Novels by เย็นย่ำรัตติกาล

“คุณแม่คะ” เด็กหญิงผมบลอนด์ยาวเป็นลอนวิ่งเข้ามาที่ห้องนอนของพ่อแม่ที่ชั้น 3 พร้อมกับมุ่ยหน้าด้วยความน้อยอกน้อยใจ “เราจะปล่อยมันไปแบบนี้จริง ๆ เหรอคะ”“พี่ของลูกน่ะเหรอ” ผู้เป็นแม่ลูบผมปลอบประโลมลูกสาวคนเล็กในวัย12 ปีของหล่อนอย่างแผ่วเบา“พี่อะไร เขาไม่ใช่พี่ชายของเอรินสักหน่อย” เธอสะบัดหน้าพลางกอดอกอย่างไม่ยินยอม“ถึงไม่ใช่พี่แท้ ๆ แต่เขาก็มีศักดิ์เป็นพี่ของลูกนะ เอริน”“พี่ชายของเอรินมีแค่พี่แอชตันคนเดียว เอรินไม่มีพี่เป็นคนขี้แพ้น่ารังเกียจแบบนั้น” เด็กสาวในวัยแรกแย้มยืนกลางนาตาลีจุ๊ปากให้ลูกสาวเงียบเสียง “ไม่เอาสิลูก อย่าเสียงดังไป ไม่เห็นเหรอว่าพ่อกำลังให้ท้ายพี่ของลูกอยู่ ขืนพ่อเข้ามาได้ยินเข้า ค่าขนมเดือนนี้จะถูกยึดเอาได้นะ”เมื่อคิดถึงเรื่องเงินไปโรงเรียนก็ยิ่งเจ็บใจ วัน ๆ หนึ่งเธอกับพี่ชายแบ่งกันคนละ 14-15 เหรียญ วันนี้ถูกลดกลับไปเป็น 10 เหรียญอย่างเคย มันจะไปพออะไรเล่าคนแบบนั้นได้เงินไปวันละเหรียญก็ดีเท่าไหร่แล้ว นี่ยังจะมาแฉพวกเธออีกนาตาลีกระซิบลงข้างใบหูที่อ่อนนุ่มของเด็กสาว‘อดทนไว้นิดนะลูก จนกว่ามันจะโอนหุ้นบริษัทของมันมาเป็นของลูกค่อยจัดการ ตอนนี้ทำดีกับมันไว้ก่อนจะได

หลังจากที่วางระเบิดลูกใหญ่ให้แม่เลี้ยง สายตาตอนหล่อนมองมาก็ยิ่งเย็นชาขึ้นกว่าเดิม แม้จะดูเหมือนว่าเธอสงบเสงี่ยมมากขึ้นแต่รอยยิ้มนั่นกลับส่งไปไม่ถึงดวงตาถึงอย่างนั้นเซนก็ไม่แคร์หรอก ถ้าเค้ามัวแต่คิดเล็กคิดน้อยอยู่ก็คงไม่ลงมือฉีกหน้าน้านาตาลีเมื่อวานหรอกจริงไหมใครจะไปคิดว่าแค่ย้ำว่าบ้าน ‘ยากจน’ ต้อง ‘ประหยัด’ หลาย ๆ ที ผลตอบรับของพ่อเจ้าของร่างเดิมจะดีขนาดนี้ช่างเป็นผู้ชายที่หน้าบางอย่างคาดไม่ถึงแต่แบบนี้ก็ดีแล้ว อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าคนที่กุมอำนาจเบ็ดเสร็จยังไม่ได้ถูกเปลี่ยนมือไปทางแม่เลี้ยง และถ้าพ่อของเค้ายังคงมีนิสัยเป็นคนไม่ยอมเสียหน้าและโลภมากแบบนี้ การใช้ชีวิตในตระกูลดักกลาสก็อาจจะไม่แย่เท่าที่ผ่านมาดูสิ นอกจากพ่อจะเรียกน้านาตาลีไปคุยอย่างไม่เคยทำมาก่อนแล้ว แพลนที่จะไปเยี่ยมตายายกำมะลอของเซนกลับพับไปดื้อ ๆแถมยังสวมบทบาทเป็นพ่อที่ใจดี ทำเรื่องลาหยุดเรียนให้เซน 1 วัน พร้อมพาเขาไปเปิดบัญชีโดยให้เงิน 30,000 เหรียญเงินเป็นเงินขวัญถุงชดเชยจำนวนเงินที่หายไปตลอด 5-6 ปีที่ผ่านมา พร้อมตบท้ายด้วยการพาไปซื้อแล็ปท็อป 1 เครื่อง ก่อนจะขอตัวไปประชุมตอนบ่ายเวลาที่เหลืออีกครึ่งวันเซนจึงจัดแ

// สถานีต่อไป แยกสะพานเหลือง //เสียงรถไฟฟ้าใต้ดินแจ้งเตือนขึ้นท่ามกลางผู้คนในโบกี้ที่คุยกันจอแจเบียดเสียด เด็กหนุ่มยืนกอดอกพิงผนังเย็นเฉียบด้วยท่วงท่าสบาย ๆ ตอนนี้เขากลับมามีผมยาวหน้าม้าปิดหน้าอีกครั้ง แว่นตาเห่ย ๆ ที่แม่ลูกพวกนั้นให้ใส่ก็ใส่เอาไว้เช่นเดิม พร้อมกับเสื้อผ้าที่ซักจนสีซีดจางเขาลงทุนซื้อวิกผมราคาสูงที่ถ้าไม่มามองใกล้ ๆ ก็ยากที่จะมองออกว่าเป็นวิก ไหนจะลงมือเซตให้ดูเหมือนคนไม่ตั้งใจดูแลตัวเองอีก โชคดีที่เจ้าของร่างนี้เป็นลูกรักพระเจ้า ขนาดไม่ดูแลตัวเองผมก็ยังนุ่มลื่นอยู่เลย เพราะงั้นพวกนั้นถึงพยายามให้เซนไว้ผมให้ปิดหน้าตาเข้าไว้ ดูเอาเถอะ หัวยุ่งได้แป๊บเดียวสักพักผมก็คลายมาตรงสวยอยู่ดี// ภารกิจเริ่มต้น เป็นที่สนใจของคนทั่วไป 2000 คน สำเร็จเรียบร้อยแล้ว ได้รับแต้มทักษะ 1 แต้ม กับสารานุกรมดนตรี 2 โลก ต้องการรับหรือไม่เนี๊ยว //เสียงของเจ้าเหมียวสีขาวดังขึ้น โดยที่เจ้าตัวจ้อยนอนกลิ้งไปมาในจอโฮโลแกรมอย่างเกียจคร้าน‘หือ เคลียร์แล้วเหรอ ไวกว่าที่คิดแฮะ’ เด็กหนุ่มตอบด้วยวิธีคิดในใจเช่นเคย ‘งั้นรับเลยแคนดี้’เซนล้วงมือถือขึ้นมาเปิดแอป SEE ดู คลิปแรกและคลิปเดียวตอนนี้มันมีคนวิวไ

“สวัสดีค่ะ เชิญชมด้านในก่อนได้นะคะ”พนักงานหญิงที่อยู่หน้าร้านขายมือถืออย่างเป็นทางการของแบรนด์ที่มีหน้าตาคล้ายแอปเปิลกัดเอ่ยขึ้น พร้อมกับผายมือไปด้านในอย่างกระตือรือร้นในดาวอความารีนนี้ Orange เป็นหนึ่งในยี่ห้อมือถือที่มียอดจำหน่ายสูงสุดในจักรวรรดิกริม และมียอดจำหน่ายอยู่ในระดับ Top3 ในทุกทวีปเด็กหนุ่มค่อย ๆ ดูมือถือที่ที่เขาหมายตา ก่อนจะจับเครื่องพลิกหน้าหลังลองน้ำหนักมือ เขาตัดสินใจมาตั้งแต่อยู่บ้านแล้วว่าจะไม่ซื้อมือถือที่มีราคาแพงที่สุด ขอเพียงเป็นรุ่นใหม่ล่าสุดในราคากลาง ๆ ก็พอ เพราะแค่นี้ Orange ก็เป็นมือถือที่มีราคาแพงกว่าคู่แข่งไม่น้อย“รุ่นนี้ตอนนี้กำลังมีโปรโมชั่นนะคะลูกค้า ผ่อน 0% 10 เดือน หรือถ้าจ่ายสดจะลดลงจาก 3259 เหรียญ เหลือ 3000 เหรียญเงินถ้วน แถมฟรีหูฟัง orange ด้วยค่ะ”“งั้นผมเอารุ่นนี้สีดำ 1 เครื่อง จ่ายสดครับ”เธอได้ยินดังนั้นก็ยิ้มกว้างอย่างยินดีเมื่อเจอลูกค้าตัดสินใจเร็วไม่เรื่องมาก“ได้ค่ะลูกค้า ตามมาชำระเงินและลองเครื่องตรงที่พักรับรองด้านนี้เลยค่ะ” กล่าวพร้อมกับเดินนำไปที่โซนรับรองพิเศษที่ยังว่างอยู่เซนยื่นเงินสด 3000 เหรียญเงินให้เธอ หลังจากที่เดินมานั่ง

// นายท่านต้องการเปิดกล่องของขวัญต้อนรับชาวโลก ระดับเงิน 4 กล่อง เลยไหมเนี๊ยว //‘เปิดเลย เจ้าแคนดี้’ทันในนั้นกล่อง 3 มิติที่ลอยอยู่ด้านหน้าจอโฮโลแกรมก็หมุนวนเป็นวงเล็กน้อย แสงสีเงินสะท้อนออกมาจากตัวกล่องทั้ง 4 จนชายหนุ่มต้องหยีตา// กล่องที่ 1 ท่านได้รับทักษะเรียกใช้ : ดวงตาแห่งความจริง ความหายากระดับ Sกล่องที่ 2 ท่านได้รับทักษะติดตัว : อ่านแล้วจำ ความหายากระดับ Dกล่องที่ 3 ท่านได้ปลดล็อกสร้อยข้อมือมิติใส่ของ ความจุ 10 ช่องกล่องที่ 4 ท่านได้รับแต้มทักษะ 5 แต้ม //แสงสีเงินที่ระยิบระยับนั่นค่อย ๆ เคลื่อนตัวเขาหาเด็กหนุ่มที่ผอมจนลมพัดมาแทบจะปลิวได้ ก่อนที่ทักษะทั้ง 2 จะพุ่งเข้ามาในร่างกายของเขาราวกับดาวตกหากแสงอีกเส้นหนึ่งกลับเบนไปที่สร้อยข้อมือหินแล้วพุ่งลงไปที่หยกสีเขียวแอปเปิลจนเกิดประกายแสงสีเขียวสว่างคำอธิบายทักษะดวงตาแห่งความจริง ความหายากระดับ SLevel 1 : สามารถตรวจสอบวัตถุ คน สัตว์ สิ่งของ ในระยะรัศมี 3 เมตร (สามารถอัปเกรดได้)คำเตือน : ไม่สามารถตรวจสอบคนที่มี Rank อาชีพสูงกว่าท่านได้ หรือสิ่งของที่มีระดับสูงกว่าท่าน 2 ระดับได้ทักษะอ่านแล้วจำ : ความหายากระดับ DLevel 1

หลังจากที่ตบตีกับป้าแม่บ้านของตัวเองก็ผ่านมา 2 วันอย่างที่เรียกได้ว่าพลิกฟ้าคว่ำดินที่แท้จริง พอทำใจได้แล้วว่าตอนนี้เขาทะลุมิติมาอีกโลกใบหนึ่ง นายช่างหนุ่มก็อ่านทุกอย่างที่มีในห้องเพื่อทำความเข้าใจกับเซนคนนี้ให้มากขึ้นโชคดีจริง ๆ ที่เด็กหนุ่มนี่จดไดอารี่เอาไว้ด้วย พอผนวกกับความทรงจำต่าง ๆ ที่ได้รับ ตอนนี้เขาก็เข้าใจเจ้าเด็กที่กำลังจะอายุ 18 อีกไม่นานได้อย่างถ่องแท้วันนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่บ้านตระกูลดักกลาส 4 คน คาร์ค พ่อของเจ้าของร่างนี้ คุณน้านาตาลี แม่เลี้ยงและลูก ๆ อีก 2 คนก็เดินทางไปพักตากอากาศที่ทะเลเมืองครินตันที่ไม่ไกลจากเมืองโบรอนเท่าไหร่นัก และแน่นอนว่าพวกเขาไม่มีทางให้เซนไปด้วย เหลือแต่ป้าแคทเทอรีนที่ตอนนี้ดูสับสนแต่ก็ยังโทรไปหาแม่เลี้ยงนั่น พร้อมกับกระซิบความเปลี่ยนไปของเขาที่กล้าเข้าไปรื้อของในตู้เย็นมาทำกินอย่างอุกอาจก็แค่ของกินไหม? ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะคนพวกนี้จะพิลึกเกินไปแล้วเอาเถอะเซนเองก็รู้ดีว่าถ้าเป็นเจ้าของร่างคนเก่าจะไม่ทำแบบนี้แน่นอน เขาจะรอให้ป้าแคทเทอรีนทำอาหารที่คุณภาพแย่ ๆ มาให้ แล้วก็กินไปอย่างไม่มีปากเสียง เอาผมปิดหน้าปิดตาเพราะพี่น้องคู่นั้นสั่งว่