni Sir Elisae."TUMIGIL KA! Ang nakatakda ay nakatakda! Ngunit kung hindi magbabago ang tadhana at tuluyang maisakatuparan ni Morriban ang propesiya'y wala na akong ibang rason para buhayin siya! " Malakas at nakakatakot na boses ang pumailanlang sa buong silid. Galing ito sa pinakamatandang myembro sa pamilya ng Gravesend, si Artimus. Galit na sinasabayan ng pagkislap ng pula nitong nga mata. Bagay na ikinadagundong ng buong mansyon at nakagawa ng malakas na paglindol.Ikinaatras iyon ni Morriban, na hindi sinasadyang mapadaan sa silid kung saan nagpupulong ang mga nakakatanda. Kanina pa ito nakikinig sa pagpupulong ng mga ito at hindi inaasahan ang mga maririnig. Mangilang segundo itong napa

Third Person person point of viewNakarinigv ng ingay patungk sa Kay Morriban si Hagan at gavin."Paanong ililigtas natin sila eh hindi naman nating magagawaNg itearidor ang sarili naging kalaban. Hinding hindi." Lugmok ang mga balikat na inunahan ni Hagan sa paglalakad si Gabin ng bbalik na ang mga ito sa head quarters.Ngunut ikinagulat ni Hagan ng pigilan siya ni Gavin."Sasama ako sa inyo. Iligtas natin si Morriban sa Nero."Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam. Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban. Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa iton

Hagan Point of View.Inis akong napatingin kay Gavin nang hilahin lang ako nitto kung saan. Hindi ko siya maintindihan. Ilang beses ko nang kinukuha ang braso ko mula sa kanyang mga kamay na halos kinababa na ng kanyang mga kuko dahil sa galit na alam kong ramdam niya. Kakaiba naman kasi talaga si Gavin. Kumpara sa kanyang kapatid na si Grant. Si Gavin ang pinakamatinong version nilang magkakakapatid. Pero ano ba ang iniisip ng isang itto? Ano ang sinasabi noyang kailangan kong harapin ang Konseho para lang mailigtas si Morriban? Hindi ba kayang ako na lamang ang kumilos?Kung maaari lang na ako na lamang ang kumilos ay ginawa ko na. Dahil ayoko na na may makpahamak pang kung sino sa kanila..Dahil sa inis ko ay marahas na akong huminto at pinigil si Gavin. Hindi ko na inalintana ang naging kalmot s aakin nito mula sa kanyang pagkakaladkad sa akin."Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya.Napadpad kami sa isang dungeon na hindi ko alam kung bakit naming pinupuntahan ngayon.Tumigil r

Third Person POV"Hagan!" Napakurap ang binatang si Hagan nang tawagin siya ng isang malakas na tinig.It was Tamara. Hindi na namalayan ni Hagan na nasa klase na sila kasama ang mga napiling Keeper. At kasama sila roon. Ngunit dahil sa pagkawala ni Morriban ay hindi na nakausap pa ng maayos si Hagan.Sinisisi nito ang kanyang sarili sa pagkawala ni Morriban sa kanya pang harapan. Ni wala itong nagawa sa harap ng kanilang mga kalaban, dahil tulad ng dati ay nanigas ito sa kanyang kinatatayuan gaya ng pagkakaagaw rin ng kalaban sa malay ng kanyang Lola."You know what, kung hindi ka magseseryoso, sana tinanggihan mo nalang ang karangalan mo para maging Keeper ng Gaia." Usal ni Grant habang patuloy na nagsusulat. Ikinagulat iyon ng lahat, Napuno ng tensyon ang kwarto dahil ramdam ng lahat ang seryosong aura ni Hagan simula nang mawala si Morriban. At walang nakakaalam kung kelan ito sasabog, dahil kung sumabog ito ay paniguradong ito ay magiging mapaminsala. Hanggang tahasang tumayo s

Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay

I immediately backed away and frowned as soon as he turned to me. Wearing a simple smile I didn't expect!What's with that smile? Does he even know he's bleeding?Again, he faced those witches. And to my surprise, a strange paleness wins their faces.“So you are the ones who dare to touch my sister, Celine, huh?” He confirmed, jaw clenching.Oh-oh. I guess he's gonna shout again. Crazy loud people.“H-Hold on, Blaise... C-Celine?” The one I punched stammered. But was stunned when this crazy guy, who she named Blaise, held her shoulder tight.“Yes, Sasha. Celine Harrison Blaire. My sister.” He stressed out, gripping her shoulder as if he wants it to break.The girls gasped in unison. They can not believe what they heard. Well, I can't blame them. Celine's angelic face is way too far from this brutal creature's features.“We are so sorry, Blaise. We do not know, “ Sasha cried in fea

Who the hell is this guy?!“Yes! I am Myrttle! Do you have any problem with that?!” I yelled back pursing my lips.I lose my temper! I don't even recall meeting him, so what on earth is his problem?“So you are Myrttle,” he repeated after clasping my arms, which got me off-guarded. “How dare you to lay your hands to my sister!” He howled gripping on my shoulder as hell! I've tried to pull it back but what he said made me failed.This is insane! I don't even know who he is talking about!“How dare you too to yell at me? I don't even have any idea who you are talking about! You insane freak!” I was about to pull my arms when one voice stopped me.“Kuya! What are you doing?” shouted a familiar sweet-sounding voice.I looked for her right away after hearing something wrong about her tone. And to my surprised, it was Celine. Holding up her tears which left me horrified.Ku-

I saw the nerd who's still sitting on the floor after I stood up. Tss. She's also the bear reason why people treated her wrong! She must learn to fight for herself alone.Her situation makes me mad but I preferred to pull it out to these crazy brats.I looked back. "Frankly, I feel bad seeing people like you. Do you guys think it's cool making this kind of lame thing? For what? To gain attention?" I can't stop rolling my eyes. "Well, it can, but you must know that oppressing the weak ones makes you look pathetic."Everyone laughs at them after what I say. It exposed her, and all she can do is scream as she making a quick exit out of this place."Go find people at your size," I commented and finally turned to the counter to get my tray. Tss. I can't believe I wasted my time arguing with those kinds of people.Students were still making noises about the incident, but I didn't bother to waste any more time with them again.As I looked for a des

Myrttle's Point of View Staying doesn't mean you used to like the place you belong with all the time. It is sometimes the least thing you can do to fill the curiosity you're drowning. It's been one week since I started coming to Harrison University. But since then, the enigma of this place never let me leave. So I keep eyeing things that might help me to discover something I wished I wrongly understand. I wished I am just overthinking things. But there must be a reason why there's something off around this place. Not including a few strange students who seem to be... unusual to my eyes. I don't know, but if my assumption was right, this is a bad shot. It's past ten o'clock in the morning, my first vacant time for this week. The shady sky was perfect for me to stroll and look around the place. Till my foot brought me to the most secluded place yet the most magnificent spot in the university ground. A fountain. The center fountain seems

I instinctively slow down as I went through the tunnel. I can't blame myself, I didn't expect any of this! As in dang! Since when did this place exist?A road comes across the end of the tunnel. I gaped. A green magnificent tree-lined road, canopied by the overhanging trees, that seems to be enough to shade mellow sunlight.Absolutely, an awesome view but you don't have time for this, Myrttle! I am running late!I set my foot on my gas and drove faster than before. I hope that this redpoint blinking on the map, not so far from me, is finally their entrance. But of course! This school never failed to pissed me off! All I can see from my spot right now is a huge Ancient arch that seems so old and ready to collapse anytime!I fiercely step on my gas once more. But almost hit a tree as soon as I cross to the arch."You must be kidding me!" I roared as my car screeched before I stopped. Good thing I could still handle this crap!A blue-like

CHAPTER ONE Myrttle's Point of View “Myrttle, Honey. Are you done preparing stuff you needed for your school tomorrow?” `Nay Julie asked me again after washing our dishes. I lamely shook my head, trying not to show her how unhappy I am to be involve with such a school again. But before she can even bug me questions again. I prepared the stuff she is referring to. I know her too well and she is not the kind of person who can support me with ditching schools like I just want.A few stuff will be enough until I find my way out of that school. Like just what I'm always working out for the past few months. Tss, this is that damn school administrator's fault! I still can't believe that someone can have some shitty guts to force someone to be in their assistance just for their benefit! Tomorrow will be my first day of being a college student. And hell no for saying I am excited about it! Does Gramps think that I like to be involved in any

Pagod na pagod akong natapos ang pag tutor kay Noah at Trevor nang gabing iyon. Bakit hindi? Sino ba naman kasing siraulong estudyante ang magdedemand na ituro sa kanya ang isang buong libro ng Accountancy?! Hayup! Alam niya na raw kasi iyon lahat, kaya need ko lang pasadahan lahat sa kanya para maalala niya at maconfirm kung tama siya ng pagkakarecall! Kaya ang ending, para akong teacher na nag demo sa kaya ng lahat ng lesson plan ko! At para siyang principal doon na walang ibang ginawa kung hindi ang mag raise lang ng isa-isang question para maintindihan ang mga "recall" niya! Hayup talaga!Hindi ko na nga alam kung inuuto lang ba talaga na ako ng mg Viser na kailangan niya ng Tutor o sadyang nagpapanggap lang itong si Noah na mahina siyang estudyante para kuhaan siya ng pagtritripang Tutor?Pero infairness naman kasi talaga! Ilang beses ko siyang inubok ng mga tanong! Pero nasasagot niya lahat halos iyon! Partida nang hindi tumitingin sa notes niya ah!Halos alas dose na rin ako n

"Hoy, Lily! Masarap ba?""Oo, masarap." Bangag kong sangayon kay Yna. Pero napakurap ako nang pitikin ako nito nang malakas sa noo."Aray!" Hiyaw ko at agad na sinapok ang noo ko."Miss Lily Mortel and Sabryana Suarez! Get out of the library, now!" Impit na sigaw sa amin ni Mrs Fernandez na nakapagbalik sakin sa realidad.That we are in the library and I just freaking made a scene dahil na wala na naman ako sa sarili ko habang nagrereview! Ito namang kaibigan ko napakabutangera! Masisisi niya ba ako kung masyadong maraming ganap sa buhay ko noong nakaraang linggo?!Agad naman naming sinunod si Mrs. Fernandez at matamlay na akong tumayo papalabas ng library. Bagay na ikinamadali ko na nang marinig kong padabog na sumunod sa akin si Yna papalabas.Nang makalabas na kami ng silid ay agad ako nitong kinurot sa braso na agad na hindi tumalab dahil sa pagkatulala ko."Tell me, Lily. Masarap ba talagang kinakain 'yang buhok mo. O pinagpapantasyahan mo na naman 'yang kahibangan mong nakita m

Tahimik ko na silang sinundan sa pagkakataong ito. Pinili kong gayahin ang nakayukong si Mama habang naglalakad pero hindi ko magawang hindi mapatingala at mailibot ang aking tingin sa napakalaking hardin ng mga Visser.The immense beauty of their garden compliment every single flower planted on it. Isama mo na ang mga naglalakihang sculpted statues na talaga namang nagpapagarbo pa dito.What's more is, kung anong itsura ng tinatatapakan namin ngayon. Bago makarating sa malaking set ng hagdan patungo sa pinaka-entrance ng mansyon ay may malaki at umiilaw na artificial pond ang nga Visser. Hindi ko alam kung paano nangyari, pero salamin ang inaapakan namin ngayon, na sumasapat para makita ang iba't-ibang isdang lumalangoy sa aming ilalim.Hindi ko nga lang masulit ang paglibot ng aking mga mata dahil sa lalakeng nagmamadaling maglakad sa unahan namin ni mama. Hinabol ko ng tingin si Noah. Direderetyo lamang siya papasok ng kanilang pintuan. Someone opened the door for him, but he nev

"You’re doing great, Lily! I am impressed with your grades! Ipagpatuloy mo lang iyan at ga-graduate ka talaga with flying colors!" Napangiti na naman ako nang maalala ko ang sinabi ng Mrs. Bonifacio nang ipatawag niya ako sa kanyang office bago pa man ako makauwi. She's the dean of our university and my high grades cought her attention. Hindi na ako makapaghintay pa na ibalita ang lahat kay Mama! I am sure matutuwa na naman iyon sa akin."See you tommorow, Lily! Ingat ka sa byahe!" Sigaw iyon sa akin ni Yna habang papasakay ako sa bus. Kinawayan ko naman ito nang oras na makaupo na ako sa bus at matanaw siya.Papunta ako ngayon sa mansyon ng mga Visser. Doon pinalad si Mama na makapagtrabaho bilang kasambahay. At tinawagan ako nito kanina dahil gusto raw akong makilala ng amo niya. At hindi ko pa iyon mapaniwalaan, dahil sino ba naman ako para naising ma-meet ng mga taong nasa itaas. Ang pamilya ng Visser ay isa sa mga business tycoon from Aust

My mind went blank when one man raised his hand offering one million pesos for my bid.Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Takot, kaba, at tila gusto ko nang lamunij na lang ng lupa dahil sa sitwasyong kinaroroonan ko ngayon."One Million! A million bid from our regular customer, Mister Ignacio!" Palakpak iyon ni Madam.She's the owner of this exclusive club. Bakit hindi? Malaki ang komisyon niya sa magiging presyo ko ngayong gabi. Presyong alam kong sisira sa buhay ko. Pero wala akong ibang pagpipiliian. I have no choice but facing this fate to save my mother... and her lover. My family...Kabado kong iniangat ang tingin ko at tuluyan akong nanigas nang makita ko ang matandang lalaking tinapatan ng spotlight. He is Mister Ignacio. Fear numbed my body seeing how fat, and maniac he is just by his eyes looking at me. A-at siya ang magmamay-ari sa akin ngayong gabi?Hindi ko mapigilang maluha na naman nang bumuhos ang realidad sa akin. You don't want this Lily. You are far better from